Programma: Hoe slapen jullie?

Vnvd was de tweede aflevering en ik vond het wederom tenenkrommend om te zien hoe die moeder in Bolivia (Monica) de ene domme na de andere domme opmerking plaatst. Het is zo'n geweldige kans (lijkt me) om op deze manier een cultuur te leren kennen van binnenuit en dan snap ik oprecht niet dat je zulke andere (westerse) verwachtingen erop nahoudt.

Vind het verder heel erg leuk om te zien dat er een gezin in India is, want ze brengen deze tijd door in een buurt waar ik ook ben geweest en wat veel mooie herinneringen voor mij heeft.

Kijken jullie naar dit programma en wat vinden jullie ervan? Ik vind het heel bijzonder om te zien dat vooral de kinderen zich zo snel lijken te kunnen aanpassen en aarden in een totaal andere omgeving.

Het was voor mij de eerste keer dat ik het programma zag, maar ik heb me ook vreselijk geergerd aan die Monica zeg.
Dat gezeur over alles, en dat ze zich zo aan haar man vastklampte, brr.

Die andere gezinnen vond ik wel leuk, vooral die in India.

Ik was ook erg verbaasd dat met name de kinderen zich zo goed aanpassen, en je hen ook eigenlijk nergens over hoort zeuren.

Didi schreef:Het was voor mij de eerste keer dat ik het programma zag, maar ik heb me ook vreselijk geergerd aan die Monica zeg.
Dat gezeur over alles, en dat ze zich zo aan haar man vastklampte, brr.

Die andere gezinnen vond ik wel leuk, vooral die in India.

Ik was ook erg verbaasd dat met name de kinderen zich zo goed aanpassen, en je hen ook eigenlijk nergens over hoort zeuren.

+1 Je haalt me de woorden uit de mond

Ik kijk het niet. Natuurlijk zullen ze gekozen hebben voor mensen die zich amper willen aanpassen. Leuk voor op tv, denken ze dan. Dat irriteert me dan alleen maar dus kijk liever niet . Soms is het echter best lastig hoor, om bij andere mensen te slapen. Ik weet nog goed dat ik in Namibië was en daar echt nog wel een haat tussen blank en zwart zit. Dan is het moeilijk als de oom van je vriendin over buitenlanders begint te schelden terwijl je zelf met eentje samenwoont. Ik heb me toen echt moeten inhouden.

Zusje: wat jij als voorbeeld schetst gaat ook echt ergens over. Die miep uit dit programma gedraagt zich bovenal verwend en wereldvreemd, terwijl ze nota bene gast is bij deze mensen thuis. Haar kinderen stellen zich 3x zo flexibel en volwassen op als zij. Het wordt ook in de voice-over aangegeven dat deze vrouw zich niet lijkt te realiseren dat het gastgezin niet de keuze heeft om te leven volgens haar maatstaven, maar dat het domweg het hoogst haalbare is wat zij zich als gezin kunnen permitteren. Dan vind ik dat je je ogen uit je kop mag schamen als je daar zoveel kritiek op hebt en zo ondankbaar je opstelt.

Precies, en denk je dat het toeval is dat ze zulk soort mensen voor de camera zetten? Ik snap niet dat mensen het uberhaupt leuk vinden om naar te kijken. Ik zou me alleen maar kapot ergeren.

Heb me ook weer zitten ergeren aan die Monica. Niks is goed bij haar en ze doet geen enkele moeite om zich ook maar enigszins aan de situatie daar aan te passen.

Dat gastgezin komt met een oplossing voor het rattenprobleem en nog staat mevrouw te janken als een klein kind, omdat ze bij haar man wil blijven.

Dat gezin dat in India verblijft vind ik wel heel leuk. Wat leuk dat je zelf ook in die buurt geweest bent Guattari.

Het programma heet trouwens Hier slapen jullie.

Dit is de eerste keer dat ik dit programma zie. Heb mij ook zitten ergeren aan die Monica. Tjonge: 'Ja ik ga geen twee weken lang elke dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat werken. Dat houd niemand vol. De mensen hier zijn dat gewend en ik niet'

Wat nou gewend? Ze kunnen niet anders!! Ze hebben geen keuze als ze hun klein huisje willen behouden en willen eten.

Wat een verwend nest die Monica.

