Maken jullie nog weleens iets nieuws/spannends mee?

Toch blijf ik ook bij mijn punt dat het nooit 100% neurologisch dan wel psychisch is. Mijn depressie was waarschijnlijk ook grotendeels erfelijk. Het feit dat ik het voor mijn 20e kreeg, ook niet echt iets te vinden in mijn verleden waar ik op vastliep, maar vooral ook het feit dat de "dips" echt met níets correleerden (nare gebeurtenissen, stress etc.) wijzen daar allemaal op.

Maar ik geloof er heilig in (en ik denk dat ik levend bewijs ben wat dat betreft) dat je dmv. bijv. cognitieve therapie en bewustwording van die cyclus van je gedachten en je gevoelens, ook je stofjes weer kunt beinvloeden. Dus ergens ben ik het wel een béétje met Noa eens, alleen dan stukken genuanceerder. Niet iedereen kán het gewoon redden zonder AD. Wat moet je bijvoorbeeld als de depressie zo hevig is, dat het je helemaal niet lukt om een therapie te volgen?

Overigens is het sowieso al een hele prestatie als je een depressie overwint, met of zonder AD doet voor mij niets af aan die prestatie.

Sterre schreef:In mijn ogen valt Noa niemand aan, maar voelen mensen zich wel aangevallen door haar kijk op haar depressies en de manier waarop ze er mee omgaat. Ze zegt toch nergens dat AD slikken onverstandig is? Ze veroordeelt mensen die medicatie gebruiken toch niet? Ze verkondigt haar standpunt wel vurig, maar kraakt geen andere meningen af.

Het is haar woordkeuze denk ik, wat een van de meisjes hier ook al gequote en vetgedrukt had over sterk in je schoenen staan ofzo.

De ondertoon van haar berichtjes komt toch wel vrij sterk neer op: "Ik ben heel sterk en krachtig en ik kan puur op wilskracht mijn depressie door en daarom is AD voor alle mensen overbodig, want die zouden het op dezelfde manier als ik moeten doen."

Ze is zó vurig, dat ze totaal niet openstaat voor nuance en het besef dat haar manier voor haar wellicht optimaal is, maar voor een ander totaal niet.

Edit: zo toont iedereen hier moeite en interesse om haar standpunt te volgen en als Merai (was het?) dan aangeeft dat zij het gevoel heeft dat Noa haar niet begrijpt en haar visie ook wil verduidelijken krijgt ze een opmerking van "Als jij dat zo voelt is het prima toch?"

Of ze is de nuance totaal kwijt, of ze mag wel iets meer haar best doen die over te laten komen en ook de visie van andere mensen serieus te nemen.

Opnieuw eens met Antibes, het is de toon. Dan kan je wel zeggen, het is mijn persoonlijk keuze en ik houd het bij mezelf, maar als je dan toch een bepaald soort air over je hebt... (en ik vond haar toon zeer belerend naar mij toe over dat ik haar reacties nog maar eens moet lezen, ik ben niet blind)

Antibes schreef:

Sterre schreef:In mijn ogen valt Noa niemand aan, maar voelen mensen zich wel aangevallen door haar kijk op haar depressies en de manier waarop ze er mee omgaat. Ze zegt toch nergens dat AD slikken onverstandig is? Ze veroordeelt mensen die medicatie gebruiken toch niet? Ze verkondigt haar standpunt wel vurig, maar kraakt geen andere meningen af.

Het is haar woordkeuze denk ik, wat een van de meisjes hier ook al gequote en vetgedrukt had over sterk in je schoenen staan ofzo.

De ondertoon van haar berichtjes komt toch wel vrij sterk neer op: "Ik ben heel sterk en krachtig en ik kan puur op wilskracht mijn depressie door en daarom is AD voor alle mensen overbodig, want die zouden het op dezelfde manier als ik moeten doen."

Ze is zó vurig, dat ze totaal niet openstaat voor nuance en het besef dat haar manier voor haar wellicht optimaal is, maar voor een ander totaal niet.

Ze verkondigt het als haar waarheid ja, maar alleen voor haarzelf. Daarnaast heb ik haar juist meerdere keren zien typen dat dit voor HAAR geldt, dat ze het bewust bij zichzelf houdt, en dat als anderen er wel baat bij hebben, dat dat toch prima is?

