oppasdilemma - oma's

*weg*
Bedankt voor de reacties!

Ze hoeft niet zo nodig structureel op te passen, staat er in dat bericht, en dat komt voor jou denk ik ook niet zo heel handig uit, want dan moet je alles weer omgooien, dus ik zou haar als oppas inschakelen als ik een dagje of avondje weg wil, als je moeder verhinderd is, als je ziek bent op je vrije dag, et cetera. Altijd fijn om zo iemand achter de hand te hebben, toch?

Overigens vind ik niet dat oma's altijd per se op MOETEN passen. Als jullie dat helemaal niet zien zitten dan is dat ook jullie goed recht. Ze kan haar omarol ook invullen door gewoon op bezoek te komen, of jullie bij haar.

8

Ik zou ook vragen of zij misschien willen oppassen als je moeder ziek is, jullie een dagje/avondje weg willen, je kindje ziek is enz. Het gaat nu goed en ik denk dat als je er nog een dag 'andere' oppas bij hebt, het voor je kindjes wel een beetje veel wordt vooral als ze niet in hun eigen huis kunnen blijven

Helemaal met Susan eens.

het is geen recht van opa's en oma's om op te mogen passen. Als alle partijen er tevreden mee zijn is het natuurlijk een geweldige oplossing, maar ik lees in je stukje genoeg bezwaren, waarbij ik het zou laten zoals het is. Nu is alles goed op elkaar afgestemd, als je schoonouders op gaan passen moet alles omgegooid worden en daarbij zou ik zover reizen naar haar ook heel bezwaarlijk vinden om structureel te doen. Ik zou er eerder voor kiezen om haar dan wat vaker te vragen als jullie extra oppas nodig zijn en je schoonouders dat te gunnen t.o.v. je ouders.

Susan schreef:Overigens vind ik niet dat oma's altijd per se op MOETEN passen. Als jullie dat helemaal niet zien zitten dan is dat ook jullie goed recht. Ze kan haar omarol ook invullen door gewoon op bezoek te komen, of jullie bij haar.

8

Dat is ook wel raar, ja. En dan helemaal zo via via. Dat zou mij ook niet echt bevallen.

Sowieso heb ik er altijd een hekel aan als je via via moet horen dat er weer ergens iemand verontwaardigd is over iets.

Wat zegt je vriend ervan?

Verder eens met Susan. Wel een lastige situatie. Je wilt ze niet bewust passeren, maar het is gewoon niet praktisch.

Susan schreef:Overigens vind ik niet dat oma's altijd per se op MOETEN passen. Als jullie dat helemaal niet zien zitten dan is dat ook jullie goed recht. Ze kan haar omarol ook invullen door gewoon op bezoek te komen, of jullie bij haar.

Ook mee eens.

Het kan ook andersom truwens. Mijn eigen moeder wil niet oppassen (drukke baan, nog een thuiswonende zoon van 14). Dat vind ik best jammer. Ze is altijd erg lief met Tomas. We kunnen straks goed extra hulp gebruiken als de tweede er is. Maar die hulp gaat mijn moeder dus niet bieden.

Mijn schoonmoeder past nu wel op Tomas, maar kan niet meer op een baby passen ivm steeds erger wordende rugklachten.

Vader (hartpatient, depressief en alcholist) en schoonpapa (durft nog geen luier te verschonen) zijn sowieso niet geschikt als oppas helaas.

Dus we moeten het straks echt helemaal regelen met KDV en NSO. Dat is best duur En heftig voor de kindjes ook.

Ik zou het gewoon laten zoals het is, of eventueel een dagje kdv inruilen voor je schoonmoeder. Maar dan vind ik wel dat ze jullie kant op moet komen.

Maar bovenal vind ik dat ze het met jullie moet overleggen. Een wa'tje van je zwager vind ik not done.

8

Dan stel je je vriend toch ook voor dat zij de 'vaste' oppas wordt voor uitjes? Als zij en je moeder om en om op gaan passen moeten ze allebei eens in de vier weken oppassen, dat wordt toch ook wel heel onoverzichtelijk, en dan woont ze ook nog eens zo ver. Ik vind niet dat je je in allerlei bochten moet gaan wringen om haar maar een vaste oppasdag te geven. Ze heeft zelf al die tijd haar eigen leventje gehad en nu hebben jullie dat ook. Ze kan niet verwachten dat je je hele schema maar op haar aanpast.

Helemaal eens met Susan en Rejoy.

