Re: Dagcafé 2011

VeryCherry vr 4 maa 2011 - 12:13

Daar is ook niets mis mee Noa, maar we hebben al een week ruzie door zijn ouders, zijn broertje was jarig, wij zouden meegaan, ging niet door en ineens gaat hij ook nog stappen.

Qiara vr 4 maa 2011 - 12:14

ABE schreef:
Smikkell schreef:
ABE schreef:Je kunt ook tegen je zoon zeggen dat papa een leuke avond heeft gehad en minstens tot de avond niet aanspreekbaar is. Een kind onthoud het niet zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad.
_????

Weet jij nog wat je deed toen je jong was en hoe je dat ervaarde? Ik niet namelijk. Ik kreeg ruzies van mijn ouders echt niet mee.

Ik denk dat veel kinderen die spanningen wel degelijk oppikken, vooral als ze ouder worden. En kinderen zijn niet doof! Misschien maakten jouw ouders dan niet veel ruzie of probeerden ze het heel bewust te doen als jij niet aanwezig was.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:15

ABE schreef:
Smikkell schreef:
ABE schreef:Je kunt ook tegen je zoon zeggen dat papa een leuke avond heeft gehad en minstens tot de avond niet aanspreekbaar is. Een kind onthoud het niet zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad.
_????

Weet jij nog wat je deed toen je jong was en hoe je dat ervaarde? Ik niet namelijk. Ik kreeg ruzies van mijn ouders echt niet mee.

Sja, misschien dat hij het over 20 jaar niet meer weet. Maar VC moet het niet uitleggen over 20 jaar, maar morgen ochtend. Morgen ochtend weet hij die niet gegeven kus echt nog wel te koppelen aan het niet thuis zijn van VC haar vriend. Kinderen zijn niet achtelijk en zien en onthouden veel meer dan je denk.
Ja, en ik weet nog veel dingen die vroeger bij ons thuis zijn gebeurd.

Ik vraag me af waar je het dikgedrukte op baseert? Het komt op mij over als lieve woorden om Cv gerust te stellen. Maar ik vind niet dat je iemand gerust moet stellen met leugens of woorden die niet waar zijn.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:15

ABE: maar dat is niet voor iedereen hetzelfde. Mijn ouders hadden echt NOOIT ruzie of gedoe samen en 1 keer dat dat wel zo was weet ik nog steeds. Toen woonde we nog in ons oude huis, dus was ik sowieso 7 jaar of jonger. En was helemaal geen geschreeuw of agressief gedoe, maar mijn vader ging toen bij febo eten (hamburger en melk

) ipv met ons eten. Ik weet nog steeds hoe erg ik dat vond, voor mijn moeder en vooral voor mn vader omdat ie daar zielig en alleen (in mijn ogen toen) zat. Geen idee wat de discussie was of 'wie zn schuld' en hoe erg het was, maar ik weet het nog wel.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:15

VeryCherry schreef:Daar is ook niets mis mee Noa, maar we hebben al een week ruzie door zijn ouders, zijn broertje was jarig, wij zouden meegaan, ging niet door en ineens gaat hij ook nog stappen.

Hmm, ja ik weet natuurlijk niet hoe de situatie is. Ik snap wel dat je vriend misschien behoefte heeft zich af te reageren, afleiding te zoeken, juist omdat die ruzie er was... Maar daarmee laat hij jou nu wel lekker zitten met nog meer stress..

Gast vr 4 maa 2011 - 12:16

Qiara schreef:
ABE schreef:
Smikkell schreef:
ABE schreef:Je kunt ook tegen je zoon zeggen dat papa een leuke avond heeft gehad en minstens tot de avond niet aanspreekbaar is. Een kind onthoud het niet zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad.
_????

Weet jij nog wat je deed toen je jong was en hoe je dat ervaarde? Ik niet namelijk. Ik kreeg ruzies van mijn ouders echt niet mee.

Ik denk dat veel kinderen die spanningen wel degelijk oppikken, vooral als ze ouder worden. En kinderen zijn niet doof! Misschien maakten jouw ouders dan niet veel ruzie of probeerden ze het heel bewust te doen als jij niet aanwezig was.

Kijk, ik zeg nergens dat kinderen spanningen niet oppikken. Ook ik wist wanneer het mis was. Maar als ik op bed werd gebracht met een kus en een knuffel en de volgende dag wakker werd, dan was de ruzie tussen mijn ouders of uitgepraat of ik werd gerustgesteld dat mama even een boodschap deed en dat we straks samen soep gingen eten. Dan was ik het hele voorval, de gehele spanning alweer vergeten.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:18

ABE schreef:
Kijk, ik zeg nergens dat kinderen spanningen niet oppikken. Ook ik wist wanneer het mis was. Maar als ik op bed werd gebracht met een kus en een knuffel en de volgende dag wakker werd, dan was de ruzie tussen mijn ouders of uitgepraat of ik werd gerustgesteld dat mama even een boodschap deed en dat we straks samen soep gingen eten. Dan was ik het hele voorval, de gehele spanning alweer vergeten.

