Werken of niet? Ik weet het niet meer...

*

Lastig! Hoeveel uur werk je? Is het misschien mogelijk om halve dagen te gaan werken? Heb je het met je gyn besproken?

Jouw gynaecoloog kan alleen beoordelen of het op dit moment verantwoord is om te gaan werken en dat is het blijkbaar. Zij kan niet beoordelen of jij je zelf goed genoeg voelt en hoe jij je werk op dit moment ervaart.

Mijn advies is dat je met jouw directeur om de tafel gaat om te kijken waar het probleem zit. Je kunt ook advies inwinnen bij de Arbo-arts.

Lastig! Ik denk dat je het het beste nogmaals aan moet kaarten in het ziekenuis en het misschien aan geven op je werk.

Ik heb het zelf al sinds mijn 16de en nu ik zwanger ben is hij nog hoger natuurlijk en ik heb ook extra medicijnen. Op mijn werk gaat het nu nog goed, al zijn ze al wel op de hoogte ervan voordat ik zwanger was zoiezo.

Ik zou wel aan jezelf denken en er toch wat mee doen!

Ps: darius gefeliciteerd!

Moeilijk hè... ik heb in zo'n zelfde situatie gezeten maar "gelukkig" zat ik al in de 33e week van de zwangerschap toen mijn bloeddruk echt te hoog werd. Ik ben toen een week de ziektewet in gegaan en met 34 weken is mijn verlof ingegaan. Uiteindelijk is dit alles wel uitgedraaid op een zwangerschapsvergiftiging wat gelukkig heel vroeg geconstateerd is en daardoor goed afgelopen is.

Ik wil je wel meegeven dat de gezondheid van jou en je ongeboren kindje echt het belangrijkste is momenteel. Ik zou het ook met je directeur en/of arboarts bespreken en kijken wat er mogelijk is. Volgens mij is het hier al eerder aangekaart, maar misschien kun je halve dagen gaan werken? Of is er misschien iemand die je kan assisteren tijdens het lesgeven? (klasseassistent o.i.d.?).

Weet je wat het is? Ieder ander met een dergelijk geval zou ik net als Darius aanraden om met de directeur om tafel te gaan. Grote mond, maar ik durf het niet... Ik ga wel met hem om tafel maar dan ga ik toch niet zeggen wat me precies dwars zit. Dat ik het gevoel heb niet serieus genomen te worden ivm de hoge bloeddruk en dat mensen mij een zeikerd vinden. Dat ik het werk op zich wel leuk vind maar op deze school eigenlijk niet. Dat ik dat al een poosje weet maar er nog niks mee heb gedaan. etc. etc. Doorgaans kan ik dergelijke ideeen wat makkelijker van me af laten glijden maar sinds ik zwanger ben lukt het niet. Gisteren was ik eigenlijk heel opgelucht dat de verloskundige stelde dat ik het werken even moest laten voor wat het was en dat ik dus niet zelf de beslissing hoefde te nemen. Vandaag dan weer een ander advies. Het is inderdaad zo dat de gyn alleen kan beoordelen of het verantwoord is om aan het werk te gaan en volgens haar heeft rust (evenals zoutloos eten) geen causaal verband met de verhoging van de bloeddruk. Wat het dan wel is weet ze ook niet, wat ik moet doen ook niet.

Ik ben erg tevreden met mijn huidige gyn, ik vind haar een prettig mens en ze geeft me meer zekerheid. Toch blijf ik erg onzeker over mijn bloeddruk die steeds zo wisselend is. Gebruik jij medicatie Puggle? Inmiddels zit ik alweer op drie tabletten per dag en vanmorgen stelde ze dat ze er een middel bij wil gaan geven. Twijfel! Moet ik wel zoveel medicijnen gebruiken? Kan het geen kwaad? Doe ik het wel goed? Moet ik het niet anders doen? Alles voor de beeb, maar toch....

Normaal gesproken ben ik overigens een heel weldenkend, rustig, relativerend en well-balanced persoon met af en toe een woedende uitschieter. Kan het niet uitstaan dat ik nu zo ben/doe/denk.

Het is ook lastig, maar je gevoel volgen is het beste nu voor jou en de baby!

Ik zat voor ik zwanger werd op 2 pillen en nu ben ik sinds afgelopen week naar 4 gezet. Het kan trouwens echt geen kwaad voor de baby hoor daar was ik ook zo bang voor, maar mijn medicijnen kunnen perfect met zwangerschap zegt mijn gyn.

piene1983 schreef:Dat ik het gevoel heb niet serieus genomen te worden ivm de hoge bloeddruk en dat mensen mij een zeikerd vinden. Dat ik het werk op zich wel leuk vind maar op deze school eigenlijk niet. Dat ik dat al een poosje weet maar er nog niks mee heb gedaan. etc. etc. .

Dat je het gevoel hebt dat mensen je een zeikerd vinden, is heel erg vervelend.

Je kunt alleen een hoge bloeddruk niet gaan gebruiken als excuus om niet meer te gaan werken, terwijl je eigenlijk het werk op deze school niet leuk vind.

Misschien kun je de directeur wel inlichten over je klachten en dan zelf naar de Arboarts stappen en daar je verhaal kwijt kunt.

Een kritische blik kan in mijn geval geen kwaad Darius. Dat is wel wat ik nu nodig heb. Echter heb ik op geen manier het idee heb dat ik mijn huidige toestand als excuus gebruik om niet te hoeven werken. Mijns inziens ligt het constante wisselen van mn bloeddruk wel degelijk aan het gegeven dat ik mijn rust minder kan vinden gedurende de fulltime werkweek. Dit ook gezien het gegeven dat de druk steeds laag uitvalt na bijv vakantie. ik vind het daarom moeilijk om het een excuus te noemen terwijl de genoemde factoren natuurlijk wel meespelen. Zwanger zijn is geen ziekte, werken hoort saar natuurlijk ook gewoon bij. Ik voel me verdr ook oke alleen de onzekerheid omtrent die bloeddruk en de gevolgen die het mogelijk kan hebben op ons kindje.
Heel verhaal, let niet op de typfouteb ik reageer nu even via mobiel.