Een maand geleden

Het is vandaag een maand geleden dat ik ben aangereden. De persoon die dit heeft gedaan is weggereden en heeft tot nu toe zich niet aansprakelijk gesteld voor wat hij mij heeft aangedaan.

Het gebeurde allemaal op woensdag 24 augustus, ik was toen net 1 dag terug van vakantie. Ik was die dag gevraagd om te werken en ik was zo uitgerust van mijn welverdiende vakantie, dat ik zonder enige twijfel kon gaan werken.
Na het werk liep ik met een collega richting de metro tot dat we bij een stoplicht kwamen die het in de avond niet meer doet. Deze weg is dan ook erg donker, maar ik liep daar al bijna een jaar en er was tot die dag niets ernst gebeurd.

Wat er precies is gebeurd kan ik me niet herinneren, wel herinner ik me dat ik al bijna aan de overkant was toen ik een zwarte auto uit het niets zag komen met een veel te harde snelheid. Hierdoor dacht ik, ik moet rennen, ik rende. Maar toch wist de auto mij te raken.

Ik werd een paar minuten later wakker toen de politie en ambulance erbij waren, zij waren mij klaar aan het maken om met de ambulance mee te voeren. Ik kan mij geen pijn of wat dan ook herinneren of wat er toen tegen me is gezegd. Mijn vriend die woont in de buurt en kon gelukkig snel bij zijn.

De volgende dag is mij verteld wat er is gebeurd, ik ben blijkbaar door de auto geraakt, ik vloog 10 meter verder en kwam tegen een paal. Ik heb hierbij mijn linkerbeen gebroken en mijn bekken op 2 plaatsen (heiligbeen en schaambeen). Ik heb externe pennen bij mijn bekken en benen gekregen, ondertussen heb ik alleen nog die bij mijn bekken en die bij mijn been is vervangen door een pen in mijn bot.

Dit ongeluk heeft heel wat emotionele schade bij mij veroorzaakt, ik kan namelijk niet geloven dat iemand zoiets doet en dan doorrijdt alsof er niets is gebeurd. Daarnaast het lijkt alsof mijn leven stop is gezet, ik kan niet werken, niet naar school gaan, geen leuke dingen met mijn vriend doen en/of familie. Ik dacht de eerste 2 dagen dat ik droomde en dat ik gauw wakker zou worden, maar dat was jammer genoeg niet het geval. Daarnaast kan ik momenteel niet thuis wonen, omdat het niet toegankelijk is, ik kan namelijk nog niet lopen. Thuis hebben we een steile trap voor het binnen treden van het huis en dit kan ik natuurlijk ook niet op lopen.

Ik wou alleen mijn verhaal ergens kwijt, in de hoop dat dit mij zou helpen of misschien ontmoet ik iemand die ook zoiets heeft meegemaakt.

Jeetje zeg, wat heftig. Vreselijk dat dit is gebeurd en dat die persoon is doorgereden. Is er nog niks vernomen van die persoon?

Jeetje wat erg! En wat ontzettend vervelend dat je niet eens thuis kunt zijn.
Ik vind het zo erg dat mensen doorrijden na een ongeval

Jolee schreef:Jeetje zeg, wat heftig. Vreselijk dat dit is gebeurd en dat die persoon is doorgereden. Is er nog niks vernomen van die persoon?

Er is helaas nog niets van die persoon vernomen. Het onderzoek is nog bezig.

Wat erg voor je. Zijn er wel getuigen die iets van de auto weten? Wat een debiel ook. Ik snap enigszins de eerste schrikreactie maar nu moet je je gewoon melden. Veel sterkte. Waar woon je nu dan en is er al zicht op wanneer je naar huis kan?

Lorna mercedez schreef:Wat erg voor je. Zijn er wel getuigen die iets van de auto weten? Wat een debiel ook. Ik snap enigszins de eerste schrikreactie maar nu moet je je gewoon melden. Veel sterkte. Waar woon je nu dan en is er al zicht op wanneer je naar huis kan?

Ja er waren 3 getuigen + mijn collega, mijn collega die heeft niets kunnen waarnemen. Niet wat voor soort auto het is of de bestuurde. Wat ik zelf ook heel raar vond, maar het zal wel door de schrik komen. De andere 2 getuigen hadden kenteken opgeschreven maar die bleek achteraf niet te kloppen.

Ik woon nu in een verzorgingstehuis, het is hier veel makkelijker voor mij om te bewegen met mijn rolstoel. Ik had samen met de fysio doelstelling opgesteld, de bedoeling zou zijn dat ik binnen 6 weken wat mobieler zou kunnen worden met een looprekje. Ondertussen zijn al 2 weken voorbij sinds ik hier ben en ik kan net 5 minuten staan maar bewegen (huppelen) doet nog erg veel pijn . Hopelijk ben ik met kerst thuis!! Met mijn verjaardag lukt dat helaas niet.

