gillen

Onze T. is 16 maanden, en sinds een maandje zet hij het op een gillen als het niet gaat zoals hij wil. De situatie doet zich het meeste voor als we winkelen. Volgens mij is het één grote schreeuw om aandacht. Tijdens het gillen kijkt hij mij dan ook aan van 'mama, reageer je niet?'. Als hij begint te gillen vraag ik hem of hij wil stoppen met gillen en leg ik uit waarom. De 2e keer negeer ik hem. Voor mijn gevoel, is het dan het snelste over. Zodra hij stopt geef ik hem direct positieve aandacht en betrek ik hem waar ik mee bezig ben. Maar je heb natuurlijk ook met andere mensen te maken. Op het moment dat ik zijn gedrag negeer, zijn er altijd wel weer buitenstanders, die contact met hem zoeken en tegen hem beginnen te praten. Heel vervelend.

Het schijnt een 'fase' te zijn. En ik hoor hier meer meiden over van mijn ZS-gym clubje. Wat is de juiste aanpak, doe ik het wel goed, of kan ik het gillen beter anders aanpakken?

Zomersproetjes schreef:Onze T. is 16 maanden, en sinds een maandje zet hij het op een gillen als het niet gaat zoals hij wil. De situatie doet zich het meeste voor als we winkelen. Volgens mij is het één grote schreeuw om aandacht. Tijdens het gillen kijkt hij mij dan ook aan van 'mama, reageer je niet?'. Als hij begint te gillen vraag ik hem of hij wil stoppen met gillen en leg ik uit waarom. De 2e keer negeer ik hem. Voor mijn gevoel, is het dan het snelste over. Zodra hij stopt geef ik hem direct positieve aandacht en betrek ik hem waar ik mee bezig ben. Maar je heb natuurlijk ook met andere mensen te maken. Op het moment dat ik zijn gedrag negeer, zijn er altijd wel weer buitenstanders, die contact met hem zoeken en tegen hem beginnen te praten. Heel vervelend.

Het schijnt een 'fase' te zijn. En ik hoor hier meer meiden over van mijn ZS-gym clubje. Wat is de juiste aanpak, doe ik het wel goed, of kan ik het gillen beter anders aanpakken?

Ik geef er geen aandacht aan, de eerste keer al niet, want dat is wat mijn zoon wil. Ik heb ervoor al uitgelegd waarom iets niet mag, en hij besluit daarop te gaan gillen. Als anderen zich er mee gaan bemoeien, vraag ik hen altijd vriendelijk doch dringend om zich niet met hem te bemoeien. Het is ten slotte mijn kind!

Dat anderen er zich mee gaan bemoeien snap ik echt niet, alsof zij dat fijn zouden vinden....