Schoonmoeder...

Ik ben er weer even... Zit met het volgende (zeer kinderachtige) dilemma, dus vandaar:

Ik ben niet zo'n keurige huisvrouw die het liefst de hele dag aan het boenen is etc. Nu probeer ik wel altijd alles op orde te hebben enzo. Alleen het zusje van mijn vriend is laatst bij ons thuis geweest en heeft toen vet veel lopen schoonmaken en opruimen enzo. Laatst kwam mijn schoonmoeder langs en die zegt dan alleen iets over wat dat zusje allemaal heeft lopen doen, terwijl ik echt zooooooo mijn best doe om alles gewoon opgeruimd te houden (samen met mijn vriend), maar dit wordt nooit gezien en ik heb echt het idee dat mijn schoonmoeder alles afkeurt wat ik doe, zonder dit zo openlijk uit te spreken.

Nu is mijn vriend ziek en ik ben de hele thuis gebleven om voor hem te zorgen. De hele dag ga ik naar hem toe, help hem met dingen, ga naar de supermarkt 2x op een dag, vraag de hele tijd of hij zin in iets heeft, kom met fruit aan etc. maar hij had geen honger.

Gister moest ik toch echt even weg voor mijn werk. In de 2 uur dat ik weg was is het zusje langs gekomen en heeft op verzoek van mijn vriend allemaal eten enzo meegenomen. Heeft van alles gedaan in huis etc. Nu wéét ik gewoon alweer dat als ik mijn schoonmoeder de volgende keer zie ze weer begint over het eten dat zij heeft meegebracht enzo. Ik voel me daar dan zo lullig over.

Ik doe echt mijn best, maar blijkbaar komt het allemaal niet aan ofzo en ik heb echt t idee dat ik nooit iets goeds zal kunnen doen in haar ogen en dat ze me allemaal zien als een of ander laks persoon die eigenlijk niet geeft om haar vriend/hun broer/kind.

Mijn vriend vindt het allemaal ontzettend kinderachtig en net hebben we enorme ruzie gehad. Ik voel mezelf ook érg kinderachtig en snap niet waar deze gevoelens ineens vandaan komen...

Iemand een idee/bemoedigend woord/kritiek wat dan ook? Voel me echt zo stom/verward en boos/beschaamd tegelijkertijd

Ik zou haar eerlijk zeggen hoe je je voelt, uiteindelijk heb je een relatie met je vriend, niet met zijn moeder.

Ik vind jou niet kinderachtig, ik vind dat je gekleineerd wordt door je schoonfamilie.
Natuurlijk is het lief als iemand eens een keertje in jouw huis wil schoonmaken, maar wel met de juiste bedoeling, niet omdat zij het vies vindt bij jou. Nu voel jij je minderwaardig in je eigen huis. En je vriend vind je dus ook kinderachtig?

Ik denk dat alle moeders vinden dat zij het beste voor hun kind kunnen zorgen... Dus misschien is het allemaal niet zo persoonlijk... Jij doet je best, maar dat zien zij dan misschien niet zo, dat zou kunnen. Het gaat erom dat jij je best doet voor je vriend. Als jij aan hem vraagt of hij nog wat nodig heeft en hij zegt nee, dan heb jij je best gedaan. Hoe reageert je vriend op de kritiek van zijn moeder op jou?
Probeer je minder druk te maken om de reacties, als jij van jezelf maar weet dat je je best hebt gedaan. Het gaat erom wat jij en je vriend vinden. Ik zou het nog een keertje goed uitpraten als ik jou was en als de band met je schoonmoeder goed genoeg is aangeven welke gevoelens je hebt. Succes

Ik snap eigenlijk niet waarom je vriend tegen jou zegt dat hij niks hoeft, maar zijn zusje wel op pas stuurt om boodschappen te doen..
En ik snap al helemaal niet waarom zijn zusje bij jullie gaat schoonmaken! Het is jullie huis en dat is zoals jullie het willen hebben. Ik zou het echt niet leuk vinden als mijn schoonfamilie hier zou komen schoonmaken en dat zou ik ze dan ook wel zeggen.

