Wajong uitkering

Antibes schreef:

Noa schreef:

Antibes schreef:

Noa schreef:Ik vind het wel raar dat het uitgaat van 40 uur werken per week... zoveel mensen kunnen dit niet door allerlei omstandigheden en zeker als je studeert heb je echt geen tijd om zoveel te werken...

Maar het stomme is dat je gewoon niet over die grens van (wat is het, 15.000 jaarlijks ofzo?) inkomen voor stufi heenkomt..

Er is al gewoon een grens voor hoeveel je mag verdienen, wil je recht hebben of stufi. En als je die niet haalt, heb je recht op stufi. Waar je dat geld vandaan haalt of hoe dicht je die grens benadert, dat is simpelweg niet relevant.

Ik vind het wel relevant, daar gaat deze discussie juist over.

Uh, SORRY? Tuurlijk is het niet relevant, want het wordt niet meegenomen: het is dus niet relevant voor de beoordeling of je al dan geen stufi krijgt.

Nee, dat is de situatie zoals die nu is. Je kunt toch vinden dat er iets aan de situatie veranderd zou moeten worden? Die regels zijn ook een keer ontstaan en als ze niet goed blijken te werken kun je er toch over discussieren of en hoe deze veranderd zouden kunnen worden, of hoe het eruit zou zien in jouw ideale wereld?

Antibes schreef:

Smikkell schreef:Maar wanneer je als wajonger de keus maakt om te studeren, en dus stufie ontvangt, kan dat toch gewoon gekort worden op de uitkering?

Het is gewoon krom, maar in principe zijn het allemaal losse regels. Net als de topics die je hier wel eens langs ziet komen qua rekenen "als ik meer ga werken krijg ik minder toeslag, dus ik blijf liever thuis".

Je bent jonggehandicapt, je hebt recht op Wajong. Je kunt niet werken, je zit thuis. Je mag studeren als je dat wel kunt. Je haalt de inkomensgrens voor stufi niet, dus je krijgt stufi.

Zo simpel is het eigenlijk en die regels kunnen krom samenkomen, terwijl ze los allemaal wel kloppen..

Ik ga het toch eens allemaal uitzoeken omdat ik, als ik straks mijn studie weer kan en ga oppakken, niet meer zoveel zou moeten werken als ik de afgelopen jaren deed, maar zonder dat werken niet rond kan komen. Daarnaast heb ik na jaren lang schipperen nu eindelijk diagnosen (en hulp).

Nadeel is dat het natuurlijk lastig te beoordelen is óf een persoon op lange termijn in staat zal zijn weer deel te nemen aan de samenleving. Helemaal bij psychische ziektebeelden (wat denk ik bij die kennis van jou het geval is?)

Dubbel

Noa schreef:

Antibes schreef:

Noa schreef:

Antibes schreef:

Noa schreef:Ik vind het wel raar dat het uitgaat van 40 uur werken per week... zoveel mensen kunnen dit niet door allerlei omstandigheden en zeker als je studeert heb je echt geen tijd om zoveel te werken...

Maar het stomme is dat je gewoon niet over die grens van (wat is het, 15.000 jaarlijks ofzo?) inkomen voor stufi heenkomt..

Er is al gewoon een grens voor hoeveel je mag verdienen, wil je recht hebben of stufi. En als je die niet haalt, heb je recht op stufi. Waar je dat geld vandaan haalt of hoe dicht je die grens benadert, dat is simpelweg niet relevant.

Ik vind het wel relevant, daar gaat deze discussie juist over.

Uh, SORRY? Tuurlijk is het niet relevant, want het wordt niet meegenomen: het is dus niet relevant voor de beoordeling of je al dan geen stufi krijgt.

Nee, dat is de situatie zoals die nu is. Je kunt toch vinden dat er iets aan de situatie veranderd zou moeten worden? Die regels zijn ook een keer ontstaan en als ze niet goed blijken te werken kun je er toch over discussieren of en hoe deze veranderd zouden kunnen worden, of hoe het eruit zou zien in jouw ideale wereld?

Tuurlijk, maar ik zeg alleen maar dat het voor de beoordeling niet relevant is en dan ga jij zeggen dat het voor deze discussie wel relevant is. Tuurlijk, maar dat ZEI ik toch niet?

Antibes schreef:

SuperGrover schreef:Krom, maar het is niet anders? Ik vind dat daar gewoon rigoureuze maatregelen voor getroffen worden. Een prima post om op te bezuinigen, dunkt me (en ik ben absoluut geen VVD-aanhanger, maar hier slaat sociale zekerheid echt door).

