Re: Voor je aan een kindje wilde beginnen....

Caroow ma 13 jun 2011 - 23:22

SleepingBeauty schreef: -

Waarom waren je ouders boos? Omdat je te jong of te snel bent getrouwd? Wat vervelend zeg. Maar ik denk dat je de beslissing om wel of niet te proberen om zwanger te raken niet van je ouders moet laten afhangen.

Gast ma 13 jun 2011 - 23:26

Huh? Waarom waren je ouders in godsnaam boos en teleurgesteld toen je ging trouwen..?

Susan ma 13 jun 2011 - 23:34

Je hebt nu je eigen leven, SleepingBeauty, je kunt niet eeuwig rekening blijven houden met de reactie van je ouders. Het is heel verdrietig en vervelend en teleurstellend als ze negatief reageren, maar je moet je daar niet door laten weerhouden. Dit soort keuzes zijn iets tussen jou en je man, je ouders hebben daar totaal geen inspraak in, hoe graag ze dat misschien ook zouden willen. Wie weet zijn ze daar wel verbolgen over en vinden ze dat ze die inspraak wel hebben, maar in dat geval zijn ze over vijf of tien jaar ook nog wel pissig als je zelfstandig de knoop doorhakt. In sommige gevallen kun je het gewoon niet goed doen en dat moet je dan maar naast je neerleggen.

Gast ma 13 jun 2011 - 23:35

Susan schreef:Je hebt nu je eigen leven, SleepingBeauty, je kunt niet eeuwig rekening blijven houden met de reactie van je ouders. Het is heel verdrietig en vervelend en teleurstellend als ze vervelend reageren, maar je moet je daar niet door laten weerhouden. Dit soort keuzes zijn iets tussen jou en je man, je ouders hebben daar totaal geen inspraak in, hoe graag ze dat misschien ook zouden willen. Wie weet zijn ze daar wel verbolgen over en vinden ze dat ze die inspraak wel hebben, maar in dat geval zijn ze over vijf of tien jaar ook nog wel pissig als je zelfstandig de knoop doorhakt. In sommige gevallen kun je het gewoon niet goed doen en dat moet je dan maar naast je neerleggen.

+1

Plus dat ik het bizar vind dat ze zich zo gedragen. Of er moet wel een héle goede reden voor zijn. Maar volgens mij heb jij hier al eens eerder over gepost op het oude forum toch? Of was dat iemand anders? Ik vond dat toen ook al zó raar, waar bemoeien die mensen zich in hemelsnaam mee?

Bruintje Beer ma 13 jun 2011 - 23:37

Had je toen een vaste baan beiden?
Nee.

Waren jullie uitgestudeerd?
ja.

Hoe oud waren jullie?
beide 26 jaar.

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving?
Heel erg leuk en blij!!

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte?
Kreeg bij de 1e zwangerschap een MK. Mijn werk was hiervan op te hoogte en kreeg 2 maanden later een vast contract net als mijn man

Mamsie ma 13 jun 2011 - 23:41

Had je toen een vaste baan beiden? Alleen mijn vriend

Waren jullie uitgestudeerd? Vriend had wel een studie maar is daarna weer gaan studeren. Ik had niks.

Hoe oud waren jullie? 16 en 25

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? hahah niet erg positief ( zie leeftijd Wink

)

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? vriend wel

Thunder ma 13 jun 2011 - 23:50

Had je toen een vaste baan beiden? Ik zat de eerste keer in de ziektewet en de tweede keer werd ik ontslagen bij ruim 20 weken zwangerschap. Mijn man heeft een vaste baan.

Waren jullie uitgestudeerd? Ja.

Hoe oud waren jullie? De eerste keer beiden 23 en de tweede keer 27 en 26 bij de geboorte.

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? De eerste keer erg verrast, omdat het niet gepland was en de tweede keer erg positief.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? .Nee, ik heb beide keren een nieuwe baan moeten zoeken.

nisavi ma 13 jun 2011 - 23:54

James schreef:
Susan schreef:Je hebt nu je eigen leven, SleepingBeauty, je kunt niet eeuwig rekening blijven houden met de reactie van je ouders. Het is heel verdrietig en vervelend en teleurstellend als ze vervelend reageren, maar je moet je daar niet door laten weerhouden. Dit soort keuzes zijn iets tussen jou en je man, je ouders hebben daar totaal geen inspraak in, hoe graag ze dat misschien ook zouden willen. Wie weet zijn ze daar wel verbolgen over en vinden ze dat ze die inspraak wel hebben, maar in dat geval zijn ze over vijf of tien jaar ook nog wel pissig als je zelfstandig de knoop doorhakt. In sommige gevallen kun je het gewoon niet goed doen en dat moet je dan maar naast je neerleggen.

