met handjes en voetjes draaien

Hier ook handjes draaien, maar vooral wapperen. Dit doet ze als ze erg enthousiast is.Ze draait ook wel eens met haar voetjes, een teken dat ze het naar haar zin heeft Rare uitspraak hoor, ook over het nanny-gebeuren.

Mijn dochtertje doet dit ook vaak, en alleen als ik eraan kom met eten. Dan wordt ze zo enthousiast en begint ze te draaien met haar handjes en gek te doen met haar beentjes en ook nog eens te smakken. Ik vind dit schattig en absoluut geen vorm van autisme. Ze heeft het ook niet altijd

Ik moet ineens aan het liedje van K3 denken.. "Handjes draaien.. handjes draaien.. handjes draaien, alle kinderen in de wereld doe maar na, aha ahaha!" We geven gewoon K3 de schuld, dat alle kindjes dat nu zo doen!

Sinds N. dit met haar handjes doe zing ik altijd dit liedje.. ze vindt het helemaal geweldig en doet het nog extra snel/vaak. Lijkt mij niks mis mee.

loesje schreef:en bij autisme dan maken ze toch geen contact met ouders of omgeving en mijn zoontje is pas net van zn eenkennigheids fase af en vind andere kindjes heel interessant.

Nee dat is niet altijd zo bij autisme.. ik werk zelf op een woongroep voor verstandelijk gehandicapten en 1 client die autisme heeft, maakt juist wel veel contact. Jij hebt echt het standaart beeld voor je.. ieder mens met autisme is zo anders als de ander.

Maarre ff om je vraag te beantwoorden.. zoals ik hier lees, denk ik dat het van blijdschap is. Al zou het autisme zijn ( fladderen), kan iemand dit nooit en te nimmer gaan beweren op basis van 1 kenmerk en al helemaal niet als je zoon pas 8 maanden oud is!..

Ik merk overigens dat N. gaat 'dansen' als ze het naar haar zin heeft. Als ze bijvoorbeeld in de kinderstoel zit te eten en ze iets krijgt wat ze lekker vindt, gaat ze vaak bij de eerste paar happen 'dansen'. Ze beweegt/wiebelt dan haar lichaam. Voor haar is dit een teken dat ze iets fijn vindt, enthousiast is, blij is of ze gewoon tevreden is. Ze danst dus niet alleen op muziek.

Mamsie schreef:Darius ik ben 24. Maar ik zie er ook nog best jong uit. Oke nu met mijn korte coupe wat minder haha.

Ik maak me geen zorgen verder maar ik vroeg het me af of het zo ongewoon is.

Nou blijkbaar is het dus normaal om met je handjes te draaien!

Ik realiseerde me van de week dat ik nu met: 'Darius', getrouwd en moeder van twee kinderen' wel dicht bij het Libelle publiek kom.....en ben nog maar 27....

Ik moest gister toevallig naar het CB en heb het even nagevraagd en ze zei dat het echt onzin was dat het draaien met de handjes of voetjes een vorm of begin van autisme is.
Ze zei dat je autisme kunt herkennen aan geen contact maken met de omgeving.

*

Ik weet het niet, zij zei het, ik heb er geen verstand van.

Mijn broertje deed het toen hij klein was ook altijd! Als hij blij was of enthousiast bijvoorbeeld. Hij heeft geen autisme..

En hoe zit het dan met baby's die de hele tijd "nee-schudden"?
I. heeft dat sinds kort ontdekt en gaat keihard met haar hoofdje schudden en dan lachen!
Is zij ook autistisch dan??

