schouderdystocie

Vorig jaar ben ik in mei bevallen van onze dochter, maar helaas met complicaties. Haar schouder zat vast, doordat mijn bekken te smal is. Er was sprake van een schouderdystocie. Toen heb ik het niet als heel ernstig ervaren, maar later kwam de klap pas. Ik merk dat ik er tegenwoordig veel mee bezig ben en ik heb spijt als haren op mijn hoofd dat ik nooit op nacontrole bij de vk ben geweest. Ik vond dat niet nodig, want alles was prima met me.....Maar goed, ik wist toen ook niet wat ik nu wel weet. Het houdt me vooral bezig, omdat ik nadenk over een 2e kindje (nog niet nu trouwens ). In het ziekenhuis heeft de vk daar gezegd dat een volgend kindje bij een volgende natuurlijke bevalling nooit zwaarder mag zijn als mijn dochter was en dat is niet zwaar.....namelijk maar 2870 gram Krijg ik nu de volgende keer meteen een keizersnede, moet ik meteen onder begeleiding van een gyn....Het zijn allemaal vragen die regelmatig in mijn hoofd zitten. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee wil, misschien gewoon even mijn verhaal doen. Maar wie weet zijn er meer mama's die dit hebben meegemaakt en misschien zelfs al mama's met meerdere kindjes....Wie wil ervaringen delen?

mijn zus dr eerste kindje heeft ook vast gezeten met haar schoudertje tijdens de bevalling,haar 2e en 3e kindje zijn geboren dmv een keizersnede.

hier bevallen van de eerste met een heel ernstige schouderdistorcie. Onze oudste was 4000 gram. Mijn bekken bleek te klein. Ik mocht nooit meer normaal bevallen is toen afgesproken.

Onze zoon was er namelijk bijna niet meer geweest had een apgar van een 1 en moest beademd worden. Heeft 5 min zuurstofgebrek gehad. Pas na ruim 24 uur kon ik hem vasthouden heeft 3 dagen in de couveuse gelegen en nog tot 6 maand fysiotherapie nodig gehad.

Echter met de 2e wilde ik alle "verloren" momenten wel meemaken zoals kindje op je buik etc dat kan niet met een keizersnede. Dus gevraagd of ik normaal kon/mocht bevallen. Dit wilden ze niet toezeggen. Met groeiecho's is de groei gevolgd toen met 38 weken ingeleid en normaal bevallen van een kindje van ruim 5 pond.

Nu wordt ik donderdag ingeleid van ons 3e kindje schatting ligt zo rond de 6 pond. Ben dan precies 38 weken. Er staat een team klaar en een gyn moet bij het persen zijn. Bij niet vlotten mag er geen vacuum gebruikt worden alleen als het kindje in nood komt.

Ben wel op eigen verzoek steeds bij de verloskundige geweest en nu dus vanaf 37 weken na de laatste groeiecho overgedragen. bi vragen pm me maar

Ik ben bij de 2e bevallen van een flinke schouderdystocie. Bevalling op zich ging prima vlot. Tot z'n hoofdje geboren was, toen bleef hij dus ook steken achter mijn bekken. Onze zoon was op de uitgerekende dag geboren en woog 4280 gr. Onze oudste was met 42 weken 3785 gr. die bevalling is overigens wel gewoon verlopen.

Bij de 2e ben ik thuis bevallen. Toen F. geboren is werd hij gelijk aan het zuurstof gelegd, hij was helemaal blauw aangelopen door het zuurstoftekort. Hij heeft 2,5 minuut zonder zuurstof gezeten.

Op de 4e dag na de bevalling hebben we samen met de verloskundige die de bevalling deed uitgebreid erover gesproken. Toen was gelijk al gesteld dat mocht er een derde komen ik nooit meer over de 40 wkn gaan (omdat de baby's gewoon te groot voor mij worden) en dat ik niet meer thuis mocht bevallen puur voor het risico wat we dan lopen.
Ik vond de bevalling door die schouderdystocie erg heftig en zwoor toen dat er geen derde meer zou komen want (zoals je zelf ook zegt) stel het gebeurt weer en het loopt niet zo goed af als dat het nu is gegaan.

Toch ben ik inmiddels weer zwanger van de 3e, ben morgen 23 weken.
Ik krijg nu met 31, 33 en 35 weken groeiecho's. Al zeggen de vk-en er wel bij dat het puur een schatting blijft en dat het moeilijk blijft om te zeggen hoe groot / zwaar de baby zal zijn.
Daarna zal ik vanaf 36 weken overgedragen worden aan het ziekenhuis en word ik uiteindelijk met 38 weken ingeleid. (zo is nu het vooruitzicht in ieder geval).
Ik moet zeggen dat ik het super vind hoe ze me nu begeleiden en hoe ze het aan gaan pakken. Geeft toch meer rust.
Zelf zie ik nu wel best op tegen de bevalling. Blijf maar in gedachte houden, wat als ....
Maar de tijd zal het uitwijzen. Er is bij mij iig nog nooit over een keizersnede gesproken. In principe mag ik gewoon normaal bevallen.

ik vind dit vreemd om te lezen want ik ben in het ziekenhuis bevallen en ook bij mijn zoontje zat het schoudertje even vast. maar ik heb nooit te horen gekregen dat dit koncicwentie had bij een evt volgende

loesje schreef:ik vind dit vreemd om te lezen want ik ben in het ziekenhuis bevallen en ook bij mijn zoontje zat het schoudertje even vast. maar ik heb nooit te horen gekregen dat dit koncicwentie had bij een evt volgende

Dat is inderdaad wel vreemd.

