Wanneer heeft een kind een eetprobleem?

Naar aanleiding van het topic van Rataplan, vraag ik mezelf af hoe een buitenstaander de situatie van mijn dochtertje ziet. Sinds haar geboorte is het een probleemgeval met betrekking tot voeding. Ze is 5 weken te vroeg geboren, heeft 2 weekjes sonde gehad en heeft het eerste jaar last van reflux gehad.

Eten heeft ze nooit leuk en lekker gevonden. Volgende week wordt ze 4 jaar en na heel veel "bloed, zweet en tranen" eet ze s'ochtends 1 a 2 crackers, smiddags brood, een appeltje en dan begint het drama, het avondeten. We eten bijna iedere avond groente en zeer divers. Na al die jaren vindt ze nog steeds geen één groente lekker. Sterker nog, ze vindt niets echt lekker. Andere kindjes van haar leeftijd maak je blij met bijvoorbeeld patatjes of pannenkoeken maar haar boeit het niet. Als je haar vraagt wat haar lievelingseten is, weet ze hier geen antwoord op.

Geprakt eten of potjes gaan er met veel drama of goed belonen nog een klein beetje in.

Als het haar niet zint, spuugt ze alles weer uit.

Soms denk ik echt dat ze een eetprobleem heeft maar de mensen om ons heen wuiven het weg onder het mom "daar is het een kleuter voor".

Wat vinden jullie?

Mijn zoon vindt helaas ook heel veel niet lekker. Maar hij heeft wel favoriete maaltijden. Als ze dat totaal niet heeft, zou ik ermee naar de huisarts gegaan want dat lijkt mij inderdaad niet goed. Lastig zeg!

Ze vindt snoep wel lekker maar ook daarbij geldt dat het er wel interessant uit moet zien. Ook hierbij geldt dat ik niets op zou kunnen noemen wat haar favoriet is. Ik heb zelf het gevoel dat zij het signaal "honger" niet krijgt. Gelukkig wordt ze ouder en kunnen we haar ook laten inzien dat ze het echt nodig heeft maar het is inderdaad heel lastig.

We merken het verschil ook gewoon heel erg met haar broertje, hij houdt van eten. Het gaat bij hem zoooo makkelijk en dan merk je pas dat haar gedrag met betrekking tot eten niet normaal is.

Ze is ongeveer 1,10 m en weegt 14,5 kilo. Het consultatiebureau en de dokter geven aan dat dit prima is, beter te licht dan te zwaar want op deze leeftijd focussen ze zich vooral op kindjes met overgewicht. Tja, daar heb ik dus niet zoveel aan.

Op zich gaat het nu beter dan toen ze jonger was maar soms vraag ik me wel af of ze een eetprobleem heeft waar wij echt iets mee moeten maar ik wil er ook geen issue van maken als het niet (meer) nodig is.

Bij ons werd het een eetprobleem toen mijn jongste bijna niks meer at, ondervoed bleek te zijn en een flinke groeiachterstand bleek te hebben. Hij at toen alleen 2 droge crackers en wat vla per dag. Eind april heeft hij een neus-maag sonde gekregen en hij woog toen 9,8 kilo bij 2 jaar en 7 maanden. Volgende week wordt hij 3 en inmiddels weegt hij 12-12,5 kilo.

Rataplan schreef:Bij ons werd het een eetprobleem toen mijn jongste bijna niks meer at, ondervoed bleek te zijn en een flinke groeiachterstand bleek te hebben. Hij at toen alleen 2 droge crackers en wat vla per dag. Eind april heeft hij een neus-maag sonde gekregen en hij woog toen 9,8 kilo bij 2 jaar en 7 maanden. Volgende week wordt hij 3 en inmiddels weegt hij 12-12,5 kilo.

Wat een overwinning dat hij zoveel is aangekomen, dat zal jullie vast meer rust geven. Maar hoe heeft hij groente leren eten?

Stug volhouden en hem niks anders geven. Hij moet gewoon aan tafel, krijgt een bord met eten voor zijn neus en verder negeren we hem. Eet hij dan is dat prima, eet hij niet ook goed, maar hij krijgt er niks anders voor in de plaats. Een enkele keer hebben we hem wat lekkers beloofd als hij wat zou eten en dat werkte soms ook wel. Niet helemaal pedagogisch verantwoord, maar we waren allang blij dat hij dan wél wat wilde eten.

Ik zou me er denk ik wel zorgen om maken, niet zozeer om het gewicht, maar meer of ze wel genoeg vitamines en mineralen binnen krijgt zo.

Wat zegt het consultatiebureau daar over?