+1

Plus dat ik het bizar vind dat ze zich zo gedragen. Of er moet wel een héle goede reden voor zijn. Maar volgens mij heb jij hier al eens eerder over gepost op het oude forum toch? Of was dat iemand anders? Ik vond dat toen ook al zó raar, waar bemoeien die mensen zich in hemelsnaam mee?

Nou, die mensen zijn toch wel haar ouders? Ik kan me best voorstellen dat ouders het niet altijd eens zijn met keuzes die hun kinderen maken. Ze hebben dat misschien niet juist kenbaar gemaakt, maar het is naar mijn mening absoluut niet gek dat ouders wel of niet achter bepaalde keuzes van hun kinderen staan.

Mijn ouders hebben ook niet achter al mijn keuzes gestaan en dit wel kenbaar gemaakt (wel op een andere manier). Zegt niet dat je ernaar hoeft te luisteren, je maakt jouw eigen keuzes. Maar in mijn ogen mogen ouders hun mening wel kenbaar maken.

Ik zal ook zo met mijn dochter omgaan wanneer ze ouder is.

nisavi ma 13 jun 2011 - 23:56

Waren jullie uitgestudeerd? Mijn man wel, ik niet. Nog steeds niet uitgestudeerd, die opleiding heb ik afgerond en in september start ik weer met een opleiding.

Hoe oud waren jullie? Toen we voor ons eerste kindje gingen was ik 24 en ik was 25 toen ik zwanger raakte (duurde ruim een jaar).

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? Leuk!

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? Ik had een vaste baan en mijn man ook.

Gast di 14 jun 2011 - 0:01

Had je toen een vaste baan beiden? Ik niet, hij wel.

Waren jullie uitgestudeerd? Ja.

Hoe oud waren jullie? Ik 25, hij 27.

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? Tot nu toe van één collega van mijn man de vraag of het gepland was, verder alleen positieve reacties tot nu toe.

Susan di 14 jun 2011 - 0:01

Je kunt best je mening kenbaar maken, dat doen mijn ouders ook, maar weken gaan lopen mokken als je volwassen (!) dochter zo'n besluit neemt vind ik echt ver buiten proportie, dan kan het nog tien keer je dochter zijn, maar dan zul je haar keuze toch echt moeten respecteren. Ik vind het echt heel ver gaan dat zij door de eerdere reactie van haar ouders zo bang is dat ze nog eens zo gaan reageren dat dat mede een reden is om er (nog) maar niet aan te beginnen. Ook als ouders moet je soms je plaats kennen, zeker als je kinderen volwassen zijn. Hoe moeilijk dat soms ook is. Je kunt je mening geven, maar je hebt geen inspraak en wekenlang je boosheid en teleurstelling uiten vind ik dan ook niet erg gepast.

SleepingBeauty di 14 jun 2011 - 0:39

James schreef:
Susan schreef:Je hebt nu je eigen leven, SleepingBeauty, je kunt niet eeuwig rekening blijven houden met de reactie van je ouders. Het is heel verdrietig en vervelend en teleurstellend als ze vervelend reageren, maar je moet je daar niet door laten weerhouden. Dit soort keuzes zijn iets tussen jou en je man, je ouders hebben daar totaal geen inspraak in, hoe graag ze dat misschien ook zouden willen. Wie weet zijn ze daar wel verbolgen over en vinden ze dat ze die inspraak wel hebben, maar in dat geval zijn ze over vijf of tien jaar ook nog wel pissig als je zelfstandig de knoop doorhakt. In sommige gevallen kun je het gewoon niet goed doen en dat moet je dan maar naast je neerleggen.

+1

Plus dat ik het bizar vind dat ze zich zo gedragen. Of er moet wel een héle goede reden voor zijn. Maar volgens mij heb jij hier al eens eerder over gepost op het oude forum toch? Of was dat iemand anders? Ik vond dat toen ook al zó raar, waar bemoeien die mensen zich in hemelsnaam mee?

