Wat kwam jij tegen op Stumble Upon?

Marin, eeuwig dank voor deze fantastische site! Dit kwam ik tegen daarnet, en wilde dit met jullie delen: Vooral de laatste is mooi.

Five Lessons About How To Treat People
-- Author Unknown


1. First Important Lesson - "Know The Cleaning Lady"

During my second month of college, our professor gave us a pop quiz. I was a conscientious student and had breezed through the questions, until I read the last one: "What is the first name of the woman who cleans the school?"

Surely this was some kind of joke. I had seen the cleaning woman several times. She was tall, dark-haired and in her 50s, but how would I know her name? I handed in my paper, leaving the last question blank. Just before class ended, one student asked if the last question would count toward our quiz grade.

"Absolutely," said the professor. "In your careers, you will meet many people. All are significant. They deserve your attention and care, even if all you do is smile and say "hello."

I've never forgotten that lesson. I also learned her name was Dorothy.


2. Second Important Lesson - "Pickup In The Rain"

One night, at 11:30 p.m., an older African American woman was standing on the side of an Alabama highway trying to endure a lashing rainstorm. Her car had broken down and she desperately needed a ride. Soaking wet, she decided to flag down the next car.

A young white man stopped to help her, generally unheard of in those conflict-filled 1960s. The man took her to safety, helped her get assistance and put her into a taxicab.

She seemed to be in a big hurry, but wrote down his address and thanked him. Seven days went by and a knock came on the man's door. To his surprise, a giant console color TV was delivered to his home.

A special note was attached. It read: "Thank you so much for assisting me on the highway the other night. The rain drenched not only my clothes, but also my spirits. Then you came along. Because of you, I was able to make it to my dying husband's bedside just before he passed away. God bless you for helping me and unselfishly serving others."

Sincerely, Mrs. Nat King Cole.


3. Third Important Lesson - "Remember Those Who Serve"

In the days when an ice cream sundae cost much less, a 10 year-old boy entered a hotel coffee shop and sat at a table. A waitress put a glass of water in front of him. "How much is an ice cream sundae?" he asked. "50¢," replied the waitress.

The little boy pulled his hand out of his pocket and studied the coins in it.

"Well, how much is a plain dish of ice cream?" he inquired. By now more people were waiting for a table and the waitress was growing impatient. "35¢!" she brusquely replied.

The little boy again counted his coins. "I'll have the plain ice cream," he said. The waitress brought the ice cream, put the bill on the table and walked away. The boy finished the ice cream, paid the cashier and left.

When the waitress came back, she began to cry as she wiped down the table. There, placed neatly beside the empty dish, were two nickels and five pennies. You see, he couldn't have the sundae, because he had to have enough left to leave her a tip.


4. Fourth Important Lesson - "The Obstacles In Our Path"

In ancient times, a King had a boulder placed on a roadway. Then he hid himself and watched to see if anyone would remove the huge rock. Some of the king's wealthiest merchants and courtiers came by and simply walked around it. Many loudly blamed the King for not keeping the roads clear, but none did anything about getting the stone out of the way.

Then a peasant came along carrying a load of vegetables. Upon approaching the boulder, the peasant laid down his burden and tried to move the stone to the side of the road. After much pushing and straining, he finally succeeded. After the peasant picked up his load of vegetables, he noticed a purse lying in the road where the boulder had been. The purse contained many gold coins and a note from the King indicating that the gold was for the person who removed the boulder from the roadway. The peasant learned what many of us never understand - "Every obstacle presents an opportunity to improve our condition."


5. Fifth Important Lesson - "Giving When It Counts"

Many years ago, when I worked as a volunteer at a hospital, I got to know a little girl named Liz who was suffering from a rare and serious disease. Her only chance of recovery appeared to be a blood transfusion from her 5-year-old brother, who had miraculously survived the same disease and had developed the antibodies needed to combat the illness. The doctor explained the situation to her little brother, and asked the little boy if he would be willing to give his blood to his sister. I saw him hesitate for only a moment before taking a deep breath and saying, "Yes, I'll do it if it will save her."