Ik slik zelf ook medicatie (Concerta, voor ADD) waardoor ik beter functioneer, en ik voel haar posts echt niet als een aanval of dat ze mij zou zien als minder omdat ik het niet puur op eigen kracht doe.

Fauve schreef:Opnieuw eens met Antibes, het is de toon. Dan kan je wel zeggen, het is mijn persoonlijk keuze en ik houd het bij mezelf, maar als je dan toch een bepaald soort air over je hebt... (en ik vond haar toon zeer belerend naar mij toe over dat ik haar reacties nog maar eens moet lezen, ik ben niet blind)

Dat laatste heb je gelijk in, maar dat heeft niet met de discussie inhoudelijk te maken.

Sterre schreef:Ze verkondigt het als haar waarheid ja, maar alleen voor haarzelf. Daarnaast heb ik haar juist meerdere keren zien typen dat dit voor HAAR geldt, dat ze het bewust bij zichzelf houdt, en dat als anderen er wel baat bij hebben, dat dat toch prima is?

Ik slik zelf ook medicatie (Concerta, voor ADD) waardoor ik beter functioneer, en ik voel haar posts echt niet als een aanval of dat ze mij zou zien als minder omdat ik het niet puur op eigen kracht doe.

Ja, maar ze zegt het één en doet het ander. Zoals Fauve hierboven ook zegt, je kunt wel zeggen dat je het niet op anderen betrekt, maar in de posts komt ze dan toch weer heel belerend overkomt alsof haar manier DE manier is.

Zoals ik al zei, ik slik niets, ik voel me dus ook totaal niet aangevallen door haar standpunt, sterker nog ik neig nog meer haar kant op dan die van degenen die zeggen dat je soms 100% AD nodig hebt. Desondanks zie ik totaal geen nuance in haar posts en ook geen begrip voor anderen. Geen inhoudelijk begrip dat zich toont in haar reacties, hooguit een zinnetje ergens bijgekwakt om zich te vrijwaren van beschuldigingen.

Sterre schreef:

Fauve schreef:Opnieuw eens met Antibes, het is de toon. Dan kan je wel zeggen, het is mijn persoonlijk keuze en ik houd het bij mezelf, maar als je dan toch een bepaald soort air over je hebt... (en ik vond haar toon zeer belerend naar mij toe over dat ik haar reacties nog maar eens moet lezen, ik ben niet blind)

Dat laatste heb je gelijk in, maar dat heeft niet met de discussie inhoudelijk te maken.

Ja maar dan maak je jezelf voor mij wel tot een irritante discussiepartner. Laat maar dan, dacht ik. Maar goed, ik geloof dat ik me ook maar terugtrek uit de discussie

Misschien interpreteer ik de toon dan anders. Ik vind het niet belerend klinken, eerder alsof ze er voor zichzelf heel veel over heeft nagedacht en het dus een weloverwogen manier voor haar is om er mee om te gaan. Omdat ze het steeds moet verdedigen komt het misschien wat fel over, maar niet als aanval denk ik.

Maar dat is hoe het op mij overkomt, misschien is het anders bedoeld. Dat weet ik niet.

Ik denk ook niet dat AD altijd maar helpt, maar ik mis de nuancering in Noa's posts.
In sommige gevallen is AD gewoon een heel goed hulpmiddel, zeker in gevallen als die van Merai en mijn schoonmoeder. Net zoals Concerta dat is voor ADD.

Sterre schreef:Misschien interpreteer ik de toon dan anders. Ik vind het niet belerend klinken, eerder alsof ze er voor zichzelf heel veel over heeft nagedacht en het dus een weloverwogen manier voor haar is om er mee om te gaan. Omdat ze het steeds moet verdedigen komt het misschien wat fel over, maar niet als aanval denk ik.

Maar dat is hoe het op mij overkomt, misschien is het anders bedoeld. Dat weet ik niet.

Ik ben het eens met Sterre. Ik mis die toon ook in haar posts, ik zie het niet zo.