Verschrikkelijk zeg . Wat erg dat die persoon gewoon doorgereden is en niets van zich laat horen, ontzettend harteloos gewoon! Ik hoop dat je spoedig herstelt

Dankjewel Oasis

Dat zal idd de schrik geweest zijn. Ik hoop dat ze de dader alsnog kunnen pakken. Dat helpt ook bij je verwerking. Kerst duurt nog zolang, hoop dat het snel beter met je gaat. Heb lang geleden mijn schaambeen gebroken gehad maar toen was ik heel jong. Ik hoop dat je voorspoedig geneest en je niet teveel verveelt.

Jeetje wat verschrikkelijk! En dat iemand gewoon doorrijd, echt te erg voor woorden!

Heel veel sterkte met jouw herstel!

Pfff heftig verhaal. Ik wil je veel sterkte en suc6/kracht toewensen bij je herstel!
Ik hoop dat de dader alsnog gepakt word en dat ze alles van hem/haar afnemen!!

Zo wat heftig!!

En lichamelijk letsel én psychisch letsel, want dit gaat je niet in de koude kleren zitten.
Hopelijk is jouw aanrijder van de schrik doorgereden en komt hij zich melden, zodra hij lucht krijgt van wat er met jou is gebeurd.

Ik heb nu bijna 2 jaar geleden een ongeluk gehad, waarbij een automobilist een vrouw heeft aangereden tegen de vangrail aan én mijn auto in de prak heeft gereden. Hij is ook doorgereden en heeft zich nooit gemeld. Dat heeft behoorlijk wat met me gedaan. Dus de rillingen lopen me over de rug als ik bedenk wat jij nu wel niet moet voelen...

Ik wil je heel veel sterkte wensen met de verwerking van dit ongeluk

Wat een nare periode moet dit voor je zijn, dat je niet eens thuis kan wonen nu..
Erg heftig allemaal als ik je verhaal zo lees.

Ik wens je veel sterkte toe, dat je zowel lichamelijk als geestelijk voorspoedig mag herstellen.

Oh bah wat een naar verhaal... Zou de bestuurder überhaupt wel gemerkt hebben wat er is gebeurd?? Verschrikkelijk dat je zoiets kan overkomen... Ik heb ook een ongeluk meegemaakt, gelukkig wel minder heftig dan het jouwe en bij mij is de veroorzaker wel bekend. En omdat het op mij ook fysiek én psychisch een behoorlijke impact heeft gehad, kan ik me helemaal voorstellen dat het voor jou verschrikkelijk is om hiermee om te gaan en dit te accepteren.

Ik ben in mijn auto van achter aangereden door een vrachtwagen, autootje was een harmonicaatje geworden en ik ben er redelijk goed vanaf gekomen, ware het niet dat ik al een handicap heb (reuma) en dat mijn knieën de klap hebben opgevangen. Mijn knieën waren al slecht, maar zijn door dat ongeval sneller verslechterd dan gebeurd zou zijn zonder dat ongeval. De verzekeraar van de tegenpartij vond mijn handicap dan ook een goed excuus om niets uit te betalen. Immers, ik hád toch al last van mijn knieën?? Gelukkig heeft de rechtsbijstandsverzekering er toch een schadevergoeding uit weten te halen, niet zozeer omdat ik er wat aan over wilde houden, maar meer vanwege het principe omdat ik het niet eens was met hun redenatie.
Na het ongeval heb ik rij-angst gekregen en durfde de weg niet meer op. Dat is gelukkig verholpen met verkeersangstbegeleiding, wat ook betaald is door de verzekeraar van de tegenpartij.

Al met al ben ik er nog regelmatig mee bezig, met wat mij toen is overkomen: ik kan het nog steeds niet helemaal achter me laten. Waarschijnlijk omdat ik over een paar weken 2 nieuwe knieën krijg, die ik zonder dat ongeval mogelijk pas over tig jaar nodig had gehad...

Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen de komende tijd! Wat naar ook dat je nu tijdelijk niet thuis kunt wonen maar ik hoop dat je snel opknapt en dat je het voor de tijd dat je in het verzorgingshuis woont, toch een beetje naar je zin zal hebben daar.

Tsjee, wat heftig!! Ik hoop dat er snel vorderingen in het in het onderzoek komen. Ik kan er echt niet bij dat iemand dan door rijdt!! Onwijs veel sterkte!

Jeeh wat verschrikkelijk. Ik vind ook echt dat ze mensen die doorrijden naar het veroorzaken van een ongeluk flink moeten aanpakken. Hopelijk kan de politie toch nog achterhalen wie dit jou aangedaan heeft.

Ik wens je veel sterkte en een goed herstel.

Wat erg! Heel veel sterkte en succes met je herstel!