As the transfusion progressed, he lay in bed next to his sister and smiled, as we all did, seeing the color returning to her cheeks. Then his face grew pale and his smile faded. He looked up at the doctor and asked with a trembling voice, "Will I start to die right away?".

Being young, the little boy had misunderstood the doctor; he thought he was going to have to give his sister all of his blood in order to save her.

Jeeej

Wat een mooi stuk trouwens. Ik ga 'm zo even beter lezen.

Deze kwam ik een tijd geleden tegen via Stumble Upon, en vond ik ook zo mooi. Had 'm toen al eens geplaatst, maar hier nogmaals:




Verder heb ik mijn interesses met name ingesteld op eten (via stumble kwam ik mijn favoriet foodgawker.com tegen, intussen ook al paar keer genoemd), fotografie en interior design (mooie huizen kijken). Dat vind ik zo interessant

Oh meeeen Supergrover, ik ''stumblede'' vorige week op die, en probeer al de HELE week die laatste (nr 5) te vergeten. Maakte zo'n indruk op de een of andere manier... zo sneu

Het maakte ook op mij veel indruk! Sowieso zat ik gister minstens 3 keer huilend achter mijn pc. Ook die van die leeuw die zijn ex-verzorgers terug zag, ik heb hem al tig keer gezien, maar nog moest ik huilen. En van een man zonder armen en benen, die mensen toesprak blij te zijn met hun leven. En Marin, die afbeelding stumbelde ik toevallig gister ook. Nou ja toevallig, ik heb iets van 3 uren gestumbled.

http://www.flexijourney.com/blog/
http://weddinggawker.com/popular/favorites/7-days
http://www.43places.com/
http://www.pxleyes.com/blog/2011/05/the-50-most-important-landmarks-of-the-world/
http://www.tastespotting.com/

Ik heb trouwens staan als favorieten:
Food, nature, quizzes, travel, weddings. En ga nu interior design opzoeken en toevoegen want dat vind ik ook erg leuk

Hoe komen jullie trouwens op van die mooie teksten(zoals die van Marin), moet je dan een bepaalde favorite aankruisen?

Ik snap er niets van, wat mis ik?! Wat is dat voor iets?

Monte schreef:Hoe komen jullie trouwens op van die mooie teksten(zoals die van Marin), moet je dan een bepaalde favorite aankruisen?

Ik had toen nog geen interests aangeklikt volgens mij.

Oasis, probeer zelf maar op www.stumbleupon.com
Via daar kan je naar allerlei willekeurige websites. Ultieme SOG

Marin schreef:

Oasis, probeer zelf maar op www.stumbleupon.com
Via daar kan je naar allerlei willekeurige websites. Ultieme SOG

Oh boy, ik heb geklikt....
En ik ben al zo goed in SOG-en

Dat is een site die Marin noemde en daar zijn we nu allemaal verslaafd aan. Je kunt aangeven welke categorie sites je leuk vind(bijv. over koken of over reizen, of gewoon allebei, of meerdere categorieën) en zo krijg je steeds een site die bij jouw interesses passen. Als je hem niet leuk vind klik je op stumble en krijg je een nieuwe site. Zo krijg je hele leuke sites waar jij met google nooit op zal komen.

SuperGrover schreef:
2. Second Important Lesson - "Pickup In The Rain"

One night, at 11:30 p.m., an older African American woman was standing on the side of an Alabama highway trying to endure a lashing rainstorm. Her car had broken down and she desperately needed a ride. Soaking wet, she decided to flag down the next car.

A young white man stopped to help her, generally unheard of in those conflict-filled 1960s. The man took her to safety, helped her get assistance and put her into a taxicab.

She seemed to be in a big hurry, but wrote down his address and thanked him. Seven days went by and a knock came on the man's door. To his surprise, a giant console color TV was delivered to his home.