Ik ben wel een VVD-er en ik vind dus ook dat dit niet zo zou moeten zijn.. Ik geloof ook dat als je strenger selecteert in WIE je helpt, je de mensen die het echt nodig hebben, ook beter kunt helpen... Maja, moet iedereen maar geen PvdA stemmen...

Ik heb de VVD anders juist hier nog niet over gehoord!

Studieregeling
Als u jonggehandicapt bent en u studeert, krijgt u, naast eventuele studiefinanciering, een inkomensondersteuning van 25% van het wettelijk minimumloon. Daarnaast mag u maximaal 25% van het minimumloon bijverdienen zonder gevolgen voor uw uitkering.

SuperGrover schreef:

Antibes schreef:

SuperGrover schreef:Krom, maar het is niet anders? Ik vind dat daar gewoon rigoureuze maatregelen voor getroffen worden. Een prima post om op te bezuinigen, dunkt me (en ik ben absoluut geen VVD-aanhanger, maar hier slaat sociale zekerheid echt door).

Ik ben wel een VVD-er en ik vind dus ook dat dit niet zo zou moeten zijn.. Ik geloof ook dat als je strenger selecteert in WIE je helpt, je de mensen die het echt nodig hebben, ook beter kunt helpen... Maja, moet iedereen maar geen PvdA stemmen...

Ik heb de VVD anders juist hier nog niet over gehoord!

De VVD heeft het er anders al jaren over dat het niet klopt dat het aantal Wajongers blijft stijgen..

http://www.vvd.nl/standpunt/1286/wajong-arbeidsgehandicapten

Het klopt, stufi en wajong staan elkaar niet in de weg. Wajong is 75% van het minimumloon, dat zit dus net boven bijstandsniveau (een paar tientjes), althans in mijn situatie, heb het 2 weken geleden nog berekend.

Ik vind het erg dubbel allemaal, ik heb nu 15 jaar wajong, ik heb geleerd voor directiesecretaresse en kreeg in die tijd ook stufi én wajong. Na mijn opleiding heb ik enige tijd gewerkt (10u per week) maar het bleek niet te gaan, ik kreeg ontstekingen in mijn handen door het werk en zelfs aanpassingen hielpen niet. Na enkele operaties waren mijn klachten wéér terug op dezelfde plek en toen heb ik met pijn in mijn hart besloten om ermee te stoppen.
Nu doe ik vrijwilligerswerk want ik wil me tóch nuttig kunnen maken voor de maatschappij en bovendien word ik van thuiszitten ook niet vrolijker. Ik heb als vrijwilliger gewerkt in de bejaardenzorg, psychiatrie, in het buurthuis en sinds 10 jaar werk ik in de gehandicaptenzorg bij een gezin thuis om de mantelzorgers te ontlasten. Daarnaast werk ik sinds 2,5 jaar als vrijwilligster op een kinderdagverblijf, ik ben daar als 'extraatje' om met de kids te spelen, knuffelen, kleuren, voorlezen, buitenspelen, enz.
In de werkzaamheden die ik nu nog doe, kan ik precies aangeven wat ik op een dag wél of niet aankan en dat vind ik erg prettig. Maar omdat ik zoveel dingen níet kan, zal ik nergens aangenomen worden. Want er zal naast mij áltijd nog iemand moeten werken om op te vangen wat ik niet kan en dat is te duur voor het bedrijfsleven, zelfs met subsidies.
Financieel maakt het voor mij niets uit om te werken want ik zal nooit boven 75% vh minimumloon uitkomen dus voor mij ligt de balans in: 'wil ik mijn lijf versneld kapot maken?' of 'wil ik genieten van alles wat ik nog wél kan?'

Keerzijde is dat ik in mijn omgeving mensen zie die ondanks hun handicap en studie érg graag willen werken, maar nergens aangenomen worden, hoewel er voor diegenen weinig extra aanpassingen nodig zijn. Is ook heel frustrerend.
Verder vind ik het ook belachelijk dat er zoveel mensen zijn die zich 'zieliger' voordoen dan ze zijn en die er dus eigenlijk indirect voor zorgen dat de échte 'wajong-gevallen' uiteindelijk benadeeld gaan worden...


Edit: ik zie nu in Smikkell's laatste post dat de regels gewijzigd zijn sinds ik lang lang geleden van school ben gekomen...

