kusje afdwingen

We waren net bij mijn oma. N is niet knuffelig, nooit geweest ook. Hij zit niet graag bij iemand op schoot, en als hij al bij iemand op schoot wilt zitten is het bij papa of mama. Mijn oma vind dat moeilijk te verkroppen, heeft hem vaker op schoot getrokken en vastgehouden tegen zijn zin, waardoor hij nu dus helemaal niet meer bij haar wilt zitten.
Als hij soms slapend in de buggy aankomt, en net wakker wordt, duikt ze er ook geregeld meteen bovenop. Terwijl hij echt even tijd nodig heeft om wakker te worden. Dit kan ik 100x vertellen, ze blijft het doen...

Nu gingen we net weg bij haar en wilde ze een kusje, hij duwde haar weg. Toen zei ze "geef maar een kusje, anders mag je de volgende keer niet meer met het bed spelen" (ze heeft een electrisch bed) en toen gaf hij dus wel een kusje. Pas onderweg naar huis besefte ik me dat dit me eigenlijk erg boos maakt. Ik ben van mening dat een kus geven iets intiems is, en alleen gebeurt als je dat wilt. Iemand tegen je zin in een kusje geven is gewoon vervelend. En dan een kusje afdwingen dmv chantage, tegen een 2 jarige!

Wat vinden jullie ervan?

Ik vind dat ook raar en zou het ook niet willen hebben.
Hier zijn er ook nog wel is mensen die per se een kusje willen, maar als J. niet wil hebben ze toch echt pech. Als ik merk dat hij niet wil zeg ik dat hij geen zin heeft en pak ik hem gewoon weg als ze doordrammen. Het is geen verplichting hoor.

Ik zou daar iets van zeggen. Net zoals je zegt,het is iets intiems en zulke dingen hoeft hij van mij niet tegen zijn zin in te doen. Al helemaal niet dmv chantage.

De vriendin van mijn opa wou ook altijd een kusje afdwingen, en zielig doen als ze geen kusje kreeg. Gelukkig hebben mijn ouders hierbij altijd ingegrepen en hoefde ik dat nooit tegen mijn zin in te doen.

Ik vind inderdaad dat het iets is wat het kind zelf bepaald, wil het een kusje geven is dat prima, zo niet dan is dat ook helemaal goed. Ik persoonlijk zou er wel wat van zeggen mocht dit nog een keer voor komen, ook omdat je zoontje eigenlijk al een aversie tegen je oma heeft, en zo wordt dit alleen maar erger.

nee vind ik ook, wij krijgen al zeer zelden een kusje. Maar ALS hij ons een kusje geeft is het ook wel heel oprecht en zo lief .

Hij zat net achterop de fiets in het zitje, dus ik kon hem ook niet makkelijk wegpakken. Ik was ook met mijn moeder aan het praten, dus was er half bij. Maar hoorde dat ze het zei en zag toen dat hij een kusje gaf. Mocht ze het nog een keer zo afdwingen, zeg ik er wat van en zal het voor zijn. Ik heb N wel op de terugweg verteld dat hij alleen kusje moet geven als hij het zelf wilt, en hij gewoon altijd op het bed mag spelen.

Ik vind het ook niet prettig om het echt af te dwingen als het duidelijk is dat een kind echt niet wil. In dit geval door de band die dus op meerdere vlakken mbt aandacht stroef verloopt vind ik dat iedereen zijn keuze moet respecteren. Joris heeft ook fases gehad waarin hij bij binnenkomst geen kus wilde geven aan opa's oma's of wie dan ook die het eerder wel kregen. Dan zeg ik ook, laat hem maar. Vertel dat het des te meer betekend als hij dan later uit zichzelf een kus komt geven. (die zin doet het altijd erg goed!) Maar ik zeg ook niet dat ze niet mogen zeuren bij Joris. Als hij echt niet wil laat hij het merken en laten ze het er ook wel bij zitten.

Echter is hij nu in een fase dat hij het grappig en uitdagend vind om het niet te doen. Gewoon kijken hoe iemand reageert. Dan zie ik mensen in onze omgeving ook eerder 'chanteren met een snoepje oid' dat hij dan niet zou krijgen. Zelf zeg ik ook wel tegen hem als hij tussen de bank waar ik dan zit en de salontafel door wil dat hij bijv. een kusje moet betalen. Soms doet ie dat, soms loopt ie wel even om, haha.

Chanteren met iets wat hij kan krijgen vind ik nog minder erg als chanteren met iets wat je hem anders afneemt (niet meer met het bed spelen). En zoals je als voorbeeld geeft LMC, erlangs mogen voor een kusje is meer een spelletje en daar zie ik geen kwaad in. Hij kan er ook voor kiezen om te lopen, en als hij er echt langs wilt zonder kusje haal je waarschijnlijk ook je been wel weg toch?

De volgende keer zeg ik er in ieder geval wel wat van.

maiadebij schreef:Chanteren met iets wat hij kan krijgen vind ik nog minder erg als chanteren met iets wat je hem anders afneemt (niet meer met het bed spelen). En zoals je als voorbeeld geeft LMC, erlangs mogen voor een kusje is meer een spelletje en daar zie ik geen kwaad in. Hij kan er ook voor kiezen om te lopen, en als hij er echt langs wilt zonder kusje haal je waarschijnlijk ook je been wel weg toch?

De volgende keer zeg ik er in ieder geval wel wat van.

Dat heet ook niet chanteren maar omkopen.

klopt, en trouwens, vind het wel heel goed dat je naderhand wel tegen N hebt gezegd dat hij het niet hoeft te doen als hij het niet wil. Denk dat dat wellicht het belangrijkste is, want je laat hem zien dat je wel achter zijn keuze staat.

Ik vind het heel raar, en helemaal als er gechanteert wordt. Een kusje moet geen verplichting zijn. Een handje geven vind ik wat anders, dat hoort bij de fatsoensnormen. Maar een kusje geven alleen als het kind dat ook wil. Sommige kinderen zijn heel knuffelig en willen iedereen een kus geven, maar zoniet dan houdt het op.

Ik zou het ook niet prettig vinden, maar ook geen heel erge big deal. De volgende keer dat ze zoiets zou doen, zou ik even uitleggen waarom jullie dat liever niet willen.