Vanaf wanneer begin je echt met opvoeden

I. is nu 10 maanden en ik vraag me af wanneer je nu eigenlijk echt begint met opvoeden. Hiermee bedoel ik met name het nee zeggen als ze iets doen wat niet mag enz. Onze dochter heeft namelijk nogal wat pit en we hebben het idee dat we goed de grenzen moeten gaan aangeven bij haar en hiermee willen we dan ook op tijd beginnen. Mijn vriend had gisteren het gevoel dat ze hem aan het uit proberen was, doordat ze steeds heel hard ging gillen als ze haar zin niet kreeg.. Kan dit al? Hoe pakken jullie dit aan?

Ik denk geleidelijk aan, er is niet een bepaald moment waarop je zegt 'en nú gaan we opvoeden'. Zodra je kind de grenzen op gaat zoeken moet jij ze gaan aangeven. Dat is waar je kind op dat moment om vraagt.

Susan schreef:Ik denk geleidelijk aan, er is niet een bepaald moment waarop je zegt 'en nú gaan we opvoeden'. Zodra je kind de grenzen op gaat zoeken moet jij ze gaan aangeven. Dat is waar je kind op dat moment om vraagt.

Mee eens. Ik denk dat je dat vanzelf wel merkt.

Susan schreef:Ik denk geleidelijk aan, er is niet een bepaald moment waarop je zegt 'en nú gaan we opvoeden'. Zodra je kind de grenzen op gaat zoeken moet jij ze gaan aangeven. Dat is waar je kind op dat moment om vraagt.

Nee dat snap ik Alleen het moment waarop het duidelijk wordt dat ze de grenzen aan het opzoeken is, vind ik lastig te vinden. Ik wil er niet te erg bovenop zitten, snap je. Maar ik denk dat het idd vanzelf wel duidelijker wordt.
Hoe merkten jullie dat je begon met "opvoeden"?

Dat vind ik eigenlijk een moeilijke vraag. Ik denk dat zodra je een kind niet alles toestaat of niet alles geeft wat hij of zij hebben wil, je in feite al aan het opvoeden bent. Naarmate een kind meer gaat begrijpen, komt daar steeds iets bij, meer uitleg, manieren om te corrigeren. Dus ook als je een kind dat kruipt consequent weghaalt bij de videorecorder ben je aan het opvoeden. Waarschijnlijk zijn ook jullie al aan het opvoeden.

T. zit sinds hij tijgert overal aan waar hij niet aan mag. We zeggen dan 'nee' tegen hem en waarom dat niet mag "nee T. niet de hoekjes van de tafel halen, anders stoot je straks je hoofd aan de punt en dat doet pijn". Ook halen we zijn handje dan weg. Hier maakt hij zelf een soort van spelletje van want hij krijgt op dat moment dus alle aandacht en dat vindt ie wel mooi. Ik denk zelf niet dat hij het snapt, dat als wij nee zeggen dat het dan niet mag, maar we doen het ook om onszelf er vast in te 'trainen'.
Kindjes van 10mnd. snappen denk ik vaak al meer dan je zelf denkt. Ik zou dus grenzen gaan stellen. Straf geven enz. natuurlijk niet.

Susan schreef:Dat vind ik eigenlijk een moeilijke vraag. Ik denk dat zodra je een kind niet alles toestaat of niet alles geeft wat hij of zij hebben wil, je in feite al aan het opvoeden bent. Naarmate een kind meer gaat begrijpen, komt daar steeds iets bij, meer uitleg, manieren om te corrigeren. Dus ook als je een kind dat kruipt consequent weghaalt bij de videorecorder ben je aan het opvoeden. Waarschijnlijk zijn ook jullie al aan het opvoeden.

+1
Zodra hij dingen deed die hij niet mocht zei ik er wat van of haalde hem ergens weg. Dan is er een tijdje dat het heel veel dingen zijn (planten, tv, telefoon, dingen op tafel etc.), en nu weet hij de standaard dingen gewoon en zijn het nieuwe dingen zoals het voorzichtig spelen met zijn zusje etc. De standaard dingen waarschuw ik hem niet meer voor. (bijv. als hij gooit met speelgoed dan gaat het betreffende speelgoed direct weg in een zak, en als hij weer kan laten zien dat hij lief kan spelen krijgt hij het weer terug)

Dus het veranderd continue hoe en wat naar mijn mening.

Hier begon dat wel zo`n beetje met 10 maand, ze pakte alles overal vanaf en zat overal aan en dan die blik erbij als ze zag dat wij het zagen... Nu kan ik er om lachen, maar ik vond het wel een pittige periode, ze kon namelijk lopen met een goede 10 maand, maar begreep gewoon nog geen Nee...

Zo Pip, ze liep al! Onze dochter kruipt nog geen eens.
Maar ik denk idd dat we die nee maar moeten gaan doorvoeren en ook de reden erbij vertellen. Al is het alleen maar om het onszelf aan te wennen. Ik heb het al een paar keer gezegd en als ik het dan wegleg gaat ze gewoon echt al boos gillen. Vandaar dat ik het wel belangrijk vind

10 maand en 3 weken was ze toen ze haar eerste losse stappen deed. Tuurlijk is het leuk als je dochter snel is, maar icm opvoeden is het gewoon pittig.
Ik zou inderdaad nu al rustig Nee zeggen en het wegleggen waar ze op dat moment aan zit. Of als het iets vasts is haar erbij weghalen en bij haar eigen speelgoed zetten. In het begin(kan maand of langer duren) zal ze het echt nog niet begrijpen, maar echt waar het gaat werken, haha.