Dankjewel voor jullie reacties! Ja nou echt een goede reden kan ik er niet voor bedenken...Ik heb dat verhaal al eens eerder gepost ja dat klopt!
Nouja en het feit dat het wel mijn ouders zijn maakt dat ik er misschien ook teveel waarde aan hecht.
Het heeft in ieder geval mijn plezier aan de voorbereidingen en dergelijk erg verminderd!

Maar het is inderdaad onze beslissing en wij moeten er achter staan....Maar dan denk ik soms laat ik maar wachten tot een geoorloofde leeftijd van 27-28 ofzow, hoe ik daar bij kom weet ik niet.... Wat meer de standaar hier in de omstreken denk ik...
Nouja ons was toen gezegd dat we eerst maar een flink stuk van de hypotheek af moeten lossen, en carrière maken...Ook wederom door onze wederzijdse ouders.. En soms zo'n steek onder water van begin er nog maar niet aan...wacht er nog maar even mee..je bent nu nog lekker vrij, je kunt nog doen en laten wat j wil jullie zijn nog zo jong!

Gast di 14 jun 2011 - 1:10

Had je toen een vaste baan beiden?

Ja

Waren jullie uitgestudeerd?

Nee, ik niet.

Hoe oud waren jullie?

Midden 20 geweest.

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving?

Verbaasd. Geen van onze vrienden had het verwacht, mijn familie niet, werkgever niet, collega's niet. Ik heb ook vragen gekregen of het wel gewenst was omdat ik nog zo jong was.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte?

NVT.

Floor di 14 jun 2011 - 1:52

koNijntje schreef:
Floor schreef:Hoe reageerde je omgeving? De omgeving reageert wisselend. Er zijn mensen die het leuk vinden, er zijn mensen die vragen of het gepland/gewenst is (waar wij persoonlijk wel raar bij stonden te kijken bij zulke vragen, we zijn niet super jong, we zijn getrouwd en ruim 11 jaar bij elkaar, dus dat soort vragen hadden we niet verwacht). Maar wat de omgeving er van vind interesseert ons niet zo veel, wij hebben er bewust voor gekozen en zijn er zelf heel erg blij mee.

ik vind dat best bizar, dat mensen dat zo veel een jullie vragen! ik bedoel: 11 jaar samen, getrouwd, vast werk en jullie leeftijd, dan lijkt het mij geen ongelukje..
ik had wel verwacht de vraag te krijgen ivm mijn leeftijd (23, dus ook niet super jong) maar kreeg 'm niet veel.. maar mijn vriend en ik zijn ook 7 jaar samen, wonen samen en hebben vast werk. alleen een aantal mensen dachten dat wij eerst zouden trouwen.. gefopt, haha..

Wij vonden/vinden het ook bizar. Mensen mogen er van denken wat ze willen maar waarom moeten ze dat dan vragen/zeggen? De meeste eerste reacties die we kregen waren wel op die manier (gewenst/gepland) en dan ga je toch twijfelen aan jezelf, of het wel normaal is dat we een kindje willen/krijgen.
Maar nu heb ik het maar naast me neer gelegd. Het is een beetje 50/50 verdeelt nu, de helft vind het leuk, de helft niet. We hebben ook besloten om met degenen die het echt niks vinden maar zo min mogelijk contact te houden, ik/wij gaan ons niet meer verantwoorden waarom we een kindje willen en waarom we dat nu zouden willen.

Gast di 14 jun 2011 - 2:09

Had je toen een vaste baan beiden?
Ja ik had net getekend voor een vast contract.

Waren jullie uitgestudeerd?
Ik wel mijn ex niet.

Hoe oud waren jullie?
Ik was 23 en mijn ex was 25

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving?
Enorm enthousiast, Niet verwacht omdat we toch nog wel jong waren.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte?

Gast di 14 jun 2011 - 6:44

SleepingBeauty schreef:Had je toen een vaste baan beiden? Alleen mijn man.

Waren jullie uitgestudeerd? Nee, en nu nog steeds niet

Hoe oud waren jullie? 21 en 28

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? Ze vonden het leuk voor ons.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? Nvt.

Mikki di 14 jun 2011 - 6:51

Had je toen een vaste baan beiden?
Ja

Waren jullie uitgestudeerd?
Nee, ik ben nu weer aan het studeren naast mijn baan.

