Een paar rapley vragen

Omdat ik zelf deze methode ook zou willen toepassen heb ik een paar vragen voor degene die er al mee bezig zijn;

- Vanaf hoe oud precies zijn jullie begonnen met deze methode?
- Hoe merkte jij dat je kindje er klaar voor was?
- Was je niet bang dat hij/zij erin kan stikken? (daarvoor ben ik het meest bang)

Dat was het alweer

- Vanaf hoe oud precies zijn jullie begonnen met deze methode?
Wij zijn met 6 maanden begonnen.

- Hoe merkte jij dat je kindje er klaar voor was?
Ik heb dat eigenlijk niet gemerkt. Ik vond 6 maanden gewoon een goede leeftijd om te beginnen.

- Was je niet bang dat hij/zij erin kan stikken?
Ik vond het wel even spannend. Stikken ben ik niet zo bang voor hoor. Maar verslikken en kokhalzen wel. Ik heb voor de zekerheid filmpjes van youtube zitten kijken over de heimlich bij babies. De eerste keer dat ze flink zat te kokken vond ik het wel even eng, maar ze kon het prima zelf oplossen.

Pussycat schreef:Omdat ik zelf deze methode ook zou willen toepassen heb ik een paar vragen voor degene die er al mee bezig zijn;

- Vanaf hoe oud precies zijn jullie begonnen met deze methode? 6 maanden
- Hoe merkte jij dat je kindje er klaar voor was? Ze was echt gefocust op eten!! Probeerde mijn eten van tafel te pakken en vond het maar wat interessant als ik at
- Was je niet bang dat hij/zij erin kan stikken? (daarvoor ben ik het meest bang) de kokhalsreflex zit met 6 maanden vrij voor op de tong, naarmate ze ouder worden verplaatst zich dat naar achter. Dat vond ik fijn om te weten, want als J kokhalsde betekende dit niet dat er meteen iets in haar keel zou zitten. Naarmate ze meer at kreeg ik er ook meer vertrouwen in, ze lossen het idd prima zelf op.

Dat was het alweer

[i]

Al fijne antwoorden om te lezen

Nog een vraag: Wat denken jullie? Zou mijn 5 maanden oude dochter er al aan toe zijn? Ik zou haast denken van wel... Ze heeft de laatste tijd steeds vaker dat als we wat eten dan kijkt ze echt het eten uit onze mond. Of ze gaat huilen als ze ons ziet eten. Ook drinkt ze plotseling weer meer melk. Ze heeft niet meer genoeg aan de flesjes die ze eerst kreeg. Hierdoor komen alle flesjes vroeger en is ze 8 uur al klaar i.p.v. 10 uur s'avonds met al haar flesjes.

Ook gaf ik haar al een beetje gepureerd eten via een lepeltje, maar dat pikt ze niet. Dat lepeltje of de substantie van het voedsel vind ze echt vreemd/raar en trekt dan ook een vies mondje
Dus toen we vanmorgen een peer aten heb ik haar een kwart in d'r handen gegeven en ze begon gelijk te zuigen als een gek haha. Maar ik durfde haar dus niet te ver te laten gaan omdat ik dus bang ben dat ze er misschien in stikt ofzo.. en ze is ook nog zo jong... want de meesten beginnen met 6 maanden als ik dat overal zo lees.

Wij zijn een paar dagen voor de 6 maanden begonnen, ze kunnen niet ineens rapleyen, dat duurt even, met een maand of 9 kreeg mijn dochter het pas echt goed door en krijgt ze ook daadwerkelijk eten binnen. Eerder ook wel eens per ongeluk, maar nu eet ze echt met ons mee.

Ik was niet bang voor verstikken, als je je kindje goed rechtop hebt zitten, dan zijn kinderen zelf perfect in staat om te rapley-en. Ze bezitten over hele goede reflexen om te zorgen dat ze niet in het eten stikken. Kokhalsen is juist een hele goede bescherming, door te kokhalsen schiet het niet in de keel en mocht dat wel gebeuren, dan zorgt het wurgreflex dat het er weer uit komt. Hiet ziet er naar uit, maar het kan echt geen kwaad.