Is het een optie om mee te laten helpen met boodschappen doen en bijv koken?

Er zijn kindjes die door de sonde en de reflux een negatieve mondervaring overhouden, en alles wat hun mond in moet dus zien als iets vervelends en naars.
Zeker omdat je zegt dat ze het ook heel makkelijk weer uitspuugt.

Ik zou zeker contact zoeken met de HA en anders een doorverwijzing vragen bij de KA (wellicht zijn jullie daar al bekend, vanwege haar vroeggeboorte?).

Ik hoorde laatst een mooi verhaal van een kindje wat slecht at en hoe ze dat probeerde op te lossen. Geen idee of dit bij jou zou helpen maar tips zijn altijd welkom toch.

Zij ging met haar dochtertje elke week op de computer recepten zoeken (met plaatjes!). Deze printte ze uit en bij elke dag kon haar dochtertje zien wat ze die avond aan eten kon verwachten. Op dat moment kon ze ook terugpakken naar het weekend "Wat hebben wij samen van het weekend ook al weer uitgezocht?..'

Ze deden ook samen boodschappen en voor haar dochter heeft dat echt geholpen. Dat ze het hele proces meemaakte en hier ook een 'keuze' in had.

Ik hoop dat je een fijne weg kunt vinden of dat er een oplossing gevonden wordt. Succes ermee!

Bedankt voor jullie tips!

Veel doen we ook al, ze helpt mee met boodschappen doen en met koken. Internet hebben we nog niet geprobeerd, kunnen we nu ook wel eens proberen.

Op zich krijgt ze nu redelijk wat binnen op een dag, er zit vooruitgang in, maar wel erg weinig. De huisarts zag er het kwaad niet van in want verder is ze bijna nooit ziek en ze zag er goed uit.

Maar sochtends gaat het nu redelijk, smiddag ook en savonds kan beter. Als ook dat nog is opgelost is ze voorbeeldig . Maar ik vraag me af of dit normaal is. Het is soms best zwaar om altijd maar bezig te zijn of ze voldoende binnen krijgt.

Shoesdontlie schreef:Het is soms best zwaar om altijd maar bezig te zijn of ze voldoende binnen krijgt.

Dat is ook loeizwaar! En dat gaat op een gegeven moment echt averechts werken. Het is frustrerend, vermoeiend en kan leiden tot negatief gedrag. Juist, omdat je er zo bovenop zit. Ik denk dat je er verstandig aan doet om het eens met een kinderarts te bespreken.

R eet/at ook zeer slecht, brood geen probleem maar avondeten. Ook hier serieus alles al geprobeerd tot opeens, eigenlijk wat tegen onze principes in, we met een 'hapjestrein' zijn begonnen. Voor iedere hap krijgt hij een wagonnetje (van zijn treinbaan) en zo kan hij dus veel treintjes/wagonnetjes verdienen, daarna tekenen we de trein op een blad, iedere dag komt er dus een trein bij en kijken we of de trein langer/korter is (tsja blijf een kleuterjuf )

Maar goed hier werkt het nu al maanden enorm goed, hij eet steeds beter en legt zelf al treinen klaar. nadat we alles geprobeerd hadden, en niets werkte, werkt dit dus wel.

Hier is het ook nog steeds een drama met eten. Hij heeft een periode echt heel weinig gegeten maar nu eet hij zijn brood/fruit/zuivel erg goed. Echter krijg ik het avondeten er niet in. Vanalles geprobeerd, mee koken/ beloningssysteem/negeren/zijn zusje de hemel in prijzen als die goed eet, maar niets lijkt te werken.

Ook hier wuiven ze het weg, en zou het vanzelf wel een keer goed komen.

@ Rataplan, jeetje dan hebben jullie ook een zware tijd gehad en nu nog. Las dat hij op de psz ook beter is gaan eten? Echt super goed dat hij nu stapjes vooruit maakt!

Ik zou ook aan de bel trekken. Als je zo doorgaat wordt het er niet beter op en hoe ouder ze wordt hoe meer 'controle' ze krijgt over het niet-eten. Mijn nichtje eet ook helemaal niks, is een hele moeilijke eter. De ouders trekken niet aan de bel, zeggen dat ze vanzelf wel weer gaat eten. Ik geloof daar dus niet in. Ik denk dat als je zo doorgaat het alleen maar erger wordt. Ondergewicht zou ik me dus wel zorgen om maken, het stopt de lichamelijke ontwikkeling en de gevolgen daarvan zijn pas te zien op latere leeftijd. Kortom ik zou dus zeker aan de bel trekken want gezond is het niet.