Inknippen..

Van te voren was ik ook erg bang voor het inknippen. Dit wist de vk en stond ook in mijn plan. Uiteindelijk ben ik thuis door de vk ingeknipt, en in het ziekenhuis ook nog een keer. De 1e x was ik in paniek en vroeg of ik het niet kon voelen. En ik heb dus helemaal niks gevoelt. Het hechten voelde wat vervelend in het begin, maar na wat extra verdovingen voelde ik ook daar niks van.

Ik ben verdoofd, voelde ik alleen 2 kleine prikjes en daarna een knip, van de knip en het hechten geen pijn gehad.

1e keer tijdens een wee en niet gevoeld.
2e keer met verdoving en ook niet gevoeld.

Nee maar had ook maar een mini knipje bij R. Wat het meeste pijn deed toen was die prik van de verdoving bij het hechten, echt niet normaal. E bevalling deed nog minder zeer dan die prik in mijn.....

Nauwelijks. de vk kondigde het wel aan van..."nu gaat het gebeuren". Ze had beter haar mond kunnen houden, dan had ik er helemaal niets van gemerkt

Vond het peanuts in vergelijking tot bijvoorbeeld weeen. En hechten heeft ook geen indruk gemaakt.

Bij mij is er niet geknipt, ook niet toen ze 2 pogingen ging doen met de vacuüm, toen was het ook niet nodig.

Twellie schreef:Vond het peanuts in vergelijking tot bijvoorbeeld weeen. En hechten heeft ook geen indruk gemaakt.

+1 alleen mijn knip is verkeerd geheeld waardoor ik een uitstulping (bultje) heb. Ik vind dat echt niet leuk en ben heel erg in dubio of ik het nu laat herstellen of pas bij een tweede bevalling.

Overigens was ik ook super bang voor een knip maar op het moment suprême kon het me echt niks schelen en voelde ik ook niets. Mijn man vond het geluid echt vreselijk dat vergeet hij nooit meer.

Ja heb het gevoeld en gehoord maar zat zo vol adrenaline, dat het geen pijn deed.

Zo, er wordt best wel vaak geknipt! Maar ik denk dat het op het moment best meevalt. Ik was echt heel bang voor de prik in mijn rug maar met die pijn van de weeen ben je alleen maar blij als er iets gebeurd.

Ik heb ook een flinke knip gehad, maar niks gevoeld. Nu had ik wel een flinke cocktail van pijnstilling, dus erg helder was ik niet.

Toen de bevalling klaar was, vroeg ik doodleuk of ik gehecht moest worden. "Wat denk je zelf?", was de reactie van de gynaecoloog. Tja, euh, ik vond het al opeens zo makkelijk gaan.

Ik heb het niet gevoeld maar wel gehoord.

Ik was een paar maanden eerder bij de operatie van mn schoonmoeder geweest, die werd geopereerd aan dr pols. Ik had gevraagd of ik mocht kijken (leek me wel interessant) en dat mocht. Haar pols werd open geknipt. Tijdens mijn bevalling zeiden ze dat ze bij de volgende wee gingen knippen en ik herkende het geluid meteen. Ondanks dat heb ik er verder niks van meegekregen.

Haha durf je dit allemaal nog te lezen


Ik vond de weeën eigenlijk best meevallen, tot het einde toe ging het prima. Die stomme prik die ik bij R daar beneden kreeg was dus echt veel erger als de hele bevalling bij elkaar. Maar zoals ik altijd zeg, ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga hahaha.

Bij N had ik mijn eigen ' mantra' ik zei steeds tegen mezelf.. Hierna hoef je noooooooit meer te bevallen, dat maakte het ook een stuk makkelijker allemaal. Maar ik vond het beiden keren enorm meevallen, het bevallen enzo

Printje schreef:Haha durf je dit allemaal nog te lezen


Ik vond de weeën eigenlijk best meevallen, tot het einde toe ging het prima. Die stomme prik die ik bij R daar beneden kreeg was dus echt veel erger als de hele bevalling bij elkaar. Maar zoals ik altijd zeg, ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga hahaha.

