Vraag meldplicht thuiszorg (staatie hier goed eigelijk?)

Hey Meiden,

Ik weet eigenlijk niet of dit de plek is maar ik zet het toch maar hier onder neer...

Het is een lastige en gecompliseerde situatie maar ik ga hem even zo kort maar duidelijke mogelijk uitleggen.

S. heeft jaren samengewoond met G. G, is een vrij strenge man met een flinke eigen wil groot alcohol gebruik en doet waar die zin in heeft.
S. is er klaar mee behandeld te worden als "oud" vuil en gaat weg, krijgt een huis toegewezen in een straat achter het huis van G.
Na enige tijd krijgen ze weer een lat-relatie.
Vervolgens krijgt G. een herseninfarct en ligt maanden ter revalidatie in een centrum.

S. kiest ervoor terug te gaan wonen bij G. zodat hij niet naar een verzorgingshuis moet.
Op basis van 3 jaar gaat ze 2x weg omdat hij haar uit huis zet, de derde keer nu een maand terug is ze er echt klaar mee en besluit eindelijk ermee te stoppen.

G. is een man van tegen de 60 die rechtszijdig verlamt is, hij kan met hulp de trap op lopen, en zelfstandig een paar stappen zetten maar meer niet, hij heeft een scootmobiel.
daarnaast merk je in zijn gedrag dat er hersenletsel is.
De ruzies tussen G en S zijn vooral over geld. G. heeft een klein wao uitkering en G werkt hard maar verdient ook niet veel. G verdiende echter vroeger goed (hij beunde veel zwart bij). Hij heeft totaal geen inzicht in zijn financien, kan hier niet mee omgaan.
S. betaald de achterstande tot 3x toe bij van haar spaargeld (dat is nu echt op), maar G. gaat flink tekeer krijgt dan zijn pasje en pint erop los, daarnaast schrijft hij alles op in 3 verschillende kroegen en drinkt behoorlijk.
Hij doet geen boodschappen (soms is een zak broodjes en een fles jenever en wel koopt hij voer voor de kat).

De thuiszorg komt 3x daags langs, ze halen hem uit bed en zetten hem beneden in zijn stoel maken ontbijt en lunch. 17 uur komen ze langs om zijn eten op te warmen (hij moet zelf zorgen dat er een maaltijd is) en 21 uur komen ze hem naar bed brengen.
Daarnaast is er 2x in de week iemand die zijn was doet en huishouden.

Regelmatig was S. er om boodschappen te doen, een relatie hadden ze al niet meer maar ze liet hem niet valllen, regelmatig sliep ze er weken om voor hem te zorgen, tot het echt niet meer ging en dan deed ze alleen boodschappen.

Nu heeft hij niemand meer die langskomt, maar wel hebben de thuiszorg en S. contact.

Al die tijd zodra S. weg was ging het slecht met G. was niet thuis op de zorgmomenten etc.
Al 2 jaar lang is er duidelijk dat hij niet voor zichzelf kan zorgen, zijn financien niet kan beheren (hij heeft hier gewoon geen besef van)
NIEMAND die aan de bel trekt....
S. is bij de gemeente geweest en die zegt ja meneer moet tekenen, maar G zegt dat ie het zelf kan, wil dus niet tekenen. Maar hij kan het niet....
S. heeft bij de thuiszorg aan de bel getrokken, jongens hij loopt nu achter met betalingen, ik trek mijn handen ervan af dit gaat fout...
Thuiszorg zegt, ja wij zijn er alleen voor de verzorging en als meneer niet wil ja dan is dat jammer...

WAAAAR moet ik aan de bel trekken!
Ik moet er niet aan denken dat op een gegeven moment het hele huis leeg moet en weg moet omdat hij een uitzetting krijgt....
moet in zo'n geval de thuiszorg ook niet aan de bel trekken, maatschappelijk werk ofzo?
Ik denk dat ie (hoe kut ook) ineen woongroep of begeleidwonen of what ever instelling moet... maar welke instantie moet er langskomen om te zien dat meneer niet zelfstandig kan leven en vandaag of morgen nog iemand doodrijd met zijnd ronken hoofd op die scootmobiel....
Hij is niet toerekeningsvatbaar, al lijkt dat wel zo.. want hij kan goed praten tot je over "saaie" dingen begint dan zi eje dat hij het niet snapt maar hij zegt dat hij het snapt...

Pfff.. zo lastig dit.. maar ik zou het zo erg vinden als hij echt alles kwijtraakt!

IEmand enig idee wat te doen!

(overigens ben ik de schoondochter van S. in dit verhaal)

thnx

Anne

Heb je post even vluchtig door gelezen maar ik denk dat je hoe moeilijk deze situatie ook is niet heel veel kunt doen / veranderen...
Vaak genoeg zie je in dit soort situaties dat iets eerst volledig moet escaleren eer dat er verandering op treed..

Ik kan je nog adviseren om een gesprek aan te gaan met de huisarts / behandelend arts van deze man en daar je zorgen nog eens aan te kaarten..

(ik ben zelf werkzaam als zorgcoordinator bij een thuiszorg organisatie)

Ik zou bij zijn huisarts aankloppen idd.

Ik denk dat de huisarts de eerste stap is die gezet moet worden.

De ha inlichten. Van daar uit kunnen er andere stappen ondernomen worden.

Eens met bovenstaande antwoorden.

Helaas moet het vaak in de thuiszorg eerst escaleren voordat er actie ondernomen wordt, lang leve alle privacy wetgevingen etc.

Is het ook niet zo dat de persoon in kwestie zelf moet willen?

girli schreef:Is het ook niet zo dat de persoon in kwestie zelf moet willen?

Niet altijd. In gevallen van ernstige teloorgang, kan er een rechterlijke machtiging afgegeven worden.

Ik zou inderdaad de huisarts inschakelen.

Huisarts is op de hoogte... maar hij wil zelf geen hulp... maar blijkbaar ziet niemand dat zijn hersenbeschadiging maakt dat het LIJKT op hij die beslissing zelf kan nemen... maar hij heeft dat vermogen helemaal niet meer... hij heeft geen idee wat de waarde van geld nog is...

Ik heb dus maar besloten me erbij neer te leggen... hoe rot ook... het is niet anders.. ik weet in ieder geval dat mijn schoonmoeder er alles aan gedaan heeft en helaas is dat alles wat we kunnen...

komt tijd komt raad dan maar...

(overigens lijkt het of ik me er nu snel bij neerleg.. maar dit speelt al te lang om nog iets beters te kunnen doen...)

Wel bedankt iedereen voor het meedenken!
Liefs, Anne