hoe reageerde grote broer/zus op de nieuwe baby?

ik ben er wel benieuwd naar al weet ik dat alle kindjes anders zijn en anders zullen reageren.

ik ben nu aan het oppassen om een 3 maand oud jongetje W. van vrienden, hij slaapt hier gewoon.
W. begon te huilen, ik heb serieus D. nog nooit zo zielig zien kijken met een pruillipje en ze begon eerste te snikken om vervolgens heel zielig en heel hard te huilen om dat W. huilde.
Ze wou ook niet naar bed, ze ging uit eindelijk slapen toen we met W. haar naar bed gingen brengen.
Ze is heel lief voor baby's en vind ze ook super interessant dus ik denk dat het hier wel goed komt.

Yara vond haar broertje meteen heel lief. Ze wilde hem het liefst de hele dag zelf vasthouden en meehelpen.

Toen ik zwanger was van P.epijn, was een vriendin van me net bevallen, L.aurens was toen 1,5 jaar. Hij was zo schattig met de baby, ging de speen brengen als ze ging huilen, en billendoekjes aangeven e.d.

Toen Pe.pijn geboren was, was L.aurens net 2 jaar geworden en hij vond het meteen reuze interessant. Hij is 1 middag heel vervelend geweest, toen was ik ook net alleen thuis. Hij was mij aan het uitproberen en probeerde Pe.pijn van mijn schoot af te duwen, omdat hij op mijn schoot wilde. Dit was echt 1 middag en nu zijn ze dikke maatjes! Al begint L.aurens nu wel steeds lomper te doen, hij wil graag stoeien met P.epijn, maar P.epijn kan dat natuurlijk nog niet.

Hier was ook een trotse zus!! Ze moest wel even aan haar wennen de eerste paar dagen hoor maar daarna werden het dikke vriendinnen

Ben ik ook wel benieuwd naar!

Ze is heel lief naar andere baby`s toe, alleen heeft ze soms niet door dat ze voorzichtig moet doen.
Voor haar pop is ze ook heel zorgzaam.

Ze legt nu ook af en toe al haar knufje op mijn buik en pas legde ze haar knuf en speen in het bedje van de baby:heart:

Vanaf het eerste moment was M helemaal weg van haar broertje. En nog steeds.
Ik kan ook zo intens genieten als ik die twee samen zon lol zie hebben

D.aan is vanaf het eerste moment superlief voor J.ulia! Hij brengt haar speelgoed, vertelt haar hele verhalen en gaat 's ochtends bij de wieg staan wachten tot ze wakker is
Hij heeft ons wel getest in het begin :-), maar hij is nog nooit vervelend tegen z'n zusje geweest!

Tussen de oudste 2 ging het in het begin goed, oudste was 1,5 toen zij kwam. Toen zij mobieler werd, werd hij ook wat meer jaloers. Voor de baby zijn ze allebei ontzettend lief, nog geen seconde jaloers geweest. Dat had echt niet beter kunnen zijn.

J. was meteen gek op z'n zusje. Ze kreeg dikke knuffels en kusjes. Nogsteeds trouwens, als ze huilt komt hij me halen of probeert haar speen in haar mond te doen. Als we weggaan vraagt hij altijd of ze ook meegaat en gaat de mc vast halen. Als we weg zijn zonder M. gaat hij haar de hele tijd 'bellen' .

Het enige wat hij wel is zegt als ze bij mij zit is dat ze bij papa moet zitten omdat hij bij me wil zitten (of andersom). dat doen we dan ook vaak gewoon en dan is het goed.

Leuk om te lezen allemaal. Ik ben wel heeel benieuwd hoe dat met Tomas zal gaan - mocht ons nog een kindje gegund zijn. Het leeftijdsverschil wordt minimaal 4 jaar.

De eerste 4 weken was Hayley een beetje baldadig.
Maar zodra A. in het ziekenhuis kwam te liggen was het broer voor en broer na.
Als ze op bezoek kwam kreeg eerst A. een kus en dan ik pas.
Toen hij na een week weer thuis was, was het dikke mik. Ze helpt me met alles en hij mag overal mee spelen.
Zelfs met haar heilige Woezel en Pip. Hij mag er alleen niet op kwijlen hahaha.

Als hij bij iemand zit (een voor haar minder/onbekend persoon) gaat ze er naast staan en zegt ze:
Broer is van mama hoor! Broer ook weer met mij mee naar huis! Is niet van jou!

In het begin weigerde ze om zijn naam te noemen.
Het was altijd "die" of "deze". Als ze wegging kwam ze een kusje geven en zei ze: Doei deze!
Na een tijdje werd het broer en dat zegt ze nog steeds.

Hier is het vanaf dag 1 dolle pret. Joris is heel lief, behulpzaam en zorgzaam naar Milou toe. Maar nu ze ouder word komt er meer tegenspraak. Blijf ervan af, is van mij, laat me met rust dat soort termen hoor ik veelvuldig nu. En dan nog het 'moederen' heel boos worden op haar als ze iets doet wat niet mag. Dat krijg ik hem nog niet afgeleerd. Maar ze hebben ondanks dat nog steeds veel plezier samen. En Joris begint door te krijgen dat ie soms gewoon op zijn kamertje/aan de grote tafel moet spelen als Milou ook op is en ze iets niet mag pakken.

Dus als het zo doorgaat ben ik een dolgelukkig moeder haha. De grapjes die zo onderling hebben, de blikken, dat is zo hartverwarmend! Het troosten naar elkaar, en toch ook wel willen delen van dingen.