Dat andere gezin in India passen zich wel aan. De vrouw wil graag daar iets betekenen voor het schooltje en ze passen hun kleding aan. Dat vind ik wel een goed gezin, ze doen hun best en willen ook alles van hun weten en leren.

Didi schreef:
Die andere gezinnen vond ik wel leuk, vooral die in India.

Wil niet flauw doen maar er is maar één ander gezin en die is inderdaad in India

_Lacey_ schreef:Heb me ook weer zitten ergeren aan die Monica. Niks is goed bij haar en ze doet geen enkele moeite om zich ook maar enigszins aan de situatie daar aan te passen.

Dat gastgezin komt met een oplossing voor het rattenprobleem en nog staat mevrouw te janken als een klein kind, omdat ze bij haar man wil blijven.

Geloof dat het gastgezien hun slaapkamer toch aan haar wilden geven?

Je hebt gewoon verschillende type mensen. Toen ik in Afrika in een hutje sliep was er ook 1 meisje bij die alleen maar kon klagen, terwijl wij genoten van alles wat er wél was en de bijzondere ervaring... Iedereen reageert gewoon anders op een situatie die buiten zijn comfort zone valt.

nina schreef:

Didi schreef:
Die andere gezinnen vond ik wel leuk, vooral die in India.

Wil niet flauw doen maar er is maar één ander gezin en die is inderdaad in India

Oh ja, is ook zo. Ik zat tv te kijken en te laptoppen ; )

Ik denk trouwens ook dat je pas weet hoe je in een dergelijke situatie reageert als je er zelf in hebt gezeten. Het is lekker makkelijk om vanaf je luie stoel met een zak chips naast je kritiek te geven...

Noa, dat ben ik echt volledig met je eens (bel de krant ). Het is heel makkelijk om nu te zeggen dat jij je prima had aangepast, en geen moeite zou hebben met zwaar werken de hele dag, maar doe het maar eens in de praktijk. Als ik in armoede zou wonen, ja dan zou ik moeten en dan zou ik het ook doen. Maar als je opgroeit in weelde, zoals wij allen hier in Nederland, dan is dat ongelooflijk zwaar en ik kan me ook voorstellen dat je je dan niet zo makkelijk aanpast.

Ik ben vorige zomer naar mijn vader geweest in Frankrijk. Hij heeft een boerderij, heel ouderwets, alles moet met de hand gedaan worden. Van half 8 's morgens tot half 6 's avonds heb ik op mijn knieën in de brandende zon met 32 graden aardappels lopen rooien en groentes plukken (nee niet plukken, maar ik weet het woord niet). Toen was ik gebroken, ik kon niet meer, ik had overal pijn, mijn kop knalde uit elkaar van de halve zonnesteek die ik had opgelopen. En dat doet mijn vader dus 7 dagen per week, 365 dagen per jaar. Maar na die ene dag was ik gebroken. Respectloos en onwil om me aan te passen? Nee, ik heb het echt geprobeerd, maar dan is de omschakeling van nooit iets lichamelijk zwaars doen, enkel denkkracht, naar een hele dag keihard werken in de brandende zon, veel te groot.

Heb ik al eerder een topic over geopend Het heet ''Hier slapen jullie''.

Ben het nu aan het kijken en vind dat Nikita erg volwassen praat voor iemand van 13. Ze doet me denken aan Abigail Breslin.

SuperGrover schreef: aardappels lopen rooien en groentes plukken (nee niet plukken, maar ik weet het woord niet).

Respect, ook voor je vader..
Heet het niet groente oogsten? Of zoek je een ander woord?

nina schreef:

SuperGrover schreef: aardappels lopen rooien en groentes plukken (nee niet plukken, maar ik weet het woord niet).

Respect, ook voor je vader..
Heet het niet groente oogsten? Of zoek je een ander woord?

Oogsten ja Oh wat erg, dat ik dat niet meer wist. Maar ja, ik heb daar ook echt respect voor. Elke dag keihard werken, nooit vrij of vakantie... En in het weekend is het zo mogelijk nog erger, want dan moeten ze om 03:15 in de nacht al uit bed, omdat ze om 5:30 op de markt moeten staan die op 1,5 uur afstand rijden is, en ze voor die tijd de beesten nog moeten voeren, etc. Verschrikkelijk leven...