Doula

Wat ik mij afvraag angsthaas die ik ben!

Zijn er hier meiden die de hulp van een Doula hebben ingeroepen bij de bevalling?

Ik zie er namelijk zo ontzettend erg tegen op dat het mij niet eens zo'n gek idee lijkt, al lijkt het mij ook erg stoer dat (dan mijn man ) en ik het gewoon met zijn 2e kunnen!

Zoja dan hoor ik graag ervaringen (als het heel slecht heeft uitgepakt mag je het voor je houden)

Ik zou het eens aan je verloskundige voorleggen, misschien kan zij een doula aanbevelen. Je kunt dan ook een afspraak met de doula maken om zo met elkaar kennis te maken.

Wat ook nog te overwegen is, is een cursus samen bevallen. Ik denk dat dit ook een heel goed alternatief is, als je toch besluit om niet voor een doula te kiezen.

Verder heb ik geen ervaring met een doula, sorry!

Mijn vriendin had een doula (was haar schoonzus) bij haar bevalling en was daar erg over te spreken. Details weet ik natuurlijk niet maar weet wel dat ze haar rustig wist te houden, een kersenpitzak warm maakte hielp met puffen en meer van dat soort dingen om het de aanstaande moeder wat aangenamer te maken.

Dat het stoer is om het met z'n tweeën te doen zou ik geheel buiten beschouwing laten, je gaat bevallen om een kind te krijgen en niet om jezelf te bewijzen. Als de aanwezigheid van een doula jou een veiliger gevoel geeft dan zou ik het zeker overwegen. Je kunt ook overwegen om er iemand anders bij aanwezig te laten zijn die jou een goed gevoel geeft, bijvoorbeeld je moeder, je zus of je beste vriendin. Het is jouw bevalling, dus jij bepaalt (mits die persoon er zelf bij wil zijn natuurlijk).

Susan schreef:Dat het stoer is om het met z'n tweeën te doen zou ik geheel buiten beschouwing laten, je gaat bevallen om een kind te krijgen en niet om jezelf te bewijzen. Als de aanwezigheid van een doula jou een veiliger gevoel geeft dan zou ik het zeker overwegen. Je kunt ook overwegen om er iemand anders bij aanwezig te laten zijn die jou een goed gevoel geeft, bijvoorbeeld je moeder, je zus of je beste vriendin. Het is jouw bevalling, dus jij bepaalt (mits die persoon er zelf bij wil zijn natuurlijk).

Ik denk dat je dit zeker moet onthouden. Het speelde een hele grote rol bij de bevalling van Laurens en daar ben ik dus behoorlijk de mist in gegaan.

Het gaat er niet perse om dat het stoer is, ehm wel misschien een beetje voor mezelf dat we gewoon heel veel aankunnen met elkaar. Ik weet niet hoe ik het goed uit kan leggen.

Hij is ervan overtuigd dat het lukt samen, maar ik sta daar heel anders in.

Weet niet meer wie het zei maar ik ga het inderdaad voorleggen aan de verloskundige.

Hij kan dat wel vinden, maar jij bent degene die het straks moet doen. Als jij er anders instaat dan is jouw mening en jouw gevoel daarover toch echt doorslaggevend. Ik krijg een beetje het idee dat jouw vriend het ziet als een soort teken dat je aan hem niet genoeg hebt, maar dat is natuurlijk onzin. De ene vrouw kijkt anders tegen een naderende bevalling aan dan de andere vrouw en als jij nu angstig bent en het gevoel hebt dat een doula je kan helpen dan moet je dat gevoel niet negeren, ook niet omwille van het ego van je vriend en ook niet omwille van een of ander ideaalbeeld dat je samen alles aan moet kunnen. Niemand kan met z'n tweeën alles aan, iedereen heeft wel eens de steun nodig van iemand buiten de relatie en júist tijdens een bevalling is het zo essentieel dat jij je zo prettig mogelijk voelt.

Wat je eventueel zou kunnen doen is dat je zorgt dat er iemand stand-by is als je gaat bevallen, dat die persoon in de buurt is en meteen komt als jij dat wil, maar je moet er dan wel van op aan kunnen dat jouw vriend dat op dat moment zonder discussie accepteert en niet dan nog gaat zeggen dat het samen best lukt. Ik zou dan ook met de verloskundige afspreken dat zij die persoon laat komen als jij dreigt in paniek te raken.

Als jij denkt dat je iemand anders dan je vriend erbij heel goed kan gebruiken moet je dat doen. Ik raakte tijdens de persweeën helemaal in paniek, kon me niet meer concentreren op mijn ademhaling (weeën wegpuffen) en als mijn vriend dan ook in paniek was geweest en niet had kunnen helpen had ik toch mooi een probleem gehad (gelukkig zijn er altijd verpleegsters, maar die zijn wel totaal vreemd, een doula spreek en zie je vantevoren nog veel geloof ik). Wat Susan zegt, jíj moet het doen, jij moet je er goed bij voelen. Dan kan je vriend het wel onzin vinden, als je niets aan hem hebt tijdens de bevalling omdat hij ook in paniek raakt of ko ligt heb je ook iemand anders nodig die je kunt vertrouwen.

Susan schreef:Hij kan dat wel vinden, maar jij bent degene die het straks moet doen. Als jij er anders instaat dan is jouw mening en jouw gevoel daarover toch echt doorslaggevend. Ik krijg een beetje het idee dat jouw vriend het ziet als een soort teken dat je aan hem niet genoeg hebt, maar dat is natuurlijk onzin. De ene vrouw kijkt anders tegen een naderende bevalling aan dan de andere vrouw en als jij nu angstig bent en het gevoel hebt dat een doula je kan helpen dan moet je dat gevoel niet negeren, ook niet omwille van het ego van je vriend en ook niet omwille van een of ander ideaalbeeld dat je samen alles aan moet kunnen. Niemand kan met z'n tweeën alles aan, iedereen heeft wel eens de steun nodig van iemand buiten de relatie en júist tijdens een bevalling is het zo essentieel dat jij je zo prettig mogelijk voelt.

Wat je eventueel zou kunnen doen is dat je zorgt dat er iemand stand-by is als je gaat bevallen, dat die persoon in de buurt is en meteen komt als jij dat wil, maar je moet er dan wel van op aan kunnen dat jouw vriend dat op dat moment zonder discussie accepteert en niet dan nog gaat zeggen dat het samen best lukt. Ik zou dan ook met de verloskundige afspreken dat zij die persoon laat komen als jij dreigt in paniek te raken.

Nee dat is absoluut niet zo, ik heb het er gister over gehad met hem, een klein begin gemaakt haha.

Maar wat hij zei, ik kan mij voorstellen dat er vrouwen zijn die dat nodig hebben. Ik was blij met die reactie het is niet zo dat hij er heel negatief tegen aan kijkt hoor!

Ik zit er ook wel vaker aan te denken dat ik zijn zus zou vragen om erbij te zijn, ze is behoorlijk op de hoogte van mijn angst en ze heeft zelf 2 kinderen dus weet ook hoe het is om te bevallen.