Hij had de hele dag geen honger, maar juist toen ik weg moest kreeg hij wel honger. Toen heb ik aangeboden om na het werk gelijk naar de supermarkt te gaan. Dat hoefde dus niet meer, omdat het allemaal al geregeld was. Ik ben die dag al wel 2 x geweest om medicijnen en fruit te halen en allerlei andere dingen.

Maar dat zij komt schoonmaken en eten komt brengen, enzo, dat is opzich natuurlijk lief van haar, maar ik krijg er gewoon het idee van dat ik het allemaal niet goed doe. En dat snapt mijn vriend dus helemaal niet.

Waarom doen jouw schoonmoeder en schoonzus net alsof je vriend een kind is dat jij geadopteerd hebt in plaats van dat hij een volwassen man is met wie jij een relatie hebt? Hij is een volwassen vent, als hij alleen had gewoond had hij toch ook zelf zijn huishouden moeten doen en moeten zorgen dat hij iets te eten had? Hoe bestaat het dat ze dat als jouw taak zien en je er nog op aankijken als je die taak - in hun ogen - niet goed uitvoert?

Ik weet helemaal niet zeker of ze er zo tegenaan kijken. Dat zeggen ze nooit zo rechtstreeks. Ik krijg alleen dat gevoel heel erg, omdat zijn moeder altijd alleen praat over wat dat zusje allemaal voor ons doet en ze kijkt me nooit recht aan en zegt nooit iets leuks of positiefs tegen mij. Daar word ik gewoon erg onzeker van. Mijn vriend zegt dat ik me veel te druk maak. Dat ik me allemaal dingen in mijn hoofd haal. Nu begin ik ook te twijfelen en het voelt alsof ik me gewoon heel erg aanstel.

Susan schreef:Waarom doen jouw schoonmoeder en schoonzus net alsof je vriend een kind is dat jij geadopteerd hebt in plaats van dat hij een volwassen man is met wie jij een relatie hebt? Hij is een volwassen vent, als hij alleen had gewoond had hij toch ook zelf zijn huishouden moeten doen en moeten zorgen dat hij iets te eten had? Hoe bestaat het dat ze dat als jouw taak zien en je er nog op aankijken als je die taak - in hun ogen - niet goed uitvoert?

Hier ben ik het helemaal mee eens!

Arwyn schreef:Ik snap eigenlijk niet waarom je vriend tegen jou zegt dat hij niks hoeft, maar zijn zusje wel op pas stuurt om boodschappen te doen..
En ik snap al helemaal niet waarom zijn zusje bij jullie gaat schoonmaken!

+1

Plus, dat je vriend dat prima vindt om gemoederd te worden door zijn zusje.

Ik zou je niet zoveel aantrekken van je schoonmoeder, die is vast gewoon trots op de goede band die haar kinders met elkaar hebben. Ik heb niet het vermoeden dat het zo aan jou ligt. Mijn ma verteld ook altijd hoeveel mijn zus doet in huis en helpt en hoeveel ik ook doe, dat blijft. Dat is een dynamiek en ookal vind ik het niet altijd leuk, ik weet dat het niet te maken heeft dat mijn ma mij niet mag, maar bij mij is ze gewoon trots op andere dingen. Dus ik ben ervan overtuigd dat het echt niet te maken heeft met afkeuring voor jou.

wat een vervelende schoonmoeder zeg, maak je niet druk, zij zijn het probleem, niet jij.
ik vind het niet normaal hoe ze doen, het is jou/jullie huis en jij doet genoeg en ze doen net alsof je niet goed (genoeg ) bent ! kom voor jezelf op en zeg gewoon eerlijk hoe je er over denkt tegen je schoonfamilie. jullie zijn geen kinderen meer en hebben een eigen leven samen, daar hoeven hun niet mee te bemoeien..

Hoe weet je eigenlijk dat je schoonmoeder dat bemoeizuchtig bedoeld dan? Het is toch ook lief van dat zusje dat ze eten haalt als jij er toevallig niet bent, dat vat je dan meteen als een belediging op. Net als het schoonmaken. Ik zou dat zelf trouwens niet willen in mijn huis en dat ook zeggen, maar als zij dat gedaan heeft snap ik ook dat die moeder dat lief vind. Dat wil toch niet zeggen dat ze jou een vies kind vind of vind dat je huis vies is? Dat maak je er zelf van. Als jij bij iemand thuis komt die alles schoongemaakt heeft ga je dat toch ook niet steeds benoemen?
Ik vind dat je zelf veel dingen invult.

