Vind jij alle leeftijden even leuk?

Vind jij alle leeftijden even leuk?

Ik vind dat alle fases iets hebben wat erg leuk is maar de leeftijd vanaf een jaar of 1,5 vind ik helemaal geweldig. Ook nu zo rond de 2 jaar vind ik zo genieten. De echte babytijd vind ik wat minder leuk.

Ik vind het nu ook echt heel leuk! De babytijd heeft ook wel wat, maar ik heb daar toch een stuk minder mee. Nu ze zo lekker in de weer is en al die verschillende dingen leert vind ik dit echt veel leuker.

De babytijd heeft idd ook echt wel zijn charmes maar als ik mag kiezen laat ze maar meteen 1+ zijn hahaha. Ik vind die ontwikkeling die ze dan op allerlei vlakken doormaken geweldig.

Ja, ik vind alle leeftijden even leuk. Soms hebben ze wel een dwarse buien, maar dat is bij iedere leeftijd zo. Alles heeft zn voor- en nadelen.

Linda schreef:Ik vind het nu ook echt heel leuk! De babytijd heeft ook wel wat, maar ik heb daar toch een stuk minder mee. Nu ze zo lekker in de weer is en al die verschillende dingen leert vind ik dit echt veel leuker.

+1

Printje schreef:De babytijd heeft idd ook echt wel zijn charmes maar als ik mag kiezen laat ze maar meteen 1+ zijn hahaha. Ik vind die ontwikkeling die ze dan op allerlei vlakken doormaken geweldig.

Haha ja precies, dat dus!
Ik vond dat eerste jaar best lang duren. Slapen, drinken, poepen en knuffelen, meer deed ze niet. Dat is ff leuk, maar een heel jaar vond ik best lang en pittig.

Linda schreef:

Printje schreef:De babytijd heeft idd ook echt wel zijn charmes maar als ik mag kiezen laat ze maar meteen 1+ zijn hahaha. Ik vind die ontwikkeling die ze dan op allerlei vlakken doormaken geweldig.

Haha ja precies, dat dus!
Ik vond dat eerste jaar best lang duren. Slapen, drinken, poepen en knuffelen, meer deed ze niet. Dat is ff leuk, maar een heel jaar vond ik best lang en pittig.

hahaha precies, de grap was dat ik altijd dcht een echte babymoeder te zijn, maar niets is minder waar hahaha. Ik vond het steeds leuker worden vanaf het moment dat hij meer zelf kon en echt meer ging ontwikkelen.

ik vond de eerste tijd heel erg zwaar en vaker niet dan wel leuk, maar dat kwam echt omdat ze heel veel huilde. Verder vond ik aan alle leeftijden wel z'n charme zitten, maar ik vind het nu ook heel leuk, nu ben ik echt heel hard aan het genieten.

Juist schattig, zo'n hummeltje in de draagdoek lekker dicht bij je! Maar ik denk dat het ook verschilt of het je eerste kind is of je tweede od derde. Laurens kon ik wel groot kijken bij wijze van, maar nu vind ik het wel schattig hoe Pepijn zich redt en mag hij nog wel even klein blijven.

Ja, ik dacht dat ook. Lekker de hele dag met zo'n klein frummeltje op je arm kroelen.
Ik vond het zo'n gedoe om weg te gaan, al die spullen mee sjouwen. Ik ben blij dat ze nu lekker zelf kan lopen. En dat ik niet meer "bang" hoef te zijn dat ze midden in de supermarkt keihard gaat huilen en honger heeft.
Hoewel ik trouwens wel denk dat je daar met een tweede heel anders mee in zou gaan.

Darius schreef:Juist schattig, zo'n hummeltje in de draagdoek lekker dicht bij je! Maar ik denk dat het ook verschilt of het je eerste kind is of je tweede od derde. Laurens kon ik wel groot kijken bij wijze van, maar nu vind ik het wel schattig hoe Pepijn zich redt en mag hij nog wel even klein blijven.

+1, al vond ik bij Kian de eerste tijd lang niet altijd leuk. Hij mag van mij ook nog wel klein blijven.

Ik vind het nu ook leuker als de eerste maanden. Ze spelen lekker samen, brabbelen, reageren op wat ik doe... Heerlijk
Alleen dat sjouwen met de trappen vind ik een nadeel, dan zou het wel lekker zijn als ze kunnen lopen.

Ik vind het nu al erg leuk,hij praat me de oren van de kop,maar zodra hij kan lopen zou ik echt blij zijn, het tillen begint nu echt zwaar te worden en dan kunnen we tenminste ook meer leuke dingen doen. Over 1 maand word hij 2,hopelijk kan hij dan lopen...

Annemie schreef:Ik vind het nu al erg leuk,hij praat me de oren van de kop,maar zodra hij kan lopen zou ik echt blij zijn, het tillen begint nu echt zwaar te worden en dan kunnen we tenminste ook meer leuke dingen doen. Over 1 maand word hij 2,hopelijk kan hij dan lopen...

Ik kan me dat goed voorstellen. Mijn kinderen hoeven echt niet snel te zijn met alles en mogen zich lekker op hun eigen tempo ontwikkelen maar het werd zoveel makkelijker toen J. eindelijk ging lopen. Hij kon het al een tijdje maar wilde het gewoon niet, pas toen hij een speelhuisje kreeg en geen vieze handen wilde door steeds te kruipen buiten ging hij eindelijk lopen met 23 maanden.

