Minder leuk oudergescprek...

Zelf vind ik het vrij vroeg om een geheel onderzoek te doen. Ik zit met G in dat traject maar ik vind 4 daar veelste jong voor. Ik reageer straks meer maar mijn internet doet t niet dis nu via tel.

Mamsie schreef:Zelf vind ik het vrij vroeg om een geheel onderzoek te doen. Ik zit met G in dat traject maar ik vind 4 daar veelste jong voor. Ik reageer straks meer maar mijn internet doet t niet dis nu via tel.

Bedoel je dat in het algemeen of alleen in deze situatie?

Susan schreef:

Mamsie schreef:Zelf vind ik het vrij vroeg om een geheel onderzoek te doen. Ik zit met G in dat traject maar ik vind 4 daar veelste jong voor. Ik reageer straks meer maar mijn internet doet t niet dis nu via tel.

Bedoel je dat in het algemeen of alleen in deze situatie?

Het is juist heel goed om nu al dat traject in te gaan ... Hoe eerder een gehoorstoornis ontdekt wordt, hoe eerder je er wat mee kunt gaan doen en je dus achterstanden kunt voorkomen.

Wij laten kleuters altijd zo vroeg mogelijk testen bij het AC als we twijfels hebben over gehoor en met het gros van de leerlingen zijn we daar nu zó blij mee! Want nu weet ik bijv. dat één van mijn leerlingen me dus écht niet hoort en dat het geen koppigheid is.

Ik denk altijd maar: hoe vroeger ontdekt, hoe minder frustratie voor het kind, ouders en leerkrachten..

SE

Bij gehoor is het sowieso hoe vroeger, hoe beter, dat ben ik helemaal met je eens. Van mij zouden ze veel vaker het gehoor mogen controleren, bijvoorbeeld een standaard trommelvliesmeting met 1,5 en 2 jaar. Dat zou een hoop ellende schelen, want volgens mij komt het behoorlijk vaak voor dat kinderen erg lang met een chronische middenoorontsteking en bijbehorend gehoorverlies rondlopen terwijl dat met zo'n eenvoudige ingreep op te lossen is.

Nee ik heb het niet over gehoor daar mogen ze zo vroeg mogelijk bij zijn. Maar ik bedoel onderzoek richting ADHD etc.

Susan schreef:Bij gehoor is het sowieso hoe vroeger, hoe beter, dat ben ik helemaal met je eens. Van mij zouden ze veel vaker het gehoor mogen controleren, bijvoorbeeld een standaard trommelvliesmeting met 1,5 en 2 jaar. Dat zou een hoop ellende schelen, want volgens mij komt het behoorlijk vaak voor dat kinderen erg lang met een chronische middenoorontsteking en bijbehorend gehoorverlies rondlopen terwijl dat met zo'n eenvoudige ingreep op te lossen is.

ben ik helemaal met je eens!

Ik heb een kind in mijn klas, net 5.. die heeft vanaf zijn eerste jaar iedere keer oorontstekingen gehad. Gevolg nu: zijn trommelvliesen trillen vrijwel niet meer...

Hadden ze maar eerder gekeken naar zijn gehoor, dan hadden ze al veel eerder drastisch ingegrepen ....

Maar ja.

Dat is nu he

Mamsie schreef:Nee ik heb het niet over gehoor daar mogen ze zo vroeg mogelijk bij zijn. Maar ik bedoel onderzoek richting ADHD etc.

het is wel vroeg om direct labeltjes te plakken, maar als je weet wat een kind 'mankeert', kun je daar ook direct op inhaken. Dan kun je de omgeving en het leertraject zo inrichten dat het kind daar het meeste bij gebaat is. Daar hoort een labeltje bij.

Dromertje schreef:

Mamsie schreef:Nee ik heb het niet over gehoor daar mogen ze zo vroeg mogelijk bij zijn. Maar ik bedoel onderzoek richting ADHD etc.

het is wel vroeg om direct labeltjes te plakken, maar als je weet wat een kind 'mankeert', kun je daar ook direct op inhaken. Dan kun je de omgeving en het leertraject zo inrichten dat het kind daar het meeste bij gebaat is. Daar hoort een labeltje bij.

Zeker!!! Je kunt zóveel frustratie bij het kind besparen als ze nu al een goede conclusie kunnen en daar dus op in kunnen springen!

4 is volgens mij sowieso te vroeg om echt de diagnose te stellen, maar aan de hand van multidisciplinair onderzoek kan al wel heel goed duidelijk worden waar op gelet moet worden, hoe de leerkracht er het beste mee om kan gaan etc. Moet het kind juist aangemoedigd worden samen te werken of juist niet, moet het extra beloond worden of niet, meer structuur nodig of niet, voor in de klas zitten of niet, etc. Naar mijn idee is het goed om dat nu al te doen, en niet te wachten tot het moment dat de diagnose echt gesteld kan worden.

