Hebben jullie dit ook?

Ik ging net (voor het eerst sinds L er is) even douchen terwijl L lag te slapen en mijn vriend niet thuis is.
Dat durfde ik nooit, omdat ik bang was dat ze dan wakker zou worden en ik haar niet zo horen, dus ging ik steeds douchen als mijn vriend ook thuis was, zodat hij op haar kan letten.
Maar ik dacht echt de hele tijd dat ik haar hoorde huilen, dus ik heb super snel gedoucht.
Kom ik de slaapkamer in, ligt ze gewoon heerlijk te slapen, ze lag nog precies het zelfde als voor dat ik ging douchen en had zelfs haar speen nog in haar mond, dus dan kan ze nooit gehuild hebben!
Ik voelde me echt zo dom! Ik hoor gewoon dingen die er niet zijn!
Hebben jullie dat ook wel eens?

hahahaha heel herkenbaar hoor. Ik had dat in het begin ook heel veel, was ik in een winkel oid ik hoorde hem altijd huilen...

Ja, ik heb dat ook vaak, ik had het zelfs een keer toen ze niet eens thuis waren. Dat zit san zo in je hoofd.

Haha ik hoorde mijn zoontje zelfs huilen terwijl hij een uurtje was gaan wennen op het kdv, ben toen nog even boven gaan kijken of hij echt weg was

Haha, fijn dat ik niet de enige ben!
Mijn vriend zal zich ook wel rot lachen als ik het straks aan hem vertel!

Dat heb ik nog, en mijn kinderen zijn al geen baby's meer die dan liggen te huilen.
Erg is dat, ik doe dan de achterdeur op slot, voordeur op de haak, en laat de douchedeur open.
En ik zet zo vaak de kraan even uit omdat ik denk dat ik ze hoor roepen, maar dat is nooit zo. Heel apart!

Nee, beide kinderen hebben echt nauwelijks gehuild dus dat zat niet in mijn systeem.

Ja, ik had en heb dat ook. Vandaag was hij op het kdv, maar ik hoorde hem wel, haha. En vroeger als hij bijv naar opa en oma was dacht ik ook vaak dat ik hem hoorde.

Dat heb ik nog steeds regelmatig, mijn zoon slaapt opeens al 1,5 week door, maar ik 'hoor' hem 's nachts steeds huilen terwijl hij dan lekker slaapt. Dat zit zo in mijn hoofd na 17 maanden gebroken nachten dat ik het er nog niet uit krijg.

(en ik nam altijd de babyfoon mee de badkamer in, want ik was ook bang dat ik ze niet zou horen anders).

Haha herkenbaar, nog steeds af en toe. Ik douche ook minder lang dan voorheen als ik alleen thuis ben met E.

hihih herkenbaar ik durfde eerst ook niet te dochen maar naar een paar keer heel vluchtig te dochen ,kreeg ik toch meer vertrouwen dat het wel goed gaat .Is ze wakker had ik haar ook wel gewoon op een aankleedkussen in bad te liggen en dan ging ik zelf dochen

Herkenbaar. Ik nam en neem nog steeds altijd de babyfoon mee de badkamer in, anders maakte ik mezelf gek. Ik was ervan overtuigd dat ik haar hoorde huilen, deed om de paar minuten de kraan uit en douchte supersnel. Met babyfoon in de badkamer douche ik dus veel fijner.

Wij hebben geen stopcontact in de badkamer en geen draadloze babyfoon

Uhm ja, herkenbaar. Toen mijn dochter nog een baby was had ik het meer dan nu mijn zoon klein is. Werd vanzelf minder...

iloverose schreef:hihih herkenbaar ik durfde eerst ook niet te dochen maar naar een paar keer heel vluchtig te dochen ,kreeg ik toch meer vertrouwen dat het wel goed gaat .Is ze wakker had ik haar ook wel gewoon op een aankleedkussen in bad te liggen en dan ging ik zelf dochen

Douchen

Parisienne schreef:Herkenbaar. Ik nam en neem nog steeds altijd de babyfoon mee de badkamer in, anders maakte ik mezelf gek. Ik was ervan overtuigd dat ik haar hoorde huilen, deed om de paar minuten de kraan uit en douchte supersnel. Met babyfoon in de badkamer douche ik dus veel fijner.

+1

Huh nee totaal niet...ohjee...doe ik wat verkeerd? . Ik ga gewoon douchen als ze slapen, douche nooit langer dan een minuut of 10 en als ik dan wakker wordt en ze huilen dan is dat gewoon zo toch...? Rennen jullie echt meteen naar de slaapkamer als de baby huilt?

Heel herkenbaar. Gelukkig, ik ben niet gek, haha

Nee hoor, ze mogen best even geluid geven hoor.

heel herkenbaar!
echt super snel douchen want D. zou huilen, slaapt ze nog...!

Charlie schreef:Huh nee totaal niet...ohjee...doe ik wat verkeerd? . Ik ga gewoon douchen als ze slapen, douche nooit langer dan een minuut of 10 en als ik dan wakker wordt en ze huilen dan is dat gewoon zo toch...? Rennen jullie echt meteen naar de slaapkamer als de baby huilt?

Nee, ik niet. Maar ik denk wel vaak dat hem hoor terwijl dat niet zo is...

Nou als ik hoor dat hij huilt zorg ik wel dat ik zsm onder de douche vandaan kom, maar ik maak wel mijn riedeltje af (gezicht, haren, lichaam, afdrogen). Ik spring er niet gelijk van onder. Hij gaat niet dood van even huilen...

Ik ren inderdaad meteen naar mijn kinderen toe als ze huilen, heb ik altijd gedaan.

Charlie, ik ga bijna nooit meteen er heen als ze huilt...wacht altijd even af of het door zet of dat ze snel weer stil is.
Maar als ik onder de douche sta hoor ik haar natuurlijk pas als ze heel hard huilt.
En dat terwijl ze bijna nooit huilt!

Het ligt eraan hoe ze huilen. Als het echt hysterisch is of anders dan 'gewoon' sta ik binnen een seconde naast hun bedje. Ook als ik sliep.

Maar soms ben ik de een de fles aan het geven en wordt de tweede boven wakker en die huilt dan zoals 'gewoonlijk' en die moet ik dan gewoon even laten liggen omdat ik het flesje geven niet wil afbreken bij de ander en een rustmoment wil creëren. Dus misschien dat ik daarom extra goed huiltjes kan onderscheiden of er iets makkelijker in ben geworden (noodgedwongen). Eigenlijk huilen ze ook amper.