Collega's

Ik merk dat ik het moeilijk vind om de scheiding te vinden tussen collegialiteit of echte interesse. Zo heb ik wat collega's die op het werk heel leuk en aardig doen. De 1 noemt mij vriendin en de anderen komen ook over alsof ze oprecht in mij geinteresseert zijn. Maar buiten werktijd hoor ik nooit wat van ze. Ja alleen als ze wat van me moeten. Dus in eigen belang.

ik vind het maar lastig om te onderscheiden. Wanneer iemand gewoon aardig is als collega of dat ze ook gewoon echt aardig doen als persoon tot persoon. Beetje lastig uitleggen maar hoop dat jullie me snappen.

Jullie daar ook last van?

Ik kan het met m'n collega's prima vinden, heb met een aantal ook contact via facebook, en als er iets is kan ik er met ze over praten, maar wel op het werk.
Het blijven m'n collega's, het zijn geen vrienden van me, ook al kan ik het goed met ze vinden.

Ik ben altijd van mening dat je geen vrienden zoekt op de werkvloer (edit: zo denk ik er persoonlijk over dan he)... Ik kan prima met ze overweg, en kan het overal met ze over hebben. Maar verder heb ik geen contact na werktijd met ze. Alleen over de nodige zaken als die besproken moeten worden eigenlijk...

Ik denk dat ze sowieso ook wel aardig doen als persoon tot persoon, maar het is altijd moeilijk om contact te doseren. Als je iets nodig hebt dan heb je een reden, maar om zomaar contact te zoeken, dat is voor sommige mensen best moeilijk, want wanneer laat je nou precies genoeg horen, wanneer is het te weinig en wanneer vinden mensen je eigenlijk wel een beetje irritant worden omdat je alwéér belt? Ik vind die balans zelf ook lastig.

Persoonlijk zie ik collega's echt gewoon als collega's, met sommige kan ik heel goed opschieten en met sommige wat minder, maar het blijven collega's.

Ik zou ook alleen contact opnemen als ik echt wat nodig had, de keren dat ik buiten werktijd contact had met collega's was dat om wat van elkaar over te kopen, een cadeau te regelen voor een andere collega, elkaar wat te lenen enzovoorts.

Bedoel ik verder niets kwaads mee, maar ik zie het contact echt als puur zakelijk.

Susan schreef:Ik denk dat ze sowieso ook wel aardig doen als persoon tot persoon, maar het is altijd moeilijk om contact te doseren. Als je iets nodig hebt dan heb je een reden, maar om zomaar contact te zoeken, dat is voor sommige mensen best moeilijk, want wanneer laat je nou precies genoeg horen, wanneer is het te weinig en wanneer vinden mensen je eigenlijk wel een beetje irritant worden omdat je alwéér belt? Ik vind die balans zelf ook lastig.

+1

Al denk ik dat het per werksoort/bedrijf ook verschilt.
Ik werk zelf in de horeca en ga vaak na het werk nog met wat collega's de stad in, wie dan wil gaat gewoon mee. Supergezellig!
Een aantal whatsapp ik ook gewoon buiten werk om, maar om dan een activiteit buiten het werk om te doen komt er niet zo vaak van. (al zou ik dat best gezellig vinden)

Dat bedacht ik mij pas ook jah.
Sommige collega's kan ik ook heel goed mee opschieten en leuk mee kletesen, maar dat blijft alleen op de werkvloer buiten het werk hoor ik nooit wat van ze.
Hoor sommige collega's wel die gaan bij elkaar op de koffie. Maar dat heb ik ook niet echt.
Al moet ik wel zeggen dat mijn collega's gemiddeld 40+ zijn. En ik 24.

Opzich vind ik het ook prima, woon ook niet echt in de buurt en de anderen wonen veelal in de stad zelf.
Ik vind ook wel collegás zijn collega's en dat hoeven ook geen vrienden te worden.

Ik ben vrienden met oud-collegas gebleven en dat waren we als collegas ook al. Het loopt zoals het loopt.

Ik heb collega's die zijn puur collega's en ik heb er die zijn vrienden geworden.

Ik werk nauw samen met 2 dames, waarvan er 1 een vriendin is geworden & 1 gewoon (nog) een collega, maar die werkt er pas een maand. Eerst waren we met zijn 3en echt een team en noemde iedereen ons ook sterrenteam omdat we goed konden samenwerken. Dit kan ook omdat we in het echt heel close met elkaar omgaan. Verder zijn de mensen in het hotel officieel geen collega's omdat wij ingehuurd worden, maar die zie ik ook gewoon als collega's. In het hotel is het gezellig, maar ik heb daarbuiten geen behoefte om iedereen te zien of te spreken.

Ik heb alleen maar mannelijke collega's, altijd gehad ook. De vrouwen waarmee ik heb samen moeten werken zijn op een hand te tellen. Ik ga vriendschappelijk met mijn collega's om maar niet dusdanig dat ik thuis op bezoek kom etc. Het vervelende namelijk is dat je al snel rare, jaloerse vragen gaat krijgen. Ik ben daar erg voorzichtig mee geworden. Soms vind ik het wel jammer dat er weinig vrouwen binnen Defensie zijn, maar over het algemeen zijn mannen lekker simpel en doen minder moeilijk als de vrouwen. Sowieso bespreek ik prive dingen toch liever met mijn vriend of vriendinnen. Want ik heb helemaal geen militaire vrienden of vriendinnen, altijd vriendinnen met een burgerbaan.

Ik snap op zich ook wel dat je vrienden van het werk in je vrije tijd minder vaak ziet dan vrienden die je ergens anders van kent. Vrienden van je werk zie je al de hele week, dus zeker als je niet zoveel vrije tijd hebt kan ik me voorstellen dat je daarbuiten juist andere mensen opzoekt.

Susan schreef:Ik snap op zich ook wel dat je vrienden van het werk in je vrije tijd minder vaak ziet dan vrienden die je ergens anders van kent. Vrienden van je werk zie je al de hele week, dus zeker als je niet zoveel vrije tijd hebt kan ik me voorstellen dat je daarbuiten juist andere mensen opzoekt.

Bij Defensie zijn je collega's vaak je beste maten vanwege het feit dat ze veel samen meemaken en ondanks alles elkaar door dik en dun steunen. De band bij veel militairen ligt best diep. Als vrouw zijnde heb ik dat niet zo, heb dit ook nooit echt toegelaten. Natuurlijk kan ik goed met ze overweg, maar als vrouw zijnde krijg je sneller een naam dan de man zelf. En dat is iets wat ik nooit begrepen heb en waar ik nooit aan mee wilde doen.

Met oud-collega's van mijn bijbaantje ben ik wel vriendinnen en spreek ik nog steeds mee af en ga er mee stappen.

Met de collega's op mijn huidige vaste baan niet. Ze zijn veelal ook ouder en vind ze allemaal aardig, maar zie ze echt als collega's, meer niet.