Van WO naar H.BO-V

Ik heb precies het omgekeerde gedaan van wat jij vraagt, maar kan wel inhoudelijk reageren .

Ik heb eerst HBO-V gedaan en heb vervolgens de pre-master en master Orthopedagogiek gevolgd.
Ik vond zelf de opleiding tot verpleegkundige zwaarder dan de opleiding tot orthopedagoog.
Als verpleegkundige wordt je zowel theoretisch al praktisch opgeleid en loop je tijdens de studie veel stages.
De combinatie van college's en stage vond ik zelf vrij pittig, zeker als je in de laatste stages ook onregelmatige diensten draait.
Ook vond ik de theorie die ik op het HBO kreeg (anatomie, fysiologie, ethiek, recht, sociologie, psychologie e.d.) soms lastiger dan de theorie die ik op de universiteit kreeg. Dat zou echter ook kunnen komen omdat ik 18 jaar was toen ik aan mijn HBO-opleiding begon en 24 jaar toen ik aan mijn WO-opleiding begon.

Omdat het erg lastig is om nu een baan als orthopedagoog te vinden, werk ik nu als verpleegkundige in de thuiszorg. De leuke kanten van mijn werk zijn voor mij het contact met de cliënten en de technische vaardigheden die je uitvoert (wondzorg, voedingspompen, katheteriseren e.d.). Ik vind het fijn om een soort band met mensen op te bouwen, dat kan prima in mijn werk. Ook een voordeel van het werken vind ik de ORT die je krijgt bovenop je basissalaris .

Minder leuk vind ik soms de onregelmatige diensten. Het ene moment werk je 's ochtends vroeg, het volgende moment 's avonds laat en vervolgens zit je weer in de nachtdienst. Soms vind ik dit schakelen wel vervelend. Verder kan het werk fysiek zwaar zijn, wat ook minder prettig kan zijn.

Ik denk dat het allerbelangrijkste is of je écht verpleegkundige zou willen worden of dat je dit kiest omdat arts (nu) niet (meer) mogelijk is. Ik ben ook van HBO naar WO gegaan en vond het studeren op het WO gemakkelijker. Omschakelen van HBO naar WO vond ik gemakkelijk, ik denk dat van WO naar HBO een grotere omslag is.

Een vriendin van mijn zusje is na haar 4 jaar HBO-V toch nog naar de universiteit gegaan om daar Geneeskunde te gaan studeren. Het is/was haar droom en ze neemt de (enorme) studieschuld maar voor lief. Maar ik moet zeggen dat 10.000 euro per jaar instellingsgeld (die zij betaald) mij ook te veel zou zijn, dus ik kan me ook goed voorstellen dat je dat niet wil.

Ja ik heb diezelfde overstap gemaakt, wo master behaald en toen met een duale plek hbo v begonnen. Waar ben je aangenomen? ik ben nu een half jaar bezig.

Besef je idd vooral goed dat het werk van een vpk heel anders is dan dat van een arts, Een arts behandeld en diagnostiseerd jij verpleegt, observeert en staat echt maast dat bed. Een verpleegkundige ziet 24 uur per dag de patiënt, je bent de ogen en oren van de arts. Alleen je bent wel altijd uitvoerend / participatief, behalve een aantal autonome handelingen voer je vooral beleid uit.

Ik persoonlijk vind de opleiding die ik volg aan de h.v.a, goed te doen. De eerste 10 weken hadden we alleen maar school we zijn nu op de afdeling om de week. De studie bestaat bij mij uit medische vakken (anatomie, fysiologie, pathologie) vaardigheden vakken (verpleegtechnisch, communicatie, psychologie) en allerlei visie vakken als ethiek en kwaliteitszorg. Ik heb nig niet lager gehaald dan een 8 tot nog toe.

De stage vind ik tot nu toe leuk, ik vind het werken als vpk gewoon heel leuk. Echter leerling zijn vergt wel aanpassingsvermogen. Je begint vaak met 0 Ervsring, moet veel feedback vragen, leerontwikkelingsplannen etc. Maar als je eenmaal ies verder bent ga je je eigen patiënten krijgen en merk je gewoon hoe leuk het werk is. Ik vind het dankbaar werk. Je kunt iets betekenen voor de ontzettend diverse patiëntenpopulatie.

Heb je echt goed gekeken naar mogelijkheden met je psychologie en werken met patiënten?