Storm schreef:

Sterre schreef:Misschien interpreteer ik de toon dan anders. Ik vind het niet belerend klinken, eerder alsof ze er voor zichzelf heel veel over heeft nagedacht en het dus een weloverwogen manier voor haar is om er mee om te gaan. Omdat ze het steeds moet verdedigen komt het misschien wat fel over, maar niet als aanval denk ik.

Maar dat is hoe het op mij overkomt, misschien is het anders bedoeld. Dat weet ik niet.

Ik ben het eens met Sterre. Ik mis die toon ook in haar posts, ik zie het niet zo.

Ben blij dat jullie het in elk geval niet zo zien....

Zelf heb ik het idee dat mensen zich hier héél snel aangevallen voelen, als je maar iéts over AD zegt, ze voelen gelijk de noodzaak zich om hun gebruik te verantwoorden. Daar verbaas ik me over, omdat ik juist veel af weet over AD en dus de laatste zou zijn die hierover zou oordelen. Mijn omgeving zit vol met mensen die AD slikken, waaronder mijn moeder en mijn broer en zus. Bij hen werkt het niet zo dat ze helemaal opbloeien door de AD, maar het lukt ze wel beter hun zwarte gedachtes wat in perspectief te zien. Ik zie AD dus ook niet als wondermiddel, maar wel als een middel dat behulpzaam kan zijn in bepaalde gevallen.

Ik geloof zeker dat een bepaald percentage van de 1 miljoen AD gebruikers een puur neurologische afwijking hebben, maar ik denk toch dat bij een groot deel van de mensen méér aan de hand is dan alleen dat. Dat het vaak een combinatie is van én een hersenpan die niet optimaal functioneert/gevoelig is voor bepaalde triggers, én andere dingen, zoals moeilijke live events waar mensen zichzelf tegenwoordig de tijd niet meer voor gunnen. De maatschappij eist immers dat je problemen direct pro-actief aanpakt, je gelijk weer op je werk verschijnt, je wel doorgaat ook al ga je van binnen kapot etc. Ik denk dat mensen tegenwoordig geneigd zijn hun eigen gevoelens te overrulen om maar sterk door te gaan en dan op een bepaald moment instorten omdat ze zichzelf te lang hebben verloochent en hun omgeving te lang een beeld hebben voorgehouden dat eigenlijk niet klopt.

Fauve: het spijt me dat die opmerking zo verkeerd bij je binnenkwam, door je reactie voelde ik dat je mijn woorden anders opvatte dan dat ik ze bedoelde en ik hoopte dat je door ze nog eens te lezen misschien wel begreep wat ik ermee bedoelde te zeggen. Maar ik snap dat het anders overkwam... sorry daarvoor

Is okee!

Weet je Noa, ik had gewoon een interessante discussie en dat vind ik leuk, gewoon om kennis op te doen en uit te wisselen. Dat heeft niets te maken met 'me héél snel aangevallen voelen en de noodzaak voelen om mijn gebruik te verantwoorden als er ook maar iéts over ad gezegd wordt'. En dat is precies de storende toon waar ik later in het gesprek wel over ben gaan vallen, als je er zo verschrikkelijk veel van weet zou je ook moeten weten dat nuancering wel op zijn plaats is.

Merai schreef:Weet je Noa, ik had gewoon een interessante discussie en dat vind ik leuk, gewoon om kennis op te doen en uit te wisselen. Dat heeft niets te maken met 'me héél snel aangevallen voelen en de noodzaak voelen om mijn gebruik te verantwoorden als er ook maar iéts over ad gezegd wordt'. En dat is precies de storende toon waar ik later in het gesprek wel over ben gaan vallen, als je er zo verschrikkelijk veel van weet zou je ook moeten weten dat nuancering wel op zijn plaats is.

Ik breng wel nuance in mijn berichten aan, jij brengt geen nuance meer aan in je toon naar mij toe. Dat vind ik op dit moment vooral nogal jammer.

Noa schreef:

Storm schreef:

Sterre schreef:Misschien interpreteer ik de toon dan anders. Ik vind het niet belerend klinken, eerder alsof ze er voor zichzelf heel veel over heeft nagedacht en het dus een weloverwogen manier voor haar is om er mee om te gaan. Omdat ze het steeds moet verdedigen komt het misschien wat fel over, maar niet als aanval denk ik.