Ik zit er ook wel eens over te denken om uit te zoeken wat voor mij mogelijk is. Ik werk me namelijk al jaren een slag in de ronde en heb al zóveel studieschuld opgebouwd en studiejaren verspeelt door alles wat ik heb meegemaakt. Ik heb ook 3 diagnoses dus waarschijnlijk heb ik al die jaren ook wel ergens recht op gehad. Het voelt alleen zo stom om geld te krijgen, ik wil niet zielig zijn, ik wil mijn handje niet ophouden, ik wil zélf mijn zaken regelen en ik wil misschien nog steeds niet toegeven dat er echt iets met mij zou kunnen zijn... psychische shit is ook zo vaag he?! Kijk, toen ik lichamelijk ziek was kon ik daar veel beter mee overweg, want dat was zoiets tastbaars, iedereen begreep dat ook gewoon, daar zou ik wel makkelijker geld voor kunnen ontvangen als het me in de toekomst zou belemmeren om te werken. Maar dat psychische zit veel ingewikkelder in elkaar. Wanneer kan ik iets écht niet, en wanneer moet ik gewoon even doorzetten, zoals iedereen zich door drukke periodes heen slaat...Ik vind het moeilijk dat onderscheid te maken en heb daarom maar nooit iets aangegeven van mijn klachten etc. ...

Smikkell schreef:Studieregeling
Als u jonggehandicapt bent en u studeert, krijgt u, naast eventuele studiefinanciering, een inkomensondersteuning van 25% van het wettelijk minimumloon. Daarnaast mag u maximaal 25% van het minimumloon bijverdienen zonder gevolgen voor uw uitkering.

Eerlijk gezegd is het één grote brij van regels en ik heb geen flauw idee hoe het zit met afhankelijkheid van hoeveel procent arbeidsongeschikt etc.

Noa schreef:Ik zit er ook wel eens over te denken om uit te zoeken wat voor mij mogelijk is. Ik werk me namelijk al jaren een slag in de ronde en heb al zóveel studieschuld opgebouwd en studiejaren verspeelt door alles wat ik heb meegemaakt. Ik heb ook 3 diagnoses dus waarschijnlijk heb ik al die jaren ook wel ergens recht op gehad. Het voelt alleen zo stom om geld te krijgen, ik wil niet zielig zijn, ik wil mijn handje niet ophouden, ik wil zélf mijn zaken regelen en ik wil misschien nog steeds niet toegeven dat er echt iets met mij zou kunnen zijn... psychische shit is ook zo vaag he?! Kijk, toen ik lichamelijk ziek was kon ik daar veel beter mee overweg, want dat was zoiets tastbaars, iedereen begreep dat ook gewoon, daar zou ik wel makkelijker geld voor kunnen ontvangen als het me in de toekomst zou belemmeren om te werken. Maar dat psychische zit veel ingewikkelder in elkaar. Wanneer kan ik iets écht niet, en wanneer moet ik gewoon even doorzetten, zoals iedereen zich door drukke periodes heen slaat...Ik vind het moeilijk dat onderscheid te maken en heb daarom maar nooit iets aangegeven van mijn klachten etc. ...

Eigenlijk vind ik dat je dat ook moet doen. Niemand wil zielig zijn, maar als je er recht op hebt. Je moet wel aan kunnen tonen dat die psychische problematiek al echt aanwezig was voor je 18e of 16e?

Antibes schreef:

Smikkell schreef:Studieregeling
Als u jonggehandicapt bent en u studeert, krijgt u, naast eventuele studiefinanciering, een inkomensondersteuning van 25% van het wettelijk minimumloon. Daarnaast mag u maximaal 25% van het minimumloon bijverdienen zonder gevolgen voor uw uitkering.

Eerlijk gezegd is het één grote brij van regels en ik heb geen flauw idee hoe het zit met afhankelijkheid van hoeveel procent arbeidsongeschikt etc.

Aan de kopjes te zien valt dat stukje onder gedeeltelijk arbeidsongeschikt en zou je dus volledig ongeschikt verklaard moeten worden voor die 75% + stufi.

Antibes schreef:

SuperGrover schreef:

Antibes schreef:

SuperGrover schreef:Krom, maar het is niet anders? Ik vind dat daar gewoon rigoureuze maatregelen voor getroffen worden. Een prima post om op te bezuinigen, dunkt me (en ik ben absoluut geen VVD-aanhanger, maar hier slaat sociale zekerheid echt door).