A special note was attached. It read: "Thank you so much for assisting me on the highway the other night. The rain drenched not only my clothes, but also my spirits. Then you came along. Because of you, I was able to make it to my dying husband's bedside just before he passed away. God bless you for helping me and unselfishly serving others."

Sincerely, Mrs. Nat King Cole.

Waarom staan die toevoegingen erbij? Is het extra heldhaftig als een jonge blanke man een oude donkere vrouw helpt?

Gezien wie die vrouw is, Noa? Daarom staat het er, neem ik aan, voor de beeldvorming. En natuurlijk vanwege de controversie tussen blanken en African-Americans, in die tijd. (zie deze zin: generally unheard of in those conflict-filled 1960s.) Niet meer dan logisch dus, dat maakt het verhaal extra bijzonder.

Tja, ik weet niet... Ik snap 'm wel, maar ik vind het toch een een apart verhaal eigenlijk.. Het is allemaal érg over the top Amerikaans in elk geval. Toen ik een jaar of 18 was las ik altijd van dat soort zelfhulpboeken waarin dat soort verhalen staan en vond ik het ook geweldig. Nu lees ik het met gemengde gevoelens...

Nou ja dat is iets heel anders inderdaad. Ik ben ook van mening dat het vaak overbodig is om dat soort details toe te voegen, maar in dit geval vind ik het wel degelijk wat aan het verhaal toevoegen. Dat het over de top is, ben ik ook wel met je eens, maar ja, dat zijn dat inspiratieverhalen meestal. Hangt beetje van m'n bui af, of ik daar iets mee heb of niet

Ook die over de naam van de schoonmaakster. Zij doet gewoon haar werk hoor en natuurlijk doe je aardig tegen haar, als het goed is doe je aardig tegen iedereen wat zijn functie ook is. Extra aandacht heeft een schoonmaker niet nodig, want die doet ook gewoon zijn werk en krijgt daar geld voor. Je hoeft diegene niet in een uitzonderingspositie te plaatsen of éxtra moeite te doen, dat vind ik fake. Je hebt er ook genoeg chagrijnige wijven bij zitten die niet eens terug lachen als je glimlacht en die helemaal niet zitten te wachten op de gladde praat van een manager die zo nodig je naam wilt weten, omdat hij graag wilt dat mensen hem aardig zien doen tegen een laag geplaatst persoon om zo zijn eigen reputatie omhoog te schroeven...

Noa schreef:Ook die over de naam van de schoonmaakster. Zij doet gewoon haar werk hoor en natuurlijk doe je aardig tegen haar, als het goed is doe je aardig tegen iedereen wat zijn functie ook is. Extra aandacht heeft een schoonmaker niet nodig, want die doet ook gewoon zijn werk en krijgt daar geld voor. Je hoeft diegene niet in een uitzonderingspositie te plaatsen of éxtra moeite te doen, dat vind ik fake. Je hebt er ook genoeg chagrijnige wijven bij zitten die niet eens terug lachen als je glimlacht en die helemaal niet zitten te wachten op de gladde praat van een manager die zo nodig je naam wilt weten, omdat hij graag wilt dat mensen hem aardig zien doen tegen een laag geplaatst persoon om zo zijn eigen reputatie omhoog te schroeven...

En daarom vind ik juist zo'n goed verhaal. Je neemt zo snel dat soort mensen om je heen voor lief, er zijn zo veel mensen die diensten verlenen die je gewoon straal voorbij loopt in je leven. Natuurlijk krijgen ze er voor betaald en is het gewoon hun baan, maar het zijn ook mensen met namen, en levens. Ik ben zelf eigenlijk net zo, en dat is misschien dan Amerikaans, maar dat is wel iets wat ik daar geleerd heb, om ook de buschauffeur te bedanken als ik uit stap, en een praatje te maken met de cassiere en te vragen hoe het met haar gaat, en om te zeggen tegen een wildvreemde dat ik haar oorbellen zo mooi vind. Misschien is het overdreven voor sommigen, maar ik word er persoonlijk wel blij van, van die manier van omgaan. Ik vind dat niet nep, ik vind dat bewust zijn van je omgeving.

