DagCafé

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ongedurig of ongeduldig late?

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ben je er nou nog? Pfff..

Maura schreef:

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ongedurig of ongeduldig late?

Die snap ik niet.

Joy_ schreef:

Maura schreef:

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ongedurig of ongeduldig late?

Die snap ik niet.

Is ongedurig misschien streektaal?

Tea-Leaf schreef:

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ben je er nou nog? Pfff..

Ja man, shchiet niet op!

Maura schreef:

Joy_ schreef:

Maura schreef:

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ongedurig of ongeduldig late?

Die snap ik niet.

Is ongedurig misschien streektaal?

Wellicht. Leg uit!

Joy_ schreef:

Maura schreef:

Joy_ schreef:

Maura schreef:

Joy_ schreef:damn, he's late!

Ongedurig of ongeduldig late?

Die snap ik niet.

Is ongedurig misschien streektaal?

Wellicht. Leg uit!

Ongedurig is meer een onrustig naar gevoel en ongeduldig snap je zelf wel.

Daar issie! Doei!

Veel plezier!!!!

Ik ga een creepy film kijken

Welke ga je kijken, Tea?

Ik heb een broodje gemaakt en ga die even eten en dat slapen.. Ik ben opeens zo moe!

Maura schreef:Welke ga je kijken, Tea?

Grave encounters.

Caroow, smakelijk en slaap ze!

Ik ga de docu op SBS nog even afkijken en dan denk ik dat het tijd wordt om te gaan slapen.

Ik voel me wel moe maar nog geen zin om te slapen

Dat probleem heb ik ook, Erin.

Hoe bevalt die docu je tot nu toe?

.oOErinOo. schreef:Hoe bevalt die docu je tot nu toe?

Het bevalt nooit. Niet in deze genre. Maar ik mis hier een heel stuk in. Dat vind ik "jammer". Het gaat eigenlijk verder vanuit het niets en is nu dus ook afgelopen.

Wat is volgens jou het gene wat er mist? Ja bevalt is trouwens niet echt een beste woordkeuze haha, sorry voor dat. Maar ja ik vind het nogal een vrij heftig onderwerp. Ook al is het al jaren geleden. Soms vraag ik me wel eens af hoe het voor die mensen die daar echt waren, hoe ontzettend pijnlijk om elk jaar weer die beelden terug te zien. Ik denk dat ik helemaal naar zou worden als ik elk keer met mijn trauma geconfronteerd moet worden. Elk jaar weer.
Ik snap die docu's en films enzo wel maar vind het gewoon (lijkt mij dan) heftig voor de slachtoffers.

Whaha, net gelachen, bij het hotel tegenover ons stond er een vrouw op het balkon, zó verschrikkelijk dronken... Huilen, lachen, roepen naar de mensen op straat, over de balustrade willen klimmen (gelukkig op één hoog, en gelukkig was ze nog wel genoeg bij positieven om te beseffen dat het 'a bit high' was ), liggen, zitten, vallen, headbangen, en.... roepen om.... Elmo?

Wat hoor ik nou, word ik hier gemist?
Ik moet nu gaan slapen van Maura omdat mijn wekker om 8u weer rammelt maar voor morgenavond staat er weer een forum-avond op de planning

Welterusten dus allemaal en tot morgen!

Liefs van Sjaan

Dat vraag ik me ook vaak af. Ik was op dat moment in spanje en we zaten op het terras toen spanjaarden uit het niets begonnen te schreeuwen dat te televisie aanmoest. Elke winkel heeft daar gewoon een televisie in de zaak hangen. We zijn toen opgestaan, afgerekend en teruggekeerd naar het hotel. Het was net een oorlogsgebied, want de straten waren uitgestorven. Wij dachten ETA, maar pas in ons hotel werd het duidelijk dat er iets anders gaande was. Ik weet nog hoe ik het hart in mijn strot voelde kloppen. Echt, ik ben geloof ik nog nooit zo bang geweest.

Juist in het hotel zagen we het tweede vliegtuig binnen vliegen en toen waren alle Nederlanders ook in het hotel aanwezig. Het was echt verschrikkelijk om dat mee te maken, vooral in een vreemd land.

Wat ik mis in de docu is het vervolg. Ze gaan van 14 september 2001 naar het heden. En dan mis ik voor mijn gevoel toch een heel stuk.

Sjaantje schreef:Wat hoor ik nou, word ik hier gemist?
Ik moet nu gaan slapen van Maura omdat mijn wekker om 8u weer rammelt maar voor morgenavond staat er weer een forum-avond op de planning

Welterusten dus allemaal en tot morgen!

Liefs van Sjaan

Maple schreef:Whaha, net gelachen, bij het hotel tegenover ons stond er een vrouw op het balkon, zó verschrikkelijk dronken... Huilen, lachen, roepen naar de mensen op straat, over de balustrade willen klimmen (gelukkig op één hoog, en gelukkig was ze nog wel genoeg bij positieven om te beseffen dat het 'a bit high' was ), liggen, zitten, vallen, headbangen, en.... roepen om.... Elmo?

Hahahaha, altijd leuk om mee te maken

Ja dat is zeker een 'beetje jammer'. Ik denk dat juist wat er in de tussentijd gebeurd interessanter zou zijn geweest. Het is al jaren geleden zo lijkt het niet! Ik vind het wel goed dat we er bij stil staan en toch blijven onderzoeken wat er is gebeurd etc maar ik vind het zo erg voor die mensen. Ik hoop dat die het ooit een plek kunnen geven.
Ik was van de week zo'n programma aan het kijken (klasgenoten, de reunie, weet ik hoe het heet haha) en een van die mensen uit die klas was overleden.
Die moeder van die vrouw vertelde dat haar dochter in de andere toren zat en belde dat ze nog leefde. Toen deden die ouders de tv aan en zagen zo het tweede vliegtuig erin vliegen. Nou ik zat echt zo voor de buis! Bah als ik er aan denk voel ik nog misselijk worden.