DagCafé

Hoi Lotus, hoe is het vandaag?

Vandaag is een rare dag. Werd om 6 uur vanochtend gewekt met de mededeling dat ik een kwartier had om me klaar te maken om weg te gaan. Bleek dat ik met mijn moeder en oudste broertje een ballonvaart ging maken! Dat was mijn verjaardagscadeau van hen en mijn jongste broertje. Het was heel mooi. Daarna was er ook nog een brunch in een restaurant.
Het erge is alleen, dat ik op het moment blijkbaar erg slecht tegen verrassingen kan. Dat ik me nu alleen maar heel erg rot voel. Heel erg dik voel. Walg van mezelf. Dat ik me schuldig voel dat ik me zo voel. Zat net te huilen en mijn moeder zag het helaas. We hebben het er even over gehad, maar dat heeft het alleen nog maar erger gemaakt door dingen die ze heeft gezegd.
Ik zou me dus eigenlijk goed moeten voelen, omdat ik een bijzonder cadeau heb gekregen, maar het lukt me niet...

En hoe gaat het met jou? Hoe was het gisteren?

Lotus, wat een leuk cadeau zeg! Maar wat erg dat je niet lekker in je vel zit. Hopelijk gaat het snel wat beter met je!

Hoi!

Lotus, zeer mooi cadeau. Alleen jammer dat je er weinig van kon genieten omdat het zo'n verrassing was. En dan denk ik niet per definitie de balonvaart, maar wel het eten. Ik weet dat ik gewoon kan zeggen dat je er alsnog van moet genieten, maar zulke dingen zijn altijd moeilijk.

Hoi Greengrass!

Hoe ik me voel? Ik voel me wel goed. Wel blij dat ik een dag voor mezelf heb, maar vond de meeting heel erg leuk. Ondanks dat ik de stille ben van hun allen. Ik geniet altijd wel, maar dan op mijn eigen manier. Het was het geld echt waard. En op de terugweg nog ontzettend veel leuke mensen leren kennen in de trein, doordat we met zijn 13en opgepot stonden in een hokkie. Ik zou zo weer in de trein stappen om zoiets te doen, maar dan wel met betere schoenen.

Dankjewel, Jeanette.

Hoi GG!

Maura, fijn dat het leuk was gisteren en dat je je goed voelt!

Zo ik ben mijn mails weer door!

Verdomme...

Maple schreef:Verdomme...

Wat is er?

Kogel is hier min of meer door de kerk

Maple schreef:Kogel is hier min of meer door de kerk

Ahhhh, meis toch!

Niets meer om het toch te redden? Therapie? Iets anders?

Heeft hij het vandaag aangegeven? Wat kloten!!!!!!!

Vertel het zo ff. Er is nog hoop maar het voelt meer als uitstel van executie, geloof ik.

Ik moet nu eerst even naar familie. Ik lees het later wel, denk ik? Maar mooi kut is het wel, nogmaals een dikke

Ik ga mijn boterhammetje voor vanavond even smeren!

Maple nee ik hoop niet dat het is wat ik denk dat het is

Maple! Wat?!

Oh Maple, dat is kut!

Maple, ik kom even binnenvallen en ik schrik ervan! Je mag altijd PM-en enzo he als je er over wilt praten..

Maple, ook mijn PM inbox staat voor je open!

Volgens mij heb ik weer wat gemist...

Ik forum nu vanuit de trein!!

Wat heb je gemist dan GreenGrass?

Storm schreef:Wat heb je gemist dan GreenGrass?

wat er met maple aan de hand zou kunnen zijn. ze was supergezellig gister, leuke persoonlijkheid!

Tsja ik denk dat je wel kan raden wat er gebeurd kan zijn toch? Ze heeft het verhaal van wat er gebeurd is nog niet verteld volgens mij, dus je hebt niks gemist

Het verhaal in grote lijnen, niet quoten graag, wil het weer weg kunnen halen:

Ik zei gisteren al hier dat ik m'n man zo afstandelijk vond. Veel in z'n hobbykamer zitten, weinig tegen me zeggen, geen toenadeirn zoeken etc etc. Vanmorgen weer, hij was al opgestaan en zat in z'n hobbykamer te eten toen ik ff een knuffel en een kus kwam halen, maar daar reageerde hij dus heel afwijzend op. Nee, laat me, ik kom zo even bij je. Dus heb hem idd maar even gelaten, voelde de bui al hangen, dit heben we begin dit jaar namelijk ook al gehad.
En idnerdaad kwam toen het hoge woord eruit, hij hield van me, maar hij kon het niet meer opbrengen om steeds te moeten blijven vechten voor ons, had het gevoel er weinig voor terug te krijgen (blijkbaar wringt de schoen daar enorm, want dat gevoel heb ik andersom ook) en ergens was de emmer ene keertje vol. Voor hem was dat nu dus. Hij had er al over nagedacht, ik zou in dit huis kunnen blijven wonen, dat zou hypotheektechnisch te regelen moeten zijn, hij zou wle gaan huren en alle spullen mocht ik gewoon houden, daar wilde hij niet moeilijk over doen. Helemaal uitgedacht dus.

Hij was inmiddels al helemala overstuur, ik ook in tranen en ik kon eigenlijk geen woord er meer uitbrengen en alleen mar wezenloos voor me uitkijken. Hij vroeg hoe ik het zag. Toch wel hetzelfde. Wat ik wilde. Geen idee... weet nog dat ik hem vroeg of ik überhaupt wel ene keuze had, als dit is wat hij wilde, heb ik mezelf dara maar bij neer te leggen... Ben over relatietherapie begonnen, wilde hij niet. En eerst wilde hij direct uit elkaar, maar toen hij zag dat ik het zo moeilijk had had hij op een gegeven moment zoiets van, we proberne het nog ene paar maanden. Maar het voelt als uitstel van executie want direct daarna begon hij over spullen verdelen en dat we het niet eeuwig konden blijven proberen. Maar toch... dit hebben we vaker gehad en hij kwam er elke keer weer van terug. Maar deze keer voelt het anders, hij was standvastiger.

Heb het nog over m;n werk gehad, dat ik daar meerdere gesprekken gehad heb omdat werk merkte dat er wat was, dat ze daar graag zien dat ik psychische hulp zoek. Schrok hij heel erg van, maar toen ik zei dat er wel meer dingen meespeelden, ook dingen uit mijn verleden die blijkbaar nooit ene plekje hebben gekregen, stond hij ineens vrij positief tegenover hulp. Dat ík hulp zoek dan, niet hij. Maar blijkbaar heb ik ook ene probleem, blijkbaar ben ik inmiddels op ene hele verkeerde en defensieve manier op hem gaan reageren, wat bepaalde ruzies en irritaties weer uitlokt

Nu is hij een stuk gaan rijden, hij is al een paar uur weg. Gene idee of en wanneer en hoe laat hij thuiskomt...

O Maple, meer weet ik niet te zeggen geloof ik...