En weg is de 'holiday-spirit'...

Wat een naar verhaal zoals je dat hierboven verteld en wat een emoties die dan natuurlijk loskomen. Hoop dat je zelf nog wel kon slapen en niet bent blijven piekeren met dit alles in je hoofd. Sterkte voor jou en natuurlijk voor zijn nabestaanden.

Wat hartverscheurend om te lezen wat dit gezin heeft meegemaakt!! Heel veel sterkte!

Gecondoleerd en veel sterkte.

Vreselijk. Heel veel sterkte.

Ik lees het met tranen in mijn ogen, wat vreselijk... ik herken je hele gevoel, de vader van mijn schoonzusje is in juni overleden aan een herseninfarct. Ik kon er echt niet bij dat ze gewoon geen vader meer had. En een week later bleek mijn vader ongeneeselijk ziek :'( ouders horen er altijd te zijn, het besef dat zij langzaam de leeftijd krijgen waarop ze steeds vaker kwaaltjes krijgen is echt heel bizar eigenlijk. Ik kan er nog steeds niet bij... heel veel sterkte voor je vriendin en voor jou! Hopelijk heeft ze veel steun aan je!

Dank jullie wel!

Ik ben net weer thuis, hele dag bij ze doorgebracht. Iedereen is murw geslagen, 't is een hele enge achtbaan en iedereen is kotsmisselijk. De beste vriendin van haar moeder was er ook, samen hebben we boodschappen gedaan, honden uitgelaten en verder gewoon geluisterd. 't Valt me zó ontzettend zwaar, om dat verdriet aan te zien. Die mensen zijn zó goed gewoon, zo puur.

Vandaag realiseerde ik me dus ook pas, hoeveel zelfs die ouders voor me betekenen. Ik heb dat echt onderschat. Heb ook altijd 't idee gehad, dat we niet zó hecht waren, tot ik haar moeder een knuffel gaf en ze weer begon te huilen en zei zo blij te zijn, dat ik er was.

Emotionele achtbaan! Ene moment gaat 't, maken we grapjes en valt 't mee, maar dan komt er nieuw visite, wordt 't verhaal weer verteld en wordt er weer een stomp in de maag uitgedeeld; het is écht waar..

Klinkt heel verdrietig Baz . Wel fijn dat jullie er voor elkaar kunnen zijn in deze moeilijke tijd! Sterkte

Ah verschrikkelijk!! Heb er een brok in mijn keel van.. Gecondoleerd en veel sterkte!

Wat ontzettend lief van je dat je dit doet voor je vriendin en haar familie!

Sterkte met het steunen van haar en haar familie en met het verwerken van dat wat je nu allemaal mee maakt!

Heftig! Heel veel sterkte voor jullie allemaal!

Wat een k*tnieuws. Wel heel fijn dat je er nu zo kan zijn voor hun.
Heel veel sterkte en kracht voor jullie allemaal.

Vrijdag is de crematie, voor m'n gevoel heel erg laat, maar goed. Tekst zoeken voor de kaart lijkt onmogelijk, hebben al tig Blöf liedjes zitten luisteren en gezocht naar geschikt regeltje, websites afgespeurd en de cliché teksten bekeken maar niks lijkt 't te zeggen.

Vanmiddag zijn ze als gezin naar hem toe, hij ligt opgebaard in 't uitvaartcentrum, misschien ga ik vanavond weer naar ze toe. Vriendin heeft vannacht bij haar moeder geslapen en werd gewoon wakker van haar gehuil. 't Breekt m'n hart, echt.. Voel me zo leeg, had ik niet verwacht. En ontzettend pijn in m'n keel, kan me niet voorstellen hoe erg zij zich dan wel niet voelen..

Gelukkig komt er een tante koken vanavond, morgen is ook geregeld en ik denk dat ik een vriendin inschakel en dinsdag en woensdag over pak, om te koken voor ze. Samen met de vriendengroep, willen we een bloemstuk gaan regelen, met een mooi lint, als dat mogelijk is. Iedereen kende de man, hij was zó leuk, zo gek op zijn kinderen en ook op hun vrienden. Hij wilde altijd meedoen met ons, mafkees.. Afgelopen zomer is vriendin verhuisd met haar vriend naar een koophuis en stonden we allemaal te schilderen en te doen, met Muse en Rammstein op de achtergrond. Kwam ie bij elk liedje 'Ja, dit is Muse, toch? Kijk, ik ben wel bij de tijd, jaja, ik vind dit wel een pittig nummertje, hoor!'

En Rammstein, heeft een nummer 'Mutter', hij bleef dat nummer stug 'Mutti' noemen.. Dan kwamen wij weer 'Euhm... Nee... Mutter...' En ik hoor 't 'm zo zeggen; 'Mutter, Mutti... Blijf één pot nat, geeft toch niet, Mutti kan ook!'

Wat zal die vent gemist worden. Zo, zó oneerlijk..

Wow wat een ontzettend heftig en vreselijk verhaal...echt knap dat je er zoveel probeert te zijn voor je vriendin en haar familie. Heel veel sterkte!

jemig wat vreselijk en wat heftig zeg! heel veel sterkte!

