Project Lola

Het nieuwe huis lijkt haar in elk geval prima te bevallen!



Die duif zit er al de hele dag, het lijkt wel alsof hij op dit balkon woont. Hoewel ze nooit op dit balkon zullen mogen (het andere ga ik wel afzetten met gaas) heb ik het idee dat duif binnenkort toch een andere residentie zal zoeken. Ze gedraagt zich in elk geval niet anders dan normaal. De beet heb ik al minder last van, het is ook een wondje van niks. Maar wel diep, met eromheen een grote rode vlek. Maar zal wel loslopen. Dierenarts is ze net (in het asiel) nog geweest, dus het komende jaar hoef ik haar niet meer te vangen.

oei oei, dat klinkt niet zo gezellig die verhuizing. Maar dat ze nu alweer verlekkerd naar het duifje zit te staren, lijkt me een goed teken

Waarom mogen ze niet op dat balkon? Grenst die aan balkon met de buren ofzo?

Dat ook, maar ze zijn allebei nogal onbesuisd en dat is een uitstekend balkon, wat ik niet goed af kan schermen. Aan de andere kant van de woonkamer zit een inpandig balkon, zodra dat afgezet is mogen ze daarop. Die deur kan op kantelstand, dan komt daar kiepraambescherming op. Hierdoor kunnen toch alle ramen in huis open. Het inpandige balkon grenst aan het bos, genoeg beestjes te vinden daar dus.

Hoe hoog woon je dan?

Mijn kat is ook redelijk wappie en denkt ook dat ze vanuit 't slaapkamerraam op de zonwering beneden kan springen en zo naar buiten kan (en geloof ook echt dat ze dat kan, maar heb haar tot nu toe tegengehouden), maar als ze uit 't badkamerraam hangt (geen 'richteltjes' aan de muur halverwege), doet ze écht geen pogingen om naar beneden te springen.
Katten kunnen toch hoogte inschatten en als 't niet kan, springen ze niet?

Driehoog. Op zich denk ik ook wel dat ze het in kunnen schatten, maar ze vergeten allebei nog wel eens wat dingen als er een leuk beestje langsvliegt of ze eten zien. Net bonkte Henk nog met een noodvaart tegen het glas aan omdat hij even vergeten was dat er een deur tussen hem en de duif zit.

Henkie is ook nogal een brokkenpiloot. In het vorige huis hadden we van die klapraampjes bovenin. Liep hij rustig over naar buiten, het buitenkozijn op. Hij ziet nergens gevaar in, ook alle mensen vindt hij tof, dus ik denk dat ik hem binnen de kortste keren kwijt zou zijn. Hij is in het oude huis een aantal keer op het balkon geweest in een tuigje (ook 3e verdieping). Één keer heb ik hem net tegen kunnen houden. Toen hoorde hij mensen praten beneden en mensen zijn aandacht, dus wilde hij erheen springen.

wat een sufferd

Even een upje. Ik heb net met haar gekroeld!

Heb een hele drukke week achter de rug, weinig aandacht voor de katten en Henkie kroop net zowat in me toen ik hem knuffelde. Ze heeft ons zeer gefascineerd gadegeslagen, zo nu en dan een vragend mauwtje gevend. Uiteindelijk kroop Henk bij me op schoot en ging ze luid spinnend een halve meter bij ons vandaan zitten. Uiteindelijk kroop ze op Henkie, die beschermend een pootje om haar heen legde. Toen hem ik ze ombeurten voorzichtig op hun kopje geaaid. Uiteindelijk kon ik haar helemaal aaien en en zelfs in haar nekje kroelen. Spinnen dat ze deed! Na een paar minuten is ze weggelopen. Niet op een schrikachtige manier, maar het was voor haar denk ik even mooi geweest. Ik ben zo trots op haar!

jaaaaaa weer een stap vooruit Wat super Rovine!

Wat goed!

Wat leuk om te lezen! Goed van haar zeg.

Wauw wat leuk! Ze vraagt zich nu vast af waarom ze daar zo lang mee gewacht heeft

Ze vindt het nog steeds eng. Probeerde het net weer en ze liet het maar heel eventjes toe. Toen sprong ze diep beledigd weg. Maar er zullen vast nog meer momentjes komen.

Dat vind ik gewoon ontroerend om te lezen. Net of Henkie ook even een aanmoediging gaf met een geruststellend pootje

Wow! Wat boek je al snel vooruitgang! Super om te lezen, ook hoe Henk zich gedraagd naar haar toe

Rovine schreef:Even een upje. Ik heb net met haar gekroeld!

Heb een hele drukke week achter de rug, weinig aandacht voor de katten en Henkie kroop net zowat in me toen ik hem knuffelde. Ze heeft ons zeer gefascineerd gadegeslagen, zo nu en dan een vragend mauwtje gevend. Uiteindelijk kroop Henk bij me op schoot en ging ze luid spinnend een halve meter bij ons vandaan zitten. Uiteindelijk kroop ze op Henkie, die beschermend een pootje om haar heen legde. Toen hem ik ze ombeurten voorzichtig op hun kopje geaaid. Uiteindelijk kon ik haar helemaal aaien en en zelfs in haar nekje kroelen. Spinnen dat ze deed! Na een paar minuten is ze weggelopen. Niet op een schrikachtige manier, maar het was voor haar denk ik even mooi geweest. Ik ben zo trots op haar!

Wat is Henk lief voor d'r, en wat een vooruitgang zeg in deze korte tijd! Ik vind trouwens dat je heel leuk schrijft!!

Ik vroeg me af hoe het ervoor staat met project lola

Atelier Madame schreef:Ik vroeg me af hoe het ervoor staat met project lola

+1