Nouja zullen we de diagnose autisme stellen, maar over laten aan de psychologen en orthopedagogen..

zoals al vaker geschreven hier.. kun je het niet herkennen aan 1 'symptoom'

[quote="Annemie"]Ik moest gister toevallig naar het CB en heb het even nagevraagd en ze zei dat het echt onzin was dat het draaien met de handjes of voetjes een vorm of begin van autisme is.
Ze zei dat je autisme kunt herkennen aan geen contact maken met de omgeving.[/quote]

Dat is wel heel simpel gesteld. M.ara wordt ook onderzocht op autisme maar als ze iets wel doet is het contact met ons maken/zoeken/brabbelen naar ons.

Soms vraag ik mezelf weleens af welke proffesionaliteit er op het CB werkt ? Zo ook afgelopen donderdag, M.ara moest op controle bij de verpleegkundige. Maakt ze zich 'ineens' grote zorgen omdat M.ara nog niet omrolt en ze vond haar spierspanning te matig. Gaat ze ineens weg om de arts erbij te halen, want die moest wel even meekijken. Gaan ze mij daarna allemaal vragen stellen (die ik al 100 keer heb moeten beantwoorden van allerlei verschillende artsen) en stellen ze voor om M.ara even na te laten kijken door de kinderarts. In mezelf moest ik best lachen en ik vroeg ze om even in M.ara haar status te kijken van het vorige bezoek en toen schaamde ze zichzelf echt kapot. Wat bleek, ze hadden het niet eens gelezen, ze wisten niets van M.ara af, helemaal niets

Ik zie dit wel vaker bij kindjes op m'n werk.

Was trouwens nog best grappig, één daarvan had ooit een redressiehelmpje, die noemden we liefkozend 'ons stoere motorrijdertje', haha. 't Kindje is nu al een stuk groter, en ik ka me niet voorstellen dat hij autistisch is. Ik denk dat je misschien pas als symptoom van autisme kunt spreken als ze dat draaienmet de handen op latere leeftijd nog doen.

Trouwens, volgens mij is het niet eens zozeer dat het draaien met de handjes ene teken kan zijn van autisme, ik denk dat dan eerder 'fladderen' bedoeld wordt.

Mamavan2: Alsof ik mijn eigen verhaal lees van afgelopen donderdag!!
Ik moest met D.aan op controle en mij werd verteld dat hij boven het gemiddelde zit qua gewicht en eronder qua lengte. En zijn spraak was absoluut niet voldoende, dus ik moest teurgkomen over 3 maanden...
Toen ik vroeg of ze op de hoogte was van het feit dat Daan 3 maanden te vroeg is geboren en daarom gecorrigeerd moet worden in leeftijd, gaf ze aan dat ze z'n dossier niet had gelezen...

Dat is toch te bizar voor woorden?!

@ Mamavan2 en Linda: Jee, wat bizar!
Lekker handig ook zeg... Pffff.
Hier beginnen ze vaak de namen van de kindjes al te roepen voor ze uberhaupt binnen zijn en vragen altijd na als er de vorige keer bijzonderheden waren!

@ Mamsie: H. heeft het ook gedaan. Met name als ze erg enthousiast was over iets.

Over het autisme gebeuren... Totaal off topic, maar ik heb op vakantie het boek Mijn vriend Ben gelezen.
Wat een enorm indrukwekkend verhaal! En triest eigenlijk ook.

Waar gaat dat boek precies over ?

Een moeder die een zoontje krijgt en eigenlijk vanaf dag 1 huilt.
En dan ook echt aan 1 stuk door. Hij maakt geen contact, hij wil absoluut niet aangeraakt worden, kan niet getroost worden (mijn hart brak toen ik dat stuk las), kan enorm kwaad worden...

Het is een waargebeurd verhaal. Soms heeft het iets weg van een dagboek wat zijn moeder heeft bijgehouden.
Zij heeft altijd aangevoeld dat er iets niet in orde was maar er bleef gezegd worden dat het aan haar lag. Kleine kinderen huilen nu eenmaal veel etc etc... Het hele traject op school beschrijft ze, hoe hij totaal niet om kon gaan met de kindjes in zijn klas, hoe zij niet met hem om konden gaan en ga zo maar door.