Bij N had ik mijn eigen ' mantra' ik zei steeds tegen mezelf.. Hierna hoef je noooooooit meer te bevallen, dat maakte het ook een stuk makkelijker allemaal. Maar ik vond het beiden keren enorm meevallen, het bevallen enzo

Haha, geweldig! Op de een of andere manier vind ik dit ook een typische "printjemantra"

Mijn mantra was Harikrishnakut! Het voelde echt alsof het hielp om dat te zeggen, waar ik het vandaan had?

Teddyaapje schreef:

Printje schreef:Haha durf je dit allemaal nog te lezen


Ik vond de weeën eigenlijk best meevallen, tot het einde toe ging het prima. Die stomme prik die ik bij R daar beneden kreeg was dus echt veel erger als de hele bevalling bij elkaar. Maar zoals ik altijd zeg, ik beval liever dan dat ik naar de tandarts ga hahaha.

Bij N had ik mijn eigen ' mantra' ik zei steeds tegen mezelf.. Hierna hoef je noooooooit meer te bevallen, dat maakte het ook een stuk makkelijker allemaal. Maar ik vond het beiden keren enorm meevallen, het bevallen enzo

Haha, geweldig! Op de een of andere manier vind ik dit ook een typische "printjemantra"

Hahaha serieus, hopelijk bedoel je het positief

Tuurlijk bedoel ik dat positief!

Ik heb vooral g*dverd*mme geroepen als er weer een wee aankwam. Die van jouw ga ik zeker onthouden, al is het nog niet zeker dat we geen derde zouden willen.

Teddyaapje schreef:Tuurlijk bedoel ik dat positief!

Ik heb vooral g*dverd*mme geroepen als er weer een wee aankwam. Die van jouw ga ik zeker onthouden, al is het nog niet zeker dat we geen derde zouden willen.

Hahaha gelukkig. Het werkte echt goed haha en de vk vond het erg origineel.

Ik was verdoofd dus niks van gevoeld.

Verdoofd bij een wee, geknipt in de volgende. Niks van gevoeld. Ze bracht het ook wel mooi: ik ga in deze wee een verdoving zetten, bij de volgende zet ik een knip en dan wordt de baby geboren! Dat was ook zo! L werd gelanceerd toen ze de knip zette, ze lag aan het uiteinde van het bed .

Ik zag van tevoren op tegen een knip, maar op moment supreme hadden ze me van voor naar achter open mogen knippen, als de baby er maar uit zou gaan!

Niets van gemerkt gelukkig.

De dagen erna is het vervelender. Ook vervelend was dat het draad niet goed verwijderd werd bij mij, na 5 weken ging ik toch maar even bij de verloskundige langs met pijnklachten en die haalde er nog een meter aan (ingegroeid) draad uit.

Haha ik durf het nog wel te lezen hoor Printje. Als ik het zo lees viel het de meeste dames toch wel mee. Ik kan niet zeggen dat ik het nu minder eng vind, maar een heeeel klein beetje gerust gesteld ben ik wel. Ik hoop maar dat als de bevalling begint dat ik een soort rust over me heen krijg en ik het allemaal niet als eng ervaar, maar als een hele mooie ervaring.

Ik heb er niets van gemerkt of gevoeld.

Wat naar, UN, hier werd oplosbare draad gebruikt.

Ik kon trouwens wel niet goed meer zitten, alleen een beetje onderuitgezakt met mijn billen op een zacht kussen, en ik ging op een hele gekke manier neerzitten en opstaan.

Ook ik heb er niets van gevoeld hoor!
Ik zag de vk en de vp heel sneaky de schaar pakken. Ik was de hele bevalling totaal in mezelf gekeerd, maar had ineens een helder moment en zei: ik zie het wel hoor, weet heus wat jullie gaan doen! Maar daarna kon t me nog weinig schelen!
Het hechten vond ik ook vervelender. Ook bij de tweede, toen niet geknipt, maar wel een paar scheurtjes.