In dit geval is het misschien wel voorbarig, dat weet ik verder niet, maar in sommige gevallen is een dergelijk traject om uit te zoeken of een bepaalde diagnose van toepassing is of kan zijn gewoon nodig en dat kan dan ook op heel jonge leeftijd zijn.

Ik vind conclusies trekken richting ADHD wel wat voorbarig. En alles wat de juf zei was herkenbaar voor mij, ik wist alleen niet dat het dus niet zo normaal is dat hij zo'n korte concentratieboog heeft. Ik had niet gedacht dat er echt problemen door waren op school. Dus daarvan schrok ik.
Ik wacht het in groep 2 af, en mocht het dan niet beter gaan word hij geobserveerd en dan worden er vanzelf wel tests gedaan met hem, als dat nodig is.

Wat vervelend Kruimeltje, zowel voor jou als voor je zoontje.
Bij mijn neefje is het een beetje hetzelfde, hij zit alleen in groep 3.
Tijdens een gesprekje met de juf heeft hij zelf aangegeven dat het niet zo goed gaat op school, dat hij wel wil luisteren maar het soms gewoon niet kan. Later heeft hij dan spijt, maar op dat moment is hij vaak heel verdrietig en ver in gedachten. Hij heeft zelf aan de juf aangegeven dat hij samen met juf en mama wilde praten.
Tijdens dat gesprek vertelde hij dat hij eigenlijk heel verdrietig is door de scheiding en dat hij daar heel vaak op school, wanneer hij zich moet concentreren aan denkt. Dan is hij eigenlijk heel ver weg in gedachten en hoort hij dus wel dat er iets gezegd wordt, maar eigenlijk gaat het ook gewoon langs hem heen. Alsof je dus tegen een muur praat. Thuis zegt hij er nooit wat over omdat hij mijn zus weer niet verdrietig wil maken.
Inmiddels hebben ze hulp voor hem.

Als ik mij niet vergis, zijn jij en zijn vader ook uit elkaar. Misschien speelt dat ook wel mee in zijn gedrag/gedachten.

Ch.ristian kan zich zijn vader niet meer herinneren, en hij denkt dat wij altijd met ons tweetjes zijn geweest dus ik denk niet dat het daar mee te maken heeft, dat zou ik dan thuis ook moeten merken.

Zora schreef:4 is volgens mij sowieso te vroeg om echt de diagnose te stellen, maar aan de hand van multidisciplinair onderzoek kan al wel heel goed duidelijk worden waar op gelet moet worden, hoe de leerkracht er het beste mee om kan gaan etc. Moet het kind juist aangemoedigd worden samen te werken of juist niet, moet het extra beloond worden of niet, meer structuur nodig of niet, voor in de klas zitten of niet, etc. Naar mijn idee is het goed om dat nu al te doen, en niet te wachten tot het moment dat de diagnose echt gesteld kan worden.

Natuurlijk moet er gekeken worden waar er op gelet moet worden. Lijkt mij vrij logisch.
Maar meteen een kind in groep 1 laten onderzoeken ( adhd etc ) vind ik gewoon van de zotte ( of het moet wel heel overduidelijk zijn ).
We hebben het over groep 1 mensen! De ene ontwikkeld zich nu eenmaal sneller dan de ander. Mocht er echt rede zijn dan komt dat in de loop groep 2 begin groep 3 wel uit. Dan ben je nog ruim op tijd.

Trouwens het is geloof ik ook in 9 van de 10 gevallen dat jongetjes vaak een kortere spanningsboog hebben dan meisjes.

SparklingEyes schreef:

Dromertje schreef:

Mamsie schreef:Nee ik heb het niet over gehoor daar mogen ze zo vroeg mogelijk bij zijn. Maar ik bedoel onderzoek richting ADHD etc.

het is wel vroeg om direct labeltjes te plakken, maar als je weet wat een kind 'mankeert', kun je daar ook direct op inhaken. Dan kun je de omgeving en het leertraject zo inrichten dat het kind daar het meeste bij gebaat is. Daar hoort een labeltje bij.

Zeker!!! Je kunt zóveel frustratie bij het kind besparen als ze nu al een goede conclusie kunnen en daar dus op in kunnen springen!

Maar je kunt bij een kind van 4 niet nu al een goede conclusie trekken. (zeker niet met de punten die kruimeltje aangeeft ).

Nou Christ.ian heeft alleen een probleem met concentreren en daarbij ook met luisteren, want hij voert zijn werkje niet uit, dus luistert hij niet. Maar hij voert zijn werkje niet uit omdat hij zich maar even concentreerd, dus dat is een combinatie van.
Voor de rest was het een heel positief gesprekn, hij maakt geen ruzie, ligt goed in de groep, lost conflicten zelf op, dus om hem allemaal tests te laten doen vind ik voorbarig.