Bazinga schreef:De lieve vader van mijn beste vriendin is vanmiddag overleden. Een gezonde man, 56 jaar, in de ochtend een zwaar hartinfarct en half2 's middags dood.. Woorden schieten tekort en ik kan alleen maar (mee)huilen. Hij laat 3 kinderen achter, waaronder een meisje van 11. Zondag zouden ze Sinterklaas vieren, maar heel de zin en vreugde is volkomen naar de klote.

Ik zal 'm missen en het verdriet van m'n vriendin, raakt me erger dan ik had verwacht

Huh? Dat lijkt me vrij logisch? Snap niet goed wat je bedoelt met die zin. Maar misschien lees ik hem verkeerd.

In ieder geval gecondoleerd. Als ik dit soort dingen lees schrik toch wel. Het kan zomaar voorbij zijn, bah.

Oh sorry, ik bedoelde alles, heel de decembervreugde, alles is weg. Is heel logisch inderdaad, maar 't is gewoon zo stom.. En logisch, I know! Maar k vind 't gewoon heel jammer, zeker voor 't grietje van 11. Al zoveel weken bezig met Sinterklaas, suprise voor school... Gelukkig zorgt dat tegelijkertijd voor iets grappigs; ze wilde de hele week niet naar school. Moment stilte.... Behalve dinsdag! Want dan dan gingen ze suprises uitdelen en dan zou degene wiens lootje zij had, geen suprise krijgen. Weer moment stilte.. En zij wilde ook gewoon een suprise.

Logische gedachtengang van een 11-jarige en soms zijn haar ideeën en opmerkingen heel prettig om de spanning te breken..

Bazinga schreef:Oh sorry, ik bedoelde alles, heel de decembervreugde, alles is weg. Is heel logisch inderdaad, maar 't is gewoon zo stom.. En logisch, I know! Maar k vind 't gewoon heel jammer, zeker voor 't grietje van 11. Al zoveel weken bezig met Sinterklaas, suprise voor school... Gelukkig zorgt dat tegelijkertijd voor iets grappigs; ze wilde de hele week niet naar school. Moment stilte.... Behalve dinsdag! Want dan dan gingen ze suprises uitdelen en dan zou degene wiens lootje zij had, geen suprise krijgen. Weer moment stilte.. En zij wilde ook gewoon een suprise.

Logische gedachtengang van een 11-jarige en soms zijn haar ideeën en opmerkingen heel prettig om de spanning te breken..

Ah ok, want het leek me niet meer dan normaal dat wanneer je vader is overleden je niet Sinterklaas gaat zitten vieren. Dat is lief, dat ze dinsdag toch naar school wil zodat haar klasgenoot wel een surprise krijgt

Vandaag was de uitvaart/crematie. Wederom een slopende dag.. Zo vaag, dat 't pas één week geleden is gebeurd. 't Voelt alsof er al 3 maanden voorbij zijn gegaan.. Vandaag hebben de kinderen iets voorgedragen, afscheid genomen en daarna is m'n hart gebroken, toen de moeder afscheid nam, van haar 'Liefste liefje, haar schat en haar grote liefde'. 't Was ontzéttend moeilijk, hoewel er gelukkig ook nog gelachen kon worden, om herinneringen, verhalen en anekdotes en elkaar.

De sneeuw gaf ook een mooi randje; de zon had misschien te vrolijk geweest, regen te bedroefend, maar de sneeuw gaf echt een perfect stukje rust. Het was een mooie dag

Fijn om te horen Bazinga, ik hoop ook echt dat je vriendin en haar familie dit ooit een plekje kunnen geven.

Bazinga, hoe gaat het nu? Ik heb net het verhaal van de uitvaart gelezen en het klinkt echt als een mooie dienst. Wat kan het weer daar een grote rol in spelen he? Toen mijn oom overleed was er een hittegolf bezig, maar mijn oom vond regen altijd 'begrafenisweer'. Op de dag van de begrafenis was het weer bloedheet, maar - alsof mijn oom het zelf had geregeld - toen we naar buiten gingen om de kist naar het graf te brengen begon het ineens te regenen. En zodra we weer binnen waren was het weer droog en warm. Dat gaf zo'n mooie sfeer. Ik hoop dat jij dit alles ook goed kunt verwerken. Want dit is niet alleen en verlies voor je vriendin en haar familie, maar ook voor jou! De moeder van mijn beste vriendin is overleden (niet zo plotseling als de vader van jouw vriendin hoor, dit konden we wel aan zien komen) en daar heb ik het ook erg moeilijk mee gehad. Ik was zo vaak bij haar in huis, ging mee op vakantie en ook mijn ouders waren goed bevriend met de ouders van mijn vriendin. We hadden zoveel contact dat het echt een klap was toen zij overleed. Inmiddels ga ik niet meer met mijn vriendin om, maar het gemis van haar moeder blijft toch wel aanwezig. Zorg dat je jezelf de ruimte geeft om verdrietig te zijn. Heel veel sterkte!