Wanneer vk bellen? Hoofdpijn/ eiwitten in urine/ zw vergift?

Afgelopen dinsdag zijn we op controle geweest bij de VK. Omdat ik al langere tijd steeds vage hoofdpijn had (echt zo'n druk boven mn ogen) en ik behoorlijk vocht vast hield moest ik controleren op zwangerschapsvergiftiging. Moest over zo'n staaltje heenplassen en daar werd inderdaad geconstateerd dat ik eiwitten in mn urine heb. Komende maandag moet ik terug komen, ik moet ochtendurine meenemen en dan gaan ze het nogmaals controleren. Ik heb geen advies of belinstructie mee gekregen voor wat als het erger word.... Hoe zat het bij jullie? Ik weet dat hier aardig wat meiden ook vergiftiging gehad hebben..

Vorig jaar heeft mijn zus ook zwangerschapsvergiftiging gehad en het jaar daarvoor een goede vriendin van mij ook, hun beide zijn heel erg ziek geweest en dat beangstigd me wel!

Bij mij constateerde ze een aankomende zwangerschapsvergifiging, omdat mijn bloeddruk wel erg hoog opliep. Ook begon ik onmundig vocht vast te houden.
Moest om de dag naar het ziekenhuis voor een ctg. En er werd me duidelijk gezegd, als het erger wordt direct bellen!! Omdat ik zoveel naar het ziekenhuis moest werd ik dan ook overgedragen aan de gyn. Die besloot na aanleiding van mijn hoge bloeddruk om me in te leiden!
Maar nogmaals, zowel de vk en de gyn gaven me aan: Worden de klachten erger, bel wel gelijk!

Worden je klachten meer? Sterretjes zien, ed?

Ik zou toch even bellen Pien, je kan toch niet zo het weekend in?

Ik zou nu meteen bellen als je het niet vertrouwd!

Inderdaad met zoiets zou ik sowieso het zekere voor het onzekere nemen. Bellen dus.

Mijn bloeddruk was 120/70. VOor mij dus wel echt wat hoger. Aangezien ik normaal 105/55 of 60 heb.

Ik zie geen sterretjes, heb geen pijn boven mn buik/ onder mn ribben enz..
Ik vind het vooral vreemd dat ze me daarover geen instructie's hebben gegeven! Ik ga zo idd even bellen....

zijn ingesprek, zo nogmaals proberen!

ik zou ook bellen,bij mij begon de zw vergifting met 36 weken,door de hoogbloeddruk werd ik extra in de gaten gehouden,met 37+4 voelde ik me de hele dag niet lekker hoofdpijn ect,mijn schoonmoeder heeft een bloeddruk meter en hier mijn bloeddruk gemeten ik had 95 toen de vk gebeld,moest meteen langskomen door gestuurd naar heet ziekenhuis aan de ctg gelegen en bloed en urine moeten controleren,ik mocht naar huis maar moest maandag terug(het was vrijdag dat ik in het ziekenhuis was)maandag ochtend weer het hele circus en ik moest blijven waren eiwitten in mijn urine en ik had zondag een strakke band gevoel over me buik,is moeilijk uit te leggen wat je dan voelt,maar als je het voelt snap je meteen wat ze bedoelen.ik was toen 38 weken,de dag erna ben ik ingeleid omdat ze geen risico's meer wilde nemen.Ik snap niet dat je niet meteen door gestuurd bent naar het ziekenhuis als er eiwitten in je urine zat.

Een spoortje eiwitten noemde ze het van de week....

Ik heb gebeld, word over 1 a 1,5 uur terug gebeld....

Pien schreef:Een spoortje eiwitten noemde ze het van de week....

maar volgens mij als het er eenmaal zit gaat het niet weg,maar wat ik niet snap is dat ze je niet door gestuurd hebben naar het ziekenhuis,je bent nu al op het moment dat je toch echt wel mag gaan bevallen.sterkte ermee.bij mij was wel me bloeddruk gelijk weer goed nadat V eruit was.

Mijn zus heeft dus vorig jaar ook zwangerschapsvergiftiging gehad en haar hebben ze toen ook ondanks de eiwitten in haar urine door laten lopen... Ik dacht dat dat normaal was! Zo zie je maar weer dat het soms goed is om hier advies te vragen...