Maar als het zoontje van CV morgen wakker wordt IS het niet opgelost. Er is iemand niet thuis.
Als jij wakker werd na een ruzie en een van je ouders was er niet.. wat dan?

Gast vr 4 maa 2011 - 12:18

Reva schreef:ABE: maar dat is niet voor iedereen hetzelfde. Mijn ouders hadden echt NOOIT ruzie of gedoe samen en 1 keer dat dat wel zo was weet ik nog steeds. Toen woonde we nog in ons oude huis, dus was ik sowieso 7 jaar of jonger. En was helemaal geen geschreeuw of agressief gedoe, maar mijn vader ging toen bij febo eten (hamburger en melk ) ipv met ons eten. Ik weet nog steeds hoe erg ik dat vond, voor mijn moeder en vooral voor mn vader omdat ie daar zielig en alleen (in mijn ogen toen) zat. Geen idee wat de discussie was of 'wie zn schuld' en hoe erg het was, maar ik weet het nog wel.

Kijk, en daarom raad ik juist aan om de kinderen niet in de ruzie te betrekken. Kinderen voelen spanning, maar als je ze niet laat meemaken dat de spanning er daadwerkelijk is, ze niet letterlijk verteld dat papa boos is op mama of andersom, dan vergeet het kind het op den duur ook wel weer. Dan is het gewoon, papa is weer thuis en papa is lief. Ruzie is naar mijn mening tussen ouders en daar hoort een kind niet tussen te zitten.

Zwerver vr 4 maa 2011 - 12:19

Goedeavond smile

Gast vr 4 maa 2011 - 12:19

Smikkell schreef:
ABE schreef:
Kijk, ik zeg nergens dat kinderen spanningen niet oppikken. Ook ik wist wanneer het mis was. Maar als ik op bed werd gebracht met een kus en een knuffel en de volgende dag wakker werd, dan was de ruzie tussen mijn ouders of uitgepraat of ik werd gerustgesteld dat mama even een boodschap deed en dat we straks samen soep gingen eten. Dan was ik het hele voorval, de gehele spanning alweer vergeten.
Maar als het zoontje van CV morgen wakker wordt IS het niet opgelost. Er is iemand niet thuis.
Als jij wakker werd na een ruzie en een van je ouders was er niet.. wat dan?

Dan werd me verteld dat papa een afspraak had buiten de deur en werden de ruzies pas besproken, uitgepraat, als wij er niet waren.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:19

Ja, dat is wel waar. Het belangrijkste is hoe je ouders achteraf reageren, denk ik, of ze het uitpraten of dat de spanning blijft... Ze kunnen best eens ruzie hebben, maar het is ook goed voor een kind om te zien dat dit niet het einde van de wereld betekent.

VeryCherry vr 4 maa 2011 - 12:20

M'n zoontje werd net wakker om te plassen en hij had al meteen door dat papa er niet is. Heb maar meteen gezegd dat ie gedronken heeft en niet meer mag rijden. Gelukkig is hij te moe om voor de rest iets door te hebben.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:21

Volgens mij ben jij een heel lieve moeder, CV.

Qiara vr 4 maa 2011 - 12:22

ABE schreef:Kijk, ik zeg nergens dat kinderen spanningen niet oppikken. Ook ik wist wanneer het mis was. Maar als ik op bed werd gebracht met een kus en een knuffel en de volgende dag wakker werd, dan was de ruzie tussen mijn ouders of uitgepraat of ik werd gerustgesteld dat mama even een boodschap deed en dat we straks samen soep gingen eten. Dan was ik het hele voorval, de gehele spanning alweer vergeten.

Nee, dat heb je inderdaad niet gezegd. Dat is wel heel fijn dat je zo bewust werd gerustgesteld en het uitpraten buiten jou omging. Het gaat alleen niet in alle situaties zo ideaal. Soms krijgen kinderen echt wel wat meer mee van ruzies, ook buiten medeweten van de ouders om, denk ik. En nee, kinderen horen niet tussen ouders in te staan, maar dat gebeurt wel.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:27

Smikkell schreef:Volgens mij ben jij een heel lieve moeder, CV.

+1, maar dan VC

VeryCherry vr 4 maa 2011 - 12:27

Smikkell schreef:Volgens mij ben jij een heel lieve moeder, CV.

Zou het?? Ik voel me in en in slecht, maar hij ligt nu wel in het grote bed en maakt er een feestje van.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:27

Qiara schreef:
ABE schreef:Kijk, ik zeg nergens dat kinderen spanningen niet oppikken. Ook ik wist wanneer het mis was. Maar als ik op bed werd gebracht met een kus en een knuffel en de volgende dag wakker werd, dan was de ruzie tussen mijn ouders of uitgepraat of ik werd gerustgesteld dat mama even een boodschap deed en dat we straks samen soep gingen eten. Dan was ik het hele voorval, de gehele spanning alweer vergeten.