Sjaansje, je noemt mijn ongeval minder zo heftig :-O in mijn oren klinkt het toch behoorlijk heftig! Wel fijn dat veroorzaker bekend is, ik denk dat ik me hierdoor veel beter zou voelen. Want dat is iets wat mij erg dwars zit. Dat de werled dan zo in elkaar kan zitten. Ik wens je veel sterkte voor over 2 weken, een heel vervelende situatie maar hopelijk ben je daarna weer goed en wel .
Jeanette, bedankt! Ik kan daar ook niet bij! Shally en Luisa, jullie ook bedankt
Voor de rest van de meiden die hebben gereageerd, ook bedankt!! Het helpt me echt om mijn verhaal bij jullie kwijt te raken.

Vreselijk dit zeg. Ik kan gewoon echt niet begrijpen dat iemand doorrijdt na zoiets. Heel veel sterkte met je herstel.

Jeetje zeg!! Wat een verschrikking!! En dat je nu ook gewoon niet thuis kan wonen!! Jeetje... hoop je er snel schot gaat komen in je herstel!!

S1mplicity schreef:Sjaansje, je noemt mijn ongeval minder zo heftig :-O in mijn oren klinkt het toch behoorlijk heftig! Wel fijn dat veroorzaker bekend is, ik denk dat ik me hierdoor veel beter zou voelen. Want dat is iets wat mij erg dwars zit. Dat de werled dan zo in elkaar kan zitten. Ik wens je veel sterkte voor over 2 weken, een heel vervelende situatie maar hopelijk ben je daarna weer goed en wel .

Hoe bedoel je dit? Je denkt hopelijk niet dat ik bedoelde dat ik jouw ongeval minder heftig vind dan het mijne? Want dat is dus niet zo!, ik vind jouw situatie veel heftiger! En ik denk idd dat het scheelt dat ik weet wie het veroorzaakt heeft, ik heb ook nog contact met hem gehad naderhand omdat hij wilde weten hoe het naderhand met me was.
Bedankt dat je me sterkte wenst, mijn operaties zijn gepland voor eind oktober en half november. Komt wel goed met mij, met jou vast ook! Jij ook veel sterkte

Jeetje zeg, wat een verhaal! Kan me niet voorstellen dat iemand door kan rijden .
Heel veel sterkte en ik hoop dat je voorspoedig hersteld!

Sjaantje schreef:

S1mplicity schreef:Sjaansje, je noemt mijn ongeval minder zo heftig :-O in mijn oren klinkt het toch behoorlijk heftig! Wel fijn dat veroorzaker bekend is, ik denk dat ik me hierdoor veel beter zou voelen. Want dat is iets wat mij erg dwars zit. Dat de werled dan zo in elkaar kan zitten. Ik wens je veel sterkte voor over 2 weken, een heel vervelende situatie maar hopelijk ben je daarna weer goed en wel .

Hoe bedoel je dit? Je denkt hopelijk niet dat ik bedoelde dat ik jouw ongeval minder heftig vind dan het mijne? Want dat is dus niet zo!, ik vind jouw situatie veel heftiger! En ik denk idd dat het scheelt dat ik weet wie het veroorzaakt heeft, ik heb ook nog contact met hem gehad naderhand omdat hij wilde weten hoe het naderhand met me was.
Bedankt dat je me sterkte wenst, mijn operaties zijn gepland voor eind oktober en half november. Komt wel goed met mij, met jou vast ook! Jij ook veel sterkte

Owh Sjaantje, nee ik denk dat het verkeerd is over gekomen. Ik bedoelde eigenlijk dat ik jouw situatie veel heftiger vond. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, in ieder geval, bedoelde ik niets slechts ermee :-). Het is allemaal goed bedoeld!

Jeetje wat een verhaal! Dat die auto gewoon doorgereden is, vind ik echt heel laag. Ik wil je heel veel succes en kracht wensen en ik hoop dat je snel zal herstellen! Probeer je boosheid om te zetten in vechtlust, dan haal je er voor jezelf iets positiefs uit. Hele dikek

Klinkt het heel raar als ik zeg dat ik me wel kan voorstellen dat iemand doorrijdt. Bedoel je hebt atijd rotte appels ertussen zitten en denk ook wel dat dit ook z'n geval is. Maar aan de andere kant kan ik mij voorstellen dat iemand zo geschrokken is dat hij/zij in paniek is doorgereden en zich niet durft te melden uit angst voor het gene wat er dan zal gebeuren. Misschien is deze reactie zelf wel 'normaal' Gezien het vaker is gebeurd bij auto ongelukken.

Maar goed daar heeft de TO ook niks aan. Ik hoop serieus voor je dat de dader zich alsnog meld, zodat je ook zelf een hoop duidelijker kan worden. Bedoel je zal hem waarschijnlijk nooit vergeven wat hij/zij heeft gedaan. Maar het kan misschien wel de situatie wat makkelijker maken om het ook in de toekomst te verwerken. Heel erg veel sterkte! En ik hoop dat je vandaag toch wel een beetje beter voelt.