Ik vind alle leeftijden wel leuk maar ik merk bij mijn dochter nu wel dat ik het nu wel echt leuk vind dat ze op dingen begint te reageren, lachen, geluidjes maken enz. Ik vind het mooi om te zien dat ze steeds meer kunnen en dat ze dan ook zo trots zijn.

Ik vind het leuke van de leeftijd die hij nu heeft, en eigenlijk al een hele tijd, dat ze echt zeg maar ook grapjes maken die doordacht lijken te zijn.

We hebben zo'n zoekboek en dan zeggen we een woord en dan moet R en papa het zo snel mogelijk vinden. R legt nu steeds zijn handjes op het plaatje kijkt papa lachend aan en vraagt issie nou? En dit hebben we hem echt nooit voorgedaan.

Rejoy. schreef:ik vond de eerste tijd heel erg zwaar en vaker niet dan wel leuk, maar dat kwam echt omdat ze heel veel huilde. Verder vond ik aan alle leeftijden wel z'n charme zitten, maar ik vind het nu ook heel leuk, nu ben ik echt heel hard aan het genieten.

+1

*veel antwoorden die jij geeft over jouw Y. hebben ook betrekking op mijn Y. *

Ik vind wel elke leeftijd leuk, maar de peuterpubertijd toch wel net iets minder leuk dan daarvoor. Ik vind het echt zo ontzettend rustig en makkelijk als alleen mijn jongste (vijf maanden) thuis is, het is af en toe best pittig om met mijn oudste om te gaan. Gelukkig valt er veel meer weer te onderhandelen met haar, maar ben wel blij dat deze fase op zijn einde loopt.

Darius schreef:Ja, ik vind alle leeftijden even leuk. Soms hebben ze wel een dwarse buien, maar dat is bij iedere leeftijd zo. Alles heeft zn voor- en nadelen.

+1 Ik geniet echt van alle leeftijden.

Tuinstoel schreef:Ik vind wel elke leeftijd leuk, maar de peuterpubertijd toch wel net iets minder leuk dan daarvoor. Ik vind het echt zo ontzettend rustig en makkelijk als alleen mijn jongste thuis is, het is af en toe best pittig om met mijn oudste om te gaan..

Hier sluit ik me bij aan

Vind het altijd leuk om die verschillen onderling te lezen. Hier valt juist de peuterpubertijd nog steeds reuze mee en had ik juist veel meer 'problemen' met die eerste ongeveer 12 weken.

Zou uiteindelijk geen fase willen missen hoor maar heb wel fases die ik veel leuker vind dan de andere

Ik heb zelf dan geen kinderen maar vond mijn neefje tussen 1 en 2 jaar het leukste.

Hij is nu 3 en ik vind hem stiekem wel een beetje vervelend hahaha.

Echt alles moet op zijn manier anders gaat hij zwaar overdreven staan huilen en hij zit het ene moment heel erg schattig zijn kleine broertje (1 jaar) kusjes te geven en het andere moment gaat hij op hem liggen, of op zijn vingers staan of omduwen als hij probeert te lopen. Dat vind ik zo gemeen.

En als mijn zus er dan wat van zegt dan is hij gelijk zielig en gaat 'tie onder tafel zitten

Ik vond de babytijd bij H. echt geweldig. Lekker tutten, in badje doen.... Heerlijk.
Bij A. vond ik het na de eerste 7 weken pas leuk worden. Toen de ZH opname en het gehuil voorbij was.

De tijd waar H. nu in zit vind ik ook erg leuk.
Ze kan soms enorm dwars zijn en driftbuien krijgen maar ik weet ook dat die zo over zijn.
Dat ze nu alles zo goed kan vertellen dat iedereen haar begrijpt en dat ze zo goed kan uitleggen wat ze wil/bedoeld en voelt, vind ik wel heel erg fijn, dat vond ik in de babytijd (nog niet kunnen praten-fase) minder.

Snoepy87 schreef:

Darius schreef:Ja, ik vind alle leeftijden even leuk. Soms hebben ze wel een dwarse buien, maar dat is bij iedere leeftijd zo. Alles heeft zn voor- en nadelen.

+1 Ik geniet echt van alle leeftijden.

Ik ook

Punk'd schreef:Ik heb zelf dan geen kinderen maar vond mijn neefje tussen 1 en 2 jaar het leukste.

Hij is nu 3 en ik vind hem stiekem wel een beetje vervelend hahaha.

Echt alles moet op zijn manier anders gaat hij zwaar overdreven staan huilen en hij zit het ene moment heel erg schattig zijn kleine broertje (1 jaar) kusjes te geven en het andere moment gaat hij op hem liggen, of op zijn vingers staan of omduwen als hij probeert te lopen. Dat vind ik zo gemeen.

En als mijn zus er dan wat van zegt dan is hij gelijk zielig en gaat 'tie onder tafel zitten

Ik mag er niet om lachen maar jij beschrijft het zo leuk

Ik vond de babytijd erg zwaar en het was gewoon allemaal nieuw en ik werd snel onzeker van iets. Ook was die roze wolk ver te zoeken. Ik vind het nu sinds een aantal weken echt leuk en gezellig worden en ik zit helemaal stevig op die roze wolk !