Ik ben het spuugzat!

Ik moet het even kwijt, ik ben het zo ontzettend zat allemaal. Het is vakantieperiode, dus ik heb elke keer een andere gyn. Elke keer komt de volgende complicatie ter sprake: ik heb te weinig bloedplaatjes en afhankelijk van de waarde op het moment van bevallen moet er een transfusie plaatsvinden en kan er normaal worden bevallen of keizersnede onder volledige narcose. Verder zijn de kindjes iets te klein maar ze maken het wel elke keer heel goed (afkloppen).

Maar nu élke keer heb ik een andere gyn (of assistent) en ELKE keer krijg ik een ander verhaal te horen. De een is heel optimistisch, de ander maakt er een compleet drama van. Ik word zo heen en weer geslingerd tussen emoties en verwactingen, ik word er zo moe van. Vandaag een arts assistente gehad die compleet dramatisch deed en me vanavond zou terugbellen want mijn bloedwaardes waren lager dan ooit. Ik heb weken gehoord dat ik vaginaal moet proberen te bevallen, belt ze net is het opeens weer een keizersnede. En al wéken is gezegd dat zullen inleiden in week 37 omdat het niet meer gaat, die doos begint over week 39. Ik word er niet goed van, ik weet totaal niet waar ik aan toe ben. De ene keer kom ik lachend naar buiten omdat de gyn zo positief is, de andere keer loop ik te janken omdat het er bijna op neer komt dat ik dood kan bloeden en vast iets vreselijks onder de leden heb (en de kindjes mogelijk ook). Met als druppel die trut net. Zegt ze aan het eind ook nog: "hoe staat u hier emotioneel nou in, want het is natuurlijk niet niks allemaal zo'n keizersnede". Wil ze tranentrekken ofzo?

Nouja verwarrend verhaal, komt erop neer dat ik gek word van de achtbaan, ik gewoon wil dat die baby's er komen en gezond en wel, hoe kan me inmiddels geen bal meer schelen. En ik wil gewoon dat gemaakte afspraken blijven staan en men één lijn trekt naar mij toe zonder al die bangmakerij die achteraf toch weer een storm in een glas water bijkt (weet je nog, weken angst gehad vanwege mogelijk waterhoofdje van ons zoontje, groeiachterstand, HELPP syndroom enz). Wat een ***zwangerschap!

Aaaah Charlie, dat is inderdaad enorm vervelend en slopend... Snap helemaal dat je er klaar mee bent!

Ik begrijp heel goed dat je erdoorheen zit! Een tweelingzwangerschap lijkt me al niet niks, laat staan als er nog van alles aan zorgen bij komt kijken

Lieverd,

Ik snap dat het ontzettend vervelend is! Maar look on the bright side, je bent inmiddels bijna 36 weken, het zit er écht vandaag of morgen op!

Pff frustrerend lijkt me dat!
Is je eigen gynaecoloog binnenkort niet weer van vakantie?

Aftellen de laatste loodjes..

een zwangerschap is sowieso pittig, zeker op het laatst. Laat staan dat je zwanger bent van een tweeling en al die zorgen en onduidelijkheden er nog bij hebt Je hoeft waarschijnlijk nog maar een week of twee en je hebt er al 33 achter de rug, zet 'm op!

He bah!! Het is al lastig genoeg zonder dit gezeur allemaal!!! Misschien bij je volgende bezoek dit aangeven. Maar echt helpen zal het waarschijnlijk niet, want het is nog wel even vakantietijd natuurlijk. Maar toch... vind dit echt niet kunnen!!

Rejoy. schreef:een zwangerschap is sowieso pittig, zeker op het laatst. Laat staan dat je zwanger bent van een tweeling en al die zorgen en onduidelijkheden er nog bij hebt Je hoeft waarschijnlijk nog maar een week of twee en je hebt er al 33 achter de rug, zet 'm op!

35 zelfs .

Mijn eigen gyn is nog een weekje weg. Ik kijk er echt naar uit haar weer te zien!

Ik word gewoon niet goed van die bangmakerij van sommige (vooral jonge assistent-) gyns. Ik snap dat alle risico's moeten worden meegenomen, maar je zou bijna denken dat het een wonder is dat er nog gezonde baby's worden geboren. En ik word gewoon niet vrolijk van al die bloedtransfusie-verhalen, extreem bloedverlies verhalen en wat wel en niet mag of raadzaam is nog te gaan moeten bespreken in je 36e week omdat er toevallig een muts voor je staat die het leuk vind daar gewichtig over te doen.

Wat vervelend zeg. Ik begrijp heel goed dat je het spuugzat bent. En dan ook nog eens al die onduidelijkheid, pffff. Veel sterkte!

Charlie schreef:

Rejoy. schreef:een zwangerschap is sowieso pittig, zeker op het laatst. Laat staan dat je zwanger bent van een tweeling en al die zorgen en onduidelijkheden er nog bij hebt Je hoeft waarschijnlijk nog maar een week of twee en je hebt er al 33 achter de rug, zet 'm op!

35 zelfs .

Mijn eigen gyn is nog een weekje weg. Ik kijk er echt naar uit haar weer te zien!