Dat bedoel ik ook niet. Ik vind het normaal om je bewust te zijn van je omgeving en iedereen aardig te bejegenen en dus niet speciaal de schoonmaker, omdat die een positie onder je bekleed. Als de schoonmaker een chagrijnig rotwijf is dat alleen maar verwoed door schrobt als ik haar een lach toewerp, of iets vraag dan kan haar naam me ook verrotten. Ik maak daarin geen onderscheid.

Toen ik in Amerika was viel het me wel op dat mensen meer met elkaar praten inderdaad en dat vond ik wel fijn. Ik had tijdens mijn vlucht al gelijk allemaal ''vrienden'' gemaakt, want iedereen kletste tegen me aan alsof ze me allang kende, wel fijn vond ik dat! Voelde me gelijk wat meer vertrouwd. Maar in Nederland pas ik me toch weer aan, aan de cultuur hier. Als ik hier dag zeg tegen de buschauffeur dan kijken ze me meestal alleen maar vreemd aan.

Haha ja altijd als ik terug ben in NL ben ik de eerste dag zo verdrietig/verbaasd omdat iedereen zo 'chagrijnig' tegen elkaar doet. Of niet eens chagrijnig maar er heerst hier gewoon een bemoei je met je eigen leven mentaliteit. Behulpzaamheid is hier niet iets vanzelfsprekends.

Afijn, ik snap inderdaad wel wat je bedoelt. maar ach, het is een inspirational story he, dus het zal misschien vast wel wat aangedikt zijn. Het gaat er om dat je er een goed gevoel aan over houdt of het als een soort openbaring kan zien, en bij de eerste twee verhalen had ik dat wel (de andere vond ik niet zo indrukwekkend, behalve die van het kleine jongetje die dacht dat ie dood ging, maar dat vond ik gewoon een lieve kindergedachte).

Ja dat is wel stom he, in Amsterdam merk ik wel dat mensen meer tegen elkaar praten. Maar soms vind ik dat ook wel irritant... Omdat het hier vooral mannen zijn, die grappig bedoelde of seksistische opmerkingen plaatsen waar ik niet op zit te wachten... Het kan wel heel leuk zijn om gewoon eens iets te zeggen tegen een oud vrouwtje ofzo. Laatst zei een omaatje tegen mij: Och meid wat heb je prachtige hoge hakken en een mooi hoge wreef, dat had ik ook aan op jouw leeftijd en toen liet ze me haar ergonomisch verantwoorde schoenen zien en steunkousen, hahaha, zo schattig

die site is goed voor mijn Engels

Noa schreef:Ja dat is wel stom he, in Amsterdam merk ik wel dat mensen meer tegen elkaar praten. Maar soms vind ik dat ook wel irritant... Omdat het hier vooral mannen zijn, die grappig bedoelde of seksistische opmerkingen plaatsen waar ik niet op zit te wachten... Het kan wel heel leuk zijn om gewoon eens iets te zeggen tegen een oud vrouwtje ofzo. Laatst zei een omaatje tegen mij: Och meid wat heb je prachtige hoge hakken en een mooi hoge wreef, dat had ik ook aan op jouw leeftijd en toen liet ze me haar ergonomisch verantwoorde schoenen zien en steunkousen, hahaha, zo schattig

Haha ohw dat laatste is echt lief En dat eerste heel erg irritant

Ik ga vanavond trouwens denk ik nog even een rondje stumblen (doe ik pas als ik me verveel haha), want ik kijk nu even tv. Mocht ik dan nog iets noemenswaardigs tegenkomen, plaats ik het hier uiteraard! Half jaar geleden had ik trouwens al hetzelfde topic geopend, volgens mij deed Zora toen zelfs ook al mee, weet je dat niet meer?

Ja hoor klopt ik ben al langer fan

www.dailykos.com/story/2008/5/26/102458/137/70/522670 (sommige foto's vind ik echt ongelofelijk om naar te kijken, bijv die uit afrika,bhutan of de familie uit de united states)