Het toppunt van zwangerschapsdementie?

Of afterbevallingsdementie:

Vergeten te kolven en je vervolgens ernstig afvragen hoe het toch komt dat je elke keer als je over kindjes leest of het over je eigen kind hebt je pijnlijke steken krijgt en begint te lekken terwijl je nóóit lekt!

Jullie nog leuke acties van zwangerschapsdementie of van daarna?

Ik wilde net brownies bakken (die heel erg mislukt waren, ik dacht dat de tijd al om was,toen ik brownie uit de vorm wilde halen pletste de chocolade op de tafel), dus ik haalde de bakplaat een stukje uit de oven, zette de bakvorm erop, deed mijn ovenwanten uit en duwde zo de bakplaat weer in de oven. Gevolg: drie rode strepen op mijn vingers.

Bij dochter heb ik een keer zitten kolven toen ik net wakker was. Opeens vroeg ik me af hoe het kwam dat alles nat was. Was ik vergeten de flesjes er onder te draaien.

Hahaha, Linda, dat is inderdaad niet erg handig!

@slakje, auw!!!

Is dan al tijdje na bevalling...
Haha vorige week naar de stad, pakken 4+ luiers ingeslagen.. Maar dochter zit.al een tijdje in maat 5...
Kon ik weer terug.

Ik zeg maar niets hahaha ik heb soms ook van die dozenacties hahaha. Volgens mij is het na een tweede helemaal hopeloos en komt het nooit meer goed hahaha.

Alles in de auto zetten auto instappen de straat uitrijden en bedenken.. Hmm volgens mij ligt Julian nog thuis.. Zo dom!

Eigenlijk geen vorm van zwangerschaps of bevallingsdementie, maar wel hilarisch!!

Ik lag nog op het IC en wilde perse weer gaan kolven, zodat ik zodra ik beter was borstvoeding kon gaan geven. Ik was dus halverwege mijn navel aan het kolven, toen hebben mijn man en zijn zusje mij gekolfd! Lag ik daar in dat bed met een bigsmile in bed en zeggen dat ik een koe met personeel ben!
Van dit hele gebeuren kon ik mij dus niks meer herinneren, totdat dit mij verteld werd door mijn schoonzusje. Ik krijg nog regelmatig te horen dat ik lekkere tieten heb!!

Ondanks dat het heel naar was hoe ik er toen bijlag, ik dit wel als een leuke herinnering beschouw!

Pinkel schreef:Eigenlijk geen vorm van zwangerschaps of bevallingsdementie, maar wel hilarisch!!

Ik lag nog op het IC en wilde perse weer gaan kolven, zodat ik zodra ik beter was borstvoeding kon gaan geven. Ik was dus halverwege mijn navel aan het kolven, toen hebben mijn man en zijn zusje mij gekolfd! Lag ik daar in dat bed met een bigsmile in bed en zeggen dat ik een koe met personeel ben!
Van dit hele gebeuren kon ik mij dus niks meer herinneren, totdat dit mij verteld werd door mijn schoonzusje. Ik krijg nog regelmatig te horen dat ik lekkere tieten heb!!

Ondanks dat het heel naar was hoe ik er toen bijlag, ik dit wel als een leuke herinnering beschouw!

Oh god, dat is echt zo'n verhaal dat je nog jaren gaat horen!

Slakje schreef:

Pinkel schreef:Eigenlijk geen vorm van zwangerschaps of bevallingsdementie, maar wel hilarisch!!

Ik lag nog op het IC en wilde perse weer gaan kolven, zodat ik zodra ik beter was borstvoeding kon gaan geven. Ik was dus halverwege mijn navel aan het kolven, toen hebben mijn man en zijn zusje mij gekolfd! Lag ik daar in dat bed met een bigsmile in bed en zeggen dat ik een koe met personeel ben!
Van dit hele gebeuren kon ik mij dus niks meer herinneren, totdat dit mij verteld werd door mijn schoonzusje. Ik krijg nog regelmatig te horen dat ik lekkere tieten heb!!

Ondanks dat het heel naar was hoe ik er toen bijlag, ik dit wel als een leuke herinnering beschouw!

