please een oppepper: peuterpubertijd grr!!

Achter-het-behang-plak-momenten ten top hier in huize weltevree. Mijn dochtertje wil alleen maar wat zij wil. Wat ze moet is totaal geen optie voor haar. Dat is elke keer weer gillen, boos doen, stampen, zeuren, brutaal zijn.....pfff....en het erge is dat ze om 6 uur 's ochtends al wakker is, wat mijn rust en geduld dus ook niet goed doet.
En we zijn echt consequent en tolereren dit gedrag echt niet goed. En ik weet dat het een fase is en dat het echt weer over gaat, maat jeetje...dit is gewoon drama elke keer.
Gelukkig niet de hele dag door. De ergste momenten zijn het tandenpoetsen en het aankleden. Dat is echt een strijd. Ik zie er elke keer als een berg tegenop.
Dus wie kan me even ene oppepper geven en herkent dit?? Dat ik niet de enige ben stelt me al heel erg gerust

Het is idd een fase. Probeer consequent te blijven en probeer er niet aan toe te geven. Dan maar gillen en krijsen . Gelukkig is hier die periode alweer een tijdje voorbij. Ik kan je niet meer tips geven dan door te zetten. Echt gezellig is het niet. Hier gaat het tegenwoordig zo. Krijgt ze haar zin niet, dan zegt ze "Ik wil niet praten". Waarop ik terug zeg dat ze dat zelf moet weten, maar toch moet doen wat ik heb gezegd. Meestal gaat het om aankleden. Uiteindelijk doet ze het wel gelijk met een gezicht op onweer.

Q. Heeft sinds een paar weken ook weer zijn buien. Erg vermoeiend, maar houd je vast aan de gedachte dat het allemaal weer over gaat!

Dikke knuffel en sterkte!

Ik zie dat onze kindjes 2 dagen schelen haha. Q.uinten is van 12-11-2008

Aankleden en tanden poetsen doet ze hier zelf. Ze mag kiezen uit twee shirtjes of twee jurkjes, broek/ rok kies ik zelf uit. Dan kleed ze zichzelf aan. Tanden poetsen doe ik eerst even zelf zodat alles goed schoon is en dan mag ze zelf nog even poetsen, of andersom.

En dat gaat best goed. Ook kijk ze tijdens het tandenpoetsen in de spiegel zodat ze alles in de gaten kan houden en ik blijf continu tegen haar praten wat ik doe en welke tanden ik nog moet poetsen.

Hier ook een flinke peuterpubertijd. Tanden poetsen is tot nu toe geen probleem, al is het natuurlijk elke dag weer een verassing wat die dag het probleem zal zijn .

Omkleden is inderdaad wel een drama. D. is wel veel jonger dan jouw kindje, maar hier wordt ze dus nijdig omdat ze zichzelf wel aankleden, maar dat kan ze nog helemaal niet, want ze is anderhalf... Ik laat haar nu maar gewoon standaard een half uurtje pogingen doen en dan geeft ze de strijd wel op en mag ik haar aankleden, mits knuffelaap haar ondertussen een verhaaltje verteld, ze met de Zwitsaldoekjes mag spelen en op handen en knieen mag zitten *zucht*.

Ik ga er mee om door geen strijd te maken van dingen die er eigenlijk niet toe doen. We hebben gewoon een tiental regels in huis, bijvoorbeeld niet aan apparaten zitten, geen kastjes en laatjes open doen, niet op de vensterbank klimmen, niet aan spullen in de vensterbank komen etcetera. Dat is overzichtelijk voor haar en over het algemeen houdt ze zich daar ook aan.

Dingen die er niet toedoen ga ik geen strijd meer over aan. Wil ze op handen en knieen zitten tijdens het aankleden, prima! Moet het speelgoed op haar kamer ineens mee naar onderen, ook goed. Twintig keer op een dag de handjes wassen onder de kraan, whatever. De basisregels moet ze zoch gewoon aan houden en als ze er blij van wordt dat ze zelf die andere dingen mag bepalen, dat mag dat.

Het is trouwens niet ineens omgeslagen in een ultiem harmonische sfeer hier thuis, maar het wordt er wel beter van. Jij ook veel succes met je peuterpubertje!

hier is het gelukkig weer een tijdje rustig en gezellig, maar wij hebben ook een tijd gehad die echt vermoeiend was!

Ik heb bij de dingen die strijd opleverden zoveel mogelijk hem het idee gegeven dat hij ook iets voor het zeggen had. Zoals kleding kiezen/ zelf tandenpoetsen/ loop je zelf de trap op of zal mama je tillen etc. En veel grapjes tussendoor. En soms is er gewoon echt geen land met hem te bezeilen en is het allemaal maar puinruimen en met slaapt te kort is dat zeker zwaar vermoeiend, maar het gaat echt weer voorbij! En dan heb je ineens aan het einde van de dag weer het idee "Hee dat was weer een ontspannen dag!"

Volgens mij heb je de meisjesversie van mijn zoon.
Ook heel vroeg wakker en driftbui op driftbui bij ons ochtendritueel. Ik heb de magische tip ook nog niet gevonden, maar helaas weet ik precies wat je bedoelt

Het grote drama is hier het wegbrengen naar de opvang. Het krijsen begint al als hij zijn tanden moet poetsen. Ik schaam me dood als ik de creche binnenloop.

