Genieten van je kinderen

Afgelopen weekend was het natuurlijk Pasen. Deze dagen hebben wij doorgebracht met familie; de ene dag mijn schoonfamilie, de andere dag mijn kant. Op dat soort dagen geniet ik altijd zoveel meer van mijn kinderen dan 'normaal'. Als we thuis zijn en mijn man is aan het werk dan vind ik het af en toe best zwaar. Ik kan dan ook weleens geïrriteerd zijn, als de oudste speelgoed van de jongste afpakt, als de jongste maar blíjft jengelen of als hij weer eens niks wil eten, etc.

Maar als we bij familie/vrienden zijn dan kan ik met een hele andere blik naar ze kijken lijkt wel. Bovendien hebben ze dan natuurlijk zoveel afleiding dat ik minder op mijn bordje krijg, dat scheelt ook wel. Op dat soort momenten heb ik echt zo'n verliefd gevoel naar mijn kinderen. (Heb ik 'normaal' ook weleens hoor. Als ze naar bed gaan bijvoorbeeld ) Eigenlijk zou ik dus gewoon continu op bezoek moeten gaan/ bezoek moeten ontvangen .

Is dit voor jullie herkenbaar? (Ik had dit trouwens nog niet zozeer toen alleen de oudste er was en nog heel klein was, het is pas wat later gekomen geloof ik.)

Ik vind het sowieso leuker dan toen Laurens nog een baby was. Ik geniet nu echt van zijn gebrabbel en ik kan ook genieten van het spelen in de tuin. Ik denk dat dit alleen maar leuker wordt als hij strakjes ook bordspelletjes kan doen aan de tafel, samen knutselen, ed.

En ik kan ook heel erg genieten als Laurens met andere kinderen aan het spelen is. Meestal sluip ik altijd het kdv binnen om te zien hoe hij met anderen om gaat. En als Laurens een vervelende dag heeft, dan is niets zo fijn om even bij de buurkinderen en buurvrouw op de koffie te gaan!

Afgelopen zaterdag vierden we de verjaardag van mijn man, en daar waren neefje en nichtje van 5 en 7 ook bij. Heerlijk om te zien dat Laurens daar nu ook mee kan 'spelen'. HIj was in ieder geval ondeugend genoeg om steeds een bakje water over zijn nichtje heen te gooien en ik heb eigenlijk de hele middag bijna niet naar hem omgekeken. Althans, alleen gekeken hoe leuk hij aan het spelen was!

Ik vind het doordeweeks eigenlijk best saai.....ik ben blij dat ik met mijn werk het werk over vier dagen kan spreiden, heb ik altijd wat te doen...

En nu ik verlof heb kan ik af en toe echt gek worden thuis. Afgelopen dinsdag zou ik eigenlijk de hele dag op visite gaan, maar de accu van mijn auto was stuk, en daar zat ik. Gewoon de hele dag thuis, ben zelfs niet even het dorp ingeweest, want ik wist niet wanneer ze de auto terug kwamen brengen van de garage. Pfff....

Ja, dan duurt een dag wel erg lang inderdaad. Ik weet nog dat ik het vorig jaar echt zwaar vond; hoogzwanger, hittegolf en een dreumes in huis! Ik was dan zó blij als mijn man thuis kwam. Nou ja, dat laatste heb ik eigenlijk nog steeds wel

mijn zoontje is bij anderen juist vaak uit zn doen en gaat sneller huilen. maar ik kan zeker wel van hem genieten thuis want tis een lief ventje

Ik zou het zo zelf geschreven kunnen hebben.

Arden schreef:Ik zou het zo zelf geschreven kunnen hebben.

Klinkt misschien stom, maar ik heb wel vaker het idee dat wij wat op elkaar lijken. Qua uiterlijk niet trouwens haha.

Ik herken het ook wel een beetje. Heb dat verliefde gevoel heel vaak, normaal gesproken ook regelmatig. Maar als ik niet naar de studie hoef, thuis even niks hoef of ergens op visite ben dan heb ik het helemaal vaak. Dan heb je even niks anders aan je hoofd en dat scheelt wel merk ik. Dan kan ik nog meer van haar genieten.

Laatst had ik tentamenweken en had ik het heel druk, dat vond ik best zwaar. En dan kon ik soms ook wat minder van haar genieten. Had gewoon teveel te doen, teveel drukte. Dat vond ik best jammer, maar gelukkig valt het over het algemeen wel mee.

Heel gek is het niet denk ik, als je even geen dingen aan je hoofd heb en uit je eigen omgeving weg bent is het denk ik makkelijker om echt goed te genieten.

Herkenbaar, zeker nu ik de afgelopen dagen en de komende dagen veel moet werken. Ga ik me ook aan meer dingen 'irriteren', niet alleen dingen van mijn dochter, maar ook kleine dingen van mijn man die de afgelopen dagen vrij is geweest. Het is toch vaak rennen, vliegen en weer opstaan om het maar zo te zeggen. Maar als ik tussendoor zoals nu 2dgn vrij bent probeer ik dubbel op te genieten van haar.

Verder kan ik uren naar haar staan te kijken als ze in haar bedje ligt te slapen als ik s'avonds na een drukke dienst thuiskomt. En kan ik er intens van genieten als we bij familie zijn en haar neefjes en nichtjes zich om haar bekommeren.

Minneke schreef:

Arden schreef:Ik zou het zo zelf geschreven kunnen hebben.

Klinkt misschien stom, maar ik heb wel vaker het idee dat wij wat op elkaar lijken. Qua uiterlijk niet trouwens haha.

haha ja dat idee heb ik ook wel eens. Hoezo niet qua uiterlijk?

Arden schreef:

Minneke schreef:

Arden schreef:Ik zou het zo zelf geschreven kunnen hebben.

Klinkt misschien stom, maar ik heb wel vaker het idee dat wij wat op elkaar lijken. Qua uiterlijk niet trouwens haha.

haha ja dat idee heb ik ook wel eens. Hoezo niet qua uiterlijk?

Ik heb volgens mij wel eens een foto van jou gezien op het vorige forum. En daar lijk ik niet op . (En dat is dan weer jammer, voor mij dan.)

Minneke schreef:

Arden schreef:

Minneke schreef:

Arden schreef:Ik zou het zo zelf geschreven kunnen hebben.

Klinkt misschien stom, maar ik heb wel vaker het idee dat wij wat op elkaar lijken. Qua uiterlijk niet trouwens haha.

haha ja dat idee heb ik ook wel eens. Hoezo niet qua uiterlijk?

Ik heb volgens mij wel eens een foto van jou gezien op het vorige forum. En daar lijk ik niet op . (En dat is dan weer jammer, voor mij dan.)

Haha, dank je voor het compliment ik kan me geen foto van jou herinneren geloof ik.

Ja hoor, heel herkenbaar. Net zoals het me bij anderen thuis pas opvalt hoe groot hij eigenlijk al aan het worden is terwijl ik normaal de hele dag naar hem kan kijken

Arden schreef:

Haha, dank je voor het compliment ik kan me geen foto van jou herinneren geloof ik.

Dan moet je toch beter opletten , maar je mist er niet zo heel veel aan hoor. Ik heb maar een saai hoofd