Mss is 4 jaar lang en wil je uiteindelijk niet altijd aam het bed blijven staan maar er zijn tal van specialisatie mogelijkheden (van seh ic oncologie tot psysician assistent). Het is zon brede opleiding.

Voor vragen kun je altijd pm-en!

Ik heb ook de overstap gemaakt van WO naar HBO. De WO opleiding vond ik niet perse zwaarder. Ik vond het alleen niet zo heel erg leuk en dat is de reden dat ik gestopt ben.

Ik wou ook altijd geneeskunde studeren, maar zag het ook niet helemaal zitten om zo lang te gaan studeren. Uiteindelijk ben ik fysiotherapie gaan studeren. En het grote verschil vond ik die eeuwige groepjes waar je in moest werken. Verschrikkelijk. Verder ben ik heel blij dat ik toch de hbo opleiding heb gedaan. Ik merk wel dat ik nu wil leren, leren, leren. Dat wat mij zo aantrok in geneeskunde het onderzoeken en behandelplannen bedenken kan ik nu ook en ik volg het traject zelfs nog wat jammer. Heb het overleg met artsen mocht het nodig zijn en ben ontzettend blij met mijn keuzen.

En inderdaad ook in de verpleegkunde kun je je vrij ver specialiseren.

Ik ben HBO verpleegkundige en heb nog een tijdje overwogen om Geneeskunde te gaan studeren. Maar het was niet haalbaar, omdat ik dan weer een voltijd studie zou moeten gaan doen, mijn baan en dus inkomen zou moeten opzeggen en daarbij dus ook mijn huis en vrijheid zou moeten opgeven. Bovendien zag ij het niet zo zitten om rond mijn 33e nog co-schappen te moeten lopen.

Ik heb me inmiddels gespecialiseerd tot S.poedeisende Hulp verpleegkundige en daar zit ik erg op mijn plek. Veel acute zorg, waarbij je op artsniveau meedenkt over diagnoses en behandelingen. Ik merk, vooral bij jonge arts-assistenten, dat ik vaak meer kennis en ervaring heb dan zij en dat ze ook dingen van mij aannemen.

Kortom, er zijn talloze mogelijkheden om veel van jezelf te vragen in je functie als verpleegkundige. Er zijn zoveel specialisaties mogelijk, die HBO+ zijn. Misschien is Physican Assistant iets voor jou? Of Verpleegkundig Specialist? Kinderic, IC, CCU, SEH, Neonatologie, er zijn zoveel mogelijkheden!

Is verloskunde niets voor je? Een heel zelfstandig beroep, maar de opleiding is korter en zal je dus ook minder geld kosten! Het is alleen niet mogelijk om deze opleiding in deeltijd te volgen, een bijbaantje ernaast is wel mogelijk.

Ik zou eerlijk gezegd wel bang zijn dat er niet genoeg uitdaging te vinden is in het zijn van verpleegkundige. Het lijkt me heel dankbaar werk, maar je maakt niet zelf het beleid etc. Al zijn er natuurlijk ook genoeg uitdagingen te vinden zoals Lady4 in het zijn van verpleegkundige.
Succes!

Dankjewel voor jullie reacties! Ik ben er nog niet helemaal uit maar er zijn dingen gezegd waar ik zeker iets aan heb.

Sneeuwvlok: Verloskunde is inderdaad ook door mijn hoofd gegaan maar ik denk dat ik verpleegkunde dan toch leuker zou vinden.

Lady4: Leuk om te lezen dat je over geneeskunde hebt nagedacht maar je nu toch helemaal op je plek voelt. De vele richtingen die je na de studie nog op kunt en dat je je nog heel lang door kunt blijven ontwikkelen is ook juist iets wat me heel erg aantrekt!

Atelier Madame: Leuk dat jij nu de studie aan het doen bent, ik ga je even een berichtje sturen.

Je hebt pm terug

Ik denk dan weer.. Als geneeskunde je nog zo trekt zou ik daar voor gaan. Ook al geeft dat een hoge studieschuld. Je moet nog wel zoveel jaar werken en als daar je passie ligt.. Bovendien verdien je als arts behoorlijk goed dus dan is die studieschuld ook zo'n probleem niet. Ik zie dat bij een vriendin van mij. Had een behoorlijke studieschuld. Heeft ze binnen 2 jaar af betaald. En ze heeft niet eens extreem zuinig moeten leven. Haar basissalaris was gewoon al best hoog en daarnaast had ze de banen voor het uitzoeken.