Ik ben wel een VVD-er en ik vind dus ook dat dit niet zo zou moeten zijn.. Ik geloof ook dat als je strenger selecteert in WIE je helpt, je de mensen die het echt nodig hebben, ook beter kunt helpen... Maja, moet iedereen maar geen PvdA stemmen...

Ik heb de VVD anders juist hier nog niet over gehoord!

De VVD heeft het er anders al jaren over dat het niet klopt dat het aantal Wajongers blijft stijgen..

http://www.vvd.nl/standpunt/1286/wajong-arbeidsgehandicapten

Maar hier lees ik dus niet wat in dit topic besproken wordt: de hoogte van de Wajong ten opzichte van de situatie. Het gaat hier alleen over een groeiend aantal Wajongers. En dát is vrij simpel te verklaren, gezien het feit dat het aantal mensen in de GGZ ook stijgt, en ook puur vanwege het feit dat de bevolking toeneemt.

Noa, ik zit dus met het zelfde punt als jij. Ik had het mezelf al die jaren zoveel makkelijker kunnen maken.

Antibes schreef:

Noa schreef:Ik zit er ook wel eens over te denken om uit te zoeken wat voor mij mogelijk is. Ik werk me namelijk al jaren een slag in de ronde en heb al zóveel studieschuld opgebouwd en studiejaren verspeelt door alles wat ik heb meegemaakt. Ik heb ook 3 diagnoses dus waarschijnlijk heb ik al die jaren ook wel ergens recht op gehad. Het voelt alleen zo stom om geld te krijgen, ik wil niet zielig zijn, ik wil mijn handje niet ophouden, ik wil zélf mijn zaken regelen en ik wil misschien nog steeds niet toegeven dat er echt iets met mij zou kunnen zijn... psychische shit is ook zo vaag he?! Kijk, toen ik lichamelijk ziek was kon ik daar veel beter mee overweg, want dat was zoiets tastbaars, iedereen begreep dat ook gewoon, daar zou ik wel makkelijker geld voor kunnen ontvangen als het me in de toekomst zou belemmeren om te werken. Maar dat psychische zit veel ingewikkelder in elkaar. Wanneer kan ik iets écht niet, en wanneer moet ik gewoon even doorzetten, zoals iedereen zich door drukke periodes heen slaat...Ik vind het moeilijk dat onderscheid te maken en heb daarom maar nooit iets aangegeven van mijn klachten etc. ...

Eigenlijk vind ik dat je dat ook moet doen. Niemand wil zielig zijn, maar als je er recht op hebt. Je moet wel aan kunnen tonen dat die psychische problematiek al echt aanwezig was voor je 18e of 16e?

-

De Wajong is bedoeld voor mensen die op jonge leeftijd een langdurige ziekte of handicap hebben gekregen.

U kunt Wajong aanvragen als een van deze situaties voor u geldt:

U had op uw 17e verjaardag een langdurige ziekte of handicap.
U kreeg vóór uw 30e verjaardag een langdurige ziekte of handicap. In het jaar vóórdat u uw ziekte of handicap kreeg, volgde u minimaal 6 maanden een opleiding.
De overige voorwaarden zijn:

U herstelt waarschijnlijk niet binnen 1 jaar volledig van uw ziekte of handicap.
U woont in Nederland.
U kunt meer dan 52 aaneengesloten weken, minder dan 75% van het minimum(jeugd)loon verdienen. Dit komt door een langdurige ziekte of een handicap.

Je moet dus aantonen dat toen je 16 was de problematiek al aanwezig was, of die opleiding (maar ik geloof dat het met die voorwaarde rond opleiding allemaal een stuk ingewikkelder verloopt)..

Bedenk dat dééls arbeidsongeschikt je dus maar 25% oplevert (dat zal 300 zijn dan ofzo op je 23e) en je dan ook moet proberen te werken (evt. zoeken zij werk voor je).

Mwu, ik wil t ook eigenlijk helemaal niet. Ik zie mezelf nog altijd als een briljant persoon die wat tegenslagen te verduren heeft gekregen, maar uiteindelijk glansrijk zal slagen in het leven. Een uitkering hoort niet in dat plaatje thuis.

