Wanneer ben jij zenuwachtig?

Te vaak helaas. Ik voel me zenuwachtig als ik ergens afspreek met vrienden, als ik ergens moet spreken, als ik iemand moet bellen, als ik naar mijn werk ga etc. etc.

Sollicitatie gesprekken og hele persoonlijke gesprekken over mezelf
Bellen met een onbekende
presenteren of voor een groep mensen spreken
autorijden, terwijl als ik bezig ben het dan wel goed gaat, maar als ik dan weer uitstap heb ik knikkende knieën.

- Vandaag nog voor de controle van de GGD ( het onbekende zorgt dan voor de zenuwen)
- Bellen naar een vreemde
- Tandartsbezoek
- Bloedprikken ( niet super zenuwachtig maar toch wat kriebels omdat ik soms heel naar kan worden erna)
- Belangrijke gesprekken, evaluaties

Muurvlindertje schreef:- als ik een gesprek moet aangaan met iemand en niet weet waar het overgaat (denk meteen dat het negatief is)

Dit herken ik, ik ga altijd gelijk van het ergste uit.. Op mijn werk bijvoorbeeld, dat ik iets fout gedaan heb, of ontslagen wordt ofzo

TNMN schreef:Te vaak helaas. Ik voel me zenuwachtig als ik ergens afspreek met vrienden, als ik ergens moet spreken, als ik iemand moet bellen, als ik naar mijn werk ga etc. etc.

+ 1

- Als ik iemand moet bellen en dan vooral een onbekende
- Als ik voor een groep moet spreken
- In een nieuwe onbekende situatie

Als ik moet autorijden en er een passagier naast me zit waarvan ik denk dat hij/zij op m`n rijden gaat letten.

M`n vriend
Mn vader
M`n broer

Bij andere mensen/mannen heb ik er geen last van.

Lejow schreef:

Muurvlindertje schreef:- als ik een gesprek moet aangaan met iemand en niet weet waar het overgaat (denk meteen dat het negatief is)

Dit herken ik, ik ga altijd gelijk van het ergste uit.. Op mijn werk bijvoorbeeld, dat ik iets fout gedaan heb, of ontslagen wordt ofzo

Ik herken dit ook.
Mijn teamleidster wilde laatst met mij praten, ik dacht meteen van oh nee he?! Wat heb ik gedaan.
Ze wilde me alleen maar iets heel positiefs zeggen.

- Als ik een afspraak heb met iemand die ik niet ken en ik moet mijzelf dan 'bewijzen' of blootgeven op een andere manier (haha okee dit klinkt gek, maar bijv een ziekenhuis afspraak o.i.d.)

- Als ik ergens naar toe moet waarvan ik niet weet hoe het gaat werken.. Moet ik naar een receptie, is er wel een receptie, kan ik zo doorlopen? Moet ik mijzelf voorstellen aan iedereen in de ruimte of alleen degene die het georganiseerd heeft o.i.d.

(hierboven allemaal op formeel gebied, informeel heb ik het helemaal niet!)

- Als ik iets moet ruilen ergens en het duurt lang door de kassa mevrouw.. Dan denk ik altijd dat mensen denken dat het door mij komt (ergens boeit het mij ook niet)

Ik ben ook heel vaak zenuwachtig. Niet extreem erg, maar wel vaak. Bijna alle situaties die hier genoemd worden, heb ik ook wel.

Presentaties en prestaties kan ik me redelijk goed overheen zetten, omdat dat ook een kick geeft wanneer ik het doe. Mensen ontmoeten heb ik niet heel veel moeite mee, maar ik ben wel zenuwachtig voor het gesprek gaande houden. Wat Punk'd ook zegt, ik stel me van alles voor en doorloop een heel stappenplan alvorens ik ergens naar binnen ga, wat kan ik verwachten, hoe stel ik me op.. En door mijn dyscalculie ben ik heel zenuwachtig bij het afrekenen bij de kassa en ik met cash betaal. En ik heb ook telefoonangst.

Voor sollicitatiegesprekken.

Eerder ook om onbekende mensen te bellen. Inmiddels ben ik daar compleet overheen, aangezien ik voor mijn werk inmiddels al honderden onbekende mensen heb moeten bellen. Nee, ik zit niet op een callcenter