N. doet ook genoeg dingen die niet mogen. Wij zeggen 'nee' en leggen haar uit waarom niet. N. weet heel goed wat 'nee' is inmiddels. Als wij 'nee' zeggen kijkt ze ons aan en begint met haar wijsvinger en handje te schudden en met haar hoofdje. Daarna gaat ze lachen en gaat ze door. Echt serieus genomen voelen we ons dan niet Maargoed, blijven volhouden. Zodra ze niet stopt halen we heel rustig haar handje weg en geef ik haar een alternatief, dus iets anders om mee te spelen.

Heeft dat nu echt zin? Uitleggen aan een kind van 10 dat iets niet mag en waarom dat dat niet mag? Begrijp me niet verkeerd, ik vind dat kinderen het woordje 'nee' goed moeten leren, maar die hele uitleg erbij: kinderen snappen toch niet dat als je tegen een hoek aanknalt dat dat pijn doet? Die weten toch niet eens wat een hoek is?

Of dat ze geen koekje extra krijgen omdat dat niet goed voor ze is?

Ik heb geen kinderen maar wat ik vaak om me heen zie is dat die kinderen niet eens de aandacht bij die uitleg kunnen houden maar wel het woordje 'nee' heel goed doorhebben.

Op die leeftijd snappen ze dat inderdaad nog niet. Wij hielden het toen nog bij Nee F daar mag je niet aanzitten oid. Maar als ze nu stout is geweest leg ik haar wel uit wat ze fout heeft gedaan en dat begrijpt ze dondersgoed. Maar dan heb ik het over een kind dat 8 maand ouder is.

Ik merk dat we er nu mee beginnen ja...dus 10 maanden ongeveer!
Hij pakt en doet wel eens dingen die niet mogen. Dan zeggen wij 'nee!' en corrigeren hem.
Hij snapt het alleen niet, hij schudt hard 'nee' mee, lacht hard en doet het vervolgens nog een keer...
Hopeloos dus!!
Maar...de volhouder wint!! En hopelijk zijn wij dat..haha!

holaagirl schreef:Ik merk dat we er nu mee beginnen ja...dus 10 maanden ongeveer!
Hij pakt en doet wel eens dingen die niet mogen. Dan zeggen wij 'nee!' en corrigeren hem.
Hij snapt het alleen niet, hij schudt hard 'nee' mee, lacht hard en doet het vervolgens nog een keer...
Hopeloos dus!!
Maar...de volhouder wint!! En hopelijk zijn wij dat..haha!

Haha hoe herkenbaar!

Caro: Ze zullen het vast nog niet meteen begrijpen en ik denk dat het ook met name om het woordje nee gaat. Maar het zal ook niet slecht zijn, dus wat maakt het uit toch.

Julia schreef:

holaagirl schreef:Ik merk dat we er nu mee beginnen ja...dus 10 maanden ongeveer!
Hij pakt en doet wel eens dingen die niet mogen. Dan zeggen wij 'nee!' en corrigeren hem.
Hij snapt het alleen niet, hij schudt hard 'nee' mee, lacht hard en doet het vervolgens nog een keer...
Hopeloos dus!!
Maar...de volhouder wint!! En hopelijk zijn wij dat..haha!

Haha hoe herkenbaar!

Caro: Ze zullen het vast nog niet meteen begrijpen en ik denk dat het ook met name om het woordje nee gaat. Maar het zal ook niet slecht zijn, dus wat maakt het uit toch.

Haha, ja is grappig he Julia!
Net als Parisienne zegt: je voelt je niet serieus genomen. Maar ik kan dan ook echt mijn lach niet inhouden...Maar ja, dan wordt hij ook weer niet serieus genomen en denkt hij dat hij grappig is. Moet dus echt hard gaan werken aan het "serieus-blijven-kijken-als-hij-iets-doet-wat-niet-mag"-gezicht!

Caro schreef:Heeft dat nu echt zin? Uitleggen aan een kind van 10 dat iets niet mag en waarom dat dat niet mag? Begrijp me niet verkeerd, ik vind dat kinderen het woordje 'nee' goed moeten leren, maar die hele uitleg erbij: kinderen snappen toch niet dat als je tegen een hoek aanknalt dat dat pijn doet? Die weten toch niet eens wat een hoek is?

Of dat ze geen koekje extra krijgen omdat dat niet goed voor ze is?

Ik heb geen kinderen maar wat ik vaak om me heen zie is dat die kinderen niet eens de aandacht bij die uitleg kunnen houden maar wel het woordje 'nee' heel goed doorhebben.

Ik denk niet dat ze het al begrijpen, maar ik kan me voorstellen dat je er toch al mee begint zodat het een automatisme wordt. Geen ellenlange uitleg natuurlijk, maar gewoon beknopt en simpel.

Opvoeding heeft ook te maken met het goede voorbeeld geven, en daar kun je al vanaf de geboorte mee beginnen:

- niet schreeuwen tegen je partner als je iets wilt bereiken, maar er rustig over praten
- niet steeds van tafel gaan tijdens het eten, maar de maaltijd echt als rustmoment zien
- niet van een afstandje dingen toe roepen, maar naar iemand toegaan en diegene in de ogen kijken als je wilt praten

Op die manier heb je later minder werk. Je hebt dan minder kans op een peuter die steeds keihard begint te schreeuwen als hij iets wilt. Of een kind dat steeds van tafel wegloopt tijdens de lunch.

Niet dat ik mij goed kan houden aan bovenstaande voorbeelden hoor

En toen Tomas begon met dingen pakken die hij niet mocht pakken enzo, kreeg ik van het CB de tip om dan een korte uitleg te geven, en hem op te pakken en ergens anders neer te zetten.

Ik merkte inderdaad: als ik alleen maar 'nee' zei en hem op zijn plek liet, bleef hij het doen. Hij had nieuwe prikkels nodig (ander speelgoed, etc.)