Het is ondertussen alweer 2 jaar geleden...

Een hele dikke voor jou weegschaal! Ik sluit me aan bij alles wat er al gezegd is. Hopelijk kunnen ze in België helpen! Heb je nog wat met mijn tip gedaan ofniet? Ik zou het zeker in gedachte houden!

Ik hoop van harte dat ze je hier in België goed kunnen helpen en dat jullie volgend jaar ook een klein mensje in jullie wiegje hebben liggen. Het is je zo hard gegund

Lieve Weegschaal, wat een verdriet. Hopelijk kunnen ze je in Belgie helpen.

Een hele dikke voor jouw meid!!

Ook van mij een dikke

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, ik word elke keer zo verdrietig van je verhaal! Het liefst zou ik naar een andere zender willen zappen, want dit wil ik eigenlijk niet weten, zoveel pijn en verdriet! Maar naar een andere zender zappen maakt het ook niet minder erg, dus pink ik elke keer als ik (stukken van) je verhaal lees inwendig een paar tranen weg.
Ik vind het stoer hoe je de moed er probeert in de te houden en je niet zo maar laat kisten en ook stoer hoe jij hier af en toe toch stukjes van je verdriet durft te laten zien. Ik wens dat jouw verdriet de mooiste pleister krijgt die er is, dat kleintje op de wereld zetten waar je zo naar verlangt.

Ik heb je topic vanmiddag al gelezen maar weet gewoon niet de juiste woorden te vinden. Ik leef heel erg mee en hoop dat de medicatie die in Belgie wel wordt gegeven jullie zal helpen een gezond kind te krijgen. Heel veel sterkte en succes voor de komende tijd.

Lieve Weegschaal,
Een hele dikke voor jou! Las het nu weer met kippenvel, terwijl ik je verhaal al zo goed ken. Vind het erg goed dat je de moed niet opgeeft!!!

Een dikke knuffel! Wat moet dit moeilijk zijn zeg!! Het is je zo gegund!

Dikke knuffel, ik hoop heel erg dat ze jullie in België kunnen helpen met het verwezenlijken van jullie droom.

Een hele dikke knuffel voor jou meid!
Ik vind het zo ontzettend knap hoe sterk je blijft! Je afspraak in België is al bijna, ik hoop dat jullie daarna heel snel weer een de slag mogen met nieuwe medicatie.

Heel veel succes in Belgie. Ik ga ontzettend hard voor je duimen.
En hopenlijk word je snel weer zwanger en blijft dit kindje 9 maanden lang zitten
En het is idd moeilijk als je na 2 jaar nog steeds met lege handen staan. Ik vond het toen ook moeilijk dat sommige met wie ik tegelijk met de pil stopte, zelfs al zwanger raakten van een tweede kindje. En wij hadden nog niets. Kon daar soms ook moeilijk mee omgaan, al gunde ik het diegene dan heus wel.

Ook al is onze situatie anders, we staan beide nog met l ege handen. Maar probeer de moed niet te verliezen en hou vol! Ik weet dat het niet gemakkelijk is om elke keer weer de kracht te vinden om positief te blijven en ook nog een beetje te blijven genieten van het leven...
Elke stap is er hopelijk één dichter bij onze droom. Ik hoop dat we elkaar kunnen blijven steunen en dat 2013 nu eindelijk ons jaar wordt.

Wil iedereen echt bedanken voor de lieve oprechte reacties. Voel me hier echt door gesteund!