Uiteindelijk komt er een zwerfkatje die haar zoon's wereld totaaaaaal veranderd. Hij gaat zelfs praten en via een omweg gaat hij over zijn gevoelend en emoties praten. En dan ineens is de kat weg...

Mijn vriend Ben * Hier staat een hele korte samenvatting.

LindaK schreef:Toen ik vroeg of ze op de hoogte was van het feit dat Daan 3 maanden te vroeg is geboren en daarom gecorrigeerd moet worden in leeftijd, gaf ze aan dat ze z'n dossier niet had gelezen...

Het feit dat ze geen dossier hebben gelezen is gewoon te schandalig voor woorden! Maar wat ik me afvroeg over dat corrigeren van de leeftijd, moet je dat altijd blijven doen?
Mijn vriendin heeft een 3-ling gehad en die zijn in week 29 geboren met ook een akelig laag gewicht, maar zij heeft het nooit meer over dat ze de leeftijd moeten corrigeren. Vandaar dat ik het even vraag want haar kinderen worden nu gewoon naar leeftijd gecontroleerd. De échte leeftijd bedoel ik dan he.

Hazeltje schreef:Een moeder die een zoontje krijgt en eigenlijk vanaf dag 1 huilt.
En dan ook echt aan 1 stuk door. Hij maakt geen contact, hij wil absoluut niet aangeraakt worden, kan niet getroost worden (mijn hart brak toen ik dat stuk las), kan enorm kwaad worden...

Het is een waargebeurd verhaal. Soms heeft het iets weg van een dagboek wat zijn moeder heeft bijgehouden.
Zij heeft altijd aangevoeld dat er iets niet in orde was maar er bleef gezegd worden dat het aan haar lag. Kleine kinderen huilen nu eenmaal veel etc etc... Het hele traject op school beschrijft ze, hoe hij totaal niet om kon gaan met de kindjes in zijn klas, hoe zij niet met hem om konden gaan en ga zo maar door.

Uiteindelijk komt er een zwerfkatje die haar zoon's wereld totaaaaaal veranderd. Hij gaat zelfs praten en via een omweg gaat hij over zijn gevoelend en emoties praten. En dan ineens is de kat weg...

Mijn vriend Ben * Hier staat een hele korte samenvatting.

Een supermooi boek, en hou de zakdoekjes dan maar klaar!

Ik hou totaal niet van boeken lezen, maar dit lijkt me toch wel een heel mooi boek...

Ik heb sinds H er is eigenlijk geen tijd meer om te lezen.
Maar op vakantie heb ik het in anderhalve dag uitgelezen.

Lieskuh schreef:

LindaK schreef:Toen ik vroeg of ze op de hoogte was van het feit dat Daan 3 maanden te vroeg is geboren en daarom gecorrigeerd moet worden in leeftijd, gaf ze aan dat ze z'n dossier niet had gelezen...

Het feit dat ze geen dossier hebben gelezen is gewoon te schandalig voor woorden! Maar wat ik me afvroeg over dat corrigeren van de leeftijd, moet je dat altijd blijven doen?
Mijn vriendin heeft een 3-ling gehad en die zijn in week 29 geboren met ook een akelig laag gewicht, maar zij heeft het nooit meer over dat ze de leeftijd moeten corrigeren. Vandaar dat ik het even vraag want haar kinderen worden nu gewoon naar leeftijd gecontroleerd. De échte leeftijd bedoel ik dan he.

D.aan wordt in het ziekenhuis tot 4 jaar gecontroleerd en ook gecorrigeerd...Daarna zullen de verschillen misschien minder groot zijn, waardoor hij dan wordt gecontroleerd op geboortedatum...denk ik...
Maar ik weet in ieder geval dat we de komende jaren nog op controle moeten komen met 'm en dat ze dan kijken naar de gecorrigeerde leeftijd. Zal het eens vragen de komende keer!