Het is niet goed *update pag. 12*

Hoe is het nu met je?

Vraag me ook af hoe het nu gaat!

Bedankt voor jullie berichtjes. Ik weet niet goed hoe ik me voel. Ik ben wel ziek gemeld omdat ik me vanmorgen echt heel beroerd voelde. Ik heb ook heel slecht geslapen. Het is een kwestie van afwachten, denk ik.

Jeetje, ik duim voor je dat alles goedkomt.

Oooh meid wat zal dat wachten moeilijk zijn. Heel heel heel veel sterkte Ik gun je het zó dat het deze keer goed mag gaan!

Ik krijg langzamerhand wel een beetje hoop. Ik heb weinig bruinverlies en vertrouw erop het beetje dat ik zie, dat het er gewoon bij hoort. Ik heb wel onwijs last van mijn onderrug (heb ik al vanaf jongs af maar nu wat erger) en het voelt alsof er een band gespannen is om mijn onderbuik (niet te verwarren met buikpijn of menstruatieachtige krampen). Net of er een riem is gespannen. Kan dit er bijhoren? Ik heb geen steken, maar kan het bandenpijn zijn? Of groei van de baarmoeder? Ik vind het lullig om de verloskundige hierom te bellen, omdat ik niet het idee heb dat het iets negatiefs is. Soms voel ik me een beetje misselijk, niet lekker, maar het houdt niet aan.

Ik vind het moeilijk te beoordelen of dit allemaal zwangerschapsymptomen zijn of dat ik gewoon onwijs last heb van spanning. Ook al heb ik hoop, ik durf niet vooruit te denken. Kan iemand voor me pendelen ofzo? Ik weet qua gevoel echt niet waar ik het zoeken moet.

Verder ben ik de rest van de dag vrij, morgen High Tea met mijn zus, zondag heb ik een administratie-opruim-project ingepland en dan maandag, dinsdag en woensdag werken. Gelukkig is mijn baas echt heel begripvol en ik ben zo blij dat ik het hem zo vroeg heb verteld. Ik probeer me dus wel bezig te houden.

Ik had tijdens mijn zwangerschappen ook last van mijn onderrug en die pijn in m'n onderbuik kwam door bandenpijn en het groeien van de baarmoeder.

als jij nu zo in spanning zit zou ik toch de verloskundige even bellen. Dan wordt jij ook wat gerust gesteld. Maar die rare buikpijn heb ik ook gehad want het toch allemaal aan het werk daar en aan het groeien.

He bah wat vervelend dit toch weer. Bloedverlies hoeft zeker niks te betekenen, daar zijn hier zat voorbeelden van. Maar waarom moet jou dit toch weer overkomen, mag het niet lekker allemaal zorgeloos gaan. Ik ga ontzettend duimen dat het goed blijft gaan en je binnenkort een goede echo hebt!! Wanneer mag je weer komen?

Bedankt meiden, voegt toch weer toe aan het positievere gevoel.

Weegschaal, ik vind je echt zo'n lieverd (word er helemaal emo van haha). Ik mag a.s. woensdag weer, dan krijg ik een inwendige echo en wordt mijn HCG weer gemeten. We hopen van harte dat we een mini-beeny-baby mogen zien.

Pommes schreef:als jij nu zo in spanning zit zou ik toch de verloskundige even bellen. Dan wordt jij ook wat gerust gesteld. Maar die rare buikpijn heb ik ook gehad want het toch allemaal aan het werk daar en aan het groeien.

Ja ik had het ook! En ook een beetje bloedverlies. En ook bij mij is het allemaal goed gegaan. Ik duim voor je!

mzcharlotte schreef:Bedankt meiden, voegt toch weer toe aan het positievere gevoel.

Weegschaal, ik vind je echt zo'n lieverd (word er helemaal emo van haha). Ik mag a.s. woensdag weer, dan krijg ik een inwendige echo en wordt mijn HCG weer gemeten. We hopen van harte dat we een mini-beeny-baby mogen zien.

Dat hoop ik ook echt en gaat gewoon gebeuren, zo'n boontje met een kloppend hartje ga je zien! Maar heel fijn dat het bruinverlies minimaal blijft, dat geeft goede hoop. Fijn dat je de dagen wat afleiding hebt en mijn duimen draaien!!

Ik heb toen ik zwanger was van T. ook (best lang) last gehad van bruinverlies. Is helemaal goed gekomen, hoop dat dit bij jou ook t geval zal zijn!