Hier een reactie van een kleuterjuf. Ik snap je bezorgdheid en denk dat je dit ok echt even bij de juf moet aankaarten. Ik zou idd een gehoortest proberen maar een diagnose adhd is echt nog veel te vroeg en bovendien gaat hij pas net naar groep 2 dadelijk, ik zou me er echt niet zoveel zorgen om maken hoor. Mijn kinderen uit groep 1 zijn ok echt niet allemaal even geconcentreerd en ook bij mij zijn er kinderen die proberen werkjes in de kast terug te zetten. Natuurlijk moeten ze leren eerst iets af te maken maar bij kinderen uit groep 1 ga ik daar toch nog anders mee om dan wanneer het kind al in groep 2 zou zitten.

Die concentratieboog moet gewoon nog groeien, dat gaat bij het ene kind sneller als bij het andere kind. Sommige kinderen zijn erg gevoelig voor prikkels, deze kinderen zet ik bij mij in de klas op een rustiger plekje neer, dit scheelt vaak al.

Probeer je niet teveel zorgen te maken hoor, als ik je verhaal zo lees is het een gewoon, lief, sociaal enthousiast jongetje uit groep 1.

Thans Printje, dat vind ik een lieve reactie. De juf zag mijn bezorgdheid al en benadrukte dat het niet ernstig was maar dat ze het wel in de gaten gaat houden in groep 2, het is een combinatieklas.
In principe is hij erg lief, maar ook gewoon ondeugend. Dus al met al denk ik dat het wel goed komt en meevalt, alleen ik schrok gewoon ervan even.

Goed vd juf dat ze je reactie zag en daarop reageerde. Het is ook goed dat ze het in de gaten houdt natuurlijk, dat doe ik ook, maar bij sommige kinderen duurt het wat langer eer de taakgerichtheid aanwezig is dan bij een ander kind. Helemaal prima toch? Een schooljaar is lang en het zal echt wel goedkomen met je mannetje. En misschien is het deels ook wel de aard van het beestje, hij houdt zo te lezen van gezelligheid, van een grapje maken en dat is misschien ook deels wel zijn karakter dan. Maar ook daarmee zal hij het allemaal prima gaan redden hoor, misschien kun je wel aan de juf vragen of ze je na een aantal weken eens vertelt hoe het dan gaat.



Ik heb ook een combinatieklas groep 0/1/2 trouwens.

Hij doet de hele dag gek en grapjes maken, dus dat is echt zijn karakter. Hij weet heel goed wat hij wil en niet wil. En als het niet mag als hij het vraagt doet hij het gewoon stiekum. En de juf ziet het dan pas als hij weer terug op zijn plek zit met een ander werkje, en dan kan hij zo grappig uit de hoek komen dat het moeilijk is om hem te straffen.
Het is wel typisch dat hij in de peuterklas al een keer is gaan slapen toen ze gingen tekenen. "Wille nie tekenen, ga slapen" zei hij toen, en even later sliep hij dus ook daadwerkelijk, toen zat het er al in haha!

hahahhaha tsja. Ik heb ook zo'n mannetje in de klas dat het liefste de hele dag grapjes maakt, dat is idd het karakter en het maakt het ook wel gezellig in de klas hoor . Het is als juf ook erg lastig om het idd allemaal in de gaten te houden...28 kids met een werkje er ontsnapt er mij ook weleens eentje hoor. Bij mij kunnen ze soms een sticker verdienen wanneer eht werkje af is, misschien voor hem ook een idee.

Hij krijgt regelmatig een sticker, ook als hij de juf geholpen heeft en het dan ook echt goed gedaan heeft zonder zijn aandacht te verleggen.
En ze heeft hem al in een ander groepje gezet bij rustige kindjes, en dat werkte i\ook wel al. Alleen individueel toetsen was gewoon een probleem op hetlaatst omdathij gewoon een streep zette om er van af te zijn en zo is zijn score omlaag gegaan, nog steeds op alles B, alleen op een onderdeel is hij gezakt naar C.

Ook dat van die toetsen is heel herkenbaar, nu is het wel zo dat de eisen strenger worden zeg maar. Ze moeten meer goed hebben om wederom die B te halen. Misschien kun je eens vragen of zijn vaardigheidscore wel omhoog gegaan is of hetzelfde gebleven is.
Maar ik zeg altijd die toetsen zijn echt maar voor erbij, ze scoren nooit anders dan ik inschat en bovendien hecht ik veel meer waarde aan mijn oordeel dan aan zo;n toets.

De vaardigheid was hetzelfde gebleven, hij was op 1 onderdeel wat achteruit gegaan, dus dat vond ik wel minder. Vooral als het aan zijn concentratie ligt, hij kan het wel. Als hij het niet kon was het een ander verhaal.