Maar dat is hoe het op mij overkomt, misschien is het anders bedoeld. Dat weet ik niet.

Ik ben het eens met Sterre. Ik mis die toon ook in haar posts, ik zie het niet zo.

Ben blij dat jullie het in elk geval niet zo zien....

Zelf heb ik het idee dat mensen zich hier héél snel aangevallen voelen, als je maar iéts over AD zegt, ze voelen gelijk de noodzaak zich om hun gebruik te verantwoorden. Daar verbaas ik me over, omdat ik juist veel af weet over AD en dus de laatste zou zijn die hierover zou oordelen. Mijn omgeving zit vol met mensen die AD slikken, waaronder mijn moeder en mijn broer en zus. Bij hen werkt het niet zo dat ze helemaal opbloeien door de AD, maar het lukt ze wel beter hun zwarte gedachtes wat in perspectief te zien. Ik zie AD dus ook niet als wondermiddel, maar wel als een middel dat behulpzaam kan zijn in bepaalde gevallen.

Ik geloof zeker dat een bepaald percentage van de 1 miljoen AD gebruikers een puur neurologische afwijking hebben, maar ik denk toch dat bij een groot deel van de mensen méér aan de hand is dan alleen dat. Dat het vaak een combinatie is van én een hersenpan die niet optimaal functioneert/gevoelig is voor bepaalde triggers, én andere dingen, zoals moeilijke live events waar mensen zichzelf tegenwoordig de tijd niet meer voor gunnen. De maatschappij eist immers dat je problemen direct pro-actief aanpakt, je gelijk weer op je werk verschijnt, je wel doorgaat ook al ga je van binnen kapot etc. Ik denk dat mensen tegenwoordig geneigd zijn hun eigen gevoelens te overrulen om maar sterk door te gaan en dan op een bepaald moment instorten omdat ze zichzelf te lang hebben verloochent en hun omgeving te lang een beeld hebben voorgehouden dat eigenlijk niet klopt.

Fauve: het spijt me dat die opmerking zo verkeerd bij je binnenkwam, door je reactie voelde ik dat je mijn woorden anders opvatte dan dat ik ze bedoelde en ik hoopte dat je door ze nog eens te lezen misschien wel begreep wat ik ermee bedoelde te zeggen. Maar ik snap dat het anders overkwam... sorry daarvoor

Is dit genuanceerd genoeg voor je?

Noa schreef:

Merai schreef:Weet je Noa, ik had gewoon een interessante discussie en dat vind ik leuk, gewoon om kennis op te doen en uit te wisselen. Dat heeft niets te maken met 'me héél snel aangevallen voelen en de noodzaak voelen om mijn gebruik te verantwoorden als er ook maar iéts over ad gezegd wordt'. En dat is precies de storende toon waar ik later in het gesprek wel over ben gaan vallen, als je er zo verschrikkelijk veel van weet zou je ook moeten weten dat nuancering wel op zijn plaats is.

Ik breng wel nuance in mijn berichten aan, jij brengt geen nuance meer aan in je toon naar mij toe. Dat vind ik op dit moment vooral nogal jammer.

In mijn laatste zin ben ik misschien wat hard maar kennelijk is dat nodig om je op mij te laten reageren. De rest is een quote van jou en volgens mij ben ik overal heel rustig en netjes gebleven dus dat lijkt me een beetje overdreven. Maar het gaat me niet om jou, het gaat me om de inhoud en daarin mis ik nuance bij jou. Dat wordt door meerdere mensen gezegd maar je negeert het en dat vind ik jammer.

Ik begrijp wat Noa bedoelt, maar ook wat Merai bedoelt.

De ene persoon heeft die stabiele balans nodig in de vorm van AD omdat de hersenen dit niet optimaal zelf regelen (zoals bij Merai).
De andere persoon wil leven met een minder stabiele balans en ziet dat niet als een probleem, maar meer als een uitdaging in het leven.