Hoe oud waren jullie?
25 en 28

Toen je eenmaal zwanger was?
25

Hoe reageerde je omgeving?
De eerste keer verrast, het was niet gepland.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte?
nvt.

Gast di 14 jun 2011 - 7:02

Had je toen een vaste baan beiden? Ja, beiden

Waren jullie uitgestudeerd? Ja. Al is mijn man afgelopen september weer met een deeltijd studie begonnen, naast zijn fulltime werk.

Hoe oud waren jullie? 23 en 27

Toen je eenmaal zwanger was? 27 en 31

Hoe reageerde je omgeving? Heel erg positief, erg blij. Bijna iedereen wist namelijk van ons ICSI traject.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? n.v.t.
.

joyce0606 di 14 jun 2011 - 7:42

SleepingBeauty schreef:Had je toen een vaste baan beiden?
ik niet, vriend wel

Waren jullie uitgestudeerd?
allebij nog bezig met studie.

Hoe oud waren jullie?
ik ben 26 mijn vriend 27

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving?
positief!! iedereen is erg blij voor ons.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte?
ja, ik kan terug komen, al duurt mijn baan dan nog maar een half jaar.

Gast di 14 jun 2011 - 7:43

SleepingBeauty schreef:Had je toen een vaste baan beiden? Op het moment dat we er voor gingen had hij een vaste baan ( heeft hij nog steeds ), ik had toen net een jaarcontract

Waren jullie uitgestudeerd? Ja, allang.

Hoe oud waren jullie? Ik 26, hij 24. Ik ben nu net 30 en hij bijna 28.

Toen je eenmaal zwanger was? Nvt, ik ben nog niet zwanger

Hoe reageerde je omgeving? Mijn beste vriendin vond het niet zo leuk , mijn andere vriendinnen vonden het spannend dat ik de medische molen inging. Mijn moeder leefde enorm mee en ook James van het forum hier had ik veel aan, die wilde toen ook een kindje en wij waren toen net vriendinnen. Veel mensen lieten na een paar maanden al niks meer horen, en toonden geen interesse meer. Dat doen ze tot op heden ook niet, alleen de mensen die dicht bij ons staan vragen ernaar, leven en denken mee

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? Nvt

studiebol di 14 jun 2011 - 9:04

Had je toen een vaste baan beiden? Yep allebei een vaste baan
Waren jullie uitgestudeerd? Ja al een poosje.
Hoe oud waren jullie? 28 en 31, mijn vriend word bijna 32
Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? Vrieden waren verbaasd maar vinden het erg leuk voor ons. Ook mijn ouders waren erg verbaasd maar zijn ook erg blij. Mijn vriend en ik hebben nooit echt openlijk gesproken over dat we graag een kindje zouden willen. Toen bekend werd dat het een tweeling werd, schrokken mijn ouders erg, ze zagen toch wel wat gevolgen er van(door mijn vriends werk) en ik denk dat ze zich af en toe best zorgen maken om me. Heel veel mensen zeggen verder wat leuk een tweeling maar je krijgt het vast heel druk... Tja dat denk ik ook Very Happy

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte?
NVT

Jelin di 14 jun 2011 - 20:51

Had je toen een vaste baan beiden? Mijn man had een vaste baan, uiteindelijk is een jaar na de geboorte van onze dochter het bedrijf failliet gegaan. Ik had een jaarcontract, wat uiteindelijk niet verlengt werd omdat ze geen parttimers in dienst wilden.

Waren jullie uitgestudeerd? Ja.

Hoe oud waren jullie? Ik was 21 en mijn man 25 toen we er voor gingen en 4 maanden later was ik zwanger. Nu ben ik 25 en mijn man 29 jaar.

Toen je eenmaal zwanger was?

Hoe reageerde je omgeving? Verschillend, de meeste reageerde erg positief. Ik kreeg wel vaak de vraag of het wel gepland/gewenst was. Dat vond ik echt vervelend. Wat maakt het nu uit of het wel of niet gepland is. Overigens was het bij ons wel gepland en we waren toen al trots op ons kleintje.

Als je nog geen vaste baan had, kon je blijven werken waar je werkte? Nee, mijn contract werd uiteindelijk niet verlengd. Ik kon blijven tot aan mijn verlof en kon daarna gaan zoeken naar een nieuwe baan. Uiteindelijk heb ik die vrij snel gevonden en nu werk ik er, na 3 jaar, nog steeds.

Gesponsorde inhoud