Wie hebben jullie voor de voogdij als jullie iets overkomt?

Hoe hebben jullie dat bepaald? En waarom hebben jullie juist voor die mensen gekozen? En hebben jullie dat vastgelegd?

Nog niemand

Wij hebben mijn ouders gevraagd. We wonen onder dezelfde kap, mijn ouders zijn nog relatief jong (48 allebei) en mijn moeder weet precies hoe wij in onze opvoeding staan. Ik vind het voor de kinderen belangrijk dat ze in hetzelfde huis kunnen blijven wonen, op dezelfde school kunnen blijven en dezelfde vriendinnetjes houden.

Wij hebben dit niet officieel vastgelegd, ik heb namelijk pas in onze familie gezien hoe het mis kan gaan. Mijn ouders hebben geen contact meer met een oom en tante van me, die voor die ruzie best onze voogd had kunnen zijn. Als dit op papier had gestaan, dan waren wij dus naar een familie gegaan waar mijn ouders flinke ruzie mee hadden.

Mensen in onze omgeving weten wie wij het liefst als voogd zien.

Is dat voldoende ja, weten wie je wil als voogd? Is het dan niet nog steeds zo dat een kind eerst naar pleegouders oid gaat totdat het geregeld is?

Mijn ouders staan in ons testament beschreven als degene die beslissen over onze kinderen. Die zullen ze bij gezondheid zelf de opvoeding op zich nemen (zijn nog jong en zien dit ook zitten, want dit alles is wel in overleg gegaan. Hebben tevens de ruimte en de financieen om dit te volbrengen) en wanneer dit niet meer kan vertrouwen we erop dat ze de juiste keuze maken wie dit wel kan

Mijn zus met haar partner zouden ook goede mensen zijn op dit moment maar je weet natuurlijk niet hoe het er dan voor staat en wil dit niet vastleggen (ook niet voor hun zelf).

Verder hebben we wel vrienden en schoonfamilie maar daar zitten nu geen geschikte mensen tussen om zo'n taak aan over te laten..

Laten we vooral hopen dat het noooooooit nodig is!

Maar het is in die zin ook 'gevaarlijk" wanneer je niets regelt.
Stel dat beide grootouders opeisen...

Nog niemand, ik weet niet wie we hiervoor moeten vragen (onze ouders zijn 57/58 dat vind ik te oud) en dan mijn broertje heeft pas net verkering. Mijn schoonzus staat heel anders in het leven als ons (zij heeft ook nog geen kinderen dus hoe ze qua opvoeding er in zou staan weet ik niet).

Ik geloof er niks van dat een rechter kinderen uit een vertrouwde omgeving haalt bij zo'n situatie. Ik vertrouw de mensen in onze omgeving er wel op dat ze onze kinderen niet gaan opeisen en ik weet zeker dat mijn ouders mijn schoonouders betrokken laten bij onze kinderen.

Niemand nog! En daar baal ik van, maar ik heb ook echt geen idee wie we zouden moeten nemen daarvoor. Mijn familie woont aan de andere kant van het land, schoonfamilie wat dichterbij maar staan heel anders (stuk strenger) in de opvoeding. En bij beide zouden ze uit hun omgeving gehaald moeten worden. Vind het zoiets lastigs om nu te bepalen. Ik denk dat we gaan vastleggen dat mijn ouders dan bepalen wat het beste is, zij weten dat ik niet wil dat dat bij de schoonfamilie is en schoonfam zou misschien niet willen dat het bij mijn familie ivm het verschil in religie.

Vrienden van ons vertelden namelijk gisteren dat ze eigenlijk ons zouden willen hebben als voogd als er ooit wat mocht gebeuren. Ik zou zelf eerder denken aan familie, dus was eigenlijk verbaasd dat ze daar überhaupt mee kwamen.

Niemand (nog). Ik zou ook niet weten aan wie ik zoiets zou moeten vragen in mijn omgeving.