Over het algemeen beschikken kinderen over de motorische vaardigheden om te rapley-en rond de 6 maanden, ze moeten het eten namelijk op kunnen pakken en met het kaakje de bewegingen maken om het te eten. Over het algemeen geldt dat wanneer ze nog iets niet op kunnen pakken, ze er ook nog niet toe in staat zijn om iets te eten.

En kijken naar wat jullie aan het doen zijn tijdens het eten, wil niet zeggen dat kinderen dan ook toe zijn aan eten. Kijken naar wat de ouders doen is gewoon een leerproces, alles observeren. Mijn dochter kijkt ook aandachtig naar hoe ik de groenten aan het snijden ben, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat zij daar ook aan toe is

Ik vond het zelf ook een belangrijke reden om te wachten tot richting de 6 maanden, omdat ik het spijsverteringskanaal de kans wilde geven om zich goed te ontwikkelen. Ver voor de 6 maanden beginnen lijkt me echt niet goed voor bijv. de darmpjes.

Het duurt overigens wel even voordat ze gaan eten hoor, ook van een lepeltje. De meeste baby's vinden het de eerste keren helemaal niks. Blijven aanbieden, dan gaat het vaak vanzelf

Ik doe zelf een combinatie van Rapley. De ene keer krijgt N. zelf iets in haar handen, de andere keer krijgt ze het van een lepeltje.

@ Dromertje Dat van dat zelf pakken wist ik inderdaad. Geen idee of ze dat al zelf kan met eten... En van dat meekijken naar hoe wij eten is natuurlijk ook interessant, want wat je zegt ze kijken natuurlijk graag naar alles wat je doet.

Vind het wel moeilijk om te bepalen wanneer ze eraan toe is.
Vooral omdat ze nu ineens alle flessen opdrinkt terwijl ze er eerst 2 van 180 kreeg en de 3 andere 120/150
En nu krijgt ze 5 keer 180 waarvan 2 al papflessen.

@ Parisienne Heb al regelmatig met een lepeltje geprobeerd... en ze hapt op zich wel, maar ze lijkt dat gepureerde ofzo niet lekker te vinden of het eten van een lepeltje, wat je ook geeft ze trekt een vies gezicht. Zelfs met haar papfles als ik dat met een lepeltje geef... terwijl ze die smaak toch wel kent.

Als je zou willen beginnen, kun je het natuurlijk gewoon uit proberen. Als het nog niet lukt wacht je er even mee.

Krijgt je dochter nog steeds borstvoeding, of ben je inmiddels over gestapt op kunstvoeding?

Helaas geef ik kunstvoeding, mocht geen borstvoeding meer geven...
Dus dat is op deze manier een ''voordeel'' natuurlijk omdat ik simpelweg niet nog meer KV mag geven. Daarom vroeg ik me ook af of 5 maanden nog niet te jong was.

denk je er wel aan dat het heel lang duurt voordat ze daadwerkelijk wat binnen krijgen met rapley? Hier heeft het drie maanden geduurd voordat ze ook echt wat at, maar soms duurt het tot over het eerste jaar tot kinderen echt wat binnen krijgen. Wij combineren rapley dus met prakjes. Op een gegeven moment zit je inderdaad aan de max. wat betreft de kunstvoeding, maar eet ze nog niet voldoende om dat op te vullen. Met de prakjes krijgt ze een stuk meer binnen.

Sorry ik heb me er nog helemaal niet zo erg in verdiept, omdat ik dacht gewoon met een lepltje te geven, maar alles wat ik zo geef dat verdwijnt meer in haar slab dan in d'r mond. En aangezien ze die peer zo vastpakte en d'r mondje in deed en het lekker leek te vinden dacht ik misschien is rapley toch niet zo slecht idee voor haar. Aangezien ze ook zelf d'r fles vast wilt houden anders drinkt ze gewoon niet

Maar goed, ze heeft niet genoeg aan de flesvoeding blijkbaar dus ik ga het gewoon proberen en dan prak ik er wel wat bij kijken of ze zo wat meer verzadigd is.

In ieder geval bedankt voor al je antwoorden

Hoe is het nu verder met jou trouwens? Al wat wijzer geworden...

