Telefoontje van ex..

Ik ben net gebeld door mijn ex. Hij zit in de trein en vraagt of hij zo langs mag komen om te praten. Hij heeft mijn steun nodig.
Nu was ik alleen eigenlijk helemaal klaar met hem en had ik besloten geen contact meer te willen. Alleen.. hij heeft ook een tijd lang voor mij klaar gestaan op moeilijke momenten.
Ik heb dus gezegd dat ik het niet wil. En gevraagd of hij anders straks even rustig terug wilt bellen. Is dit stom? Wat zouden jullie doen?

Ik vind het heel goed van je dat je je grenzen aangeeft! Ik weet niet wat er tussen jullie gebeurd is maar over het algemeen maakt het zoeken naar een vertrouwdheid die er niet meer hoort te zijn het er niet beter op. Je hebt hem een alternatief geboden door te zeggen dat hij kan bellen, goed opgelost!

Ja zo heb ik idd goed een grens aangegeven maar eigenlijk ben ik hier zelfs niet echt blij mee. Helemaal niet omdat hij op mijn gevoel in speelde door te zeggen: "waarom niet? Ik stond toch ook voor jou klaar?" Aargh dat vind ik echt irritant. Want daardoor voel ik me anders schuldig terwijl dat natuurlijk in een andere periode was.

Elodie, niet schuldig voelen hoor! Iedereen heeft zijn grenzen en omdat hij voor jou klaarstond wil dat nog niet automatisch inhouden dat jij ook voor hem klaar moet staan! Ik vind dat je het al heel goed hebt opgelost eigenlijk. Ik ken jullie situatie niet en weet niet hoe lang jullie geen contact hebben gehad, maar als jij er geen behoefte aan hebt moet je dat ook zeker niet doen.
Maar is er een speciale reden waarom hij nu juist van JOU steun nodig heeft? Kan hij niet bij iemand anders (familie/vrienden) terecht?

Elodie schreef:Ja zo heb ik idd goed een grens aangegeven maar eigenlijk ben ik hier zelfs niet echt blij mee. Helemaal niet omdat hij op mijn gevoel in speelde door te zeggen: "waarom niet? Ik stond toch ook voor jou klaar?" Aargh dat vind ik echt irritant. Want daardoor voel ik me anders schuldig terwijl dat natuurlijk in een andere periode was.

Hij kent je waarschijnlijk goed genoeg om te weten dat je je hierdoor schuldig gaat voelen en dat is zijn manier om te proberen om je te overtuigen. Ik zou echt proberen je aan je grenzen te houden, en daar achter te gaan staan. Het is je goed recht om niet te willen dat hij langskomt, je bent hem niets verplicht!

Ik snap ook echt niet dat hij mij belt. Nou ja, ik weet dat hij met mij over bepaalde dingen durft te hebben maar dit is echt raar na ongeveer 8 maanden elkaar niet gesproken te hebben. En tijdens de laatste ontmoeting gedroeg hij zich als een hufter..(maarja ik zat ook half dronken in de nachttrein hmm;))

Heb dus echt geen zin in zn telefoontje maar baal er vooral van dat ik nu alweer met hem bezig ben. Bah dat wil ik niet. Daarom wil ik geen contact.

Elodie schreef:Ik snap ook echt niet dat hij mij belt. Nou ja, ik weet dat hij met mij over bepaalde dingen durft te hebben maar dit is echt raar na ongeveer 8 maanden elkaar niet gesproken te hebben. En tijdens de laatste ontmoeting gedroeg hij zich als een hufter..(maarja ik zat ook half dronken in de nachttrein hmm;))

Heb dus echt geen zin in zn telefoontje maar baal er vooral van dat ik nu alweer met hem bezig ben. Bah dat wil ik niet. Daarom wil ik geen contact.

Dan is het duidelijk waar je grenzen liggen. Als hij wel belt dan kun je dat gerust aangeven, dat is meer dan je goed recht! Vervelend dat het je nu zo raakt!

Ik vind dat je een goede beslissing hebt genomen. Het feit dat hij voor jou heeft klaargestaan wil niet zeggen dat jij dat nu andersom ook voor hem moet doen. Blijkbaar was de situatie toen anders en maakten jullie toen nog deel uit van elkaars leven, nu wil je los van hem komen en dat lukt je niet als je weer contact gaat houden. Ik denk ook niet dat je die steun van hem moet zien als een schuld die vereffend moet worden. Hij deed dat toen voor jou, omdat hij jou wilde helpen. Hij mag niet verwachten dat er nu iets tegenover staat.

Susan schreef:Ik vind dat je een goede beslissing hebt genomen. Het feit dat hij voor jou heeft klaargestaan wil niet zeggen dat jij dat nu andersom ook voor hem moet doen. Blijkbaar was de situatie toen anders en maakten jullie toen nog deel uit van elkaars leven, nu wil je los van hem komen en dat lukt je niet als je weer contact gaat houden. Ik denk ook niet dat je die steun van hem moet zien als een schuld die vereffend moet worden. Hij deed dat toen voor jou, omdat hij jou wilde helpen. Hij mag niet verwachten dat er nu iets tegenover staat.

Helemaal mee eens, ik had het niet beter kunnen verwoorden.

Mooi gezegd Susan.

Ik heb net een héél heftig gesprek met hem gehad. Pff . Nu begrijp ik ook dat hij mij belde. Hierover had hij niemand anders kunnen bellen.

Durf je hier te vertellen waar het over ging?
En heb je hem een beetje kunnen steunen/helpen?

Klinkt als een zwaar gesprek. Sterkte!

Hij heeft contact met mij gezocht omdat hij aan het denken is gezet door heftige dingen die hij meemaakt. Mijn ex(niet de vader van mijn kind) wilt weer contact met mijn zoon en een band opbouwen. Ik heb hem moeten zeggen dat ik dat niet wil. Ontroostbaar was hij.. Ik denk niet dat er nu nog enige vorm van contact zal zijn.
Gisteren voelde ik me er onwijs klote onder maar dat is al wat minder. Ik kan gewoon geen rekening meer met hem houden en moet kijken naar wat voor mij en mijn zoon het beste is.

Janelie schreef:Ik vind het goed van je dat je voor je zoon hebt gekozen. Uiteindelijk gaat het erom wat het beste is voor hem. Voor je ex zou het nu best even naar zijn, maar daar komt hij wel weer overheen. Heel veel sterkte, want dit is voor jou ook moeilijk!

+1

Ja ik vind het gewoon k*t dat ik zo'n beslissing moet maken. Best fijn om dan even te horen dat ik het goed heb gedaan

Zouden jullie zoiets met je vriend bespreken?

Elodie schreef:Ja ik vind het gewoon k*t dat ik zo'n beslissing moet maken. Best fijn om dan even te horen dat ik het goed heb gedaan

Zouden jullie zoiets met je vriend bespreken?

Ja!