Kattenallergie

Geen idee of dit de juiste pijler is, maar ik moet even mijn frustraties kwijt over de kattenallergie van mijn man. Hij heeft er echt ontzettend veel last van. Als we bij mensen met katten zijn, voelt hij dat zodra hij het huis binnenkomt. Zijn ogen worden rood en gaan jeuken, zijn neus gaat dicht zitten.

Voordat we kinderen hadden, was het nog best te doen en probeerde hij katten zoveel mogelijk te mijden. Zijn broer heeft er bijvoorbeeld twee en als we daar op visite gingen, ging hij nooit op de stoffen bank zitten, maar op een houten stoel. Kleren gingen eenmaal thuis meteen in de was en hij nam een extra allergietabletje.

Nu met de kinderen is het echter een ander verhaal. Als zij bij zijn broer of zijn vrouw op schoot hebben gezeten, kan hij ze al niet meer aanraken zonder weer ontzettend veel last te krijgen. Het duurt soms wel dagen voordat hij zich weer een beetje normaal voelt en zijn ogen niet meer rood zijn. Maar als de kinderen bij mijn schoonouders op de bank hebben gezeten, waar zijn broer dus ook regelmatig op zit, kan mijn man ze ook al niet meer op schoot nemen zonder er last van te krijgen. Of als mijn dochter bij een vriendinnetje gaat spelen waar katten in huis zijn, moet ik al haar kleren bij thuiskomst in de was doen, inclusief haar jas, en moet ze in bad voordat hij haar weer kan aanraken.

Lang verhaal, sorry, maar het komt er dus op neer dat ik iedere keer als we bij zijn broer of mijn schoonouders zijn geweest en iedere keer als we hen op een verjaardag of zo hebben getroffen, beide kinderen in bad moet doen en al hun kleren in de was moet gooien. Ook mijn eigen kleren moeten in de was als ik hen heb vastgehad, de maxi cosi en het autostoeltje moet ik ook altijd schoonmaken. Zwaar irritant, mijn man is al meerdere keren bij de huisarts geweest hiervoor, maar de meeste middeltjes helpen niet echt. Heeft iemand misschien tips of ervaringen? Ik wil dat de kinderen gewoon zichzelf kunnen zijn bij mijn schoonfamilie en ga hun dus ook niet vragen om maar niet bij oom en tante op schoot te gaan, of niet op de bank te spelen. Daarvoor vind ik het contact tussen hen te waardevol, want ze zijn dol op hen (maar wij dus niet op hun katten ).

Och jeej, dat is echt vervelend. Ik ken mensen met een kattenallergie, waaronder ikzelf, maar nog nooit heb ik zoiets gelezen. Heeft jouw man het soort hooikoortspilletje tegen allergieën al geprobeerd? Vast wel. Meer tips heb ik ook niet.

Ja, alle denkbare pilletjes en oogdruppels zijn de revue al gepasseerd. Ik ben dan ook bang dat hij zich er gewoon bij moet neerleggen. Maar wie weet heeft iemand hier de gouden tip, proberen kan altijd

Is een hyposensibilisatie injectie misschien een optie? Ik weet niet of dat ook voor een kattenallergie werkt, maar misschien wel waard om eens na te vragen mocht hij dit nog niet hebben gehad,

Ik hoop het echt voor jullie!

Bedankt voor de tip May, ik ga het zeker eens aan onze huisarts voorleggen!

May schreef:Is een hyposensibilisatie injectie misschien een optie? Ik weet niet of dat ook voor een kattenallergie werkt, maar misschien wel waard om eens na te vragen mocht hij dit nog niet hebben gehad,

Die bestaat, het is alleen niet zomaar één injectie, maar een traject van al gauw anderhalf jaar. Maar als het goed is, is hij er daarna wel volledig van af.

Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord en heb er gisteren eens op gegoogeld. Al met al duurt het inderdaad een hele tijd, maar het kan in zijn geval wel succesvol zijn, omdat hij eigenlijk maar één echte allergie heeft en verder niet allergisch is voor pollen of zo. Ik las dat het weinig zin heeft om de behandeling te doorlopen voor één soort allergie, als je daarnaast nog andere allergieën hebt. Maar ik vind het zeker iets om voor te leggen aan de huisarts.

Maar is het niet mogelijk dat hij wordt doorgestuurd naar het ziekenhuis? Als de huisarts alles al heeft geprobeerd is het misschien mogelijk om eens met een specialist te gaan praten.

Je zou het ook in de alternatieve hoek kunnen zoeken. Ik heb goede verhalen over bioresonantie gehoord.
http://www.bioresonantie.net/

Lennox schreef:

May schreef:Is een hyposensibilisatie injectie misschien een optie? Ik weet niet of dat ook voor een kattenallergie werkt, maar misschien wel waard om eens na te vragen mocht hij dit nog niet hebben gehad,

Die bestaat, het is alleen niet zomaar één injectie, maar een traject van al gauw anderhalf jaar. Maar als het goed is, is hij er daarna wel volledig van af.

Heel lang traject inderdaad. Iedere week prikken en dat maanden aan een stuk.
Bij katten is het niet zo dat het alleen in bepaalde perioden optreedt zoals bv bij pollen.
Dit zou ik eens voorleggen aan je huisarts. Hopelijk is het iets voor jullie.

De vriendin van mijn ex heeft hier ook extreem last van.
Nu hebben wij 4 katten, dus moet ik erg opletten als mijn zoontje naast zijn vader gaat.

De kleding die hij aan krijgt bewaar ik in een tas id kast (Geeft vader mee) en krijgt hij op het laatste moment aan een dan meteen de deur uit.
Mezelf ga ik met een kledingroller te lijf om de meeste losse haren weg te krijgen. En daar in huis zit ik niet op de bank, maar een Leren stoel.

Zij heeft al eens zo'n provocatie test gehad om er vanaf te komen, maar daar reageerde ze te heftig op een moest gestopt worden.