Nee, dat heb je inderdaad niet gezegd. Dat is wel heel fijn dat je zo bewust werd gerustgesteld en het uitpraten buiten jou omging. Het gaat alleen niet in alle situaties zo ideaal. Soms krijgen kinderen echt wel wat meer mee van ruzies, ook buiten medeweten van de ouders om, denk ik. En nee, kinderen horen niet tussen ouders in te staan, maar dat gebeurt wel.

Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Mijn ouders stuurden ons altijd op gezette tijden naar bed, zelfs toen ik volwassen was, onder het mom van:"Papa en mama moeten nog even met elkaar de dag doorspreken". En of daar nu een ruzie, woordenwisseling, financieel of wat er dan ook was, de volgende dag was het uitgesproken en was het klaar om weer samen aan tafel te zitten. Ook al vonden ze elkaar op dat moment niet zo aardig.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:29

ABE schreef:
Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Maar dat is toch iets heel anders dan stellen dat een kind het niet onthoudt zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad

Qiara vr 4 maa 2011 - 12:34

ABE schreef:

Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Mijn ouders stuurden ons altijd op gezette tijden naar bed, zelfs toen ik volwassen was, onder het mom van:"Papa en mama moeten nog even met elkaar de dag doorspreken". En of daar nu een ruzie, woordenwisseling, financieel of wat er dan ook was, de volgende dag was het uitgesproken en was het klaar om weer samen aan tafel te zitten. Ook al vonden ze elkaar op dat moment niet zo aardig.

Ja, een leugentje om bestwil kan wel.

*

Gast vr 4 maa 2011 - 12:34

Smikkell schreef:
ABE schreef:
Dat klopt. En daarom probeer ik CV ook te zeggen dat ze niet te eerlijk moet zijn tegen haar kind morgen. Het is een leugentje om bestwil, omdat je simpelweg niet wilt dat het kind ook verdriet heeft van de situatie.

Maar dat is toch iets heel anders dan stellen dat een kind het niet onthoudt zoals wij volwassen het onthouden, dat we geen kus hebben gehad

Als wij als volwassenen horen dat papa, mama een kutwijf noemt, dan weten we de intentie. Dan weten we ook waarom en onthouden we dat. Dan zijn wij ook boos op papa, tot papa zich kan uitleggen. En wij luisteren, omdat we het begrijpen.

Een kind van een paar jaar hoort, naar mijn mening, het woord kutwijf niet, maar wel de tonatie waarop het wordt gezegd. Als mama gewoon de volgende dag de dagroutine volgt, zonder teveel zegt over het woord of de tonatie, dan vergeet het kind het ook weer.

Ik heb niet alle wijsheid in pacht, maar ik kijk veel van die programma's en ik merk dat de nanny's vooral willen dat we praten tegen het kind en eerlijk zijn over de situatie, maar tegelijkertijd willen dat we de dagroutine gaan volgen. Naar mijn mening is het laatste het beste. Maar nogmaals, ik heb geen kinderen, geen kinderwens, ik kijk alleen heel erg veel televisie en ik ben zelf kind geweest.

VeryCherry vr 4 maa 2011 - 12:35

Dat van die kus weet m'n zoontje nog wel morgenochtend, ga er alleen niet zelf over beginnen. En we gaan lekker ergens ontbijten.

Gast vr 4 maa 2011 - 12:35

VeryCherry schreef:
Smikkell schreef:Volgens mij ben jij een heel lieve moeder, CV.

Zou het?? Ik voel me in en in slecht, maar hij ligt nu wel in het grote bed en maakt er een feestje van.

Maar waarom voel je je in en in slecht? Omdat je vindt dat faalt naar je kind toe of omdat je het beste voor hem wilt en nu even niet weet hoe dat te doen in deze situatie. Ik zie een VC die in elke situatie aan haar kind denk, en hoe dit voor haar kind moet zijn en hoe ze haar kind er bij kan/moet betrekken. Ik zie een VC die het niet altijd makkelijk heeft, financieel, met schoonouders, nu in de relatie en met stomme ouders op het schoolplein en in de supermarkt en toch maar blijft vechten en altijd aan haar kind blijft denken. En dat jij je nu slecht voelt laat juist zien dat je een goede, lieve moeder bent.

Ik hoop dat het een eenmalige actie is van je vriend. Dat hij het even nodig had om een nachtje (binnen de perken) los te gaan. Dat jullie er morgenavond samen over kunnen praten. Dat hij vertelt waar hij mee zit en dat het dan weer goed is. Dat er gepraat wordt met je schoonouders en dat ook weer is opgelost.