Dagcafé 2011

Qiara schreef:

ABE schreef:Q: Dat is erg!

Ja, het voelde ook erg .

Hoe oud was je toen?

Bedankt voor je lieve woorden Smikkell.

Jaartje of 16, wel al wat ouder, maar ja...

Eens met Smikkell!

ABE schreef:

Smikkell schreef:

ABE schreef:
Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Maar dat is toch iets heel anders dan stellen dat een kind het niet onthoudt zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad

Als wij als volwassenen horen dat papa, mama een kutwijf noemt, dan weten we de intentie. Dan weten we ook waarom en onthouden we dat. Dan zijn wij ook boos op papa, tot papa zich kan uitleggen. En wij luisteren, omdat we het begrijpen.

Een kind van een paar jaar hoort, naar mijn mening, het woord kutwijf niet, maar wel de tonatie waarop het wordt gezegd. Als mama gewoon de volgende dag de dagroutine volgt, zonder teveel zegt over het woord of de tonatie, dan vergeet het kind het ook weer.

Ik heb niet alle wijsheid in pacht, maar ik kijk veel van die programma's en ik merk dat de nanny's vooral willen dat we praten tegen het kind en eerlijk zijn over de situatie, maar tegelijkertijd willen dat we de dagroutine gaan volgen. Naar mijn mening is het laatste het beste. Maar nogmaals, ik heb geen kinderen, geen kinderwens, ik kijk alleen heel erg veel televisie en ik ben zelf kind geweest.

Ik ben het verder eens met wat je zegt over ruzies tussen ouders en hoe dat naar de kinderen te brengen, maar het is wat anders dan stellen dat kinderen het niet meer weten, want dát klopt gewoon niet!

En het zoontje van VC is wel wat ouder dan 'een kindje van een paar jaar'. Hij zit in een leeftijd van vragen stellen en zelf nadenken en die scheep je niet zo snel af met wat afleiding.

(Buiten de situatie van VC om)
Als kinderen echte ruzies meekrijgen kun je niet blijven doen of je neus bloedt. Dan kun je beter wel eerlijk zijn. Eerlijk zijn zonder je mening over de andere ouder uit te spreken. Want een vader die na een ruzie 'opeens' een druk werkweekend heeft en niet thuis komt, daar zou ik als kind alleen maar heel onzeker van worden. Dat zijn naar mijn idee situaties waarin de ouders denken dat ze het allemaal mooi hebben omgelost en het kind een mooie smoes hebben aangeboden en ondertussen niet doorhebben dat hun kinderen wél met de ruzie bezig zijn en heel erg bang zijn maar niet meer de ruimte vinden om daar binnen het gezin over te praten. Open zijn is dus niet altijd fout.

Qiara schreef:Jaartje of 16, wel al wat ouder, maar ja...

Maar het blijft jou inderdaad wel bij. Mijn ouders zijn gescheiden op mijn 20e en ik weet nog goed hoe mijn vader mij dit vertelde. Achteraf vind ik het nog knap dat ik zó rustig bleef, haha.

Verder eens met de woorden, gericht op VC, van Smikkell.

ABE schreef:

VeryCherry schreef:Dat van die kus weet m'n zoontje nog wel morgenochtend, ga er alleen niet zelf over beginnen. En we gaan lekker ergens ontbijten.

Lekker ontbijten?

Ik geef de voorkeur aan een vies, smerig en ranzig ontbijt.

[quote="Smikkell"]

ABE schreef:

Smikkell schreef:

ABE schreef:
Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Maar dat is toch iets heel anders dan stellen dat een kind het niet onthoudt zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad

Als wij als volwassenen horen dat papa, mama een kutwijf noemt, dan weten we de intentie. Dan weten we ook waarom en onthouden we dat. Dan zijn wij ook boos op papa, tot papa zich kan uitleggen. En wij luisteren, omdat we het begrijpen.

Een kind van een paar jaar hoort, naar mijn mening, het woord kutwijf niet, maar wel de tonatie waarop het wordt gezegd. Als mama gewoon de volgende dag de dagroutine volgt, zonder teveel zegt over het woord of de tonatie, dan vergeet het kind het ook weer.

Ik heb niet alle wijsheid in pacht, maar ik kijk veel van die programma's en ik merk dat de nanny's vooral willen dat we praten tegen het kind en eerlijk zijn over de situatie, maar tegelijkertijd willen dat we de dagroutine gaan volgen. Naar mijn mening is het laatste het beste. Maar nogmaals, ik heb geen kinderen, geen kinderwens, ik kijk alleen heel erg veel televisie en ik ben zelf kind geweest.

Ik ben het verder eens met wat je zegt over ruzies tussen ouders en hoe dat naar de kinderen te brengen, maar het is wat anders dan stellen dat kinderen het niet meer weten, want dát klopt gewoon niet!