Er is geen goede of slechte keuze. Alleen een keuze die werkt voor het individu

Merai schreef:

Noa schreef:

Merai schreef:Weet je Noa, ik had gewoon een interessante discussie en dat vind ik leuk, gewoon om kennis op te doen en uit te wisselen. Dat heeft niets te maken met 'me héél snel aangevallen voelen en de noodzaak voelen om mijn gebruik te verantwoorden als er ook maar iéts over ad gezegd wordt'. En dat is precies de storende toon waar ik later in het gesprek wel over ben gaan vallen, als je er zo verschrikkelijk veel van weet zou je ook moeten weten dat nuancering wel op zijn plaats is.

Ik breng wel nuance in mijn berichten aan, jij brengt geen nuance meer aan in je toon naar mij toe. Dat vind ik op dit moment vooral nogal jammer.

In mijn laatste zin ben ik misschien wat hard maar kennelijk is dat nodig om je op mij te laten reageren. De rest is een quote van jou en volgens mij ben ik overal heel rustig en netjes gebleven dus dat lijkt me een beetje overdreven. Maar het gaat me niet om jou, het gaat me om de inhoud en daarin mis ik nuance bij jou. Dat wordt door meerdere mensen gezegd maar je negeert het en dat vind ik jammer.

Maar waar mis jij nuance dan? Van wat ik lees, houdt Noa het vooral heel erg bij zichzelf en doet ze heel erg haar best om vooral niemand te kwetsen. Ik zie dat toontje dan ook niet waar meerdere mensen het over hebben.

Merai schreef:

Noa schreef:

Merai schreef:Weet je Noa, ik had gewoon een interessante discussie en dat vind ik leuk, gewoon om kennis op te doen en uit te wisselen. Dat heeft niets te maken met 'me héél snel aangevallen voelen en de noodzaak voelen om mijn gebruik te verantwoorden als er ook maar iéts over ad gezegd wordt'. En dat is precies de storende toon waar ik later in het gesprek wel over ben gaan vallen, als je er zo verschrikkelijk veel van weet zou je ook moeten weten dat nuancering wel op zijn plaats is.

Ik breng wel nuance in mijn berichten aan, jij brengt geen nuance meer aan in je toon naar mij toe. Dat vind ik op dit moment vooral nogal jammer.

In mijn laatste zin ben ik misschien wat hard maar kennelijk is dat nodig om je op mij te laten reageren. De rest is een quote van jou en volgens mij ben ik overal heel rustig en netjes gebleven dus dat lijkt me een beetje overdreven. Maar het gaat me niet om jou, het gaat me om de inhoud en daarin mis ik nuance bij jou. Dat wordt door meerdere mensen gezegd maar je negeert het en dat vind ik jammer.

Ik negeer het? Ik was gisteravond met andere dingen bezig, en in mijn vorige post heb ik getracht nogmaals mijn visie te geven, die misschien niet geheel aansluit bij die van jou, of anderen op dit forum, maar wel degelijk genuanceerd is uitgedrukt. (en ook word ondersteund door veel psychologen/psychiaters, kijk bijvoorbeeld maar eens naar dit programma (thema avond van de VPRO, Iedereen Depressief) http://www.publiekeomroep.nl/artikelen/iedereen-depressief

of lees dit artikel eens: http://www.psy.nl/meer-nieuws/nieuwsbericht/article/gebruik-antidepressiva-kan-met-driekwart-omlaag/

Edit: ik zeg niet dat ik het volledig eens ben met bovengenoemde uitspraken van psychiater Aartjan Beekman, maar hij spreekt wel over een belangrijke tendens waar ik ook op doel.

Ik heb helemaal geen zin om hier een rel van te maken, zoals ik al zei was het voor mij gewoon een discussie en ik had gehoopt dat Noa zou begrijpen wat ik bedoelde. Dat is kennelijk niet het geval, so be it. Het gaat me nergens om de persoon maar om de inhoud en dat wil ik graag zo houden.

Noa schreef:

Merai schreef:

Noa schreef:

Merai schreef:Weet je Noa, ik had gewoon een interessante discussie en dat vind ik leuk, gewoon om kennis op te doen en uit te wisselen. Dat heeft niets te maken met 'me héél snel aangevallen voelen en de noodzaak voelen om mijn gebruik te verantwoorden als er ook maar iéts over ad gezegd wordt'. En dat is precies de storende toon waar ik later in het gesprek wel over ben gaan vallen, als je er zo verschrikkelijk veel van weet zou je ook moeten weten dat nuancering wel op zijn plaats is.

