Driftkop
5 plaatsers
Pagina 1 van 1
Driftkop
Mijn zoontje is een echte driftkop, als iets niet lukt word hij woedend..
Net bijvoorbeeld hij probeert zijn sandalen aan te doen en het lukt niet direct. Pakt hij die sandaal en bijt er flink in..
En zo gaat het vaker, schopt ergens tegen aan of gooit t gene waar hij mee bezig is door de kamer.. Ik vind het wel eens lastig om er mee om te gaan omdat ik zelf niet zo ben, mijn man is ook een echte driftkop..
Net bijvoorbeeld hij probeert zijn sandalen aan te doen en het lukt niet direct. Pakt hij die sandaal en bijt er flink in..
En zo gaat het vaker, schopt ergens tegen aan of gooit t gene waar hij mee bezig is door de kamer.. Ik vind het wel eens lastig om er mee om te gaan omdat ik zelf niet zo ben, mijn man is ook een echte driftkop..
Laurientje- Prater
- Aantal berichten : 870
Punten : 926
Registratiedatum : 20-03-13
Re: Driftkop
Hier ook zo'n mannetje. Heeft hij ook van zijn vader, ze missen het gen geduld
Nu is S een stuk kleiner maar ik geef er weinig aandacht aan. Als hij iets probeert en hij begint meteen te miepen dan zeg ik: probeer nog eens, misschien lukt het dan wel oid. Ik ga zeker er niet in mee.
Maar ik ben bang dat er weinig aan te doen is, ze moeten leren om geduld te hebben/krijgen. Maar als de volwassen versie al geen geduld op kan brengen..
Nu is S een stuk kleiner maar ik geef er weinig aandacht aan. Als hij iets probeert en hij begint meteen te miepen dan zeg ik: probeer nog eens, misschien lukt het dan wel oid. Ik ga zeker er niet in mee.
Maar ik ben bang dat er weinig aan te doen is, ze moeten leren om geduld te hebben/krijgen. Maar als de volwassen versie al geen geduld op kan brengen..
Re: Driftkop
Zelf mis ik ook het geduld-gen en dit gebrek heb ik doorgegeven aan mijn oudste dochter. Die kan net als mij geen geduld opbrengen, dingen moeten snel gaan enzovoorts. Inmiddels zucht ze al net zo hard als mij bij een lange rij in de supermarkt.
Helaas gaat het dus niet altijd over door ervaring en leren, hier is het na de peuterpuberteit wel een stuk opgeknapt.
Helaas gaat het dus niet altijd over door ervaring en leren, hier is het na de peuterpuberteit wel een stuk opgeknapt.
Twellie- Ratel
- Aantal berichten : 3837
Punten : 4145
Registratiedatum : 03-03-12
Re: Driftkop
Twellie schreef:Zelf mis ik ook het geduld-gen en dit gebrek heb ik doorgegeven aan mijn oudste dochter. Die kan net als mij geen geduld opbrengen, dingen moeten snel gaan enzovoorts. Inmiddels zucht ze al net zo hard als mij bij een lange rij in de supermarkt.
Helaas gaat het dus niet altijd over door ervaring en leren, hier is het na de peuterpubertijd wel een stuk opgeknapt.
Hier hoop ik ook op.. Mijn dochter kan ook zo ongeduldig en boos doen. Als iets niet lukt wordt ze boos en als ik dan wil helpen gaat ze gillen dat ze het zelf wil doen.
Coccinelle- Prater
- Aantal berichten : 1391
Punten : 1576
Registratiedatum : 17-11-10
Re: Driftkop
B heeft dat ook heel erg gehad, maar bij hem was het dat hij niet met zijn emoties om kon gaan. Ik heb hem echt moeten begeleiden in hoe hij ermee om zou kunnen gaan. Dit heeft gelukkig wel geholpen.
Wennes- Kletskop
- Aantal berichten : 2097
Punten : 2455
Registratiedatum : 18-11-10
Re: Driftkop
Het ging ook een tijdje heel goed met hem, maar de laatste week zit hij ook echt weer niet lekker in zijn vel en dan heeft hij er ook meer last van.
Laurientje- Prater
- Aantal berichten : 870
Punten : 926
Registratiedatum : 20-03-13
Re: Driftkop
Hier ook zo'n driftig mannetje.
Met name als hij heel erg moe is. Als ik hem ompak om zijn pyjama en slaapzak aan te doen dan wordt hij echt giftig. Slaan, schoppen, draaien, gillen, krijsen. Ik kan dan in mijn eentje zijn luier niet verschonen. Zo sterk is hij als hij zich kwaad maakt. Zodra hij dan in bed ligt en zijn hondjes heeft, is het goed. Ik verschoon en kleed hem nu op schoot aan. Niet heel handig maar zo gaat hij in elk geval niet overstuur zijn bed in.
Als hij tijdens het spelen een driftbui krijgt dan laten we hem gaan. Hij is dan echt niet voor rede vatbaar en troosten laat hij helemaal niet toe op zo'n moment. Ik let op dat hij zich geen pijn doet en na een paar minuten komt hij naar me toe.
Ik hoop wel dat het t.z.t. beter gaat want ik vind het echt vreselijk dat ik hem op zo'n moment niet kan troosten.
Met name als hij heel erg moe is. Als ik hem ompak om zijn pyjama en slaapzak aan te doen dan wordt hij echt giftig. Slaan, schoppen, draaien, gillen, krijsen. Ik kan dan in mijn eentje zijn luier niet verschonen. Zo sterk is hij als hij zich kwaad maakt. Zodra hij dan in bed ligt en zijn hondjes heeft, is het goed. Ik verschoon en kleed hem nu op schoot aan. Niet heel handig maar zo gaat hij in elk geval niet overstuur zijn bed in.
Als hij tijdens het spelen een driftbui krijgt dan laten we hem gaan. Hij is dan echt niet voor rede vatbaar en troosten laat hij helemaal niet toe op zo'n moment. Ik let op dat hij zich geen pijn doet en na een paar minuten komt hij naar me toe.
Ik hoop wel dat het t.z.t. beter gaat want ik vind het echt vreselijk dat ik hem op zo'n moment niet kan troosten.
Gast- Gast
Pagina 1 van 1
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum