En toch zit het mij dwars... (leeftijd schatten)

Hoi,

Eigenlijk weet ik wel dat ik me er absoluut niets van aan moet trekken. Dat ik in vijf maanden, niet opeens tien jaar ouder kan lijken (een oud collega dacht dat ik nog maar 24 jaar was, zoals velen). Maar toch zit het mij enorm dwars, dat een buurman mij op 35/36 schatte. Kom op, ik ben nog geen 30.

En op de één of andere manier kan ik het niet uit mijn hoofd krijgen. Ik loop richting de 30, niet richting de 40. Ik lijk op mijn vader (ziet er minstens tien jaar jonger uit) en niet op mijn moeder (ziet er minstens tien jaar ouder uit). Ik zit nu continu te denken dat mijn genen zijn veranderd en mijn moeder achterna ga. En dat is het laatste wat ik wil.

Zit het jullie dwars als ze jullie ouder schatten? Echt, ik moet me er niets van aantrekken. Maar ik krijg het toch echt niet meer uit mijn hoofd. Stom!

Ik kan me er ook aan ergeren, maar ik word heel vaak jonger geschat. Ben 28 maar krijg vaak te horen 21 a 22 jaar. En vaak zijn het mannen die dat zeggen. Het is altijd fijn om een complimentje te krijgen maar vind dit zo overdreven. Toevallig gisteren nog 21 geschat door een niet directe collega. Heb zelf laatst tijden het uitgaan commentaar gekregen van een jongen "ik denk dat je 18 jaar bent want je bent zo mager!" Uhhhh..

Sorry je hebt er misschien weinig aan, maar geloof me jonger schatten en uitzien is ook niet alles.

Dat zijn ook rare uitspraken, waar je helemaal niets mee kan.

Ik ben natuurlijk over 6 maanden en 5 dagen gewoon 30 jaar en daar kan ik niets aan veranderen. En soms is het heel erg irritant dat mensen mij niet erkennen vanwege de leeftijd die ze erbij hebben gedacht. Zo zat ik met een collega te praten over koopwoningen, hypotheken, scheidingen etc. en hoe verder ik in het gesprek ging, hoe meer hij dom zat te kijken. De volgende dag bleek waarom; Hij dacht dat ik niet ouder kon zijn dan 24 jaar. En een meid van 24 jaar kan nog niets meegemaakt hebben in dat opzicht, zo redeneerde hij. Tja, in dat opzicht wil ik dan wel weer erkent worden.

Maar 35/36 worden geschat is mijn grootste nachtmerrie. Dat wil ik het liefst pas op mijn 45e

Ik neem leeftijd schatten niet serieus, welke kant op dan ook.

Reva schreef:Ik neem leeftijd schatten niet serieus, welke kant op dan ook.

Nu zeker niet meer, ik word de laatste tijd zovaak jonger geschat dat ik eerder een slijmerig gevoel erbij krijg.

Gisele, snap je frustatie goed. Je kan er helemaal niks mee. Maar goed dat leeftijd niet zo heel veel zegt, gaat erom hoe jij ermee omgaat en hoe je het uitstraald naar de ander toe en daar mee wil ik zeggen je bent zo jong als je je voelt.

Ik werd gister 47 geschat door een client...

Ik ben al een paar keer 30 geschat op mijn werk, terwijl ik 20 ben... Schrok ik ook nogal van.

"Normaal" word ik ongeveer 17 geschat.

Ik moet me nog steeds regelmatig legitimeren bij het kopen van sigaretten, bier of wijn. Ik ben 25 maar wordt dan dus jonger dan 16 geschat

Mijn moeder lijkt ook veel jonger dan ze is dus het zit in de familie. Ik word ook altijd voor de jongste aangezien terwijl ik 4 jaar ouder ben dan mijn zusje. Toen de collega's van mijn vriend mij voor het eerst zagen hebben ze daarna ook aan hem gevraagd of hij zo'n jonge vriendin had, hahaha. Terwijl we maar 2 jaar schelen....

Ik ben 21, maar ik moet me vaak legitimeren als ik sigaretten of alcohol koop. Ik vind het vrij irritant.

op mijn 26ste verjaardag werd mijn legitimatie nog gevraagd bij een tent waar je 18 voor moest zijn :s Ik word nu ook nog regelmatig 8 jaar jonger geschat. Gister zelfs nog, iemand was helemaal in shock toen ik zei dat ik 28 was :s. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik liever dat heb dan dat mensen tegen me zeggen dat ik 35 ben hoor... Dat heb ik nog nooit meegemaakt dat ze me ouder schatte.. Ja toen ik in de puber jaren zat toen werd ik ouder geschat maar later dus niet meer. Ik snap dat je het niet leuk vind maar ja je kan er voor de rest weinig aan veranderen Die buurman kan gewoon geen leeftijden schatten

Ik zie het probleem daar niet van hoor.. Dan zeg je gewoon nee, ik ben ... jaar. En klaar.

Ik wordt wel eens jonger dan 16 geschat, nou dan laat ik gewoon mijn id zien, probleem opgelost.

Olijfje schreef:Ik zie het probleem daar niet van hoor.. Dan zeg je gewoon nee, ik ben ... jaar. En klaar.

Ik wordt wel eens jonger dan 16 geschat, nou dan laat ik gewoon mijn id zien, probleem opgelost.

Iemand kan het toch gewoon niet leuk vinden verkeerd geschat te worden? Het is geen probleem, maar is toch niet raar dat iemand dat irritant vindt.

Mensen zijn gewoon vaak dom met leeftijd schatten. Niks van aantrekken!

Ook raar van die collega dat hij het vreemd vindt dat jij meepraat over normale zaken als een hypotheek en een scheiding. Sommige mensen hebben op hun 25e meer meegemaakt dan anderen mee zullen maken in hun hele leven, beetje raar dus om iemand vanwege zijn leeftijd niet serieus te nemen.

Ik word altijd jonger geschat en dat vind ik ook wel logisch. Ik ben gewoon een ukje en zie er uit als een ukje. Maar wanneer mensen beter kijken, zien ze écht wel dat ik ouder ben. Mijn gezicht vertoont toch wel wat rimpeltjes en ouderdomssporen. Het is m.i. onkunde van bepaalde mensen, dat ze je leeftijd heel anders inschatten dan de werkelijkheid.

Ik word altijd heel veel jonger geschat. Ik kan er al niet tegen als ze me eind 20 schatten en ik ben 33. Mensen die me rond de 30 schatten neem ik niet eens serieus.

Zusje schreef:Ik word altijd heel veel jonger geschat. Ik kan er al niet tegen als ze me eind 20 schatten en ik ben 33. Mensen die me rond de 30 schatten neem ik niet eens serieus.

Toen ik laatst meekreeg dat jij boven de 30 bent, had ik dat zeker ook niet verwacht hoor! Zou jou inderdaad een jaar of 27 geven.

Toen ik 18 was schatte ze mij 24 en nu ik 28 ben nog steeds ik blijf dus waarschijnlijk hangen

Stofzuiger schreef:Ik werd gister 47 geschat door een client...

Dat is wel heeel erg!