Mijn zus heeft uiteindelijk alles bij elkaar een hele lange tijd in het ziekenhuis gelegen! Kreeg er nog eens een bacterie/ virus overheen waardoor ze na de bevalling alsnog heel ziek was...

ja is ook overal anders,is dus even afwachten wat de vk straks zegt ben benieuwd,doe in iedergeval rustig aan.

Spoortje eiwit kan ook 'gewoon' van afscheiding komen dus als je verder geen hoge bloeddruk hebt (onderdruk boven de 90) dan is meestal de gang van zaken dat je met instructies naar huis gestuurd wordt en na een paar dagen een keer extra langs komt voor controle. Het is dus heel normaal dat je niet meteen naar het ziekenhuis gestuurd bent maar ze hadden je wel instructies mee moeten geven.
Bellen als je last krijgt van:
- sterretjes/vlekjes zien
- extreem vocht vast houden inclusief gezicht
- tintelende handen en voeten
- hoofdpijn
- bandgevoel (alsof er net onder je borsten een riem strak aan gestrokken wordt)
- algemeen gevoel van 'niet lekker zijn'

Succes in ieder geval!

Ze hebben mij toen ook door laten lopen met eiwitten in mijn urine en met bloedwaardes van mn lever die niet helemaal goed meer waren, en met hoge bloeddruk (mijn bovendruk was rond de 160 of daarboven maar mijn onderdruk bij de meeste metingen "maar" 80 of daaronder). Volgens mij verschilt dat heel erg per VK en ziekenhuis want ik heb hier verhalen gelezen van meiden die met dezelfde omstandigheden opgenomen werden en ingeleid, terwijl ik mocht doorlopen. Ze noemden het toen wel milde pre-eclampsia dus ze wisten het wel. Het gedoe met mn bloeddruk begon ook al vrij vroeg en ik hield vanaf 28 weken oid superveel vocht vast. Maar ik ben wel doorgestuurd naar het ZH en na drie of vier keer daar een controle durfde de VK het niet meer aan en ben ik overgedragen aan de gyn.

Wat de criteria zijn om te bellen weet ik ook niet meer precies. Bandgevoel, hoofdpijn (heb ivm hoofdpijn ook extra controles gehad), vocht vasthouden?

Zoals Fiwen al schreef, als één van die klachten erger wordt dan moet je gelijk bellen.
Zo ben ik van de week ook naar huis gestuurd bellen als één van de klachten er ineens zijn of erger worden of als je het niet vertrouwt. Ik had ook een spoortje eiwit in mijn urine (kwam niet van de afscheiding omdat ze het uit m'n blaas hadden gehaald).
Ben benieuwd wat ze zeggen zo............

of ik vocht vasthoud?

oordeel zelf...

Crisis Pien!
Dat zijn bolle feeties!!

Oh verschrikkelijk en heel herkenbaar! Gelukkig bellen ze je over niet al te lange tijd terug toch? Als je het niet vertrouwt, moet je inderdaad bellen hoor! Beter één keer teveel...Ik heb ook een keer "spoortjes" gehad en vanaf die tijd stond ik meer onder controle, omdat mijn bloeddruk ook niet te peilen was. De ene keer heel normaal, maar op het einde zat ik ineens op 155/120 Ik ben toen ook doorgestuurd, kreeg medicijnen en ben toen ingeleid.

Lejow schreef:Crisis Pien!
Dat zijn bolle feeties!!

En het voelt verschrikkelijk!! Hopelijk komt die kleine snel, dan ben je er snel weer vanaf.

Haha Pien, heb toevallig gister ook foto van mijn been/ voet gemaakt

*
Ik voel met je mee...

Hemeltje lief!!! Ik schrik ervan!

Niet dat ik er verstand van heb, heb geen kind en mijn zus haar zwangerschap was een eitje maar wat een arme voetjes van jullie! Hoe zijn jullie handen dan?

lijkt wel de voet uitvergroot van mijn zoontje hihi

Auw dames, gelukkig heb ik dat niet.