Meld jij je ouders dat je ziek bent?

Mijn moeder kan daar soms echt over vallen als ik haar niet zeg dat ik ziek ben...
Ik vind het vaak niet zo nodig, want ze kan er toch niks aam veranderen of wat dan ook...

Alleen vragen hoe het gaat ;-)

Nee hoor, alleen als ik ziek ben en ze toevallig spreek. Mijn moeder zeg ik het liever niet, die begint namelijk meteen over dat zij hetzelfde heeft of heeft gehad, maar dan veel erger, en blablabla

Meestal horen ze dat wel, maar ik ga er niet speciaal over opbellen, tenzij ik bijvoorbeeld oppas nodig zou hebben omdat ik zo ziek ben dat ik niet voor de kinderen kan zorgen en Dion niet thuis zou kunnen blijven.

Toen ik ziek was heb ik mijn moeder gebeld of ze me van het werk naar huis wilde brengen, dus toen wist ze het. De keer daarvoor dat ik griep had woonde ik nog thuis dus wist ze het ook wel. Als ik wat anders heb (blinde darm ontsteking, scheur in maagwand, kiespijn..) vertel ik het wel.

Ik spreek mijn moeder meerdere malen per week, dus ze weet het eigenlijk altijd wel als er iets is of speelt hier thuis. Ze kunnen niks doen, maar mijn moeder wil toch wel graag op de hoogte zijn over ons, dus ook over dit soort dingen op zo'n moment.

Alleen als ik ze toch al spreek of iets van ze wil ;-)

Susan schreef:Meestal horen ze dat wel, maar ik ga er niet speciaal over opbellen, tenzij ik bijvoorbeeld oppas nodig zou hebben omdat ik zo ziek ben dat ik niet voor de kinderen kan zorgen en Dion niet thuis zou kunnen blijven.

Dit dus. Meestal spreek ik ze dagelijks.

Alleen als ik ze toevallig spreek, ik ga ze er niet speciaal voor opbellen en spreek ze ook niet iedere dag. Als ik wat ergers heb dan een gewoon griepje of iets wil weten over medicatie ofzo dan zijn ze wel de eersten die ik bel.

Pippa schreef:Ik spreek mijn moeder meerdere malen per week, dus ze weet het eigenlijk altijd wel als er iets is of speelt hier thuis.

Hier ook. Het is niet zo dat ik 's ochtends bel dat ik ziek ben, maar meestal zie ik mijn moeder een dag of twee later wel, dus dan komt het wel ter sprake.
Wanneer ik echt naar het ziekenhuis ofzo zou moeten, dan bel ik wel.

Ik bel mijn moeder er niet speciaal voor op. Maar ze hoort het wel snel, omdat ik dan niet mee ga sporten, of niet kom eten.

Als ik haar toevallig spreek dat vertel ik het wel. Maar ik ga haar niet speciaal wathsappen of bellen om het te vertellen.
Ze woont ver weg, dus kan ze toch niks voor me doen.

Nee, tenzij we toevallig bellen en ze vraagt hoe het met me gaat.

Als ik ze toevallig spreek dan zeg ik het. Maar ga er echt niet speciaal voor bellen

Meestal heb ik meerdere keren contact met m'n ouders, dus ja, dan vertel ik het wel.

soms wel soms niet. mijn moeder is over bezorgd dus soms is het beter om niets te zeggen. jammer alleen dat ze zo'n antenne heeft en 9 van de 10 keer toch wel weet dat ik ziek ben.

toen ik nog in het zelfde dorp als mijn ouders woonde was het helemaal mooi. dan belde ze me als ze mijn auto zag staan zo van: je bent toch niet ziek?!

ze vind het ook zielig als ik dan alleen ben en im heb zo iets van laat me maar ik duik in bed en komt wel weer goed.


ach ja ze bedoeld het goed

Ja, ik moet me ziek melden bij mijn vader want hij is mijn werkgever. Ik blijf dan ook alleen maar thuis als ik echt heel ziek ben, moeders staat namelijk meteen op de stoep.

Ja, meestal wel. Stuur haar vaak even een smsje of bel haar eventjes. Al is het maar om alleen even tegen haar aan te zeuren

In principe niet, behalve als ze toevallig bellen terwijl ik ziek thuis ben en ze vragen hoe het met me gaat.

Break Of Day schreef:In principe niet, behalve als ze toevallig bellen terwijl ik ziek thuis ben en ze vragen hoe het met me gaat.

+1

Meestal bel ik wel met mijn moeder als ik ziek ben, tenzij het één dagje is, dan weet ze het niet altijd.

Fortissimo schreef:Ja, meestal wel. Stuur haar vaak even een smsje of bel haar eventjes. Al is het maar om alleen even tegen haar aan te zeuren

Hier hetzelfde. Als ik een dagje niet fit ben dan niet, dan vertel ik het alleen als we toevallig toch al contact hebben.

Ik ben eigenlijk nooit ziek thuis van mijn werk. Als ik in het weekend ziek ben, of zoals vorige week in mijn vakantie, dan weet ze het wel omdat ik haar ieder weekend wel zie. Als ik ziek thuis ben van mijn werk dan bel ik haar denk ik ook wel, maar dat is dus eigenlijk nog nooit voorgekomen sinds ik op mezelf woon.

Ik had dit jaar flink buikgriep, kwam ineens opzetten. Na 'n paar dagen had ik écht boodschappen nodig maar kon nog niet zelf de deur uit dus heb ik m'n broertje gevraagd of hij ff wat wilde halen. Tijdje later belde mijn vader op; waarom ik in hemelsnaam niet ff had gebeld om te zeggen dat ik ziek was?!' Hij had m'n broertje dus gesproken. Dus ik gaf aan wat ik dan had moeten zeggen; 'Ik zit op de wc met 'n emmer voor m'n neus en hou niets binnen!'? Nou ja, dat wist hij dan niet maar hij had het graag willen weten. Maar ik weet zéker als ik had gebeld met de mededeling dat ik ziek was dat hij dan had gezegd 'Ja vervelend maar wat kan ik er aan doen?' Dus ja...

Ik vertel het wel als ik 'm aan de telefoon heb terwijl ik ziek ben maar bel er dus niet speciaal voor, behalve als ik hulp nodig heb.

Alleen als ik ze toevallig spreek, of als ik met een van hen had afgesproken. Als ik me te beroerd voel, zal ik het toch zelf moeten doen. Ik vind niet dat ik mijn ouders kan vragen om een uur in de auto te zitten om bijv. boodschappen te doen.

Ja.. ik stuur mijn pa 's morgens altijd een goede morgen whats appje (altijd handig, want ik kan me praktisch niet verslapen omdat mijn pa dan contact zoekt waarom hij nog niets gehoord heeft hehehe).
En als ik me ziek wil melden twijfel ik altijd enorm, dus vraag ik eerst mijn pa om raad. Die zegt dan standaard: ziek is ziek, en als het niet gaat, meld je je dus ziek!