En inderdaad, als je dit hoort via een WA dan hoef je er m.i. op dit moment verder niets mee. Als het mij niet rechtstreeks gevraagd/gezegd zou worden zie ik ook niet in waarom ik er rechtstreeks op in moet gaan. Mocht je schoonmoeder er wel zelf over beginnen kan je altijd nog zeggen er even over na te willen denken en dan beslissingen maken. Maar zo viavia vind ik echt niet nodig.

Wat een lastige situatie Flower. Je eigen gevoel hierbij opzij schuiven doe je inderdaad niet zomaar. Je bent toch de moeder.

Is het een optie om het een tijdje aan te kijken? En er dan eventueel (met een mooi excuus) mee te kappen als je het idee blijft houden dat ze geen geschikte vaste oppas is?

Louise gaat hier 2 keer in de maand naar mijn mama en 2 keer in de maand naar mijn schoonmama. Bij elk gaat het er anders aan toe, maar volgens mij vindt ze alles prima.

Filoria schreef:Wat een lastige situatie Flower. Je eigen gevoel hierbij opzij schuiven doe je inderdaad niet zomaar. Je bent toch de moeder.

Is het een optie om het een tijdje aan te kijken? En er dan eventueel (met een mooi excuus) mee te kappen als je het idee blijft houden dat ze geen geschikte vaste oppas is?

Een bestaande oppassituatie stopzetten lijkt mij moeilijker dan er gewoon niet aan beginnen, ik denk dat je haar daar meer mee kwetst en ook meer kwaad bloed zet. Nu kun je nog gewoon meteen met een ander voorstel komen en het brengen alsof ze jullie daarmee ontzettend uit de brand helpt en het voor haar ook fijn is omdat het geen structurele verplichtingen schept, enzovoort.

Zou het niet kunnen dat ze tegen je zwager heeft gezegd dat ze het jammer vindt dat ze nooit oppast en dat hij uit zichzelf heeft besloten jullie te whats appen?

Verder zou ik haar niet structureel op laten passen, gewoon omdat het niet praktisch is.

Het is toch een prima oplossing als schoonmoeder incidenteel oppast? En om haar de wind al uit de zeilen te nemen kun je straks als je haar ziet al zeggen "*haar naam*, wat zou je ervan vinden om op te passen als wij eens een avondje uitgaan/mijn moeder ziek is, tijd voor zichzelf wil/etc." Probleem opgelost toch? Of zie ik het nu te makkelijk?

8

Susan schreef:

Filoria schreef:Wat een lastige situatie Flower. Je eigen gevoel hierbij opzij schuiven doe je inderdaad niet zomaar. Je bent toch de moeder.

Is het een optie om het een tijdje aan te kijken? En er dan eventueel (met een mooi excuus) mee te kappen als je het idee blijft houden dat ze geen geschikte vaste oppas is?

Een bestaande oppassituatie stopzetten lijkt mij moeilijker dan er gewoon niet aan beginnen, ik denk dat je haar daar meer mee kwetst en ook meer kwaad bloed zet. Nu kun je nog gewoon meteen met een ander voorstel komen en het brengen alsof ze jullie daarmee ontzettend uit de brand helpt en het voor haar ook fijn is omdat het geen structurele verplichtingen schept, enzovoort.

Dat is ook wel weer waar.

Maar het lijkt me ook wel eerlijk om ze een kans te geven. Als ik je goed begrijp Flower, wil je vriend dit idee wel graag door laten gaan. Als jij nu je veto uitspreekt heb je dus een boze vriend en een boze schoonfamilie zonder dat ze jullie zoon ook maar iets hebben misdaan.

Ik zou mijn zoon ook niet wegbrengen naar mensen bij wie ik geen goed gevoel heb, maar aan de andere kant kunnen hun oppaskwaliteiten en de praktische bezwaren ook meevallen. Wie weet bevalt het voor alle partijen toch goed en heb je je voor niks druk gemaakt.

Nogmaals, ik weet niet of ik het zou doen. Maar er valt ook wel wat voor te zeggen om ze op zijn minst een kans te geven.

Maar ze krijgt toch ook een kans als ze oppast bij uitjes en dergelijke? Als ze 'vaste' oppas wordt dan hoeft ze ook maar eens in de vier weken, dus veel vaker zal het dan niet zijn.

Ik vind het ook wat dramatisch klinken, een kans. Het gaat er nu meer om dat het praktisch niet haalbaar is. Oppassen doe je in principe toch als gunst voor de ouders, niet om het de ouders lastiger te maken?