Wat denk jij als je in de spiegel kijkt?

Haal je jezelf steeds neer? Of denk je ook wel eens: wauw ik zie er goed uit? Oftewel: hoe kritisch ben je op je eigen spiegelbeeld?

Combinatie van, hangt er vanaf hoe ik me voel. Als ik me een beetje opgetut hebt ben ik best positief over mezelf en ik vind dat ik een leuk koppie heb. Maar ik ben te dik. Als ik me rot voel, dan is zelfs mijn leuke koppie een lelijke plofkop, haha!

Ik denk: kan er wel mee door, maar het zou beter zijn als er nog 3 kilo af is. En als die 3 kilo eraf is, klaag ik dat ik kleine tieten heb. Conclusie: het is nooit goed haha!

Verschilt, de ene dag denk ik 'looking goooood' en de andere dag 'wat een lijf en hoofd, laat ik vandaag maar binnen blijven'.

Ligt eraan. Ik heb momenten dat ik mezelf wel echt knap kan vinden en dan ben ik blij. Dan kan ik ook wel een tijdje blijven kijken, haha. Maar ik heb ook momenten dat als ik teveel puistjes heb, enorm baal en het liefst weer weg kijk. In ieder geval is mijn zelfbeeld enorm verbeterd door de jaren heen. Mijn uiterlijk ook hoor, ik moest nog even bloeien en iedereen deed dat rond z'n 14/15e en ik deed dat rond mijn 18e/19e. Maar nu ben ik over het algemeen wel tevreden.

pff als ik die buik eens kwijt was (want de rest kan er wel mee door)

Antibes schreef:Combinatie van, hangt er vanaf hoe ik me voel. Als ik me een beetje opgetut hebt ben ik best positief over mezelf en ik vind dat ik een leuk koppie heb. Maar ik ben te dik. Als ik me rot voel, dan is zelfs mijn leuke koppie een lelijke plofkop, haha!

+1

Dat is ook wisselend. Ik ben wel tevreden over mijn figuur, alleen m'n hoofd en haar vaak wat minder. Vooral als mijn krullen alle kanten opstaan behalve de goeie en ik wallen heb...

Als ik een paar kilo's kwijt ben, zou ik meer tevreden zijn. Als ik nu in de spiegel kijk, zie ik alleen maar die hangbuik. Maar I'm working on it!

Ik zie in de spiegel iemand die dik is en waar ik van walg, het grootste deel van de tijd.

Meestal vind ik dat ik er wel mee door kan. Over mijn gezicht ben ik wel tevreden, mijn haar wisselend. Ik vind mijn buik eigenlijk altijd te dik, maar hangt van de kleding af of me dat opvalt. Voor de rest ben ik wel tevreden.

dat ik nodig wat kilo's erbij moet hebben en dat ik nodig naar de kapper moet.

ik heb echt een heke+ aan mn eigen spiegelbeeld.
mn hoofd en haar gaan wel maar mijn lijf vind ik echt vreselijk. en ja ik doe er wel wat aan maar mn schildklier werkt voor geen meter mee

Heel soms ben ik wel blij met wat ik zie, maar meestal zie ik vooral een veel te dikke buik.

Suus schreef:Meestal vind ik dat ik er wel mee door kan. Over mijn gezicht ben ik wel tevreden, mijn haar wisselend. Ik vind mijn buik eigenlijk altijd te dik, maar hangt van de kleding af of me dat opvalt. Voor de rest ben ik wel tevreden.

+1

Meestal ben ik wel redelijk blij met wat ik zie.. Ik vind alleen dat ik een hangkont en cellulite bovenbenen heb dus mijn achterkant vermijd ik een beetje En verder vind ik dat mijn huid mooier kan.. van een afstand ziet het er prima uit maar van dichtbij zie ik glimplekjes, droge plekjes en porieen.. ik wil helemaal mat zijn

Ik moet alleen wat met mijn haar doen. Doe er nu niets mee en doe er altijd maar weer een spelt of elastiekje in.. Als ik het stijl dan is het echt zo mooi lang en glanzend.. maarja dan moet ik elke keer stijlen en daar ben ik weer te lui voor.

Niks wat erg genoeg is om te onthouden, want ik weet het serieus niet...

Op dit moment kijk ik naar mn rechterbil en die is helemaal blauw..

Omdat ik gister van de trap ben gevallen...
(en bloedverdunners werken niet mee qua blauwheid, integendeel)

Niet gedacht dat ik dit ooit zou zeggen, maar ik ben eigenlijk best wel tevreden met mezelf. Ik kijk in de spiegel en denk: goh wat heb ik een bolle kont. Wat vrouwelijk Ik heb de laatste tijd ook z.g.a. geen pukkels meer, ik denk dat ik daar overheen gegroeid ben. En mijn haar, tja, dat zit nou eenmaal op mijn hoofd. Ik zou het eigenlijk vaker moeten stijlen, maar goed, boeiend. Ook ben ik best wel tevreden over mijn figuur, ook een godswonder haha Alleen heb ik nog een aantal hele lelijke en pijnlijke littekens, omdat mijn lichaam keloïdlittekens maakt, die wil ik nog eens laten weghalen bij een plastisch chirurg. Moet alleen nog uitzoeken hoe dat zit qua verzekering, en daar ben ik dan eigenlijk weer te lui voor.

Edit: Oh ja, en ik zou graag iets meer spieren willen hebben. Geen beenspieren, die heb ik wel, maar buikspieren/rugspieren/armspieren. Ik ben echt een dweil.

Ik denk dan: O help, komt dit ooit nog goed?

Ik ben 9 van de 10 keer wel tevreden met mezelf.

Heb alleen soms wat wondjes in m'n gezicht als ik moe ben, en een dikke buik als ik een weekend veel gesnoept en gegeten heb. Dan baal ik van mezelf.

Ik heb net gekeken en het zag er goed uit, alleen nog een laagje extra mascara. Ik ga zometeen met vriendinnen uit eten en daarna stappen.

"Je hebt je best gedaan. Het wordt er niet veel beter van. Maar ze moeten het er maar mee doen". Dat is eigenlijk iets dat ik elke dag tegen mezelf zeg.

Ligt er aan waarom ik in de spiegel kijk.

' Ochtends denk ik vaak; nou, schiet niet op met die kilo's he?
Maar als ik me 's avonds om kleed oid dan bekijk ik hoe ik er uit zie, of de kleren leuk zijn en ben ik meestal weer heel positief.

Ik wil wat afvallen, maar ik 'val mezelf er gelukkig niet te veel mee lastig'.