Ik breng wel nuance in mijn berichten aan, jij brengt geen nuance meer aan in je toon naar mij toe. Dat vind ik op dit moment vooral nogal jammer.

In mijn laatste zin ben ik misschien wat hard maar kennelijk is dat nodig om je op mij te laten reageren. De rest is een quote van jou en volgens mij ben ik overal heel rustig en netjes gebleven dus dat lijkt me een beetje overdreven. Maar het gaat me niet om jou, het gaat me om de inhoud en daarin mis ik nuance bij jou. Dat wordt door meerdere mensen gezegd maar je negeert het en dat vind ik jammer.

Ik negeer het? Ik was gisteravond met andere dingen bezig, en in mijn vorige post heb ik getracht nogmaals mijn visie te geven, die misschien niet geheel aansluit bij die van jou, of anderen op dit forum, maar wel degelijk genuanceerd is uitgedrukt. (en ook word ondersteund door veel psychologen/psychiaters, kijk bijvoorbeeld maar eens naar dit programma (thema avond van de VPRO, Iedereen Depressief) http://www.publiekeomroep.nl/artikelen/iedereen-depressief

of lees dit artikel eens: http://www.psy.nl/meer-nieuws/nieuwsbericht/article/gebruik-antidepressiva-kan-met-driekwart-omlaag/

Ik heb het niet over alle andere gevallen, ik heb het over mijn eigen geval waar de ad wordt gebruikt voor een puur neurologisch probleem. Dit wordt neergezet als een gebrek aan wilskracht en dat vind ik storend.

Hoe weet je zo zeker dat het bij jou een puur neurologisch probleem is? (dit is een oprechte vraag en dus geen opmerking die veronderstelt dat ik je niet geloof ofzoiets)

En ik heb helemaal niet gezegd dat ik dat een gebrek aan wilskracht vindt. Dat vul je zelf in. Ik had het eerder juist alleen over mijn éigen situatie en hoe ík ermee ben omgegaan.

Noa schreef:Hoe weet je zo zeker dat het bij jou een puur neurologisch probleem is? (dit is een oprechte vraag en dus geen opmerking die veronderstelt dat ik je niet geloof ofzoiets)

En ik heb helemaal niet gezegd dat ik dat een gebrek aan wilskracht vindt. Dat vul je zelf in. Ik had het eerder juist alleen over mijn éigen situatie en hoe ík ermee ben omgegaan.

Kunnen jullie het niet gewoon eens zijn met mijn stukje op de vorige pagina en dan open ik wel een nieuwe discussie hier

Noa schreef:Hoe weet je zo zeker dat het bij jou een puur neurologisch probleem is? (dit is een oprechte vraag en dus geen opmerking die veronderstelt dat ik je niet geloof ofzoiets)

En ik heb helemaal niet gezegd dat ik dat een gebrek aan wilskracht vindt. Dat vul je zelf in. Ik had het eerder juist alleen over mijn éigen situatie en hoe ík ermee ben omgegaan.

Dat weet ik ten eerste omdat alle hulp en therapie die ik wel gehad heb geen enkel effect hadden op dat stukje rusteloosheid en ten tweede omdat de psych dat heeft vastgesteld omdat ik er heel extreem op reageer.

Ik weet dat je niet letterlijk hebt gezegd dat het een gebrek aan wilskracht is maar dat schemerde wel tussen de regels door en dat zagen meerdere mensen, dan vind ik dat je ook kritisch naar jezelf mag kijken.

TGR schreef:

Noa schreef:Hoe weet je zo zeker dat het bij jou een puur neurologisch probleem is? (dit is een oprechte vraag en dus geen opmerking die veronderstelt dat ik je niet geloof ofzoiets)

En ik heb helemaal niet gezegd dat ik dat een gebrek aan wilskracht vindt. Dat vul je zelf in. Ik had het eerder juist alleen over mijn éigen situatie en hoe ík ermee ben omgegaan.

Kunnen jullie het niet gewoon eens zijn met mijn stukje op de vorige pagina en dan open ik wel een nieuwe discussie hier

Haha dat mag gewoon tussendoor hoor