Oh god, dat is echt zo'n verhaal dat je nog jaren gaat horen!

We hebben het er inderdaad nog geregeld over, en hebben dan dikke lol met zijn allen!

in mijn beide zwangerschappen liet ik echt om de haverklap het eten aanbakken en overkoken, echt minstens 4x in de week.

ook was het bij beide zwangerschappen erg met alles vergeten als ik weg moest. Als ik dan bijv. boodschappen ging doen kwam ik steeds wel 3 of 4 keer terug van de auto naar binnen omdat ik weer wat was vergeten.

hahaha Pinkel.

Haha, Pinkel, ik lig helemaal in n deuk hier

Alles betalen bij de AH en dan het bierkratje laten staan, en thuiskomen en mijn vriend aankijken en denken shoooot ik ben dus het belangrijkste vergeten en dat terwijl het al betaald is. Heb hem maar terug gestuurd, durfde zelf niet meer te gaan
Bierkratje stond overigens op de band, geen idee hoe je dat kunt vergeten.. maar het is me gelukt.

Naar de winkel lopen om een pakketje te posten. Daar héél gezellig met de vrouw achter de balie staan kletsen, weer weg willen gaan en de opmerking krijgen "wilde je niet een pakketje posten?" had ze dat niet gezegd, dan was ik gewoon weer met pakketje naar huis gelopen.

Het is mij meerdere malen overkomen dat ik de auto in stapte en de auto wilde starten en vervolgens mijn sleutels nergens kon vinden. Tas overhoop, op geond gekeken etc, zaten ze nog in het portier

Een van de eerste paar keren shoppen na de bevalling heb ik meerdere keren geprobeerd kleding terug te brengen naar de verkeerde winkel. Stond ik in de Sting, legde het kledingstuk op de toonbank: "Ik wil dit graag terugbrengen, ik zal de bon even pakken." Mevrouw bekeek het kaartje en zei, nog voordat ik de bon had: "Ehm, dan moet u naar een paar winkels verderop." Ik stond haar nog heel raar aan te staren met het idee 'waar heb je het over?'. Ik keek nog serieus om me heen, maar het kwartje viel pas laat. Terwijl ik toch heel duidelijk met een WE-tas, WE-bon en broek met een WE-kaartje eraan in mijn handen stond In twee weken tijd is dit me op 3 verschillende dagen gebeurd, in 3 verschillende winkels.

Oh, vergeten waar ik de auto hier in de buurt heb geparkeerd overkomt me ook nog regelmatig. Wij wonen in de stad, er is bijna nooit plek voor de deur dus we parkeren meestal in de straten om ons heen. Als ik met de auto weg moet, moet ik altijd heel hard denken wie van ons het laatst geparkeerd heeft. Als ik dat ben geweest moet ik ook altijd heel hard denken waar ik ook alweer geparkeerd heb. Heb regelmatig met een zwaar kind op mijn arm een rondje wijk gelopen omdat ik gewoon echt niet meer wist waar de auto stond.

Boodschappen vergeet ik ook heel vaak, evenals het opnemen van tv-programma's voor mijn vriend als hij me daarvoor whatsappt. Tien minuten voor het begint whatappt 'ie vaak, maar ik vergeet het vaak direct na het gesprek. Verder loop ik vaak naar de keuken, daar aangekomen weet ik niet meer waarvoor.

Zo herkenbaar allemaal! Alleen geloof ik dat ik het van tevoren al net zo erg had Maar tijdens en vlak na mijn zwangerschappen liep het de spuitgaten uit. Zo liep ik regelmatig mijn bril te zoeken terwijl ik hem gewoon op had, of mijn telefoon terwijl ik hem in mijn handen had en meer van dat soort gekke acties. Ook kwam ik regelmatig de afstandsbediening tegen in de koelkast of de huistelefoon in de voorraadkast. Mijn man kijkt inmiddels nergens meer van op

Het gaat wel beter nu, maar ik vergeet nog steeds heel veel en heb dan ook overal in huis lijstjes en briefjes liggen.