En het houdt niet op.. J van Charlie in het ziekenhuis

Hè bah, wat sneu voor J. Sterkte!

Ow nee! Hoe gaat het nu met kleine J? En hoe gaat het met jou Charlie en man? Dikke

Hè bah, veel sterkte!!

dank allemaal. we zijn inmiddels weer thuis. de huilbuien komen vermoedelijk gelukkig niet van de liesbreuk maar van de krampjes. dat betekent dat we een operatie nog wat kunnen uitstellen tot hij wat meer weegt. tot die tijd moeten we goed in de gaten houden of zijn darm niet bekneld raakt, want die puilt nu uit in zijn lies direct onder de huid. heel akelig bij zo'n klein, puntgaaf mannetje. Dat doet echt pijn . maar blij dat we weer allemaal samen zijn, ik heb vannacht in het ziekenhuis geslapen en R. was bij mijn man. J. heeft nu heel erg behoefte aan aandacht en knuffels en die krijgt ie volop.

ik zit eerlijk gezegd langzaam aan mn taks qua zorgen en energiepeil.

Ja meis, dat is toch niet zo gek?
Het is niet niets wat er allemaal gebeurd is, en nog gaande is nu!!
Zijn er momenten overdag waarop jij je rust kunt pakken?

'Fijn' dat het huilen niet van de liesbreuk komt, maar dat hij zo verschrikkelijk krampjes heeft is natuurlijk ook niet leuk.
Hebben ze daar in het ZH nog iets over gezegd?

Wat klote dat je nu dit weer hebt. Ik vind het niet zo gek dat je energie een keer opraakt. Heel veel sterkte .

Overdag rusten lukt niet echt, ik ben ongeveer 1,5 u bezig met beide voeden en dan is 't na 1,5 uur alweer voedingstijd. Ik kan slapen van 4 s nachts tot 8 s ochtends omdat mijn man de ochtendvoeding doet maar dan word ik wel wakker. gelukkig heb ik ze vandaag bij mn moeder gebracht en ben ik daar even gaan badderen en pitten in mijn oude bedje. maar ik doe t met liefde en mijn kleintjes geven me ook wel energie, dus dat is te doen. Het is eerder het idee dat mijn perfecte kereltje moet gaan worden geopereerd, ik vind dat zó naar en ik ben gewoon nog niet de oude na alles en kan het even minder goed hebben allemaal merk ik.

Heel veel sterkte en een dikke voor jullie allemaal

Ook dat is logisch.
Je zit nog midden in het proces van wennen aan je kindjes, het feit dat je uberhaupt moeder ben
En dan die klote (cliche, maar helaas oh zo waar) hormonen.
De hele situatie is ook gewoon niet leuk. Je kind met pijn zien is echt verschrikkelijk!!

Ach, Charlie, het zit jullie echt niet mee. Wat sneu ook voor J. allemaal, zo'n klein hummeltje nog.
Ik kan wel zeggen dat jijzelf ook je rust moet pakken, maar ik begrijp dat dat wel heel moeilijk is nu met twee van die kleintjes. Ik hoop dat de rust snel terugkeert en dat het allemaal makkelijker voor jullie wordt. Maar tot die tijd zul je je erdoorheen moeten slaan en dat kunnen jullie ongetwijfeld. Sterkte.

Wat naar om je kleine mannetje zo'n pijn te zien hebben en dat hij nu ook nog geopereerd moet gaan worden

Wat sneu voor dat kleine hummeltje.

Aimee schreef:Wat naar om je kleine mannetje zo'n pijn te zien hebben en dat hij nu ook nog geopereerd moet gaan worden

ja vreselijk...ik heb 100000000x liever zelf pijn dan een van mijn kinderen. zou het zo graag willen wegtoveren. hij ligt nu uitgeput bij me van alle indrukken, arm ventje.

Jeetje Charlie....

Lijkt me zo begrijpelijk dat je er volledig doorheen zit. De hele zwangerschap die al verschrikkelijk was, en dan deze kraamtijd, en alle zorgen...... Pfoe...
Ik zou graag willen schrijven 'zorg goed voor jezelf' maar ik vind dat zo loos, zo niets, want je moet toch verder en het is gewoon druk en vermoeiend en angstig en meer van die dingen.....

Ik gun jullie zo hard wat rúst, als gezinnetje.

Heel veel sterkte voor jullie kleintje

Wat erg zeg! Het houdt voor jullie ook niet op zeg... Sterkte!

Ah arm ventje ik wens jullie veel sterkte toe en hoop dat jullie snel echt kunnen gaan genieten.

Heel veel sterkte voor jullie kleintje