En het zoontje van VC is wel wat ouder dan 'een kindje van een paar jaar'. Hij zit in een leeftijd van vragen stellen en zelf nadenken en die scheep je niet zo snel af met wat afleiding.

(Buiten de situatie van VC om)
Als kinderen echte ruzies meekrijgen kun je niet blijven doen of je neus bloedt. Dan kun je beter wel eerlijk zijn. Eerlijk zijn zonder je mening over de andere ouder uit te spreken. Want een vader die na een ruzie 'opeens' een druk werkweekend heeft en niet thuis komt, daar zou ik als kind alleen maar heel onzeker van worden. Dat zijn naar mijn idee situaties waarin de ouders denken dat ze het allemaal mooi hebben omgelost en het kind een mooie smoes hebben aangeboden en ondertussen niet doorhebben dat hun kinderen wél met de ruzie bezig zijn en heel erg bang zijn maar niet meer de ruimte vinden om daar binnen het gezin over te praten. Open zijn is dus niet altijd fout.[/quote]

Zo eens..

Dames, ik ga warme melk drinken en daarna slapen. Truste allemaal en bedankt.

Truste VC. Ik hoop dat je een beetje slaapt en er morgen uitkomt met je zoontje.

Smikkell schreef:

ABE schreef:

Smikkell schreef:

ABE schreef:
Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Maar dat is toch iets heel anders dan stellen dat een kind het niet onthoudt zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad

Als wij als volwassenen horen dat papa, mama een kutwijf noemt, dan weten we de intentie. Dan weten we ook waarom en onthouden we dat. Dan zijn wij ook boos op papa, tot papa zich kan uitleggen. En wij luisteren, omdat we het begrijpen.

Een kind van een paar jaar hoort, naar mijn mening, het woord kutwijf niet, maar wel de tonatie waarop het wordt gezegd. Als mama gewoon de volgende dag de dagroutine volgt, zonder teveel zegt over het woord of de tonatie, dan vergeet het kind het ook weer.

Ik heb niet alle wijsheid in pacht, maar ik kijk veel van die programma's en ik merk dat de nanny's vooral willen dat we praten tegen het kind en eerlijk zijn over de situatie, maar tegelijkertijd willen dat we de dagroutine gaan volgen. Naar mijn mening is het laatste het beste. Maar nogmaals, ik heb geen kinderen, geen kinderwens, ik kijk alleen heel erg veel televisie en ik ben zelf kind geweest.

Ik ben het verder eens met wat je zegt over ruzies tussen ouders en hoe dat naar de kinderen te brengen, maar het is wat anders dan stellen dat kinderen het niet meer weten, want dát klopt gewoon niet!

En het zoontje van VC is wel wat ouder dan 'een kindje van een paar jaar'. Hij zit in een leeftijd van vragen stellen en zelf nadenken en die scheep je niet zo snel af met wat afleiding.

(Buiten de situatie van VC om)
Als kinderen echte ruzies meekrijgen kun je niet blijven doen of je neus bloedt. Dan kun je beter wel eerlijk zijn. Eerlijk zijn zonder je mening over de andere ouder uit te spreken. Want een vader die na een ruzie 'opeens' een druk werkweekend heeft en niet thuis komt, daar zou ik als kind alleen maar heel onzeker van worden. Dat zijn naar mijn idee situaties waarin de ouders denken dat ze het allemaal mooi hebben omgelost en het kind een mooie smoes hebben aangeboden en ondertussen niet doorhebben dat hun kinderen wél met de ruzie bezig zijn en heel erg bang zijn maar niet meer de ruimte vinden om daar binnen het gezin over te praten. Open zijn is dus niet altijd fout.

Je hebt ook gelijk. Maar ik geloof dat ik momenteel VC's zoon verward, qua leeftijd, met een ander. Soms heb ik het idee dat ouders hun kinderen als beste vriend zien en ik geloof dat een kind vooral kind moet blijven. (En ook deze uitspraak heeft geen enkele betrekking op VC!)

Sterkte, VC

Ik hoop dat je toch nog lekker kan slapen, VC! Sterkte!

Nachtcafé?

NACHTCAFEE

dat is een hele rits, Smik....

Goedemorgen !

Have a nice saturday!

Goeiemorgen zonnetjes!

Goedemorgen Alex!

Hoi May! Lekker geslapen?

Goedemorgen.

goedemorgen!

Goedemorgen!!
Ik heb mn carnavalspakje al aan.. straks lekker de hele dag carnavallen:D:D:D

veeel plezier Sannie! :joker:

Heeej lieve meiden

Goedemorgen allemaal. Zo meteen ontbijten en dan boodschappen doen. En vanmiddag optocht kijken vanaf dakterras denk ik....niemand wil of kan mee Dus dan maar zo