Ik heb al eerder hier gereageerd, dat ik het ook heb gehad, zal nu even wat uitvoeriger beschrijven. Toen ik zwanger was van T kreeg ik bij 6 weken ineens veel oud bloed verlies. Was hier dus ook heel onzeker. De vk gebeld en die vertelde dat het fout kon gaan of erbij hoorde, maar ik hoefde nog niet te komen, want ze konden er toch niets aan doen. Ik had ook veel buikpijn en als het erger werd kwam er vaak ook meer oud bloed. Ik heb dus echt drie weken in spanning gezeten. Zouden bij 10 wk pas een echo krijgen. Bij 9 weken verloor ik ineens zoveel en was ik dus zooo verdrietig dat ik eigenlijk alleen maar wilde weten dat het mis was en dat we dan verder konden. heb toen de vk gebeld en mochten gelijk die dag komen. De vk heeft ons verhaal gehoord en zei ik ben straks degene die jullie slecht nieuws moet vertellen, want het ziet er niet goed uit. Voor ons was dat dan ook goed. We wilden na al die weken spanning alleen maar duidelijkheid. We kregen eerst een uitwendige echo, maar daar was nog niet veel op te zien. Toen inwendig en daar zat echt een vruchtje met ook al een kloppend hartje. De vk was er zelf helemaal onderste boven van. We werden wel 2 weken terug gezet, want het was toch echt nog geen 9 weken. Vervolgens blij naar huis, maar het bloedverlies ging door, dus echt genieten en blij zijn was er niet bij. Vervolgens dan bij 9 weken volgens hun berekening weer een echo en was er echt een levendig mensje met alles erop en eraan en werden we weer 2 weken vooruit gezet en zaten ineens weer op 11 weken. Uiteindelijk rond 12 a 13 weken is het bloedverlies vanzelf gestopt en had echt een super zwangerschap. T bleef wel klein en op het eind wat extra groei echo's maar het was een compleet mensje wat gewoon niet groot en zwaar zou worden. Bij de geboorte hebben ze de placenta nog helemaal na gekeken, maar ook daar geen oorzaak gevonden voor het bloedverlies. Wel had de verloskundige nog nooit zo'n kleine placenta gezien, waarschijnlijk daar het lage gewicht van.
Hier is het dus helemaal goed gekomen en weet ik precies wat je nu doormaakt alleen was het bij ons de eerste zwangerschap en heb jij nu ook nog je eerdere ervaring met de mk. Ik geef je een hele dikke en hopelijk woensdag een hele mooie echo.

Oh wow Nillis, dat wist ik helemaal niet. Dan heb je ook niet echt van je eerste zwangerschap kunnen genieten zeg. En nu heb je ook al een aardig rugzakje, kan me voorstellen dat het je nu ook nog niet echt lekker zit.

Ik hoop zo dat we er gewoon doorheen fietsen.

Ik had ook al heel vroeg in de zwangerschap een soort strakke band gevoel diep onderin mijn buik en hele rare steken, menstruatiepijn achtige pijn had ik ook, maar dat zat meer in mijn rug. Maar ik heb alleen maar een een kleine innestellingsbloeding gehad ergens met 3 weken ofzo. En mijn misselijkheid begon rond 6 weken, maar daarvoor had ik ook al vlagen van misselijkheid. Bij mij groeit hij nog steeds zoals je weet, ik hoop dat dat voor jou ook geld!

Ja bij vlagen voel ik me positief en bij vlagen negatief. Ik hoop dat het gewoon hormonen zijn en dat alles gewoon goed komt.

Geen ervaringen om te delen, wil je wel gewoon even een knuffel geven en ben flink aan het duimen hoor, dat het allemaal goed is

Nillis, wat een verhaal, dit wist ik idd ook niet van jou, hoop dat je deze zwangeschap wat meer kan genieten.

Wel fijn dat je weer wat meer hoop hebt, mzcharlotte! En dat je je bij vlagen positief en dan weer negatief voelt lijkt me ook normaal. Niet alleen door wat je nog meegemaakt hebt, maar sowieso al. Wel fijn om te lezen dat hier veel gezonde kindjes zijn geboren na bloedverlies en onzekere eerste weken.

Aw wat naar die spanning zo Sterkte in deze onzekere tijd. Ik hoop met je mee dat het helemaal goed zit

Sterkte meid, hoop dat je snel duidelijkheid hebt en dat alles goed is!

Nu toch plotseling roodverlies, maar geen krampen. Elke keer als ik een beetje probeer te hopen en genieten, gebeurt er weer wat.

Dat is kl*te meid. Verlies je veel bloed?

Ik durf het niet in te schatten.