Ik word gewoon niet goed van die bangmakerij van sommige (vooral jonge assistent-) gyns. Ik snap dat alle risico's moeten worden meegenomen, maar je zou bijna denken dat het een wonder is dat er nog gezonde baby's worden geboren. En ik word gewoon niet vrolijk van al die bloedtransfusie-verhalen, extreem bloedverlies verhalen en wat wel en niet mag of raadzaam is nog te gaan moeten bespreken in je 36e week omdat er toevallig een muts voor je staat die het leuk vind daar gewichtig over te doen.

haha, 35 ja, nouja, in theorie wel 33 hè
Inderdaad erg jammer dat er zo uit wordt gegaan van alle risico's en alles wat er mis zou kunnen gaan en niet kijken naar wat voor prestatie het is van je lichaam om twee kinderen al 35 weken in je buik te laten groeien. Logisch dat je lichaam het er af en toe moeilijk mee heeft, het is ook heel wat, één lichaam dat voor drie levens moet zorgen!

Wat een klote gedoe!

Wat een gedoe allemaal! Hopelijk ben je snel van je zwangerschap af en heb je 2 gezonde kindjes in je armen!

Ah wat vervelend, ik leef helemaal met je mee! Hopelijk kom je komende dagen toch nog een beetje door.

Ik ken je verder helemaal niet, maar ik heb afgelopen nacht gedroomd dat je was bevallen haha! Freaky he over een vreemde dromen.
Ik meen me te herinneren dat je niet ver van me vandaan woont, hier was de stad helemaal afgezet en een hele ramp om in het ziekenhuis te komen. De baby's heetten trouwens Alex en Semmie

Wat ontzettend vervelend al die onzekerheid! Hopelijk kan je het nog een weekje uitzitten, tot je eigen gyn terug is...

Wat vervelend allemaal. Ik kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit. Nog eventjes en dan zit het er op en heb je 2 hele lieve kindjes!

He Charlie toch
Sommige mensen hebben er echt geen kaas van gegeten he, je zou zeggen dat ze in een ziekenhuis toch wel beseffen dat ze met mensen werken, maar helaas..
En dan allemaal een ander verhaal ophangen maakt het er ook niet beter op.

Maar je hebt het al zo ontzettend goed gegaan! Je bent al over de 35 weken heen! Dat hadden we een paar weken geleden toch niet durven dromen!
De allerlaatste loodjes wegen altijd het zwaarst, en ik heb nu makkelijk praten natuurlijk, maar nog heel heel even volhouden. Je bent er bijna meis!

(ik weet van stofzuiger dat ze daar volgens mij uiteindelijk eerder ingeleid hebben omdat ze het lichamelijk echt echt niet meer trok. Dus volgens mij, als je het echt helemaal compleet totaal niet meer ziet zitten kun je dat goed en duidelijk aangeven!!)

Ik kan me voorstellen dat je het zat bent. Nog heel even en dan heb je je twee mooie kindjes in je armen

Ik ken die achtbaan van gynaecologen en arts assisten, echt verschrikkelijk is dat. Je wordt zo ontzettend onzeker gemaakt. Dat is bij jou nog eens dubbelop ivm een mogelijke transfusie. Ik wil een volgende zwangerschap ook alleen nog maar bij 1 en dezelfde gyn en geen arts-assistenten meer. Ik had pas een beetje rust toen de datum voor de keizersnede geprikt was.

Maar ik kan mij zo voorstellen dat nog een paar weken wachten voor jou nog heel ver weg is, die laatste weken zijn zo ontzettend slopend, het is eigenlijk gewoon echt veel te veel wat er dan van je lichaam wordt verwacht. Ik liep de laatste 3 weken echt dagelijks te janken van vermoeidheid en pijn. Voor jou zal het waarschijnlijk nog veel zwaarder zijn.
Denk je uberhaupt nog energie te hebben voor een vaginale bevalling? En heb je op dit moment een voorkeur voor vaginaal of een keizersnede? Je hebt natuurlijk zelf ook wat inspraak.
En als je echt echt echt doodop bent, dan moet je dat echt aangeven. In dat geval is het wellicht beter ze eerder te "halen" want je hebt ook na de bevalling nog heel wat energie nodig met een tweeling. Mits ze verwachten dat de kleintjes dat aan kunnen natuurlijk.



Sterkte nog even en denk vooral heel goed aan jezelf!

Vervelend zeg! Ik weet hoe het is als ze niet weten wat ze met je aan moeten, of tenmiste, zo kwam het destijds op mij over, alsof ze allemaal maar wat riepen en ook nog eens allemaal iets voor me leken te verzwijgen.

Ik zou tegen de gyn's vertellen hoe het voor jou is om 1000 verschillende verhalen en 'behandelplannen' te horen en niet te weten waar je nu aan toe bent. Misschien kunnen ze eens in overleg gaan en tot 1 conclusie komen.

Opzich denk ik wel dat het goed is dat je van alle risico's op de hoogte bent, ookal word je er niet vrolijk van, beter vooraf weten en dat het allemaal mee valt als dat ze het voor je verzwijgen en dat je een klap in je gezicht krijgt tijdens/ na de bevalling.

Heel veel sterkte en succes met de laatste loodjes! Nog even volhouden!

Bedankt voor jullie reacties allemaal.

De frustratie is weer wat gezakt, knop is weer omgezet en we gaan er maar weer met humor en goede moed tegenaan....ik kan niet meer zeggen dan: we zien wel.

(en wat ook altijd helpt: man heeft me net een uur door de stad gereden en een ijsje voor me gekocht om me op te vrolijken...even eruit hahah)

hoe erg het ook is een ijsje helpt altijd;)

pff maar lijkt me ook frustrerend hoor allemaal! nog een weekej en dan is gelukkig je ´eigen´gyn er weer.