DagCafé

Maple: Ik ken je dan wel niet zo goed maar toch wil ik je een geven.

EB: Wat super! En nu? Kan je kiezen tussen 2 banen?

Mjah haha. Teken binnenkort bij beide bedrijven een 0-uren/oproepcontract maar het ene bedrijf is heel erg kleinschalig en heeft geen oproepkracht meer en uitzicht op vast dienstverband, want in 2012 krijgen ze er een groep erbij. Het andere bedrijf is groot en heeft erg veel vestigingen zowel kdv als bso.

Super hoor. Gefeliciteerd!

Wat fijn EB! Gefeliciteerd!

ExpressoB schreef:Maple: Je moet nu ook mensen om je heen hebben die je steunen, beslissingen kunnen ze niet voor je nemen. Laat dat ook niet gebeuren, doe waar jij je goed bij voelt alleen een duwtje in de goede richting kan geen kwaad.
Dus jullie hebben wel een koophuis?! Als dit soort dingen in je relatie spelen dan kun je er niet ff een nachtje over slapen.
Als jullie kunnen praten is dat wel fijn maar als hij niet wilt praten moet je dat denk ik maar even laten. Jullie moeten nu nog wel samen leven en je hebt geen zin in slaande ruzies.

Huil maar gewoon hoor, het is niet niks allemaal! Dan ben je straks misschien wat sterker als er stappen ondernomen moeten worden.


Lief dat je ernaar vraagt; ja ging wel goed, ben daar ook aangenomen haha. Tilde 3 peuters van een trap, auw mijn rug.

Gelukkig heb ik idd die mensen om me heen die me steunen, dat is wle ontzettend fijn!

Praten lukt niet altijd. Vandaag even wel, maar gisteren bijvoorbeeld weer niet. Maar we zitten er allebei middenin en we vindne het allebei verschrikkelijk, dus ergens is het ook wle logisch dta praten moeilijk is. Op de één of andere manier voelt het nog allemala als een ver van m'n bed-show.

Ben benieuwd of ik hier uberhaupt in dit huis zou kunnen blijven wonen, mijn jaarsalaris is waarschijnlijk niet toereikend... en eigenlijk hebben we maar een mini-hypotheekje dus dat valt een beetje rauw op m'n dak, ha dik niet echt verwacht. En ingeschreven bij de woningbouw sta ik niet en terug naar ouders of bij familie/vrienden vind ik eigenlijk geen optie. Maargoed, kijken hoe het loopt, zal dat maar eens gaan uitzoeken...

Waarom heeft hij in godsnaam dan niet eerder hulp gezocht? Al die tijd heb je hem bijna gesmeekt om aan zijn problemen te werken en nu het te laat is, is hij er eindelijk toe bereid?

Maple:
Ik vind het zo erg voor je! Goed dat je vandaag een afspraak bij je huisarts hebt gemaakt. Sterkte met alles!

Susan schreef:Waarom heeft hij in godsnaam dan niet eerder hulp gezocht? Al die tijd heb je hem bijna gesmeekt om aan zijn problemen te werken en nu het te laat is, is hij er eindelijk toe bereid?

Geen idee... Dat vraag ik me ook af. De drempel was te hoog. Of hij stak z'n kop in het zand. Ik weet het niet...

Dan snap ik er oprecht geen barst van dat het nu opeens wel kan. Ik bedoel, je schrijft dat het steeds maar weer proberen voor hem klaar was, maar wat heeft hij nou helemaal geprobeerd dan? Ja, hij gaat nu hulp zoeken, maar wat heeft hij geprobeerd binnen jullie huwelijk? Het enige waar hij mee akkoord ging was dat JIJ in therapie ging, verder was hij nergens toe bereid.

Juist het feit dat hij nu opeens wel van alles kan wat eerst zogenaamd niet kon zou mij echt pissig maken. Ik vind dat hij je zo zwaar tekort heeft gedaan door domweg te vertikken aan zijn problemen te werken.

Mja, ik weet het, Susan. Aan de ene kant maakt me dat ook boos. Maar aan de andere kant... ik ben niet voor niks 7 jaar samen geweest. Bén nog steeds samen, voor hoe lang nog, geen idee. Hij heeft er overigens nooit echt achter gestaan dat ik hulp zou zoeken...

Nee, maar goed, als er íemand van jullie hulp ging zoeken was jij het, want hij vertikte het sowieso.

Ja, da's waar.