Ik heb sinds 2 jaar een Wajong uitkering. Heb er veel moeite voor moeten doen om te krijgen, omdat ik in feite lichamelijk onverklaarde klachten heb, die me wel ernstig beperken in bewegen en energie. Omdat ik het toen wel net aankon om ongeveer 20 u/pw te studeren, heb ik een " halve" Wajong gekregen. Dat is nu ongeveer 420 euro. Ik vind het dan ook wel interessant om te lezen over die jongen die jij kent, Noa, dat hij blijkbaar volledig is afgekeurd, maar wel kan studeren. Dat klinkt wel heel erg krom inderdaad.
Moet zeggen dat het standpunt: " in de Wajong kan zeker veel bezuinigd worden" , me wel behoorlijk raakt. Maar weet inderdaad ook dat er genoeg mensen zijn die thuiswonen en dus weinig/geen lasten hebben, terwijl ze wel een volledige uitkering hebben. M.i. zou het dus beter zijn om te investeren in een goed beleid met een individuele beoordeling, waar dus uiteindelijk waarschijnlijk op verdiend wordt (t.o.v. nu). Dat zou het meest eerlijk zijn voor diegenen die het wel hard nodig hebben. Want met de plannen van het kabinet zoals het er nu uitziet, wordt er met een groot mes gehakt en zijn er dus ook veel gedupeerden.

Sabgirl, ik neem aan dat je op mij doelt, met pijnlijke opmerkingen over veel bezuinigen?

SuperGrover schreef:Maar echt, op die Wajong mogen ze wat mij betreft wel bezuinigen.

Maar kijk eens wat ik nog in datzelfde bericht zei:

SuperGrover schreef:Er wordt nu zo beperkt onderscheid gemaakt in verschillende situaties. Iemand van 25 met een enorme vaste lasten, daarvoor is het bedrag erg weinig. Maar iemand van 18 die thuis woont, die harkt gewoon slapend geld binnen.
Dit zou per geval moeten worden bepaald, lijkt mij. Of iig in categorieën.

-

SuperGrover schreef:Sabgirl, ik neem aan dat je op mij doelt, met pijnlijke opmerkingen over veel bezuinigen?

SuperGrover schreef:Maar echt, op die Wajong mogen ze wat mij betreft wel bezuinigen.

Maar kijk eens wat ik nog in datzelfde bericht zei:

SuperGrover schreef:Er wordt nu zo beperkt onderscheid gemaakt in verschillende situaties. Iemand van 25 met een enorme vaste lasten, daarvoor is het bedrag erg weinig. Maar iemand van 18 die thuis woont, die harkt gewoon slapend geld binnen.
Dit zou per geval moeten worden bepaald, lijkt mij. Of iig in categorieën.

Ja, wist even niet meer wie het precies zei. Maar ik bedoelde het niet om iemand erop "aan te spreken" ; we zijn het met elkaar eens inderdaad

zoals leaf ook al eerder zei, ik heb die zelfde vriendin... zei woont gewoon thuis vangt lekker geld, en vind het wel prima zo... geniet er vollop van en doet er maar weinig aan om het te veranderen..

ikzelf werk al vanaf mijn 15e.. bijbaantjes etc. en nu al zo'n 6 jaar vaste banen... en dan heb ik het over veel uren... jaartje of anderhalf terug kam ik thuis te zitten met een zware depressie en een rechtzaak met mijn ex werkgever... ik heb echt erg veel moeite moeten doen om een uitkering te krijgen in die tijd zodat ik mijn huis kon behouden... eenmaal wel gehad, maar moet hem wel terug betalen voor een deel omdat ik mijn rechtzaak gewonnen had, ik moet van minstes een half jaar terug betalen... geen probleem hoor, ik doe daar niet moeilijk over ben blij dat ik dankzei hun mijn woning heb kunnen behouden, maar vind het dan erg frustrerend als je ziet dat er mensen zijn die er niks aan doen om uit zo'n uitkering te komen en er lekker van genieten... en dat mensen die kei hard werken moeten smeken om een beetje geld... kijk als je echt niet kan werken of je hebt echt ernstige problemen prima, maar loop er niet mee te koop en ga niet vrolijk zeggen oh van de week komt mijn uitkering weer binnen, ga ik lekker shoppen of lekker op vakantie vind het wel goed zo... gatver kots daar echt van...

nee vind het niet altijd even eerlijk... ze moeten bij sommige mensen eens beter kijken en de mensen die het echt nodig hebben eens niet zo moeilijk doen... het is zo oneerlijk verdeeld soms... kan me hier soms ook echt boos om maken

ik las dat iemand zei, weet ff niet meer wie...dat bijstand en wajong maar een paar tientjes scheelt....nou dat is echt niet zo! scheelt zon 300 euro!