Wat te doen?

Een aantal weken geleden begon, van wat ik dacht, mijn beste vriend zich vreemd te gedragen. Berichten van mijn FB pagina werden verwijderd en als ik hem vroeg of er iets was via sms en chat dan kreeg ik geen antwoord. Ook de telefoon werd niet meer opgenomen. Ik snapte er niets van.

Een dag later heb ik hem weer gebeld. Dit keer nam hij de telefoon op. Ik had niets misdaan en als ik had willen praten, dan had ik maar in de auto moeten stappen om het uit te praten. Maar wat moest ik uitpraten als ik niets had misdaan? En waarom zou ik zo maar in mijn auto stappen?

Een week geleden werd ik uit FB gegooid. Ik heb hem gevraagd wat hier de reden van was en ik moest het er maar ophouden dat er informatie op straat lag en dat ik niet de enige was die uit zijn lijst verwijderd was. De deur stond voor mij open als ik wilde praten. Maar waarover?

En net kreeg ik een bericht van hem, die alles behalve netjes was, waarin o.a. stond dat als ik met hem wilde praten, ik langs moest komen, maar dat hij geen zin had in gezeur van iemand die honderden km verderop woont. Maar ik weet niet waarover het gaat en ik heb helemaal geen zin om me te laten sommeren om bij iemand langs te gaan. Want het wordt me gewoon verplicht.

Misschien ben ik wat kort van kop? Ik heb het idee dat hij mij als marionet van zijn nare gevoelens wil gebruiken. De pop die hij kan sturen, wanneer hij het weer eens op de heupen heeft. Wat zouden jullie doen?

Ik snap het niet helemaal. Hij wil niet over de telefoon zeggen wat er is, hij wil dat je langskomt? Is dat het? Maak je je zorgen?

Ik zou hem bellen en zeggen; Dude, what the... is nou je probleem?

Lijkt me dat hij het prima via de telefoon kan uitleggen. Wat een vaagheid zeg.

Caulfield schreef:Ik snap het niet helemaal. Hij wil niet over de telefoon zeggen wat er is, hij wil dat je langskomt? Is dat het? Maak je je zorgen?

Ik heb hem nu meerdere malen gevraagd wat er aan de hand is, maar door de telefoon wil hij niets zeggen. Blijft hij vaag. Ik moet en zal in mijn auto stappen, om hem, en zo denk ik erzelf over, te laten zien hoe ik onze vriendschap waardeer. Terwijl ik zoiets heb van:"Vertel me nu eerst eens even wat er aan de hand is en dan kunnen we daarna een afspraak maken om het uit te praten, mocht dat nodig zijn".

Jolee schreef:Ik zou hem bellen en zeggen; Dude, what the... is nou je probleem?

Lijkt me dat hij het prima via de telefoon kan uitleggen. Wat een vaagheid zeg.

Nou inderdaad. No way dat ik in de auto zou stappen en hals over kop naar hem toe zou rijden, kom nou toch zeg.

Hij verwijt jou iets, lijkt het wel, en verwacht dat jij dat komt uitpraten zonder te weten wat het is? Ik zou het lekker terugleggen en zeggen: volgens mij zit jou iets dwars, ik heb geen idee wat, maar als je erover wil praten ben je welkom. Als ik niet weet wat het probleem is kan ik je niet verder helpen.

Zoiets. Gekke Henkie, jij moet erheen om het eruit te trekken terwijl hij een probleem heeft? Ik zou dit gedrag niet voeden.

O, hij wil dus niks zeggen via de telefoon? Wat een kinderachtig en aandachtvragerig gedoe. Ik zou hier dus echt niet in mee gaan. Doe eens normaal (hij dan he).

Nee, hij wil helemaal niets zeggen. Niet door de telefoon, niet via sms. Ik moet maar gewoon langskomen. En daar heb ik niet zoveel zin in. Ik voel me net weer kind dat op het matje moet komen bij haar vader. Volgens mij ben ik die rol toch echt wel ontgroeit.

Hij heeft blijkbaar een ''probleem'' met jou en dan moet jij naar hem toekomen om het uit te praten ? die is gek ! Hij heeft toch een probleem met jou, laat die dan ook lekker nou jou toe komen. En verder zou ik er geen aandacht aan schenken.