Ik zou gewoon het liefst weer op de normale manier bevallen, gewoon om alles eens anders mee te maken. Nu had ik maar heel even mijn kindje op de borst (ik merkte niet eens dat ze niet eens huilde en dat ze aardig blauw zag, zo in shock was ik!) en toen moest ze meteen mee naar de kinderarts. Uiteindelijk was de beademing niet nodig, op het moment dat ze haar het kapje voor wilden houden kon mevrouw het zelf. Ik merk gewoon dat er steeds meer vragen in me naar boven komen en daarom wil ik ook mijn medisch dossier opvragen, zodat ik alles na kan lezen. Ik weet namelijk helmaal niet wat er allemaal gebeurd is en hoe lang het geduurd heeft. Mijn man kan ik alles vragen, maar hij haalt zijn schouders op en kan het me niet vertellen. Op zich ging de bevalling prima. Ik werd ingeleid met 38+4 i.v.m. veel te hoge bloeddruk. De ontsluiting ging erg snel, maar toen ik mocht persen schoot het niks op. Ik voelde ook niks veranderen of zakken zeg maar. Ze hebben me met knip en pomp geholpen, omdat de hartslag minder werd met iedere wee. Toen het hoofdje werd geboren kwamen ze erachter dat ze klem zat en had ze ook nog eens de navelstreng om haar nek. Best heftig allemaal, maar op het moment zelf heb ik niks van paniek of zoiets dergelijks gemerkt. Toch zou ik het zo weer over doen, maar dit is wel iets wat iedere keer in mijn hoofd blijft spoken. Ik wil eerst weten hoe dit allemaal precies is gegaan, voordat ik een volgende stap zet. Ook om het een beetje te kunnen verwerken.

@ Missmarm Thanks dat ik mag pm-en, ik zal er aan denken als me iets te binnen schiet. Voor nu wil ik je heel veel succes wensen aanstaande donderdag! Fijn om te lezen dat je toch nog op de normale manier kan en mag bevallen zonder complicaties. Ik duim voor je dat het dit keer ook zo zal gaan!

@ Loesje: Dat zal met de ernst te maken hebben denk ik.
H. heeft ook eventjes vast gezeten. Is met de pomp gehaald en later bleek haar sleutelbeen gebroken te zijn.
Maar ze heeft relatief kort vast gezeten en geen zuurstof te kort gehad te hebben.

Ik ga er vanuit dat er daarom niks tegen mij gezegd is over een volgende bevalling.

loesje--> het ligt heel erg aan de ernst ervan wij waren gelukkig in ziekenhuis en van de 6 grepen die ze kunnen doen voordat ze het kindje terugduwen en voor de moeder kiezen en een keizersnede doen is onze zoon losgeschoten. Er was een traumateam opgeroepen dus op eind lag er 4 man op mij en 3 aan kind te trekken.

Achteraf is de pijn die ik had met indalen (wat dus niet lukte) al een voorteken. Mocht dit donderdag in dat stadium weer gebeuren moet ik het aangeven en dan maken ze de ok klaar.

loesje schreef:ik vind dit vreemd om te lezen want ik ben in het ziekenhuis bevallen en ook bij mijn zoontje zat het schoudertje even vast. maar ik heb nooit te horen gekregen dat dit koncicwentie had bij een evt volgende

Even heel erg offtopic, maar ik vind dit wel de meest creatieve schrijfwijze van het woord consequentie die ik ooit gezien heb !

Mijn nichtje is tijdens haar geboorte ook klem komen te zitten met haar schoudertje. Ze is een paar maanden na haar geboorte geopereerd, maar zij zal haar ene arm nooit volledig kunnen gebruiken. Haar zusje is dan ook geboren via een keizersnede.

Minneke schreef:

loesje schreef:ik vind dit vreemd om te lezen want ik ben in het ziekenhuis bevallen en ook bij mijn zoontje zat het schoudertje even vast. maar ik heb nooit te horen gekregen dat dit koncicwentie had bij een evt volgende

Even heel erg offtopic, maar ik vind dit wel de meest creatieve schrijfwijze van het woord consequentie die ik ooit gezien heb !

Haha, dat dacht ik ook al maar had geen zin om off topic te gaan

Minneke schreef:

loesje schreef:ik vind dit vreemd om te lezen want ik ben in het ziekenhuis bevallen en ook bij mijn zoontje zat het schoudertje even vast. maar ik heb nooit te horen gekregen dat dit koncicwentie had bij een evt volgende

Even heel erg offtopic, maar ik vind dit wel de meest creatieve schrijfwijze van het woord consequentie die ik ooit gezien heb !

Mijn nichtje is tijdens haar geboorte ook klem komen te zitten met haar schoudertje. Ze is een paar maanden na haar geboorte geopereerd, maar zij zal haar ene arm nooit volledig kunnen gebruiken. Haar zusje is dan ook geboren via een keizersnede.

Heel erg de gyn die onze oudste ter wereld heeft gebracht heeft ook mijn nichtje voor 23 jaar terug op de wereld gezet ook schouder vast zenuw gescheurd en toen konden ze dat niet repareren dus zij heeft een verlamde arm. Gelukkig is het bij onze oudste niet gescheurd maar alleen beschadigd zodat hij met 6 maand fysio er geen last meer van heeft.

Wel gek toch dat zoiets 2 keer in 1 familie gebeurd.