Hier is het ook drama (bestaat er ook een dreumespuberteit?) Meneer begint meteen te krijsen als er iets gebeurd tegen zijn zin of iets te lang duurd en eten/luier verschonen/zelfstandig spelen is echt een drama. Gelukkig slaapt hij wel goed

Razz_ schreef:Hier is het ook drama (bestaat er ook een dreumespuberteit?) Meneer begint meteen te krijsen als er iets gebeurd tegen zijn zin of iets te lang duurd en eten/luier verschonen/zelfstandig spelen is echt een drama. Gelukkig slaapt hij wel goed

Ik denk het wel
Hier zijn ze ook zo tegendraads als maar kan momenteel. Elke 5 minuten hebben ze wel weer "ruzie" en moeten ze alles van elkaar afpakken, ergens mee tegen elkaars hoofd slaan en als het niet naar hun zin is krijsen ze wat af. Oooh en vooral verschonen levert een giftige gilbui op.
Het zal mij niets verbazen als de kinderbescherming een keer voor de deur staat momenteel klinkt het hier alsof het de hele dag een slachtpartij is.

Razz_ schreef:Hier is het ook drama (bestaat er ook een dreumespuberteit?) Meneer begint meteen te krijsen als er iets gebeurd tegen zijn zin of iets te lang duurd en eten/luier verschonen/zelfstandig spelen is echt een drama. Gelukkig slaapt hij wel goed

Ja, dat bestaat zeker , toen is het bij D. ook begonnen en het duurt tot op de dag van heden voort.

Heb geen oppepper voor je maar wel het woordje FASE al gaat het je denk ik niet helpen...

Overigens kan ons meisje er ook wat van maar die is volgens mij al driftig vanaf de geboorte

Aaah bedankt! Het scheelt toch al een hoop dat het heel herkenbaais dus. Bedankt ook voor de tips. Ik heb inmiddels de tip van het tandenpoetsen gebruikt om het duidelijker uit te leggen wat ik doe en gister heeft het geholpen. Straks maar even uitproberen of het aankleden beter gaat als ze zelf mag kiezen wat ze aan wil.
En vanochtend was ze pas om half 8 wakker, dus ik kan er weer even tegenaan!

Hier ook een heerlijke peuterpuber in huis.
Vanochtend dacht ik lekker op tijd te zijn. We hadden om 8.10 het brood op en hoefden alleen nog maar even aan te kleden en tanden te poetsen.
Uiteindelijk stapten we pas om 9.05 de deur uit. Had het kdv al gebeld dat we iets later zouden komen . De deur gaat normaal om 9.00 op slot.

Hij had geen zin om zich aan te kleden. Het begon dat hij niet naar zijn kamer wilde, maar op de bank wilde aankleden. Dat mocht niet van mij en daardoor was alles daarna meteen een strijd. Hij wil zichzelf aankleden, maar als hij dat dan mag gaat hij zitten spelen ipv zich aankleden. Of hij gaat mij aan zitten kijken met een uitdagende blik in zijn ogen.
Ik tel dan vaak tot 3 en zeg dat als hij dan zich niet gaat aankleden, ik het voor hem doe.
Heel soms werkt dat, maar vanochtend helaas niet.

Ik merk dat hij heel graag zelf de controle wil hebben over mij, maar dat kan dan niet en dan wordt hij extra dwars. Hij zegt dan ook waar ik moet gaan staan of wat ik moet doen en als ik dat niet doe blijft hij tegen mij roepen en wordt boos op mij.

Herkenbaar Dolphinne, N heeft ook een periode gehad dat hij graag de controle over de situatie wilde houden (niet perse over mij maar over alles) spullen moesten op vaste plekken staan, ik moest bepaalde dingen wel of juist niet doen etc. Ik denk dat het te maken heeft met een sprongetje, dat het in zijn kleine koppie even een chaos is en hij op die manier de controle probeerd te houden.

Ik woog in die situaties voor mezelf af of kon wat hij wilde en als het niet kon wat voor ons beide een fijn alternatief zou zijn. Bij aankleden geef ik hem de keuze, we doen het samen of ik doe het alleen (als we haast hebben, anders laat ik hem boven en ga ik met J naar beneden en mag hij roepen als we weer verder kunnen). Kijk, handje geven bij oversteken/ tanden poetsen dat zijn dingen die moeten. Maar voor de rest maak ik het ons beide niet te moeilijk en geef hem vaak het gevoel dat hij een keuze heeft (ook al beslis uiteindelijk )

Maia, ik probeer inderdaad ook te kijken of ik het toe kan laten dat hij de controle ergens over heeft. Maar probeer hem niet te vaak zijn zin te geven.

Hij heeft dit al een aardig tijdje. Een paar weken/maanden geleden kregen we dat ook bij een oudergesprek op het kdv te horen dat ze dat opviel. Hij wil bijv. bepalen welk kindje naast hem komt zitten (terwijl niemand een vaste plek heeft), etc. Ik heb dus niet het idee dat het alleen een fase is, maar dat het ook een groot deel in zijn karakter zit. (herken mezelf en zijn vader er ook wel in )

Ik wil hem ook wel graag zelf aan laten kleden, maar dat kost dan enorm veel tijd (die we dan op zo'n moment als vanochtend eigenlijk niet hebben). Maar heb dwingen kost dan uiteindelijk denk ik haast evenveel tijd doordat het een strijd wordt. Ik wordt dan ook erg ongeduldig en dat voelt hij natuurlijk ook feilloos aan.
Ik moet hem denk ik af en toe ook gewoon vaker laten aanklooien en maar zien hoe het gaat (en er vooral heeeel veel tijd voor nemen )