Ik zou het ook raar vinden dat mijn schoonzusje hier zou gaan opruimen als ik die dag net heb lopen boenen.
Dat komt dan idd over alsof zij het niet schoon vinden bij jullie thuis.

Ik vind het ook raar van jou vriend dat hij, als jij vraagt of er nog iets in huis moet komen, omdat hij ziek is, zegt niets meer te willen, maar alsnog zijn zus gaat bellen om iets voor hem te halen als hij trek krijgt. Jij had het idd, voordat je naar je werk ging, spullen voor hem in huis kunnen halen. Ik zou mij daar ook niet prettig door voelen. Je vraagt het, maar krijgt als het ware er stank voor dank voor terug.

Ja en schoonmoeder, die heeft gewoon lof voor haar kinderen, misschien iets meer voor je schoonzusje dan voor haar eigen zoon, is vaak zo. Ik zou het wel bespreekbaar maken, jij voelt je niet happy door dit gebeuren.

Ik herken het wel een beetje. Ik ben ook niet zo van het iedere dag weer poetsen. Als het voor mijn doen schoon en netjes is, ben ik tevreden. Mijn schoonmoeder had laatst tegen mijn vriend gezegt, waar ik dus niet bij was, dat het hier ook wel netter kon zijn. Ik heb tegen mijn vriend gezegt, dit hadden ze ook tegen mij kunnen zeggen als ik er bij was geweest. Heb dan het lef om dit recht in mijn gezicht te zeggen, i.p.v het via hem te laten weten. Ik maak hier schoon, omdat ik onregelmatig werk etc. Mijn vader zegt het tegen ons beiden, dat heb ik liever dan wanneer hij het alleen tegen mij zou zeggen, we wonen tenslotte samen, dus vind ik ook dat je er beiden op aangesproken kan worden. Ookal doet de een meer dan de ander.
Ik doe dan 2x in de week het huishouden, maar moet het dan altijd skyt skjin (Fries voor brandschoon ) zijn? Een huis is er om ingeleefd te worden, dat mag ook gezien worden.

Ligt het aan mij of ben ik dan gewoon heel asociaal..ik zou ze de volgende keer dat ik ze zou zien even vragen waar ze zich in hemelsnaam mee bemoeien?? Ook de post boven mij , je hoeft toch verdorie geen verantwoording te geven over hoe je je huis schoonmaakt?? Ik snap echt niet waar die (schoon)ouders het lef vandaan halen. Bij mij hoeven ze dat ècht niet te proberen. Mijn huis, mijn zaken. Hoe ze bij zichzelf schoon maken moeten ze lekker zelf weten.

Joh, als jij en je vriend is een rommelig huis willen leven is dat jullie zaak. Niet die van je schoonfamilie. En als ze zich er dan toch zonodig mee willen bemoeien moeten ze ook aan je vriend kijken, want het is ook zijn huishouden.

Eens met bovenstaande reacties.
Het is niet het huis van je schoonfamilie maar van jullie. Zij moeten er niet wonen dus waar bemoeien ze zich mee...

Zijn zusje heeft bij jullie schoongemaakt, je weet niet waarom (gewoon om je te helpen of omdat ze het vies vond) maar jij vond dat goed. Nu is je schoonmoeder trots op haar dochter, het is ook heel lief van haar, maar dan voel jij je voorbij gelopen omdat jij geen complimentje krijgt van je schoonmoeder dat je alles zo goed bijgehouden hebt? Sinds wanneer moet je daar een schouderklopje voor krijgen?

Hetzelfde dat zijn zusje nu langskwam en eten mee bracht en wat opruimde. Dat is heel lief van haar en ik denk dat haar moeder dat ook leuk vindt om te zien. Niet dat jij het had moeten doen, niks voor haar zoon over hebt of een luie viespeuk bent, dat jij het doet zal vanzelfsprekender zijn.

Ik zou het niet zo negatief maken en ook blij zijn met de hulp van zijn zusje. Nu kon jij vanuit je werk lekker naar huis, had vriend te eten en is er een doekje over het aanrecht gehaald oid. Lekker toch?