vergeten..vergeten...vergeten....

Echt pfff ik word soms zo gek van dat vergeten van mij.... Vooral nu het werk weer begonnen is en alles ook meteen weer op speed stand heel hoog staat.... vergeet ik de domste dingen... Ik word er soms echt boos van en denk wat is er toch aan de hand met mij?

Mijn man vroeg zich af of het met een te hoog/ te laag ijzergehalte ofzo te maken zou kunnen hebben maar ik vrees dat ik officieel de grootste muts van het universum ben geworden.

Ik probeer het al te trainen maar werkt niets... met die drukte op school kan ik het soms niet meer bijhouden en moet ik dingen meteen opschrijven.


Iemand wel een succesverhaal dat het spontaan toch weer beter werd? Of een andere tip?

Geloofde jij nou in ontzwangeren? :-)

Het is dat ik Ruben nog niet ergens ben vergeten.. De hond heeft namelijk al voor een dichte deur gestaan omdat ik vergeten was dat ik hem uit liet en ik de voordeur gewoon heb dichtgedaan zonder dat hij binnen was..   Hij zat gewoon netjes te wachten, 20minuten..

Meid, je hebt 2 kinderen. En weinig slaap. 1+1=2

Luce schreef:Meid, je hebt 2 kinderen. En weinig slaap. 1+1=2

das waar maar ik voel me steeds meer een grote muts hahaha. En op mijn werk vind ik het nog het ergste. Ik zit in die hogere schaal voor onderwijzers en wil dat ook wel waarmaken... maar momenteel voel ik me vooral heel dom.

Haha, ik vergeet ook wel eens wat, zie mijn topic. Denk echt dat het slaaptekort is bij jou. Kan me goed voorstellen dat het vervelend is, ik baal zelf ook altijd van fouten. Gelukkig zal het vanzelf wel beter worden, maar vervelend is het!

Ik herken het echt helemaal. Ik vergeet echt alles, terwijl ik vroeger een lopende agenda was. Waar ik voorheen mijn vriend altijd moest wijzen op een afspraak o.i.d. is dat nu andersom geworden.

In het begin zei mijn huisarts dat het logisch was dat ik zoveel vergat, weinig slaap, veel zorgen rondom ons zoontje, stress, ... Maar het betert gewoon echt niet en ik vind dat best vervelend.

Koop een to-do-blok bij de Hema

Steep schreef:Het is dat ik Ruben nog niet ergens ben vergeten.. De hond heeft namelijk al voor een dichte deur gestaan omdat ik vergeten was dat ik hem uit liet en ik de voordeur gewoon heb dichtgedaan zonder dat hij binnen was..   Hij zat gewoon netjes te wachten, 20minuten..

Haha hoe herkenbaar, onze hond heeft ook wel eens een hele tijd buiten gestaan.   Gelukkig wel achter in de tuin, maar ik was vergeten dat ik haar even naar buiten had gedaan. En het regende echt keihard   Gelukkig had ze zelf bedacht om onder de tuintafel te gaan zitten, daar was het droog. Maar wat heb ik me rot gevoeld  

Of ik heb een keer de achterdeur open laten staan 's nachts. Niet alleen van het slot maar echt wagenwijd open. Welkom inbrekers  

Toen was ik nog zwanger maar ik heb ook een hele tijd na de zwangerschap gehad dat ik dingen vergat. Heel vervelend. Gelukkig is het hier goed gekomen.

Hier helaas ook herkenbaar. Vroeger was ik onze wandelende agenda. Wist alles uit mijn hoofd, en ben sinds de zwangerschap nog steeds een zeef.........

Herkenbaar... Tijdens deze zwangerschap heb ik tot 4 keer toe verkeerd of niet bij de vk gezeten... 2 keer was ik het gewoon vergeten en 2 keer dacht ik dat ik op een bepaalde tijd moest maar bleek ik op een andere dag te moeten.

Snoes schreef:Ik herken het echt helemaal. Ik vergeet echt alles, terwijl ik vroeger een lopende agenda was. Waar ik voorheen mijn vriend altijd moest wijzen op een afspraak o.i.d. is dat nu andersom geworden.
In het begin zei mijn huisarts dat het logisch was dat ik zoveel vergat, weinig slaap, veel zorgen rondom ons zoontje, stress, ... Maar het betert gewoon echt niet en ik vind doat best vervelend.

Hiet hetzelfde. Ik vergeet echt alles! Als ik 2 dingen nodig heb van de supermarkt moet ik ze nog opschrijven want anders vergeet ik er een. Ik vind het ook echt super vervelend. Over het algemeen slaap ik goed, pak ik af en toe m'n rust maar toch vergeet ik nog steeds heel veel dingen. Ik heb ook het idee dat dit niet meer overgaat.

Ik ben er op een gegeven moment mee naar de ha geweest met de woorden; het is dat ik zo jong ben maar anders zou ik denken dat ik dement aan het worden was. in combinatie met duizelingen vond ze m'n voorbeelden ernstig genoeg om toch maar eens naar de neuroloog te gaan. Die had vervolgens na enkele testjes 'gelukkig' door dat het niets ernstigs was maar gewoon drukte in mn hoofd oftewel stress. Ik had totaal niet het idee dat ik last had van stress. Maar hij heeft me uitgelegd dat stress niet altijd betekend dat je als een kip zonder kop rond rent maar ook gewoon kan betekenen dat je teveel aan je hoofd hebt. En dat dat ook veel kleine onbenullige dingen kunnen zijn. Uiteindelijk naar medisch psycholoog doorverwezen en die heeft me met hele simpele tips een heel stuk verder kunnen helpen.

Vast ritme voor bepaalde dingen. Niet alles tegelijk willen doen. En ook bedenken of ik echt de rust heb voor wat ik wil gaan doen. Dus eerst beantwoorde ik bijvoorbeeld gedurende de hele dag tussendoor mijn email als ik thuis was. Wat als gevolg had dat niet alle afspraken ook in mijn agenda belandde omdat Joris dan voor iets riep en ik vervolgens alweer was vergeten wat ik aan het doen was. Nu beantwoord ik mijn mail alleen als ik ongestoord kan werken (dus Dave thuis voor kindjes of s avonds of als ik ook echt aan het werk ben). Boodschappenlijstje maak ik nu gewoon echt al tussendoor ipv op het laatste moment (of niet). Dus als iets op is schrijf ik het al op en als we echt boodschappen gaan doen ga ik ervoor zitten met mijn man dat hij ook mee kan denken. Voorheen bleef ik hangen bij elk gerecht dat ik niet op de laatste ingrediënten kon komen. En savonds in bed heb ik ook een papiertje bij mn bed liggen. Dan komt bij mij altijd alles ineens naar boven. Nu schrijf ik het dan dus op voor de volgende dag. Voorheen zei ik tegen Dave dat ie mee moest helpen onthouden (wat hij dan toch niet deed en ik een week later boos op hem werd). Dus eigenlijk hele simpele oplossingen, maar het scheelt echt heel veel frustratie.