De huisarts kan niks voor je betekenen athans hij kan je doorverwijzen naar de ggz bijv. psycholoog kost ook geen geld.
Kan mij voorstellen dat je er niet (nog) aan wilt denken hoe dat allemaal moet straks. Je zult toch erachter aan moeten. Je wilt dan straks niet maar er moeten wel keuzes worden gemaakt. Officieel is het allemaal nog niet maar probeer jezelf te laten inzien dat het NU en misschien wel nooit meer beter word. Jij kan nog zo je best doen en alles op alles zetten maar als hij dat niet doet. Hoe kun je nou hulp zoeken via internet?

Heb je aan hem gevraagd hoe hij het dan ziet allemaal?! hoe dingen geregeld zouden moeten worden en niet dat er 1 straks op straat staat! Of jullie nog zolang bij elkaar kunnen blijven wonen totdat 1 van de 2 of beide een ander plekje of noodoplossing heeft gevonden.

Maple schreef:Mja, ik weet het, Susan. Aan de ene kant maakt me dat ook boos. Maar aan de andere kant... ik ben niet voor niks 7 jaar samen geweest. Bén nog steeds samen, voor hoe lang nog, geen idee. Hij heeft er overigens nooit echt achter gestaan dat ik hulp zou zoeken...

want? weet je dat?

is het wel eens eerder zover gekomen dat dit definitieve heel dichtbij kwam?! Zijn jullie ook wel eens bijv. een week of 3 ofzo van elkaar weggeweest?

Maple: Ik ben het wel met susan eens.. Hoe moeilijk ook.

ExpressoB schreef:

Maple schreef:Mja, ik weet het, Susan. Aan de ene kant maakt me dat ook boos. Maar aan de andere kant... ik ben niet voor niks 7 jaar samen geweest. Bén nog steeds samen, voor hoe lang nog, geen idee. Hij heeft er overigens nooit echt achter gestaan dat ik hulp zou zoeken...

want? weet je dat?

is het wel eens eerder zover gekomen dat dit definitieve heel dichtbij kwam?! Zijn jullie ook wel eens bijv. een week of 3 ofzo van elkaar weggeweest?

Dit alles speelt al langer dan eev paar weken/maanden, ExB. Het is inderdaad zo dat mijn man nooit acher mijn hulpvraag heeft gestaan en dat ik het zelfs achter zijn rug om heb gedaan in eerste instantie. Ben daarmee gestopt omdat het voor mij niet goed voelde om het op die manier aan te pakken. Vandaar ook dat ik naar de huisarts ga, mijn huisarts kent mijn verhaal.

niet quoten graag.

Ja dat begrijp ik maar dat het zo definitief dichtbij komt bedoelde ik.
Zijn jullie wel eens paar weekjes uit elkaar geweest?

Waarom zouden ze een paar weken uitelkaar moeten gaan EB? Voor te kijken wat ze willen???? Nou dat gaat nu denk ik echt niet werken..

Daarbij is het op dit moment zijn beslissing om de stekker eruit te trekken, dus dan kun je Maple wel adviseren om eerst een paar weken uit elkaar te gaan als proef, maar dat moet hij dan ook maar net willen.

Ik vraag me trouwens ook af wat je bereikt met zo'n proefscheiding.

Ja idd.. Ik ben het helemaal met jou eens susan..

Waarom het van elkaar gaan? Omdat je dan moet beseffen wat je mis?

jeetje Maple, ik vind het echt vreselijk voor je!

Dan kunnen ze allebei helder nadenken. Hoe het dan ook voelt om niet bij elkaar te zijn.
Kunnen er afzonderlijk van elkaar plannen gemaakt worden over hoe nu verder en waar ga ik wonen etc. Zulk soort dingen moet je ook voor jezelf beslissen.

Mijn vraag was: of ze wel eens uit elkaar zijn geweest!

Hoi!

Maple!!!

ExpressoB schreef:Dan kunnen ze allebei helder nadenken. Hoe het dan ook voelt om niet bij elkaar te zijn.
Kunnen er afzonderlijk van elkaar plannen gemaakt worden over hoe nu verder en waar ga ik wonen etc. Zulk soort dingen moet je ook voor jezelf beslissen.

Mijn vraag was: of ze wel eens uit elkaar zijn geweest!

WAAROM, wil jij dat weten? Wat heeft dat voor belang????

Zij denkt na, Hij denkt na.. En die dingen die jij zegt hebben ze allang over gehad.. Samen maar ook apart..
Het heeft geen zin voor hun om paar weken apart te zijn!!!!

Tijdelijk uit elkaar zijn we nooit eerder geweest en gaat voor ons idd niet werken. We missen elkaar, maar zonder hulp of wat dan ook vallen we direct weer terug in het oude patroon als we weer bij elkaar zijn. Sowieso lijkt zijn keuze al min of meer definitief, dus wat valt er dan nog te redden? En daarbij... als dat zijn keuze is, dan heb ik me erbij neer te leggen, als hij dit zo wil...