Zien jullie dat zelf ook zitten Pippa?
Ik zou zoiets nu zo lastig vinden om te bepalen voor dan omdat je helemaal niet weet hoe je eigen gezinssituatie dan is. Nu zou ik zeggen dat ik het zeker zou doen voor de schoonfamilie of mijn broer of zus, maar wellicht krijgen wij hierna wel een kindje met beperking of andere problemen met 1 van de twins wat het hele gezin al opslokt, dat je zoiets er niet bij kunt hebben.

Ik weet het niet, weet ook niet in hoeverre ze dat ook echt door willen zetten hoor. Heb het er met mijn vriend ook niet over gehad verder. Ik zou het met liefde voor ze doen, het is een schat van een kind, en ik vind dat ze een heel fijn leven verdient, hoe dan ook. Maar of dat bij ons is? Ik heb geen idee hoe mijn toekomst wordt met kinderen nog op dit moment. Maar als we de plek hebben, zelf een stabiele situatie, dan is ze van harte welkom uiteraard.

Ik heb dat voor de geboorte al laten regelen, bij de notaris. Had in de zwangerschapsgroep van iemand gehoord die dit bij een bevriend stel had meegemaakt. Onofficieel hadden ze een ander stel gevraagd voor voogdij, maar omdat er niets vast lag zijn de kindjes eerst via jeugdzorg tijdelijk ergens geplaatst. Dit gebeurt misschien niet standaard, geen idee, maar voor mij was dit reden genoeg het zelfs al voor de geboorte vast te laten leggen.

Hier zijn mijn moeder en broer gekozen, uiteraard in overleg. Mocht mijn moeder het niet meer kunnen, dan doet mijn oudste broertje het. Of in elk geval, zij krijgen dan de verantwoording om te zorgen dat ze goed wordt ondergebracht. En hen kennende doen ze dat echt zelf wanneer dit mogelijk is, en ze zal sowieso binnen de familie blijven. Dat is voor mij het belangrijkste. En ze wonen dichtbij, dus er zou ook geen verhuizing naar een volledig vreemde omgeving hoeven plaats te vinden.

Mijn ouders zijn voogd dit staat ook geregistreerd bij de notaris.
Zij zullen mocht ons ons overkomen de zeggenschap waar ons kindje heen gaat. We hebben het daar uitvoerig over gehad en wij beide zijn er in gerust dat mijn ouders dejuiste beslissing zouden nemen. En om het nou aan vrienden te vragen, ik vind het nogal een verantwoordelijkheid. Zelf ben ik trouwens ook voogd van mijn jongste zusje, vind het erg fijn dat ik zo mijn ouders weer kan 'helpen'.

Wij hebben een half jaar geleden testamenten op laten stellen omdat we vonden dat het goed vastgelegd moet staan. Mijn vader staat als 1e voogd en onze beste vriendin als 2e. We hebben bewust gekozen om beide niet als 'gezin' als voogd te benoemen (dus mijn ouders samen en onze vrienden samen) omdat je dan gezeik krijgt als ze uit elkaar zouden gaan. Stel dat mijn vader het niet zou kunnen en ze gaat naar onze vrienden en zij zouden scheiden dan willen we dat ze bij die vriendin blijft en niet bij haar man.
Verder hebben we in onze testamenten laten zetten dat familie ten alle tijden bezoekrecht hebben en hebben we een 1e en 2e bewindvoerder aangesteld voor het financiële gedeelte omdat ik dat sowieso binnen de familie wil houden. Dus ook al zou ze naar de vrienden gaan dan wordt of mijn vader of mijn schoonmoeder bewindvoerder.

Wij zijn ook gevraagd door vrienden om 'godparents' te worden van hun 2 kinderen. Voor hen geldt dat hun ouders en familie wat hun betreft niet op 1 lijn zitten met opvoeden, en hoe ze tegen het leven etc aankijken. Wij hebben nog geen kinderen maar verder zitten we wel erg op 1 lijn, dus zij zouden hun kinderen wel graag bij ons onderbrengen. Wel een hele verantwoordelijkheid. Mijn vriend en ik hebben er dan ook goed over nagedacht voordat we 'ja' zeiden.

Mijn broer krijgt dan de voogdij.