Via google kun je heel veel over rapley vinden, ook de gedachtengang erachter. Vond ik zelf heel prettig om te lezen, omdat je op die manier beter gaat begrijpen waarom je voor rapley zou kiezen en waarom dat zo goed (en eigenlijk ook heel logisch) is. Misschien is jouw dochter wel en natuurtalentje. Ik weet dat de zoon van teddyaapje het binnen een maand door had bijvoorbeeld, maar ik kan ook wel voorbeelden noemen van kinderen die pas tot ver na de één jaar het door kregen. Ik zou gewoon uit proberen wat voor jullie werkt.

En is de vraag hoe het met mij is en of ik al wijzer ben geworden aan mij gericht of aan parisienne? Met dat laatste weet ik namelijk even niet wat je bedoelt

- Vanaf hoe oud precies zijn jullie begonnen met deze methode? Wij zijn met 6 maanden begonnen.
- Hoe merkte jij dat je kindje er klaar voor was? We vonden 6 maanden een goede leeftijd om met bijvoeding te beginnen, de eerste keer kreeg ze broccoli, ze pakte het zelf vast, maar at er nog niks van. Met 9 maanden ongeveer at ze redelijk goed. Yara gaf dus zelf aan wanneer ze er klaar voor was en wanneer ze iets wilde eten.
- Was je niet bang dat hij/zij erin kan stikken? (daarvoor ben ik het meest bang). Daar ben ik nooit bang voor geweest, je verslikt je zelf ook eerder in vloeibaar voedsel dan in stukken. Als je je kindje heel goed rechtop zet (dat is wel belangrijk want anders kunnen stukken makkelijker in de keel schieten), dan kan er eigenlijk niet veel gebeuren, als ze zich verslikken werken ze de stukken zelf weer naar buiten.

Oké bedankt voor de tips.

En die vraag was voor jou. Een poos terug had ik namelijk een topic geopent en daar heb jij ook veel in gereageert...
Tenminste dat was jij toch? Dat je ook op schildklierafwijking geprikt was, maar dat was het niet en toen ook een ecg moest dragen?

ooooh daar gaat het over

ja, ik ben al wat wijzer ja, bij mij is het wel m'n hart. Even kijken hoe ik het kort uit kan leggen.. Je hart bestaat uit kamers en boezems. je boezem klopt het bloed naar je kamer en je kamer vervolgens in je lichaam. Bij mij klopt de kamer af en toe eerder dan mijn boezem, waaroor mijn kamer eigenlijk 'niks' pompt en dat voel ik als hartklopping. Dat kan verergerd worden door stress, cafeïne en alcohol. Cafeïne had ik zelf al gemerkt en nu ik terug denk is stress ook wel een grote factor daarvoor bij mij. Is verder ongevaarlijk volgens de huisarts, maar wel vervelend.

Ben jij daarover al wat wijzer? Ik was dat topic helemaal vergeten joh!

Mijn nichtje eet sinds 6 maanden ofzo volgens Rapley, en echt alles gaat erin. Volgens mij had ze het ook zo door, met een paar dagen. Ze is nu 7 maanden en heb 'r gisteren nog vlees, aardappels, en broccoli zien eten. Oh ja, en een boterham met stroop Maar goed, misschien is zij dan ook wel snel.

Haha maakt niet uit, maar ik was het niet vergeten
ooh gelukkig dat het onschuldig is
Alweer een hele geruststelling of niet.
Bij mij is er alleen een hartruis zichtbaar, maar dat was zo klein dat het bijna niet te noemen is en niet schadelijk volgens de arts...
Maar waarschijnlijk was mijn lichaam verder gewoon op. Uitgeput... het gaat nu wel weer steeds beter. Ben een poosje gestopt met mijn werk en nu weer aan het opbouwen en dat gaat wel redelijk.

dat was wel een geruststelling. En ik ben eigenlijk ook wel blij dat er iets gevonden is, omdat ik het toch echt voel. Nu voel ik me wel serieus genomen, omdat het ook echt aangetoond is. Nu ik gestopt ben met cafeïne (alcohol drink ik sowieso bijna nooit) wordt het al een stuk beter. Ik merk wel direct in stresssituaties of situaties waarin iets spannend of heel leuk is, ik direct hartkloppingen krijg.

Fijn dat het bij jou ook weer wat beter gaat. Toch fijn om te weten dat er niet iets heel ernstigs aan de hand is. Overwerkt zijn is natuurlijk echt balen, maar toch liever dat, dan een ernstig hartprobleem!